Η Bugatti παρουσίασε τον διάδοχο της Chiron, με το hypercar να ονομάζεται Tourbillon και παρότι μοιάζει αρκετά με την Chiron, η Bugatti λέει πως είναι εντελώς νέο, με τις Type 57SC Atlantic, Type 35 και Type 41 Royale να αποτέλεσαν έμπνευση για τον σχεδιασμό της.
Οι γνώστες των ρολογιών θα αναγνωρίσουν το tourbillon ως έναν μηχανισμό που χρησιμοποιείται σε ρολόγια υψηλής ποιότητας, που ουσιαστικά καταπολεμά τις επιπτώσεις της βαρύτητας και αυξάνει την ακρίβεια.
Η Bugatti βλέπει το Tourbillon της ως ένα μεγάλο, διαχρονικό έργο μηχανικής τελειότητας. Αυτό γίνεται εύκολα εμφανές όταν ανοίγουν προς τα πάνω οι ηλεκτρικές πόρτες που αποκαλύπτουν το εντυπωσιακό εσωτερικό.
Υπάρχει αναλογικός πίνακας οργάνων, με το κοντέρ να τερματίζει στα 550 χλμ/ώρα και εκτός από στροφόμετρο, υπάρχουν τέσσερα ακόμη όργανα που δείχνουν την ποσότητα του καυσίμου, τη θερμοκρασία λαδιού και νερού και την ενέργεια της μπαταρίας.
Η σχεδίαση του πίνακα οργάνων έγινε από Ελβετούς ωρολογοποιούς και είναι στερεωμένος στη κολόνα του τιμονιού. Ζυγίζει μόλις 1,5 κιλό και έχε μέγιστη ανοχή 50 microns—με ορισμένες λεπτομέρειες ανοχής έως και 5 micron. Περισσότερα από 600 κομμάτια τιτανίου συνθέτουν τη μοναδική δομή τριών επιπέδων ακριβώς πάνω από το τιμόνι, με πολύτιμους λίθους όπως ζαφείρια και ρουμπίνια να είναι ενσωματωμένα διακριτικά στην όψη κάθε συμπλέγματος.
Στη κεντρική κονσόλα υπάρχουν διακόπτες αλουμινίου, περιστρεφόμενοι διακόπτες, το κρυστάλλινο κουμπί εκκίνησης του κινητήρα, ενώ υπάρχει και μια κρυφή ψηφιακή οθόνη στο πάνω μέρος της κεντρικής κονσόλας, που υποστηρίζει Apple CarPlay.
Η κεντρική κονσόλα αποτελείται από κρυστάλλινο γυαλί που αναπτύχθηκε σε 13 ξεχωριστά στάδια για να εξασφαλίσει τη μέγιστη διαύγεια. Τα εξαρτήματα αλουμινίου κατασκευάστηκαν και ανοδιώθηκαν από ένα μόνο κομμάτι αλουμινίου. Ακόμη και το κουμπί pull-to-start κατασκευάστηκε από το ίδιο κομμάτι αλουμινίου.
Το carbon mononoque πλαίσιο του hypercar είναι εντελώς νέο, νέα είναι και η ανάρτηση κατασκευασμένη από 3D εκτυπωτή. Εκεί που η Chiron είχε ανάρτηση με διπλά ψαλίδια από χάλυβα, το Tourbillion διαθέτει διάταξη πολλαπλών συνδέσμων από αλουμίνιο που έχει βραχίονες και ορθοστάτες “οργανικής σχεδίασης” που εκτυπώθηκαν σε 3D εκτυπωτή από αλουμίνιο, κάτι που οδήγησε στην εξοικονόμηση του βάρους κατά 45% σε σύγκριση με την Chiron.
Εντελώς νέος είναι ο V16 υβριδικός κινητήρας, απόδοσης 1.800 ίππων, με το πακέτο μπαταριών να είναι δομικό μέλος του mononoque πλαισίου, με το μπροστινό και το πίσω υποπλαίσιο να είναι κατασκευασμένα από χυτό αλουμίνιο λεπτού τοιχώματος, ενώ ο κοίλος βραχίονας της πίσω αεροτομής είναι κατασκευασμένος με τεχνητή νοημοσύνη και επίσης εκτυπωμένος από 3D εκτυπωτή. Τα φρένα είναι carbon κεραμικά, με το σύστημα πέδησης να είναι τεχνολογίας brake-by-wire που αναπτύχθηκε από την Bugatti και “συνδυάζεται άψογα μέσω ενός ενσωματωμένου μη γραμμικού ελεγκτή οχήματος”.
Το υβριδικό σύστημα συνδυάζει τον ολοκαίνουργιο V16 8,3-λίτρων 64-βαλβίδο ατμοσφαιρικό κινητήρα που στροφάρει έως τις 9.500 σ.α.λ και αποδίδει 1.000 άλογα με 900 Nm ροπής. Ο κινητήρας ζυγίζει 252 κιλά και συνδυάζεται με 3 ηλεκτροκινητήρες. Οι δύο είναι τοποθετημένοι στον μπροστινό άξονα και ο τρίτος στον πίσω. Υπάρχει μπαταρία 24,8 kWh 800 volt, με τους ηλεκτροκινητήρες να αποδίδουν 800 άλογα. Το κιβώτιο ταχυτήτων είναι αυτόματο 8 σχέσεων, τεχνολογίας διπλού συμπλέκτη.
Το σύνολο παράγει 1.800 άλογα και το αυτοκίνητο ζυγίζει 1.995 κιλά, όσο και η Chiron, παρά την προσθήκη του υβριδικού συστήματος.
Χάρη στα ειδικά ελαστικά Michelin Pilot Sport Cup 2 διαστάσεων 285/35 R20 μπροστά και 345/30 R21 πίσω, η Bugatti Tourbillon κάνει τα 0-100 χλμ/ώρα σε μόλις 2 δευτερόλεπτα, τα 0-200 χλμ/ώρα σε λιγότερο από 5 δευτερόλεπτα, τα 0-300 χλμ/ώρα σε κάτω από 10 δευτερόλεπτα, ενώ τα 400 χλμ/ώρα έρχονται σε λιγότερο από 25 δευτερόλεπτα. Η τελική ταχύτητα του αυτοκινήτου ανακοινώνεται στα 445 χλμ/ώρα.
Η παραγωγή της Bugatti Tourbillon θα ξεκινήσει το 2026 και θα περιοριστεί σε μόλις 250 αυτοκίνητα, με αρχική τιμή 3,8 εκατ. ευρώ προ φόρων.
Αβέβαιο το μέλλον του ανθρακονήματος στην Ευρώπη
Η πρόταση αποτελεί μέρος της αναθεώρησης της Οδηγίας για τα Οχήματα Τέλους Κύκλου Ζωής (End of Life Vehicles – ELV), η οποία ρυθμίζει την αποσυναρμολόγηση και την ανακύκλωση αυτοκινήτων στην Ε.Ε.
Στόχος είναι να αυξηθεί ο περιβαλλοντικός χαρακτήρας της διαδικασίας, αλλά για πρώτη φορά, το ανθράκονημα ταξινομείται ως επιβλαβές υλικό. Αν τελικά εγκριθεί, η απαγόρευση δεν θα τεθεί σε ισχύ πριν το 2029, αφήνοντας χρονικό περιθώριο για προσαρμογές.
Το ανθράκονημα έχει γίνει αναπόσπαστο υλικό στη βιομηχανία, χρησιμοποιούμενο κυρίως στην αεροναυπηγική, στις ανεμογεννήτριες, σε ορισμένα εξαρτήματα μοτοσικλετών αλλά και σε πολλά αυτοκίνητα – ιδιαίτερα σε premium κατηγορίες.
Είναι πιο ελαφρύ από το αλουμίνιο και πιο ανθεκτικό από τον χάλυβα, γεγονός που το καθιστά ιδανικό για τη μείωση του βάρους, ειδικά στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όπου η μεγάλη μπαταρία προσθέτει σημαντικό βάρος. Η χρήση του βοηθά στη βελτίωση της αυτονομίας και της οδικής συμπεριφοράς.
Η ανησυχία της Ε.Ε. εστιάζει στον τρόπο απόρριψης του υλικού. Κατά την ανακύκλωση ή την καύση του, τα νήματα ανθρακονήματος μπορεί να διασκορπιστούν στον αέρα, προκαλώντας προβλήματα στον εξοπλισμό και ενδεχομένως ερεθισμούς σε ανθρώπινους ιστούς.
Οι αυτοκινητοβιομηχανίες που επενδύουν συστηματικά στο ανθράκονημα ενδέχεται να επηρεαστούν σημαντικά, ειδικά μάρκες όπως η McLaren, η οποία κατασκευάζει ολόκληρα πλαίσια από ανθράκονημα, αλλά και κατασκευαστές ηλεκτρικών μοντέλων υψηλής απόδοσης.
Οι ιαπωνικές εταιρείες Toray Industries, Teijin και Mitsubishi Chemical, που ελέγχουν πάνω από το 50% της παγκόσμιας αγοράς, επίσης αναμένεται να δεχτούν ισχυρό πλήγμα, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό των πωλήσεών τους προέρχεται από την Ευρώπη.
Η παγκόσμια αγορά του ανθρακονήματος αποτιμήθηκε σε 5,48 δισ. δολάρια το 2024 και εκτιμάται ότι θα φτάσει τα 17,08 δισ. μέχρι το 2035, σύμφωνα με εκτίμηση της Roots Analysis. Από αυτή, περίπου το 10% έως 20% αφορά την αυτοκινητοβιομηχανία, ποσοστό που αναμένεται να αυξηθεί καθώς οι κατασκευαστές επιδιώκουν μείωση του βάρους.
Το ερώτημα που παραμένει είναι αν η Ευρώπη πράγματι θα προχωρήσει σε αυτή την απαγόρευση, ή αν θα περιοριστεί σε αυστηρότερους κανόνες διάθεσης και ανακύκλωσης του υλικού. Μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση, οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν λίγα χρόνια για να βρουν εναλλακτικές ή να προσαρμόσουν τις διαδικασίες τους.