H τρίτη γενιά (FD) του Mazda RX-7 παρουσιάστηκε το 1991 και έμεινε στην παραγωγή μέχρι και το 2002. Στις 25 Μαρτίου του 2002, η ιαπωνική εταιρία παρουσίασε τρία μοντέλα του RX-7 Spirit R, δηλαδή της τελευταίας σειράς περιορισμένης παραγωγής του RX-7. Η σειρά Spirit R ήταν διαθέσιμη σε επιλεγμένες αντιπροσωπείες της Mazda αποκλειστικά στην Ιαπωνία από τις 22 Απριλίου του 2002, με την ολοκλήρωση της παραγωγής να γίνεται στα τέλη Αυγούστου του ίδιου έτους.
Η σειρά Spirit R του RX-7 διατίθετο σε τρία μοντέλα: το Type A, ένα διθέσιο με πεντατάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο, το Type-B, ένα τετραθέσιο με χειροκίνητο κιβώτιο πέντε ταχυτήτων, και το Type-C, ένα τετραθέσιο με αυτόματο κιβώτιο τεσσάρων ταχυτήτων. Και τα τρία μοντέλα ήταν εξοπλισμένα με τα ίδια εσωτερικά και εξωτερικά χαρακτηριστικά, όπως τροχοί 17 ιντσών της BBS, κόκκινες δαγκάνες φρένων και εσωτερικά πάνελ με ειδική μαλακή επίστρωση, αλλά κάθε μοντέλο είχε τον δικό του πλούσιο εξοπλισμό, που έκανε τη διαφορά από το άλλο.
Η Spirit R Type-A ήταν η καλύτερη έκδοση παραγωγής του μοντέλου, με την εταιρία να το περιγράφει ως το απόλυτο RX-7, με την πιο εξαιρετική οδηγική απόδοση στην ιστορία του. Διέθετε -μεταξύ άλλων- μοναδικά bucket κόκκινα καθίσματα της Recaro, τα οποία μείωναν το συνολικό βάρος του οχήματος κατά περίπου 10 κιλά. Επιπλέον, διέθετε νέους αεριζόμενους και διάτρητους δίσκους σε όλους τους τροχούς, με διάμετρο 314 χλστ., καθώς ειδικά σωληνάκια για το σύστημα πέδησης.
Η σειρά Spirit R του RX-7 βγήκε στην παραγωγή σε μόλις 1.504 αυτοκίνητα, εκ των οποίων τα 1.044 ήταν στην έκδοση Type A, τα 420 στην Type B και τα 40 στην Type C. To αυτοκίνητο ήταν διαθέσιμο σε πέντε χρώματα, γκρι (Titanium Gray Metallic, αποκλειστικά στη σειρά Spirit R), μπλε (Innocent Blue Mica), άσπρο (Pure White), μαύρο (Brilliant Black) και κόκκινο (Vintage Red). Μηχανικά, ο διρότορος, twin-turbo κινητήρας (13B-REW) απέδιδε 280 άλογα στις 6.500 σ.α.λ. και 314 Nm ροπής στις 5.000 σ.α.λ., ενώ το βάρος του αυτοκινήτου ήταν 1.270 κιλά.
Πωλείται από την Contempo Concept HK Motors στο Χονγκ Κονγκ και από το 2002 έχει διανύσει μόλις 15.900 χλμ., και όπως βλέπεις βρίσκεται σε υπεράριστη κατάσταση, ενώ πρόσφατα έχει κάνει εκτενές σέρβις. Φοράει ολοκαίνουρια Proxes R888 ελαστικά της Toyo με τις εργοστασιακές διαστάσεις, 235/45 εμπρός και 255/40 πίσω.
Η τιμή πώλησης ορίζεται στα 838,000 δολάρια Χονγκ Κονγκ, που μεταφράζονται σε περίπου 90.000 ευρώ, με τη σημερινή ισοτιμία. Καινούριο στην Ιαπωνία το αυτοκίνητο κόστιζε ¥3.998.000, όπου με τον υπολογισμό του πληθωρισμού σήμερα το ποσό αυτό θα ήταν ¥4.187.429 (€36.185).
Lotus Theory 1: Η θεωρία θα γίνει πράξη;
Η Lotus παρουσίασε το Theory 1, ένα πρωτότυπο τριθέσιο supercar με στυλ που σύμφωνα με τους σχεδιαστές του είναι εμπνευσμένο από τη θρυλική Esprit. Ταυτόχρονα δίνει μια πρώτη εικόνα για την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει στο μέλλον η μάρκα.
Έτσι το Theory 1, που έχει μήκος 4,49 μέτρα και ύψος μόλις 114 εκατοστών, συνδυάζει στοιχεία που παραπέμπουν στο κλασικό μοντέλο της μάρκας με σύγχρονα χαρακτηριστικά.
Όπως π.χ. τις πόρτες που ανοίγουν προς τα πάνω, τις κάμερες που έχουν αντικαταστήσει τους εξωτερικούς καθρέφτες και μια μεγάλη αεροτομή που λειτουργεί και ως αερόφρενο.
Το εσωτερικό είναι μινιμάλ διαθέτοντας μόνο τα απολύτως απαραίτητα, ενώ ο οδηγός κάθεται στο κέντρο και οι δύο επιβάτες -η διάταξη είναι τριθέσια- δεξιά και αριστερά του. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα προσκέφαλα με τη 3D εκτύπωση και το ενσωματωμένο ηχοσύστημα της KEF.
Το σύστημα πρόωσης του Theory 1 διαθέτει δύο ηλεκτροκινητήρες, έναν 700 ίππων στον πίσω άξονα και έναν 300 ίππων στον εμπρός, με αποτέλεσμα η συνδυαστική ισχύς να φτάνει τους 1.000 ίππους. Και να εξασφαλίζει ένα 0-100 χλμ./ώρα σε λιγότερα από 2,5 δεύτερα και μια τελική ταχύτητα 350 χλμ./ώρα.
Η μπαταρία έχει ενεργειακή χωρητικότητα 70,0 kWh, ενώ υπάρχουν συνολικά πέντε προγράμματα οδήγησης (Range, Tour, Sport, Individual, Track) και σύστημα υποβοήθησης οδηγού 360 μοιρών για αυτόνομη οδήγηση Επιπέδου 4.
Μέχρι στιγμής το Theory 1, για το οποίο ο αρχισχεδιαστής της Lotus, που ανήκει στον όμιλο της κινεζικής Geely, λέει πως είναι μια τολμηρή έκφραση φουτουρισμού, όπως ήταν και το Esprit στην εποχή του, είναι πρωτότυπο, όμως δεν μπορεί να αποκλειστεί για το μέλλον και η κανονική του παραγωγή.