Στην Κύπρο δεν μπορείς να έχεις σαν χόμπι το αυτοκίνητο!

Τι; Είσαι Petrolhead και δεν σου άρεσε ο τίτλος μου; Sorry φίλος αλλά έτσι είναι τα πράγματα. Όχι φυσικά επειδή το λέω εγώ. Αλλά επειδή το λέει η κοινωνία. Η Κυπριακή κοινωνία η οποία σε αυτό το θέμα, είναι κάποια χρόνια πίσω. Περίπου τόσα χρόνια όσα θυμάμαι. Ίσως από τον καιρό που ο πατέρας μου ταξίδευε με τον "καρκαντά" από την Νήσου μέχρι το Δάλι για να πάει δουλειά.

Ξύπνησα στραβά σήμερα; Όχι δυστυχώς. Απλά βλέπω καταστάσεις που με κάνουν να αναρωτιέμαι. Γιατί συγκεκριμένα οι Petrolheads έπρεπε να γεννηθούμε σε αυτό το νησί; Έπρεπε και μας οι δικοί μας μετά τον πόλεμο να μεταναστεύσουν σε καμιά Ιαπωνία, Αμερική, Αυστραλία και σήμερα θα τρέχαμε αγώνες dragster ΚΑΘΕ ΕΒΔΟΜΑΔΑ! Αλλά εκτός από Petrolheads έτυχε να είμαστε και πατριώτες και να αγαπούμε τον τόπο μας. Μια σταλιά ταλαιπωρημένος τόπος.

Μια σταλιά τόπος στον οποίο όμως καταντήσαμε να φοβόμαστε περισσότερο τους «από μέσα» από ότι έπρεπε να φοβόμαστε τους «απέναντι και τους απ' έξω». Σωστά το είπα έτσι;

Αφορμή του κειμένου; Οι εκστρατείες της αστυνομίας εναντίων τον βελτιωμένων. Τις τελευταίες μέρες μετά από λίγη μελέτη προσέξαμε ότι οι χώροι στάθμευσης κάποιων αστυνομικών σταθμών έχουν γεμίσει από sport αυτοκίνητα. Αυτοκίνητα που κατασχέθηκαν γιατί κάποιος παρακάμπτει τους νόμους της χώρας του και εκμεταλλεύεται το ιδίωμα του ώς όργανο της τάξης.

Παρακάμπτει τους νόμους; Ναι φυσικά. Πως; Απλό! Εγώ ο Petrolhead, που έχω hobby το αυτοκίνητο και θέλω να πετάω τα ΔΙΚΑ μου λεφτά στη βελτίωση του ΔΙΚΟΥ μου αυτοκινήτου, αγοράζω βελτιωτικά προϊόντα (αναρτήσεις, φρένα, φίλτρα, εξατμίσεις και άλλα) εγκεκριμένα από παγκόσμιους φορείς για χρήση στο δρόμο (ναι χρήση στο δρόμο, τα λεγόμενα σε όλες τις χώρες “street legal”). Την ίδια στιγμή το κράτος μου επιτρέπει να τα εισάγω στην χώρα μας (όχι μόνο εμένα, αλλά και των καταστημάτων φυσικά), να πληρώσω φόρους και δασμούς για την αγορά του. Να πληρώνω ΦΠΑ σε εκείνο το κατάστημα που μου το πούλησε. Να πληρώσω κόπους και ξανά φόρους για την εγκατάσταση του. Να ξοδέψω ώρες και λεφτά για την σωστή βελτίωση του αυτοκινήτου μου ΑΛΛΑ ο αστυνομικός που δεν ξέρει καν πως μοιάζει το φίλτρο ενός αυτοκινήτου να έχει το δικαίωμα να με σταματά στο δρόμο, να με τραβάει στο δικαστήριο ή και ακόμη να μου κατάσχει το αυτοκίνητο (ναι, για ένα φίλτρο αέρα).

Στο δικαστήριο φυσικά θα μου πάρει τα @@@@@@, αλλά γιατί εγώ ο Petrolhead να πρέπει να ταλαιπωρηθώ. Γιατί τόσοι λάτρεις των αυτοκινήτων να πρέπει να τα έχουν κλειδωμένα σπίτι επειδή κάποιος θα τους τα πάρει σαν τεκμήριο, αντισυνταγματικά;

Η αστυνομία και το τμήμα οδικών μεταφορών πρέπει να συνεργαστούν και να κάνουν κάτι σωστό, έστω και μια φορά στη ζωή τους. Θυμίζω ότι δεν κατάφεραν να συνεργαστούν αμέτρητες φορές και μια από αυτές ήταν το εγχειρίδιο μετατροπών. Κάποιοι έφαγαν μέρες και μήνες για να γίνει κάτι σωστό. Στο τέλος σου έδινε το ΟΚ το τμήμα οδικών μεταφορών αλλα σε έγραφε 10 μέτρα πιο κάτω η αστυνομία. Δεν ξέρω τέτοιο νόμο έλεγε ο αστυνομικός! Συνεννόηση μηδέν δηλαδή. Τόσο κακή συνεννόηση μεταξύ τους που αν οι αστυνομικοί έκαναν το λάθος να σε στείλουν στο δικαστήριο για βελτιώσεις έτρωγαν και επίπληξη από τον δικαστή χάνοντας την δίκη.

Από την άλλη πλευρά εμεις οι Petrolheads δεν φέρουμε ευθύνη για τους 5-10 ανεγκέφαλους που οχλαγωγούν στους δρόμους. Δεν μπορεί να μας παίρνει όλους το «κολάνι». Δεν είναι σωστό. Δηλαδή να υποθέσουμε ότι αν ένας αστυνομικός είναι διεφθαρμένος αυτόματα είναι και ολόκληρο το αστυνομικό σώμα;

Η αστυνομία πρέπει να σταματήσει να «λαλεί» και να «ξιλαλεί» και αντί αυτού, να ψάξει να βρει τα προβλήματα εκεί που όντως υπάρχουν, όχι στον περίγυρο!

Tags

Κύπρος

Βελτίωση

Αυτοκινήτο

Αστυνομία

Τμήμα οδικών μεταφορών

Οδική Ασφάλεια: Φιλμάκια με θετικότητα ή με φόβο στην εκπαίδευση νέων οδηγών;

Του Στέλιου Κυθρεώτη

Θυμάστε κάποια βίντεο της Αστυνομίας που όλοι κατά καιρούς έχουμε παρακολουθήσει όπου αυτοκίνητα τρακάρουν βίαια και περιέχουν ακόμη και μικρά παιδιά να σκοτώνονται ή να τραυματίζονται σοβαρά;

Σύμφωνα με νέα έρευνα, τα φιλμάκια εκφοβισμού δεν φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα και όπως διαφαίνεται, μηνύματα με θετικότητα ξεπερνούν αυτά που περιέχουν φόβο στην εκπαίδευση των νέων οδηγών.

Μια νέα μελέτη που λάβαμε από το Λονδίνο και δημοσιεύτηκε στην Road Safety GB, έδειξε ότι τα φιλμάκια που δείχνουν υπεύθυνη συμπεριφορά (positivity) θα μπορούσαν να ωθήσουν τους νεαρούς οδηγούς να οδηγούν λιγότερο επικίνδυνα, παρά τα βίντεο που στοχεύουν στην πρόκληση φόβου (fear) με βίαιες συγκρούσεις και αίμα. Το αποτέλεσμα ήταν ακόμη πιο έντονο όταν προβλήθηκαν στους νέους τα ίδια φιλμάκια θετικότητας και φόβου, σε μορφή VR.

Η μελέτη, η οποία διενεργήθηκε από το University of Antwerp σε συνεργασία με το University of Southampton και το University of Warwick, έδειξε τα αποτελέσματα στην συμπεριφορά 146 νεαρών οδηγών οι οποίοι παρακολούθησαν δύο διαφορετικά βίντεο με στόχο να συγκριθούν οι διαφορές στις συμπεριφορές τους απέναντι στην επικίνδυνη οδήγηση. Οι μισοί από τους νεαρούς είδαν ένα βίντεο διάρκειας έξι λεπτών που είχε ως στόχο να προκαλέσει τον φόβο μέσω μιας βίαιης σύγκρουσης που προκλήθηκε από έναν απερίσκεπτο οδηγό του οποίου απέσπασαν την προσοχή του οι επιβάτες του.

Οι υπόλοιποι μισοί νεαροί παρακολούθησαν ένα βίντεο που δείχνει μια θετική σκηνή με έναν προσεκτικό οδηγό ο οποίος ζητά από τους επιβάτες του να μην του αποσπούν την προσοχή.

Και οι δύο ταινίες οδικής ασφάλειας αναπτύχθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν ειδικά για τις υπηρεσίες Πυροσβεστικής και Πρώτων Βοηθειών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η μελέτη εξέτασε επίσης εάν η παρακολούθηση των βίντεο σε μορφή VR, είχε διαφορετικά αποτελέσματα από την παρακολούθηση των βίντεο σε μια δισδιάστατη (2D) οθόνη τηλεόρασης. Και όντως, το φιλμάκι της θετικότητας σε μορφή VR είχε καλύτερα αποτελέσματα από το φιλμάκι φόβου, με ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό.

Κάθε νέος που συμμετείχε πήρε ένα ερωτηματολόγιο για να αξιολογήσει τη στάση του ως προς τον κίνδυνο που πιθανόν να βρει στο δρόμο πριν και μετά τη δοκιμή. Στο τέλος της δοκιμής, πήραν επίσης ένα δεύτερο τεστ, το Vienna-Risk-Taking Test-Traffic.

Σε αυτό το τεστ, παρακολούθησαν βιντεοκλίπ καταστάσεων οδήγησης που απαιτούν αντίδραση οδηγού (για παράδειγμα, λαμβάνοντας υπόψη εάν θα προσπεράσουν σε παγωμένες συνθήκες) και τους ζητήθηκε να δηλώσουν εάν και πότε θεωρούσαν τον ελιγμό πολύ επικίνδυνο. Τα ευρήματα έδειξαν ότι οι ταινίες με θετικό πλαίσιο μείωσαν σημαντικά την επικίνδυνη οδήγηση τόσο όταν εμφανίστηκαν σε οθόνη 2D αλλά και ακόμη περισσότερο όταν προβλήθηκαν σε μορφή VR.

Αντίθετα, η ταινία φόβου που εμφανίζεται στο VR απέτυχε να μειώσει τις επικίνδυνες οδηγικές συμπεριφορές και, στην πραγματικότητα, αύξησε την ανάληψη κινδύνων των νέων οδηγών.

Ο Dr. Yaniv Hanoch, αναπληρωτής καθηγητής διαχείρισης κινδύνου (risk management) στο University of Southampton, δήλωσε: «Η εξεύρεση των καλύτερων μέσων για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος της εκπαίδευσης των νέων σε θέματα οδικής ασφάλειας είναι υψίστης σημασίας. Aυτή η έρευνα παρέχει την πρώτη εξέταση των επιπτώσεων τόσο του περιεχομένου των μηνυμάτων (θετικότητα αντί φόβος) όσο και του τρόπου παράδοσης των μηνυμάτων στους νέους οδηγούς».

Σημείωση του γράφοντος:

Άραγε, σε ότι έχει να κάνει με την πανδημία, αν γινόταν μια αντίστοιχη έρευνα με δύο φιλμάκια ή ειδήσεις, η μια με εκφοβισμό για την κακή υγειονομική κατάσταση και η άλλη με θετική προσέγγιση στο θέμα, ποιος τρόπος θα είχε τα πιο καλά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του ιού από τους πολίτες;

Μεγάλο ερώτημα…

Δείτε κάποια απο αυτά τα φιλμάκια στο πιο κάτω βίντεο.

Editorial

Στην Κύπρο δεν μπορείς να έχεις σαν χόμπι το αυτοκίνητο!

Οδική Ασφάλεια: Φιλμάκια με θετικότητα ή με φόβο στην εκπαίδευση νέων οδηγών;