Η Aston Martin παρουσίασε το Valiant, μια παραλλαγή της Valour που εστιάζει στην πίστα, το οποίο θα κατασκευαστεί σε μόλις 38 κομμάτια.
Η Valiant, την οποία αρχικά παρήγγειλε ο οδηγός της Formula 1 Fernando Alonso, θα κάνει το ντεμπούτο της στο Goodwood Festival of Speed το 2024, ενώ οι παραδόσεις θα ξεκινήσουν το τέταρτο τρίμηνο του 2024.
Η Valiant διαθέτει έναν κινητήρα V12 5,2 λίτρων twin-turbo, βελτιωμένο ώστε να αποδίδει 745 ίππους και 753 Nm ροπής, 30 ίππους περισσότερους από τη Valour.
Διατηρεί το χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων έξι σχέσεων, εξασφαλίζοντας μια συναρπαστική οδηγική εμπειρία.
Η Aston Martin έχει εφαρμόσει εκτεταμένα μέτρα εξοικονόμησης βάρους, όπως ένα τρισδιάστατα εκτυπωμένο πίσω υποπλαίσιο ή αντιστρεπτική από μαγνήσιο, μειώνοντας το βάρος κατά 3 κιλά και 8,6 κιλά αντίστοιχα.
Η χρήση τροχών μαγνησίου 21 ιντσών μειώνει την αναρτώμενη μάζα κατά 14 κιλά, ενώ η μπαταρία ιόντων λιθίου εξοικονομεί επιπλέον 11,5 κιλά.
Ο ακραίος σπορ χαρακτήρας αποτελεί την απόλυτη προτεραιότητα με τα αμορτισέρ Multimatic Adaptive Spool Valve να προσφέρουν 32 ρυθμίσεις, αναβαθμισμένες λειτουργίες Sport, Sport+ και Track και κεραμικά φρένα με δίσκους 410 χιλιοστών εμπρός και 360 χιλιοστών πίσω.
Η επιθετική σχεδίαση του Valiant τονίζεται από νέα εξαρτήματα από ανθρακονήματα, όπως μάσκα σε όλο το πλάτος, εμπρός splitter, πλευρικά φτερά και περίπλοκες πλευρικές ποδιές εμπνευσμένες από τη Formula 1.
Οι αεροδυναμικοί δίσκοι στους τροχούς 21 ιντσών και μια πανύψηλη σταθερή πίσω πτέρυγα ενισχύουν την κάθετη δύναμη και τη σταθερότητα.
Στο εσωτερικό, το Valiant παρουσιάζει πλήθος στοιχείων από ανθρακονήματα, καθίσματα Recaro Podium, ζώνες ασφαλείας τεσσάρων σημείων και τιμόνι τριών ακτίνων.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο μηχανισμός του κιβωτίου ταχυτήτων που είναι κατασκευασμένος σαν ένα γλυπτό από μέταλλο, προσφέροντας ακρίβεια και ταχύτητα στις αλλαγές μέσα στην πίστα.
Όσο για την τιμή της, οι πρώτες πληροφορίες την τοποθετούν στην περιοχή των 2,5 εκατομμυρίων ευρώ. Όχι και άσχημα για ένα τόσο ειδικό μοντέλο με την υπογραφή του Fernando Alonso.
Αβέβαιο το μέλλον του ανθρακονήματος στην Ευρώπη
Η πρόταση αποτελεί μέρος της αναθεώρησης της Οδηγίας για τα Οχήματα Τέλους Κύκλου Ζωής (End of Life Vehicles – ELV), η οποία ρυθμίζει την αποσυναρμολόγηση και την ανακύκλωση αυτοκινήτων στην Ε.Ε.
Στόχος είναι να αυξηθεί ο περιβαλλοντικός χαρακτήρας της διαδικασίας, αλλά για πρώτη φορά, το ανθράκονημα ταξινομείται ως επιβλαβές υλικό. Αν τελικά εγκριθεί, η απαγόρευση δεν θα τεθεί σε ισχύ πριν το 2029, αφήνοντας χρονικό περιθώριο για προσαρμογές.
Το ανθράκονημα έχει γίνει αναπόσπαστο υλικό στη βιομηχανία, χρησιμοποιούμενο κυρίως στην αεροναυπηγική, στις ανεμογεννήτριες, σε ορισμένα εξαρτήματα μοτοσικλετών αλλά και σε πολλά αυτοκίνητα – ιδιαίτερα σε premium κατηγορίες.
Είναι πιο ελαφρύ από το αλουμίνιο και πιο ανθεκτικό από τον χάλυβα, γεγονός που το καθιστά ιδανικό για τη μείωση του βάρους, ειδικά στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όπου η μεγάλη μπαταρία προσθέτει σημαντικό βάρος. Η χρήση του βοηθά στη βελτίωση της αυτονομίας και της οδικής συμπεριφοράς.
Η ανησυχία της Ε.Ε. εστιάζει στον τρόπο απόρριψης του υλικού. Κατά την ανακύκλωση ή την καύση του, τα νήματα ανθρακονήματος μπορεί να διασκορπιστούν στον αέρα, προκαλώντας προβλήματα στον εξοπλισμό και ενδεχομένως ερεθισμούς σε ανθρώπινους ιστούς.
Οι αυτοκινητοβιομηχανίες που επενδύουν συστηματικά στο ανθράκονημα ενδέχεται να επηρεαστούν σημαντικά, ειδικά μάρκες όπως η McLaren, η οποία κατασκευάζει ολόκληρα πλαίσια από ανθράκονημα, αλλά και κατασκευαστές ηλεκτρικών μοντέλων υψηλής απόδοσης.
Οι ιαπωνικές εταιρείες Toray Industries, Teijin και Mitsubishi Chemical, που ελέγχουν πάνω από το 50% της παγκόσμιας αγοράς, επίσης αναμένεται να δεχτούν ισχυρό πλήγμα, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό των πωλήσεών τους προέρχεται από την Ευρώπη.
Η παγκόσμια αγορά του ανθρακονήματος αποτιμήθηκε σε 5,48 δισ. δολάρια το 2024 και εκτιμάται ότι θα φτάσει τα 17,08 δισ. μέχρι το 2035, σύμφωνα με εκτίμηση της Roots Analysis. Από αυτή, περίπου το 10% έως 20% αφορά την αυτοκινητοβιομηχανία, ποσοστό που αναμένεται να αυξηθεί καθώς οι κατασκευαστές επιδιώκουν μείωση του βάρους.
Το ερώτημα που παραμένει είναι αν η Ευρώπη πράγματι θα προχωρήσει σε αυτή την απαγόρευση, ή αν θα περιοριστεί σε αυστηρότερους κανόνες διάθεσης και ανακύκλωσης του υλικού. Μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση, οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν λίγα χρόνια για να βρουν εναλλακτικές ή να προσαρμόσουν τις διαδικασίες τους.