Η Prodrive παρουσίασε το P25, το restomod ενός εκ των πιο εμβληματικών αγωνιστικών αυτοκινήτων της ιαπωνικής εταιρίας, του τρίθυρου Impreza 22B.
Παρά την εμφάνισή του, το Prodrive P25 εξοπλίζεται με σύγχρονη τεχνολογία και κάτω από το καπό του συναντάμε τον 2,5 λίτρων boxer κινητήρα απόδοσης άνω των 400 ίππων και των 600 Nm ροπής, που συνδυάζεται με εξατάχυτο ημιαυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων με paddle στο τιμόνι. Τα 0-100 χλμ/ώρα τα κάνει σε λιγότερο από 3,5 δευτερόλεπτα, με την τελική ταχύτητα να περιορίζεται ηλεκτρονικά στα 240 χλμ/ώρα.
Η κίνηση στέλνεται σε όλους τους τροχούς, διαθέτει φρένα της AP Racing αποτελούμενα από 6πίστονες δαγκάνες μπροστά και 4πίστονες πίσω, με δίσκους διαμέτρου 380mm και 350 mm αντίστοιχα. Οι ζάντες είναι 19″ και φορούν ελαστικά διαστάσεων 235/35.
Η εταιρία τοποθετεί στο μοντέλο κεντρικό διαφορικό με μεταβλητό διαχωρισμό ροπής, ρυθμιζόμενα αμορτισέρ της Bilstein, εξάτμιση τιτανίου της Akrapovic, με τον οδηγό να μπορεί να επιλέξει διαφορετικές χαρτογραφήσεις στην ECU του κινητήρα, αλλά και να τροποποιήσει το σύστημα anti-lag.
Κάνει εκτεταμένη χρήση carbon, με όλα τα πάνελ του σώματος να είναι κατασκευασμένα από ανθρακονήματα, μειώνοντας σημαντικά το βάρος του, το οποίο δεν ξεπερνά τα 1.200 κιλά. Στη μείωση του βάρους συμβάλλουν τόσο το carbon bucket καθίσματα, όσο και η μπαταρία ιόντων-λιθίου.
Στο εσωτερικό υπάρχουν δερμάτινες και Alcantara επενδύσεις, carbon διακοσμητικά, υδραυλικό “fly-off WRC” χειρόφρενο, με την Prodrive να δίνει τη δυνατότητα αφαίρεσης των πίσω καθισμάτων και στη θέση τους να τοποθετήσει roll-cage και αγωνιστικές ζώνες.
Η παραγωγή του P25 θα περιοριστεί σε μόλις 25 αυτοκίνητα, όλα κατασκευασμένα στα κεντρικά γραφεία της Prodrive στο Banbury του Ηνωμένου Βασιλείου. Η τιμή του κάθε αυτοκινήτου ορίζεται στις 460.000 λίρες (535.120 ευρώ) προ φόρων.
Το Prodrive P25 θα κάνει το ντεμπούτο του στο Goodwood Festival of Speed που θα διεξαχθεί μέσα στην εβδομάδα (23-26 Ιουνίου), ενώ το πρώτο από τα 25 αυτοκίνητα θα παραδοθεί μέσα στο 2022.
Αβέβαιο το μέλλον του ανθρακονήματος στην Ευρώπη
Η πρόταση αποτελεί μέρος της αναθεώρησης της Οδηγίας για τα Οχήματα Τέλους Κύκλου Ζωής (End of Life Vehicles – ELV), η οποία ρυθμίζει την αποσυναρμολόγηση και την ανακύκλωση αυτοκινήτων στην Ε.Ε.
Στόχος είναι να αυξηθεί ο περιβαλλοντικός χαρακτήρας της διαδικασίας, αλλά για πρώτη φορά, το ανθράκονημα ταξινομείται ως επιβλαβές υλικό. Αν τελικά εγκριθεί, η απαγόρευση δεν θα τεθεί σε ισχύ πριν το 2029, αφήνοντας χρονικό περιθώριο για προσαρμογές.
Το ανθράκονημα έχει γίνει αναπόσπαστο υλικό στη βιομηχανία, χρησιμοποιούμενο κυρίως στην αεροναυπηγική, στις ανεμογεννήτριες, σε ορισμένα εξαρτήματα μοτοσικλετών αλλά και σε πολλά αυτοκίνητα – ιδιαίτερα σε premium κατηγορίες.
Είναι πιο ελαφρύ από το αλουμίνιο και πιο ανθεκτικό από τον χάλυβα, γεγονός που το καθιστά ιδανικό για τη μείωση του βάρους, ειδικά στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όπου η μεγάλη μπαταρία προσθέτει σημαντικό βάρος. Η χρήση του βοηθά στη βελτίωση της αυτονομίας και της οδικής συμπεριφοράς.
Η ανησυχία της Ε.Ε. εστιάζει στον τρόπο απόρριψης του υλικού. Κατά την ανακύκλωση ή την καύση του, τα νήματα ανθρακονήματος μπορεί να διασκορπιστούν στον αέρα, προκαλώντας προβλήματα στον εξοπλισμό και ενδεχομένως ερεθισμούς σε ανθρώπινους ιστούς.
Οι αυτοκινητοβιομηχανίες που επενδύουν συστηματικά στο ανθράκονημα ενδέχεται να επηρεαστούν σημαντικά, ειδικά μάρκες όπως η McLaren, η οποία κατασκευάζει ολόκληρα πλαίσια από ανθράκονημα, αλλά και κατασκευαστές ηλεκτρικών μοντέλων υψηλής απόδοσης.
Οι ιαπωνικές εταιρείες Toray Industries, Teijin και Mitsubishi Chemical, που ελέγχουν πάνω από το 50% της παγκόσμιας αγοράς, επίσης αναμένεται να δεχτούν ισχυρό πλήγμα, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό των πωλήσεών τους προέρχεται από την Ευρώπη.
Η παγκόσμια αγορά του ανθρακονήματος αποτιμήθηκε σε 5,48 δισ. δολάρια το 2024 και εκτιμάται ότι θα φτάσει τα 17,08 δισ. μέχρι το 2035, σύμφωνα με εκτίμηση της Roots Analysis. Από αυτή, περίπου το 10% έως 20% αφορά την αυτοκινητοβιομηχανία, ποσοστό που αναμένεται να αυξηθεί καθώς οι κατασκευαστές επιδιώκουν μείωση του βάρους.
Το ερώτημα που παραμένει είναι αν η Ευρώπη πράγματι θα προχωρήσει σε αυτή την απαγόρευση, ή αν θα περιοριστεί σε αυστηρότερους κανόνες διάθεσης και ανακύκλωσης του υλικού. Μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση, οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν λίγα χρόνια για να βρουν εναλλακτικές ή να προσαρμόσουν τις διαδικασίες τους.