Το υδρογόνο είναι το πιο άφθονο στοιχείο στο σύμπαν και η χρήση του ως πηγή ενέργειας σε υγρή ή αέρια μορφή σε διάφορους τύπους οχημάτων αποτελεί αντικείμενο έρευνας εδώ και αρκετές δεκαετίες. Ο Όμιλος της BMW διαθέτει ήδη 45 χρόνια εμπειρίας στην ανάπτυξη λύσεων σε συστήματα κίνησης που χρησιμοποιούν υδρογόνο.
Η παραγωγή υδρογόνου με την μέθοδο της ηλεκτρόλυσης με τη χρήση πράσινης ενέργειας αποτελεί από μόνη της μια καθαρή πηγή ενέργειας, υποστηρίζοντας έτσι την κινητικότητα χωρίς εκπομπές ρύπων. Ενώ η BMW είχε ήδη αρχίσει να διερευνά τοπικές λύσεις κινητικότητας χωρίς εκπομπές ρύπων με ηλεκτρικά πρωτότυπα ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1960.

Αρχικά, το υδρογόνο χρησιμοποιούνταν σε κινητήρες εσωτερικής καύσης ως εναλλακτική λύση έναντι των ορυκτών καυσίμων. Το 1979, η BMW συνεργάστηκε με το DFVLR (Γερμανικό Ινστιτούτο Αεροπορικών και Διαστημικών Δοκιμών και Έρευνας Πτήσεων, γνωστό σήμερα ως DLR) για να μετατρέψει μια BMW 520 πρώτης γενιάς (E12, παραγωγής 1975) σε αυτοκίνητο δοκιμών. Εξωτερικά, δεν διέφερε πολύ από τις βενζινοκίνητες εκδόσεις. Ωστόσο, ο τετρακύλινδρος κινητήρας της έκαιγε υδρογόνο αντί για αμόλυβδη βενζίνη. Έτσι έγιναν τα πρώτα βήματα για να αποδειχθεί ότι η χρήση του υδρογόνου ως καυσίμου σε κινητήρες θερμότητας ήταν τεχνικά εφικτή.
Το 1980, μια BMW Σειρά 7 πρώτης γενιάς (E23) έγινε το πρώτο αυτοκίνητο στην Ευρώπη που χρησιμοποιούσε υγρό υδρογόνο. Η BMW ήταν ήδη πρωτοπόρος στους κινητήρες turbo τόσο με την παρουσίαση του πρώτου υπερτροφοδοτούμενου μοντέλου στην ευρωπαϊκή αγορά το 1972 όσο και με την κατάκτηση του πρώτου τίτλου που απέσπασε ένας turbo κινητήρας στη Formula 1 το 1983. Το κύριο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του υδρογόνου ήταν ο φιλικός προς το περιβάλλον τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιεί την ενέργειά του: το υδρογόνο καίγεται με το οξυγόνο του αέρα για να σχηματίσει ξανά νερό.

Ένα τρίτο project αναπτύχθηκε το 1988 με βάση τη δεύτερη γενιά της BMW 735iA (E32) η οποία ήταν διαμορφωμένη να κινείται τόσο με βενζίνη όσο και με κρυογενικό υγρό υδρογόνο σε έναν κινητήρα εσωτερικής καύσης. Το 1999, η BMW παρουσίασε το πρώτο 12κύλινδρο αυτοκίνητο με κινητήρα υδρογόνου στον κόσμο: την BMW 750hL που απέδιδε 204 ίππους και τελική ταχύτητα τα 226 km/h. Το ρεζερβουάρ των 140 λίτρων εξασφάλιζε αυτονομία περίπου 350 km μετά από ανεφοδιασμό διάρκειας 3 λεπτών σε ειδικό σταθμό. Συνολικά, κατασκευάστηκαν 105 αυτοκίνητα τα οποία κατά τη διάρκεια των δοκιμών κάλυψαν πάνω από 4 εκατομμύρια χιλιόμετρα - αυτό ισοδυναμεί με 5 φορές την απόσταση από τη Γη στη Σελήνη και πίσω. Η BMW 750hL, που κατασκευάστηκε σε περιορισμένο αριθμό για σκοπούς επίδειξης, ήταν το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής που κινούνταν με υδρογόνο. Παράλληλα, θέλοντας να αποδείξει την ευελιξία της τεχνολογίας υδρογόνου, το BMW Group παρουσίασε επίσης το 2001 ένα μοντέλο MINI (R60) με παρόμοια τεχνολογία κίνησης υδρογόνου.

Στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Λος Άντζελες (1-10 Δεκεμβρίου 2006) πραγματοποιήθηκε η παγκόσμια πρεμιέρα της BMW Hydrogen 7 με την κωδική ονομασία E68, η οποία βασίζονταν στην 12κύλινδρη BMW 750 iL τέταρτης γενιάς. Η Σειρά 7 αντλούσε ισχύ από έναν 12κύλινδρο κινητήρα, ο οποίος απέδιδε 191 kW/260 hp.
Το 2013, το BMW Group και η Toyota ξεκίνησαν μια συνεργασία για την ανάπτυξη ενός συστήματος κυψελών καυσίμου για οχήματα. Το 2017 μια BMW Σειρά 5 Gran Turismo, εξοπλισμένη με την κυψέλη καυσίμου της Toyota, παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Ανόβερου με το σύνθημα "NewEnergy-4-Mobility2050".
Η κατασκευή του συστήματος κυψελών καυσίμου δεύτερης γενιάς ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2022 στο κέντρο τεχνογνωσίας υδρογόνου στο Garching. Λίγο αργότερα, ξεκίνησε η παραγωγή του πιλοτικού στόλου οχημάτων, ο οποίος απαρτίζεται από αντίτυπα των BMW iX5 Hydrogen και το 2023 τέθηκε σε λειτουργία σε όλο τον κόσμο με σκοπό τη δοκιμή και την επίδειξη. Ο συνδυασμός μιας ισχυρής μπαταρίας και μιας κυψέλης καυσίμου ανοίγει νέες δυνατότητες και προοπτικές.
Το υδρογόνο που απαιτείται για την τροφοδοσία της κυψέλης καυσίμου αποθηκεύεται σε δύο δεξαμενές από πολυμερές ενισχυμένο με ίνες άνθρακα (CFRP) σε πίεση 700 bar. Μαζί περιέχουν 6 kg υδρογόνου, τα οποία είναι αρκετά για να παρέχουν στην BMW iX5 Hydrogen αυτονομία έως 504 km στον κύκλο WLTP.

Αυτό είναι το νέο θαύμα της Toyota: Ο νέος τετρακύλινδρος κινητήρας που αποδίδει (εύκολα) 600 άλογα και αγαπά το tuning
Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος από τότε που η Toyota ανακοίνωσε μια νέα οικογένεια τετρακύλινδρων κινητήρων εσωτερικής καύσης, οι οποίοι θα προσφέρονται τόσο ως ατμοσφαιρικοί όσο και τουρμπάτοι. Αυτοί οι επερχόμενοι κινητήρες, που σχεδιάζονται με χωρητικότητα 1,5 λίτρων και 2,0 λίτρων, θα είναι μικρότεροι και ελαφρύτεροι ενώ παράλληλα θα έχουν τεράστιες επιδόσεις. Πιο συγκεκριμένα, ο μεγαλύτερος από τους δύο κινητήρες αποκτά ειδική επεξεργασία από την Gazoo Racing, η οποία έχει ήδη παρουσιάσει το πρώτο δείγμα γραφής στο GR Yaris M concept.

Το άγριο hot hatch με τον μεσαίο κινητήρα εξέπληξε τους πάντες όταν έκανε το ντεμπούτο του ως concept στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τόκιο τον Ιανουάριο. Με τον νέο κινητήρα «G20E» τοποθετημένο πάνω από τον πίσω άξονα, ο πύραυλος τσέπης διέθετε έναν υπερσυμπιεστή της IHI, ανεβάζοντας την απόδοση σε περίπου 400-450 ίππους. Ωστόσο, οι μηχανικοί της Toyota αναφέρουν ότι υπάρχουν δυνατότητες για πολύ περισσότερα άλογα: «Με έναν μεγαλύτερο υπερσυμπιεστή, πάνω από 600 ίπποι είναι εύκολα εφικτοί».

Αναμένεται ο νέος αυτός τετρακύλινδρος κινητήρας της Toyota να τροφοδοτεί πολλά αυτοκίνητα επιδόσεων, καθώς σχεδιάζεται τόσο για διαμήκη όσο και για εγκάρσια εγκατάσταση. Μπορεί να τοποθετηθεί μπροστά ή πίσω, καθιστώντας τον μια πιθανή ραχοκοκαλιά για τη μελλοντική γκάμα της Gazoo Racing. Η Toyota έχει υποσχεθεί την επιστροφή της Celica και του MR2, ενώ υποσχέθηκε επίσης ότι η Supra θα συνεχίσει να ζει και μετά την τρέχουσα γενιά.
Είναι ενδιαφέρον ότι ένας μηχανικός της Toyota δήλωσε ότι το «G20E» θα είναι εξαιρετικά δεκτικός σε tuning: «Αφήσαμε αρκετό χώρο μεταξύ των κυλίνδρων, ώστε ο κινητήρας να μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά». Ένας άλλος μηχανικός υποστήριξε ότι οι επιδόσεις του Yaris M «είναι απίστευτες», προσθέτοντας ότι το μεταξόνιο του hot hatch έπρεπε να επεκταθεί ελαφρώς για να φιλοξενήσει τον κινητήρα που είναι τοποθετημένος πίσω από τον οδηγό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η νέα τετρακύλινδρη οικογένεια της Toyota αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης πρωτοβουλίας μαζί με άλλες δύο ιαπωνικές αυτοκινητοβιομηχανίες για την παράταση της διάρκειας ζωής των κινητήρων εσωτερικής καύσης. Η Mazda αναπτύσσει περιστροφικούς κινητήρες ως range entenders, ενώ η Subaru συνεχίζει να βελτιώνει τον κινητήρα boxer. Η υβριδοποίηση είναι ένας κοινός στόχος, αλλά η τριάδα διερευνά επίσης καύσιμα με ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα, όπως το υγρό υδρογόνο, τα βιοκαύσιμα και τα συνθετικά καύσιμα.
