Το υδρογόνο είναι το πιο άφθονο στοιχείο στο σύμπαν και η χρήση του ως πηγή ενέργειας σε υγρή ή αέρια μορφή σε διάφορους τύπους οχημάτων αποτελεί αντικείμενο έρευνας εδώ και αρκετές δεκαετίες. Ο Όμιλος της BMW διαθέτει ήδη 45 χρόνια εμπειρίας στην ανάπτυξη λύσεων σε συστήματα κίνησης που χρησιμοποιούν υδρογόνο.
Η παραγωγή υδρογόνου με την μέθοδο της ηλεκτρόλυσης με τη χρήση πράσινης ενέργειας αποτελεί από μόνη της μια καθαρή πηγή ενέργειας, υποστηρίζοντας έτσι την κινητικότητα χωρίς εκπομπές ρύπων. Ενώ η BMW είχε ήδη αρχίσει να διερευνά τοπικές λύσεις κινητικότητας χωρίς εκπομπές ρύπων με ηλεκτρικά πρωτότυπα ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1960.
Αρχικά, το υδρογόνο χρησιμοποιούνταν σε κινητήρες εσωτερικής καύσης ως εναλλακτική λύση έναντι των ορυκτών καυσίμων. Το 1979, η BMW συνεργάστηκε με το DFVLR (Γερμανικό Ινστιτούτο Αεροπορικών και Διαστημικών Δοκιμών και Έρευνας Πτήσεων, γνωστό σήμερα ως DLR) για να μετατρέψει μια BMW 520 πρώτης γενιάς (E12, παραγωγής 1975) σε αυτοκίνητο δοκιμών. Εξωτερικά, δεν διέφερε πολύ από τις βενζινοκίνητες εκδόσεις. Ωστόσο, ο τετρακύλινδρος κινητήρας της έκαιγε υδρογόνο αντί για αμόλυβδη βενζίνη. Έτσι έγιναν τα πρώτα βήματα για να αποδειχθεί ότι η χρήση του υδρογόνου ως καυσίμου σε κινητήρες θερμότητας ήταν τεχνικά εφικτή.
Το 1980, μια BMW Σειρά 7 πρώτης γενιάς (E23) έγινε το πρώτο αυτοκίνητο στην Ευρώπη που χρησιμοποιούσε υγρό υδρογόνο. Η BMW ήταν ήδη πρωτοπόρος στους κινητήρες turbo τόσο με την παρουσίαση του πρώτου υπερτροφοδοτούμενου μοντέλου στην ευρωπαϊκή αγορά το 1972 όσο και με την κατάκτηση του πρώτου τίτλου που απέσπασε ένας turbo κινητήρας στη Formula 1 το 1983. Το κύριο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του υδρογόνου ήταν ο φιλικός προς το περιβάλλον τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιεί την ενέργειά του: το υδρογόνο καίγεται με το οξυγόνο του αέρα για να σχηματίσει ξανά νερό.
Ένα τρίτο project αναπτύχθηκε το 1988 με βάση τη δεύτερη γενιά της BMW 735iA (E32) η οποία ήταν διαμορφωμένη να κινείται τόσο με βενζίνη όσο και με κρυογενικό υγρό υδρογόνο σε έναν κινητήρα εσωτερικής καύσης. Το 1999, η BMW παρουσίασε το πρώτο 12κύλινδρο αυτοκίνητο με κινητήρα υδρογόνου στον κόσμο: την BMW 750hL που απέδιδε 204 ίππους και τελική ταχύτητα τα 226 km/h. Το ρεζερβουάρ των 140 λίτρων εξασφάλιζε αυτονομία περίπου 350 km μετά από ανεφοδιασμό διάρκειας 3 λεπτών σε ειδικό σταθμό. Συνολικά, κατασκευάστηκαν 105 αυτοκίνητα τα οποία κατά τη διάρκεια των δοκιμών κάλυψαν πάνω από 4 εκατομμύρια χιλιόμετρα - αυτό ισοδυναμεί με 5 φορές την απόσταση από τη Γη στη Σελήνη και πίσω. Η BMW 750hL, που κατασκευάστηκε σε περιορισμένο αριθμό για σκοπούς επίδειξης, ήταν το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής που κινούνταν με υδρογόνο. Παράλληλα, θέλοντας να αποδείξει την ευελιξία της τεχνολογίας υδρογόνου, το BMW Group παρουσίασε επίσης το 2001 ένα μοντέλο MINI (R60) με παρόμοια τεχνολογία κίνησης υδρογόνου.
Στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Λος Άντζελες (1-10 Δεκεμβρίου 2006) πραγματοποιήθηκε η παγκόσμια πρεμιέρα της BMW Hydrogen 7 με την κωδική ονομασία E68, η οποία βασίζονταν στην 12κύλινδρη BMW 750 iL τέταρτης γενιάς. Η Σειρά 7 αντλούσε ισχύ από έναν 12κύλινδρο κινητήρα, ο οποίος απέδιδε 191 kW/260 hp.
Το 2013, το BMW Group και η Toyota ξεκίνησαν μια συνεργασία για την ανάπτυξη ενός συστήματος κυψελών καυσίμου για οχήματα. Το 2017 μια BMW Σειρά 5 Gran Turismo, εξοπλισμένη με την κυψέλη καυσίμου της Toyota, παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Ανόβερου με το σύνθημα "NewEnergy-4-Mobility2050".
Η κατασκευή του συστήματος κυψελών καυσίμου δεύτερης γενιάς ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2022 στο κέντρο τεχνογνωσίας υδρογόνου στο Garching. Λίγο αργότερα, ξεκίνησε η παραγωγή του πιλοτικού στόλου οχημάτων, ο οποίος απαρτίζεται από αντίτυπα των BMW iX5 Hydrogen και το 2023 τέθηκε σε λειτουργία σε όλο τον κόσμο με σκοπό τη δοκιμή και την επίδειξη. Ο συνδυασμός μιας ισχυρής μπαταρίας και μιας κυψέλης καυσίμου ανοίγει νέες δυνατότητες και προοπτικές.
Το υδρογόνο που απαιτείται για την τροφοδοσία της κυψέλης καυσίμου αποθηκεύεται σε δύο δεξαμενές από πολυμερές ενισχυμένο με ίνες άνθρακα (CFRP) σε πίεση 700 bar. Μαζί περιέχουν 6 kg υδρογόνου, τα οποία είναι αρκετά για να παρέχουν στην BMW iX5 Hydrogen αυτονομία έως 504 km στον κύκλο WLTP.
Το Renault 5 Turbo 3E είναι το πρώτο αμιγώς ηλεκτρικό mini - supercar
Η Renault αναβιώνει τα Renault 5 Turbo και Turbo 2 της δεκαετίας του 1980, λανσάροντας το ισχυρότερο μοντέλο παραγωγής που έχει κατασκευάσει μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το Renault 5 Turbo 3E, ένα αμιγώς ηλεκτρικό μοντέλο που σηματοδοτεί τη δημιουργία μιας νέας κατηγορίας οχημάτων. Αυτή των mini-supercars.
Το Renault 5 Turbo 3E θα σταδιοδρομήσει αποκλειστικά ως δίθυρο και διθέσιο, βασιζόμενο σε μια νέα πλατφόρμα με αρχιτεκτονική κίνησης στους πίσω τροχούς, που του επιτρέπει να διατηρήσει αναλλοίωτο το σπορ DNA των προγόνων του.
Σε επίπεδο εμφάνισης, το δίθυρο και διθέσιο Renault 5 Turbo 3E υιοθετεί τη σχεδιαστική γλώσσα των Renault 5 Turbo και Turbo 2, φέροντας ένα ρετρο-φουτουριστικό σχεδιασμό, όπως συνέβη και με τα Renault 5 και 4 E-Tech Electric. Στο μπροστινό μέρος διατηρείται η κλασική διάταξη με τους τετράγωνους κεντρικούς προβολείς (τώρα με τεχνολογία LED), που πλαισιώνονται από μια λεπτή λωρίδα με τρία κεντρικά τμήματα και δύο επιπλέον τετράγωνα φώτα.
Οι θόλοι των τροχών (20”) υποδηλώνουν τον σπορ προσανατολισμό του μοντέλου και ο επιβλητικός διαχύτης γύρω από τον εμπρός προφυλακτήρα, σε συνδυασμό με τον μεγάλο αεραγωγό στο καπό συνδράμουν στη βελτιστοποίηση της κάθετης δύναμης και επιτυγχάνουν την ιδανική ισορροπία ανάμεσα στο μπροστινό και το πίσω μέρος του οχήματος.
Τη σπορ υπόσταση του Renault 5 Turbo 3E αναδεικνύει και ο σχεδιασμός της καμπίνας, όπου πρωταγωνιστούν bucket καθίσματα με ζώνες έξι σημείων και το κάθετο χειρόφρενο, όπως αυτό που απαντάται στα αυτοκίνητα από τον κόσμο των ράλι. Φυσικά δεν απουσιάζουν και οι σύγχρονες τεχνολογίες, με αποκορύφωμα τις οθόνες OpenR των 10,1 και 10,25 ιντσών με ενσωματωμένες υπηρεσίες της Google.
Κάθε ένας από τους πίσω τροχούς του μοντέλου φέρει έναν ηλεκτροκινητήρα, με τη συνδυαστική απόδοση να ανέρχεται σε 540 ίππους και τη ροπή να φτάνει 4.800 Nm, καθιστώντας δυνατή την επιτάχυνση στα πρώτα 100 χλμ./ώρα σε μόλις 3,5 δλ. Πρόκειται για επιδόσεις supercar που οφείλονται μεταξύ άλλων στο χαμηλό βάρος των 1.450 κιλών, και την εξαιρετική αναλογία των 2,7 κιλών/ίππο. Οι ηλεκτροκινητήρες αντλούν ενέργεια από μπαταρία 70 kWh που είναι τοποθετημένη κάτω από το πάτωμα και εξασφαλίζει έως και 400 χλμ. αυτονομία. Η θέση της μπαταρίας εξασφάλισε στο μοντέλο χαμηλό κέντρο βάρους και επέτρεψε στους μηχανικούς της Alpine να βελτιστοποιήσουν την ανάρτηση ώστε να διαχειρίζεται απρόσκοπτα τη μεγάλη ισχύ του συστήματος κίνησης, όπως και τις drift ικανότητες του μοντέλου.
Παράλληλα, το Renault 5 Turbo 3E επωφελείται από αρχιτεκτονική 800V, υποστηρίζοντας ταχυφόρτιση έως 350 kW και ανεφοδιασμό της μπαταρίας από το 15 στο 80% σε μόλις 15 λεπτά.
Το οπλοστάσιο του αμιγώς ηλεκτρικού γαλλικού hatchback περιλαμβάνει επίσης λειτουργία “power boost” μέσω ενός κουμπιού στο τιμόνι, λειτουργία ανάκτησης ενέργειας κατά την πέδηση τεσσάρων βαθμίδων και το σύστημα Multi-Sense με τέσσερα προφίλ οδήγησης (Snow, Regular, Sport και Race), συμπεριλαμβανομένης μιας λειτουργίας για drift.