Του Στέλιου Κυθρεώτη
Ακούσαμε μόλις χθες στις 24/1 την ανάλυση για τα θανατηφόρα τροχαία δυστυχήματα που συνέβησαν στην Κύπρο το 2022 και τα εύσημα που αντάλλαξαν οι ιθύνοντες μεταξύ τους.
Δεν ακούσαμε τίποτα όμως για τους 7 νεκρούς μέχρι στιγμής σε μόλις 23 μέρες το 2023.
Είναι με τέτοιες δηλώσεις που προκαλείται η υπομονή μας. Κανονικά, θα έπρεπε σήμερα 25/1 να γίνει νέα έκτακτη συνάντηση των υπευθύνων, λόγω της αύξησης των θανατηφόρων, με σκυμμένα κεφάλια.
Ακούσαμε επίσης ότι το καλό αποτέλεσμα της μείωσης των θανατηφόρων δυστυχημάτων οφείλεται στην συνεργασία μεταξύ των διαφόρων τμημάτων του κράτους αλλά... και στο σύστημα φωτοεπισήμανσης!
Το θαυμαστικό πάει για το σύστημα φωτοεπισήμανσης, τις κάμερες ταχύτητας δηλαδή. Δεν είμαστε εναντίον του συστήματος, το οποίο όμως θα πρέπει να μας αποδείξει και στατιστικά ότι έχει μειώσει τα σοβαρά και θανατηφόρα δυστυχήματα στην Κύπρο, όχι γενικά και αόριστα, αλλά στα σημεία που έχει τοποθετηθεί. Γεγονός που δεν αποδεικνύεται. Άρα, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται στις δηλώσεις.
Είμαστε όμως εναντίον των αυθαίρετων δηλώσεων ότι «το σύστημα φωτοεπισήμανσης βοήθησε στη μείωση των θανατηφόρων δυστυχημάτων». Πως βοήθησε, αφού πριν την τοποθέτηση τους σε όλα τα σημεία που λειτουργεί ήδη, ΔΕΝ είχαμε σοβαρά ή θανατηφόρα δυστυχήματα τα τελευταία δύο χρόνια τουλάχιστον (μηδέν) και δεν είχαμε ούτε μετά την τοποθέτηση τους; Πως αποδεικνύεται ότι η όποια μείωση γενικά στα θανατηφόρα, οφείλεται στο σύστημα, όταν το μηδέν δυστυχήματα που είχαμε σε σημεία που τοποθετήθηκε στα χρόνια 2020 - 2021, παραμένει μηδέν και προφανώς δεν μπορεί να πάει υπό το μηδέν;
Για να μην παρεξηγηθούμε, δεν είμαστε εναντίον του συστήματος. Είμαστε όμως εναντίον των προτεραιοτήτων των υπευθύνων και των παραπλανητικών δηλώσεων. Να μπει και το σύστημα φωτοεπισήμανσης κάποια στιγμή, αλλά πρώτα, με βάση την ανάλυση των στατιστικών θανατηφόρων δυστυχημάτων στην Κύπρο, με τα εκατομμύρια που ξοδεύουμε στις κάμερες, θα έπρεπε πρώτα να ασχοληθούμε ιδιαίτερα με τον γερασμένο και λιγότερο ή μη ασφαλή στόλο των οχημάτων στην Κύπρο, με τις χιλιάδες αυτοκίνητα – σαράβαλα που αγοράζονται κυρίως από αλλοδαπούς και κυκλοφορούν χωρίς ΜΟΤ. Με τους ηλικιωμένους οδηγούς που αποτελούν το 26% των νεκρών. Με την σήμανση και την βελτίωση των δρόμων μας Με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ και βέβαια με την ταχύτητα.
Άφησα τελευταία την ταχύτητα γιατί ενώ είναι ο 6ος κατά σειρά παράγοντας πρόκλησης δυστυχημάτων, είναι αυτός που μας πιπιλάνε περισσότερο γιατί «πουλάει». Κανένας δεν υποστηρίζει την ταχύτητα στους δρόμους. Κυρίως στις πόλεις. Όμως, όταν μιλάμε για ταχύτητα, πρέπει να μιλάμε με στοιχεία. Και να κατέχουμε το θέμα. Να μιλάμε για ταχύτητα όταν έχουμε φροντίσει να έχουμε ειδική ενημέρωση και παιδεία, όταν έχουμε πίστες ταχύτητας για εκτόνωση, όταν έχουμε γνώση της ψυχολογίας των νέων που αρέσκονται στην ταχύτητα. Και όταν ξεκαθαρίσουμε στο μυαλό μας τις έννοιες υπερβολική ταχύτητα και ταχύτητα άνω του ορίου και την μεταξύ τους διαφορά και αντιμετώπιση.
Μια ανάλυση των δυστυχημάτων με σωστές παραμέτρους (ολισθηρότητα του δρόμου, χρήση κινητού, ηλικία οχήματος που εμπλέκεται στο δυστύχημα κλπ) θα αποστομώσει όσους ακόμη θεωρούν ότι "πέτυχαν την μείωση".
Η οδική ασφάλεια απαιτεί νέες προσεγγίσεις. Η αρχή του 2023, με τους 7 νεκρούς σε 23 μέρες δεν σηκώνει χαριεντισμούς για την μείωση των νεκρών το 2022.