H τρίτη γενιά (FD) του Mazda RX-7 παρουσιάστηκε το 1991 και έμεινε στην παραγωγή μέχρι και το 2002. Στις 25 Μαρτίου του 2002, η ιαπωνική εταιρία παρουσίασε τρία μοντέλα του RX-7 Spirit R, δηλαδή της τελευταίας σειράς περιορισμένης παραγωγής του RX-7. Η σειρά Spirit R ήταν διαθέσιμη σε επιλεγμένες αντιπροσωπείες της Mazda αποκλειστικά στην Ιαπωνία από τις 22 Απριλίου του 2002, με την ολοκλήρωση της παραγωγής να γίνεται στα τέλη Αυγούστου του ίδιου έτους.
Η σειρά Spirit R του RX-7 διατίθετο σε τρία μοντέλα: το Type A, ένα διθέσιο με πεντατάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο, το Type-B, ένα τετραθέσιο με χειροκίνητο κιβώτιο πέντε ταχυτήτων, και το Type-C, ένα τετραθέσιο με αυτόματο κιβώτιο τεσσάρων ταχυτήτων. Και τα τρία μοντέλα ήταν εξοπλισμένα με τα ίδια εσωτερικά και εξωτερικά χαρακτηριστικά, όπως τροχοί 17 ιντσών της BBS, κόκκινες δαγκάνες φρένων και εσωτερικά πάνελ με ειδική μαλακή επίστρωση, αλλά κάθε μοντέλο είχε τον δικό του πλούσιο εξοπλισμό, που έκανε τη διαφορά από το άλλο.
Η Spirit R Type-A ήταν η καλύτερη έκδοση παραγωγής του μοντέλου, με την εταιρία να το περιγράφει ως το απόλυτο RX-7, με την πιο εξαιρετική οδηγική απόδοση στην ιστορία του. Διέθετε -μεταξύ άλλων- μοναδικά bucket κόκκινα καθίσματα της Recaro, τα οποία μείωναν το συνολικό βάρος του οχήματος κατά περίπου 10 κιλά. Επιπλέον, διέθετε νέους αεριζόμενους και διάτρητους δίσκους σε όλους τους τροχούς, με διάμετρο 314 χλστ., καθώς ειδικά σωληνάκια για το σύστημα πέδησης.
Η σειρά Spirit R του RX-7 βγήκε στην παραγωγή σε μόλις 1.504 αυτοκίνητα, εκ των οποίων τα 1.044 ήταν στην έκδοση Type A, τα 420 στην Type B και τα 40 στην Type C. To αυτοκίνητο ήταν διαθέσιμο σε πέντε χρώματα, γκρι (Titanium Gray Metallic, αποκλειστικά στη σειρά Spirit R), μπλε (Innocent Blue Mica), άσπρο (Pure White), μαύρο (Brilliant Black) και κόκκινο (Vintage Red). Μηχανικά, ο διρότορος, twin-turbo κινητήρας (13B-REW) απέδιδε 280 άλογα στις 6.500 σ.α.λ. και 314 Nm ροπής στις 5.000 σ.α.λ., ενώ το βάρος του αυτοκινήτου ήταν 1.270 κιλά.
Πωλείται από την Contempo Concept HK Motors στο Χονγκ Κονγκ και από το 2002 έχει διανύσει μόλις 15.900 χλμ., και όπως βλέπεις βρίσκεται σε υπεράριστη κατάσταση, ενώ πρόσφατα έχει κάνει εκτενές σέρβις. Φοράει ολοκαίνουρια Proxes R888 ελαστικά της Toyo με τις εργοστασιακές διαστάσεις, 235/45 εμπρός και 255/40 πίσω.
Η τιμή πώλησης ορίζεται στα 838,000 δολάρια Χονγκ Κονγκ, που μεταφράζονται σε περίπου 90.000 ευρώ, με τη σημερινή ισοτιμία. Καινούριο στην Ιαπωνία το αυτοκίνητο κόστιζε ¥3.998.000, όπου με τον υπολογισμό του πληθωρισμού σήμερα το ποσό αυτό θα ήταν ¥4.187.429 (€36.185).
44% μειωμένες οι πωλήσεις EV τον Αύγουστο – Σε άνοδο τα ήπια υβριδικά
Σύμφωνα με τα στοιχεία πωλήσεων που έδωσε στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Ένωση Κατασκευαστών Αυτοκινήτων (ACEA), οι πωλήσεις αμιγώς ηλεκτρικών οχημάτων ανήλθαν σε μόλις 92.627 μονάδες τον Αύγουστο του 2024, σημειώνοντας πτώση σε σχέση με τις 165.204 μονάδες τον ίδιο μήνα πέρυσι. Αυτή η πτώση προκάλεσε τη συρρίκνωση του μεριδίου αγοράς των EV στο 14,4%, από 21% που ήταν.
Αυτό σηματοδοτεί τον τέταρτο συνεχόμενο μήνα πτώσης των πωλήσεων. Πιο συγκεκριμένα η Γερμανία σημείωσε πτώση 68,8%, ενώ η Γαλλία 33,1%.
Τον Αύγουστο του 2024, οι ταξινομήσεις νέων αυτοκινήτων ανήλθαν σε 643.637, σημειώνοντας πτώση 18,3% σε σύγκριση με τον Αύγουστο του 2023. Αυτή η απότομη μείωση αντιπροσωπεύει τα χαμηλότερα στοιχεία πωλήσεων των τελευταίων τριών ετών.
Οι πωλήσεις βενζινοκίνητων οχημάτων υποχώρησαν κατά 17,1%, αντιπροσωπεύοντας 213.057 μονάδες. Οι πωλήσεις ντίζελ μειώθηκαν κατά 26,4%, ή 72.177 μονάδες, ενώ τα plug-in υβριδικά υπέστησαν μείωση 22,3%, με 45.590 πωληθείσες μονάδες. Είναι ενδιαφέρον ότι μόνο τα απλά υβριδικά παρουσίασαν αύξηση 6,6% με 201.552 μονάδες.
Γιατί δεν πουλάνε τα ηλεκτρικά;
Σε νέα δήλωσή του, το διοικητικό συμβούλιο του ACEA επεσήμανε διάφορους κρίσιμους παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτή τη «συνεχή καθοδική πορεία» της αγοράς ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Τόνισαν ως βασικές προκλήσεις την ανεπαρκή υποδομή φόρτισης, τον έντονο ανταγωνισμό στην κατασκευή, τα ανεπαρκή αγοραστικά και φορολογικά κίνητρα και την επισφαλή προμήθεια βασικών υλικών. Επιπλέον, η συνολική έλλειψη οικονομικής ανάπτυξης και αποδοχής από τους καταναλωτές επιδεινώνει περαιτέρω αυτά τα ζητήματα, αφήνοντας τις αυτοκινητοβιομηχανίες να παλεύουν με την αβεβαιότητα κατά τη μετάβασή τους σε ένα ηλεκτρικό μέλλον.
Υπό το πρίσμα αυτής της κατάστασης, το διοικητικό συμβούλιο του ACEA τάσσεται υπέρ της «βραχυπρόθεσμης ανακούφισης» από τους αυστηρότερους στόχους CO2 για το 2025 για τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά. Πιστεύουν ότι τα μέτρα αυτά θα διευκόλυναν την ομαλότερη μετάβαση στην κινητικότητα μηδενικών εκπομπών, διασφαλίζοντας παράλληλα το βιομηχανικό μέλλον της Ευρώπης.