Το MX-81 ήταν το πρώτο Mazda με τα αρχικά MX (Mazda eXperimental). Το σχεδίασε ο Marc Dechamps για το στούντιο του Bertone στο Τορίνο. Ήταν ένα σφηνοειδές κουπέ. Την εποχή εκείνη ο σχεδιασμός του θεωρήθηκε ριζοσπαστικός και σχολιάσθηκε ποικιλοτρόπως. Αποδείχθηκε όμως ότι οι ριζοσπαστικές γραμμές του Marc Dechamps ακόμη και σήμερα είναι σύγχρονες.
Ο σχεδιασμός του MX-81 ήταν χωρίς συμβιβασμούς. Θεωρήθηκε ότι ήταν ένα από τα πιο προκλητικά αυτοκίνητα της εποχής. Σαράντα χρόνια μετά την παρουσίασή του στην Διεθνή Έκθεση του Τόκυο το 1981, οι Ιταλοί για να τιμήσουν το πρώτο concept car της Mazda στη χώρα τους, έφτιαξαν ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «The Shape of Time».
Υπεύθυνη της παραγωγής είναι η Mazda Ιταλίας .Η παραγωγή είναι της Lungta Film και μέσα σε 13 λεπτά μπορείτε να μάθετε την ιστορία του φουτουριστικού MX-81.

Πώς ξεκίνησε η ιδέα της ανακατασκευής του MX-81
Συνήθως τα περισσότερα πρωτότυπα καταστρέφονται μετά την παρουσίασή τους. Σπάνια μπορεί κάποιος να βρει την αρχική φόρμα ενός αυτοκινήτου. Τελείως συμπτωματικά ο Nobuhiro Yamamoto – υπεύθυνος εξέλιξης του περιστροφικού κινητήρα ,ανακάλυψε το 2019 μέσα σε μια αποθήκη στα κεντρικά της Mazda στη Χιροσίμα, το MX-81.
Ο Yamamoto που ήταν για 40 χρόνια υπεύθυνος προγράμματος του MX5 πήρε το πρωτότυπο και μετά από πολύ δουλειά κατάφερε σε συνεργασία με τον Flavio Gallizio και τη βοήθεια της Super Stile στο Τορίνο να «αναβιώσει» το θρυλικό MX-81.
Όταν τέλειωσε το έργο της ανακατασκευής έγινε μια φωτογράφιση μπροστά στον καθεδρικό ναό του Μιλάνου, όπως ακριβώς είχε γίνει και πριν από 40 χρόνια με το ίδιο MX-81.

60 χρόνια ιστορία
Βέβαια η σχέση της Ιταλίας με την Mazda ξεκινάει 20 χρόνια πριν την παρουσίαση του MX-81 το 1981. Υπάρχει μια 60χρονη σχέση μεταξύ του Ιταλικού design και της γιαπωνέζικης φίρμας. Η ανακατασκευή του MX-81 ήταν ένα γεγονός που δεν πέρασε απαρατήρητο. Άλλωστε με αυτό το μοντέλο φαίνεται πόσο το Ιταλικό Design επηρέασε την Ιαπωνική τεχνολογία. Η ιταλική κουλτούρα «έδεσε» με τους τεχνοκράτες γιαπωνέζους μηχανολόγους.
Πώς ξεκίνησε αυτή η σχέση
Ένας νεαρός δημοσιογράφος αυτοκινήτων,ο Hideyuki Miyakawa, το 1960 ταξίδεψε στην Ιταλία για να δει όλα τα καινούρια μοντέλα στην έκθεση αυτοκινήτων του Τορίνο. Εκεί συνάντησε τον Giorgetto Giugiaro, ο οποίος ήταν ήδη επικεφαλής του στούντιο Bertone . Εκεί γνώρισε και την Marisa Bassano, μία Ιταλο-γιαπωνέζα μεταφράστρια που είχε πάθος με τα αυτοκίνητα.
Οι δύο νέοι ερωτεύθηκαν και παντρεύτηκαν. Ένα χρόνο μετά, το 1961, η Marisa Bassano σε εκπαιδευτικό ταξίδι στη Χιροσίμα ήταν μαζί με τον Miyakawa . Εκεί συνάντησαν τον πρόεδρο της Mazda Tsuneji Matsuda και του εξήγησαν πόσο μεγάλο θα ήταν το κέρδος της Mazda αν συνεργάζονταν με τους Ιταλούς σχεδιαστές.
Όταν το νεαρό ζευγάρι επέστρεψε στο Τορίνο έβαλαν στόχο να πετύχει η ιδέα τους. Ξεκίνησαν ως μεσάζοντες μεταξύ των φημισμένων Ιταλικών σχεδιαστικών οίκων (Bertone, Ghia και Pinifarina) και των Ιαπωνικών αυτοκινητοβιομηχανιών. Η συνεργασία της Mazda και του οίκου Bertone απέδωσε καρπούς.
Το λογότυπο MX έχει από τότε χρησιμοποιηθεί πάνω από δώδεκα φορές σε μία πληθώρα μοντέλων παραγωγής. Από πρωτότυπα μέχρι και αγωνιστικά αυτοκίνητα. Το 2010 ο Ikuo Maeda, επικεφαλής σχεδιασμού της Mazda (και γιός του σχεδιαστή Matasaburo Maeda, που είχε δουλέψει με τους Ιταλούς την εποχή του Luce), ανέλαβε το project αναβάθμισης και τυποποίησης του σχεδιασμού της μάρκας. Άλλωστε υπήρχαν οι βάσεις από την προηγούμενη συνεργασία με τους οίκους Giugiaro και Bertone.
Εξήντα χρόνια μετά, δημιουργήθηκε το πρώτο ηλεκτρικό όχημα μαζικής παραγωγής στους εταιρείας, που αποτίνει φόρο τιμής στους δεσμούς των 60 χρόνων μεταξύ Mazda και Ιταλικού design. Το ολοκαίνουριο ηλεκτρικό αυτοκίνητο «φοράει» και πάλι το εμβληματικό λογότυπο MX.
Πηγή: Zougla.gr

3.000 ευρώ το εργατικό κόστος για κάθε Ι.Χ. στη Γερμανία – 520 ευρώ στην Κίνα – 1.190 στην Αμερική
Καθώς οι δασμοί του Προέδρου Τραμπ αρχίζουν να τίθενται σε ισχύ, οι ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών, εξετάζουν το ενδεχόμενο να κατασκευάσουν περισσότερα οχήματα εντός των συνόρων της Αμερικής. Στην περίπτωση της Audi, αυτό θα σήμαινε τη δημιουργία παραγωγής στις ΗΠΑ, για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, η αποφυγή των δασμών δεν είναι το μόνο κίνητρο για τη μετατόπιση της παραγωγής από τη Γερμανία στις ΗΠΑ. Όλα δείχνουν πως και η διαφυγή από το υψηλό εγχώριο εργατικό κόστος που επιβαρύνει τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας.
Μια νέα μελέτη της εταιρείας Oliver Wyman αποκάλυψε το τεράστιο χάσμα στο κόστος εργασίας μεταξύ της Γερμανίας και άλλων χωρών. Βοηθά επίσης να εξηγηθεί γιατί η εγχώρια παραγωγή αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά περισσότερο από το ένα τέταρτο την τελευταία δεκαετία και γιατί η μείωση αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί.

Οι ερευνητές που συνέκριναν 250 εργοστάσια αυτοκινήτων σε όλο τον κόσμο έμαθαν ότι η Γερμανία είναι η πιο ακριβή χώρα στον πλανήτη για την παραγωγή νέων αυτοκινήτων, καθώς κάθε όχημα προσγειώνει τον κατασκευαστή του με ένα μέσο εργατικό κόστος 3.000 ευρώ που καλύπτει μισθούς, συνταξιοδοτικές εισφορές και άλλες παροχές. Η μεταφορά της παραγωγής στις ΗΠΑ θα μείωνε αυτόν το λογαριασμό στο μισό και ακόμη περισσότερο.
Αλλά ακόμη και η κατασκευή αυτοκινήτων στην Αμερική φαίνεται ακριβή σε σύγκριση με την παραγωγή τους στην Κίνα, όπου το εργατικό κόστος ανά όχημα ανέρχεται σε μόλις 520 ευρώ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατασκευή ενός αυτοκινήτου στη Γερμανία κοστίζει έως και 7.000 ευρώ περισσότερο από ό,τι θα κόστιζε στην Κίνα, σύμφωνα με την ίδια έκθεση.
Αλλά, αν οι δασμοί πάψουν ποτέ να αποτελούν ζήτημα και η μείωση του εργατικού κόστους αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, υπάρχουν ακόμη καλύτερες επιλογές για ένα νέο εργοστάσιο από την Κίνα. Η μελέτη αποκάλυψε πολλές χώρες όπου το κόστος εργασίας κάνει ακόμη και το κόστος της Κίνας να φαίνεται ακριβό, όπως το Μεξικό, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι 271 ευρώ, και η Ρουμανία, όπου είναι μόλις 242 ευρώ.
Ωστόσο, η χώρα που προσφέρει πραγματικά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την κατασκευή αυτοκινήτων είναι το Μαρόκο, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι απίστευτα 94 ευρώ…
