Η Volvo Cars ενώνει τις δυνάμεις της με τη σουηδική εταιρεία παραγωγής χάλυβα SSAB, με στόχο να διερευνήσουν τις δυνατότητες ανάπτυξης υψηλής ποιότητας χάλυβα χωρίς ορυκτά, για χρήση στην αυτοκινητοβιομηχανία. Είναι ο πρώτος κατασκευαστής αυτοκινήτων που συνεργάζεται με την SSAB και την πρωτοβουλία της, HYBRIT: πρόκειται για ένα σύνολο από ιδιαίτερα φιλόδοξα και προηγμένα project της βιομηχανίας χάλυβα που αφορούν την εξέλιξη χάλυβα χωρίς ορυκτά.
Η πρωτοβουλία HYBRIT ξεκίνησε από τη SSAB, την παραγωγό σιδηρομεταλλεύματος LKAB και την εταιρεία παραγωγής και διανομής ενέργειας Vattenfall. Στοχεύει στην αντικατάσταση του οπτάνθρακα (κοκ), ο οποίος χρησιμοποιείται παραδοσιακά για την παραγωγή χάλυβα με βάση σιδηρομετάλλευμα, με ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές και υδρογόνο. Η πρωτοβουλία αναμένεται να αποφέρει την πρώτη στον κόσμο τεχνολογία παραγωγής χάλυβα χωρίς ορυκτά, που θα έχει ουσιαστικά μηδενικό αποτύπωμα άνθρακα.
Μέσω της συνεργασίας, η Volvo Cars θα είναι ο μοναδικός κατασκευαστής αυτοκινήτων ο οποίος θα εξασφαλίσει χάλυβα SSAB που έχει παραχθεί με υδρογόνο στο πιλοτικό εργοστάσιο της HYBRIT, στην πόλη Λουλέα της Σουηδίας. Αυτός ο χάλυβας θα χρησιμοποιηθεί για δοκιμές και ενδέχεται να βρει πεδίο εφαρμογής σε κάποιο concept car.
Το 2026, η SSAB στοχεύει να εφοδιάσει την αγορά με χάλυβα χωρίς ορυκτά σε εμπορική κλίμακα. Στόχος της Volvo Cars είναι επίσης να αποτελέσει τον πρώτο κατασκευαστή αυτοκινήτων που χρησιμοποιεί χάλυβα χωρίς ορυκτά στα αυτοκίνητα που κατασκευάζει.
Η βιομηχανία χάλυβα αντιπροσωπεύει περίπου το 7% των απευθείας εκπομπών άνθρακα σε παγκόσμιο επίπεδο, εξαιτίας του γεγονότος ότι ο κλάδος βασίζεται στην τεχνολογία παραγωγής χάλυβα από σιδηρομετάλλευμα και χρησιμοποιεί υψικαμίνους με καύσιμο το κοκ.
Οι εκπομπές CO2 που σχετίζονται με την παραγωγή άνθρακα και σιδήρου, ως ποσοστό των συνολικών εκπομπών CO2 από τα υλικά και την παραγωγή εξαρτημάτων που χρησιμοποιούνται σε ένα αυτοκίνητο, αντιπροσωπεύουν το περίπου 35% στα μοντέλα Volvo με συμβατικό σύστημα κίνησης και το 20% σε ένα αμιγώς ηλεκτρικό Volvo. Η συνεργασία με τη SSAB είναι η πιο πρόσφατη πρωτοβουλία του σχεδίου κλιματικής δράσης της Volvo Cars που αποτελεί ένα από τα πιο φιλόδοξα πλάνα στην αυτοκινητοβιομηχανία. Επίκεντρο του σχεδίου είναι η φιλοδοξία της Volvo Cars να γίνει ένας κατασκευαστής μόνο αμιγώς ηλεκτρικών αυτοκινήτων έως το 2030.
Το πλάνο υπερβαίνει την αντιμετώπιση των εκπομπών στην εξάτμιση μέσω της αποκλειστικής εφαρμογής της ηλεκτροκίνησης και επεκτείνεται στη μείωση των εκπομπών άνθρακα στις ευρύτερες δραστηριότητες της εταιρείας, στην εφοδιαστική της αλυσίδα και μέσω της ανακύκλωσης και επανάχρησης υλικών.
Βραχυπρόθεσμα, τα παραπάνω και άλλα μέτρα αποσκοπούν στην ελάττωση του αποτυπώματος άνθρακα σε όλο τον κύκλο ζωής κάθε αυτοκινήτου κατά 40% ανάμεσα στο 2018 και το 2025. Έως το 2040, φιλοδοξία της Volvo Cars είναι να γίνει μία κλιματικά ουδέτερη εταιρεία.
3.000 ευρώ το εργατικό κόστος για κάθε Ι.Χ. στη Γερμανία – 520 ευρώ στην Κίνα – 1.190 στην Αμερική
Καθώς οι δασμοί του Προέδρου Τραμπ αρχίζουν να τίθενται σε ισχύ, οι ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών, εξετάζουν το ενδεχόμενο να κατασκευάσουν περισσότερα οχήματα εντός των συνόρων της Αμερικής. Στην περίπτωση της Audi, αυτό θα σήμαινε τη δημιουργία παραγωγής στις ΗΠΑ, για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, η αποφυγή των δασμών δεν είναι το μόνο κίνητρο για τη μετατόπιση της παραγωγής από τη Γερμανία στις ΗΠΑ. Όλα δείχνουν πως και η διαφυγή από το υψηλό εγχώριο εργατικό κόστος που επιβαρύνει τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας.
Μια νέα μελέτη της εταιρείας Oliver Wyman αποκάλυψε το τεράστιο χάσμα στο κόστος εργασίας μεταξύ της Γερμανίας και άλλων χωρών. Βοηθά επίσης να εξηγηθεί γιατί η εγχώρια παραγωγή αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά περισσότερο από το ένα τέταρτο την τελευταία δεκαετία και γιατί η μείωση αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί.
Οι ερευνητές που συνέκριναν 250 εργοστάσια αυτοκινήτων σε όλο τον κόσμο έμαθαν ότι η Γερμανία είναι η πιο ακριβή χώρα στον πλανήτη για την παραγωγή νέων αυτοκινήτων, καθώς κάθε όχημα προσγειώνει τον κατασκευαστή του με ένα μέσο εργατικό κόστος 3.000 ευρώ που καλύπτει μισθούς, συνταξιοδοτικές εισφορές και άλλες παροχές. Η μεταφορά της παραγωγής στις ΗΠΑ θα μείωνε αυτόν το λογαριασμό στο μισό και ακόμη περισσότερο.
Αλλά ακόμη και η κατασκευή αυτοκινήτων στην Αμερική φαίνεται ακριβή σε σύγκριση με την παραγωγή τους στην Κίνα, όπου το εργατικό κόστος ανά όχημα ανέρχεται σε μόλις 520 ευρώ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατασκευή ενός αυτοκινήτου στη Γερμανία κοστίζει έως και 7.000 ευρώ περισσότερο από ό,τι θα κόστιζε στην Κίνα, σύμφωνα με την ίδια έκθεση.
Αλλά, αν οι δασμοί πάψουν ποτέ να αποτελούν ζήτημα και η μείωση του εργατικού κόστους αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, υπάρχουν ακόμη καλύτερες επιλογές για ένα νέο εργοστάσιο από την Κίνα. Η μελέτη αποκάλυψε πολλές χώρες όπου το κόστος εργασίας κάνει ακόμη και το κόστος της Κίνας να φαίνεται ακριβό, όπως το Μεξικό, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι 271 ευρώ, και η Ρουμανία, όπου είναι μόλις 242 ευρώ.
Ωστόσο, η χώρα που προσφέρει πραγματικά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την κατασκευή αυτοκινήτων είναι το Μαρόκο, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι απίστευτα 94 ευρώ…