H τρίτη γενιά (FD) του Mazda RX-7 παρουσιάστηκε το 1991 και έμεινε στην παραγωγή μέχρι και το 2002. Στις 25 Μαρτίου του 2002, η ιαπωνική εταιρία παρουσίασε τρία μοντέλα του RX-7 Spirit R, δηλαδή της τελευταίας σειράς περιορισμένης παραγωγής του RX-7. Η σειρά Spirit R ήταν διαθέσιμη σε επιλεγμένες αντιπροσωπείες της Mazda αποκλειστικά στην Ιαπωνία από τις 22 Απριλίου του 2002, με την ολοκλήρωση της παραγωγής να γίνεται στα τέλη Αυγούστου του ίδιου έτους.
Η σειρά Spirit R του RX-7 διατίθετο σε τρία μοντέλα: το Type A, ένα διθέσιο με πεντατάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο, το Type-B, ένα τετραθέσιο με χειροκίνητο κιβώτιο πέντε ταχυτήτων, και το Type-C, ένα τετραθέσιο με αυτόματο κιβώτιο τεσσάρων ταχυτήτων. Και τα τρία μοντέλα ήταν εξοπλισμένα με τα ίδια εσωτερικά και εξωτερικά χαρακτηριστικά, όπως τροχοί 17 ιντσών της BBS, κόκκινες δαγκάνες φρένων και εσωτερικά πάνελ με ειδική μαλακή επίστρωση, αλλά κάθε μοντέλο είχε τον δικό του πλούσιο εξοπλισμό, που έκανε τη διαφορά από το άλλο.
Η Spirit R Type-A ήταν η καλύτερη έκδοση παραγωγής του μοντέλου, με την εταιρία να το περιγράφει ως το απόλυτο RX-7, με την πιο εξαιρετική οδηγική απόδοση στην ιστορία του. Διέθετε -μεταξύ άλλων- μοναδικά bucket κόκκινα καθίσματα της Recaro, τα οποία μείωναν το συνολικό βάρος του οχήματος κατά περίπου 10 κιλά. Επιπλέον, διέθετε νέους αεριζόμενους και διάτρητους δίσκους σε όλους τους τροχούς, με διάμετρο 314 χλστ., καθώς ειδικά σωληνάκια για το σύστημα πέδησης.
Η σειρά Spirit R του RX-7 βγήκε στην παραγωγή σε μόλις 1.504 αυτοκίνητα, εκ των οποίων τα 1.044 ήταν στην έκδοση Type A, τα 420 στην Type B και τα 40 στην Type C. To αυτοκίνητο ήταν διαθέσιμο σε πέντε χρώματα, γκρι (Titanium Gray Metallic, αποκλειστικά στη σειρά Spirit R), μπλε (Innocent Blue Mica), άσπρο (Pure White), μαύρο (Brilliant Black) και κόκκινο (Vintage Red). Μηχανικά, ο διρότορος, twin-turbo κινητήρας (13B-REW) απέδιδε 280 άλογα στις 6.500 σ.α.λ. και 314 Nm ροπής στις 5.000 σ.α.λ., ενώ το βάρος του αυτοκινήτου ήταν 1.270 κιλά.
Πωλείται από την Contempo Concept HK Motors στο Χονγκ Κονγκ και από το 2002 έχει διανύσει μόλις 15.900 χλμ., και όπως βλέπεις βρίσκεται σε υπεράριστη κατάσταση, ενώ πρόσφατα έχει κάνει εκτενές σέρβις. Φοράει ολοκαίνουρια Proxes R888 ελαστικά της Toyo με τις εργοστασιακές διαστάσεις, 235/45 εμπρός και 255/40 πίσω.
Η τιμή πώλησης ορίζεται στα 838,000 δολάρια Χονγκ Κονγκ, που μεταφράζονται σε περίπου 90.000 ευρώ, με τη σημερινή ισοτιμία. Καινούριο στην Ιαπωνία το αυτοκίνητο κόστιζε ¥3.998.000, όπου με τον υπολογισμό του πληθωρισμού σήμερα το ποσό αυτό θα ήταν ¥4.187.429 (€36.185).
Volvo: “Το μέλλον είναι αμιγώς ηλεκτρικό – Δεν υπάρχει επιστροφή”
Ήταν το 2021 όταν η Volvo ανακοίνωσε ότι θα γινόταν πλήρως ηλεκτρική μέχρι το 2030. Αλλά η πραγματικότητα σύντομα έγινε αντιληπτή, δείχνοντας ότι η άνοδος των ηλεκτρικών οχημάτων δεν εξελισσόταν τόσο γρήγορα όσο ήλπιζε η εταιρεία που ανήκει στην Geely. Οι Σουηδοί έκτοτε εγκατέλειψαν τη δέσμευσή τους για αποκλειστικά ηλεκτρικά οχήματα για το 2030. Ο νέος στόχος τους πλέον είναι τα plug-in υβριδικά και τα αμιγώς ηλεκτρικά αυτοκίνητα να αντιπροσωπεύουν το 90 έως 100 τοις εκατό των πωλήσεων μέχρι το τέλος της δεκαετίας.
Παρόλα αυτά, η Volvo εξακολουθεί να πιστεύει ότι το τέλος είναι κοντά για τα θερμικά μοτέρ και μάλιστα χωρίς πιθανότητα επιστροφής. Αφού κατασκεύασε τον τελευταίο ντίζελ πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, η αυτοκινητοβιομηχανία βλέπει τώρα ημερομηνία λήξης και για τον βενζινοκινητήρα. Σε συνέντευξη στο Bloomberg, ο Διευθύνων Σύμβουλος Hakan Samuelsson έκανε μια τολμηρή πρόβλεψη:
«Η βιομηχανία θα είναι ηλεκτρική – δεν υπάρχει γυρισμός. Μπορεί να χρειαστεί λίγο περισσότερος χρόνος σε ορισμένες περιοχές, αλλά η κατεύθυνση είναι σαφής. Σε περίπου 10 χρόνια, όλα τα αυτοκίνητα θα είναι ηλεκτρικά και θα έχουν χαμηλότερο κόστος».
Ο Samuelsson δήλωσε στο Bloomberg ότι η εταιρεία πρέπει να λανσάρει νέα plug-in υβριδικά, τα οποία περιέγραψε ως «ηλεκτρικά αυτοκίνητα με εφεδρικό κινητήρα». Δεν είναι σαφές εάν αναφερόταν σε plug-in υβριδικά μεγάλης αυτονομίας όπως το νέο XC70 ή σε ηλεκτρικά που χρησιμοποιούν κινητήρα βενζίνης ως γεννήτρια (range extender).
Εάν γίνει πραγματικότητα το πλήρως ηλεκτρικό όραμα του Samuelsson, αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα σε ορισμένες παλαιές αυτοκινητοβιομηχανίες. Ο ίδιος πιστεύει ότι η βιομηχανία οδεύει προς μια σημαντική αναδιάρθρωση και ενώ ορισμένες «εταιρείες θα προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες και θα επιβιώσουν, άλλες όχι». Κοιτάζοντας μπροστά στην ηλεκτρική εποχή που ξεκινά γύρω στο 2035, προβλέπει ότι «δύο ή τρεις πολύ ισχυρές κινεζικές μάρκες» θα είναι μεταξύ των κυρίαρχων δυνάμεων, ενώ η παλιά φρουρά, ή ό,τι έχει απομείνει από αυτήν, θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει μια νέα πραγματικότητα.
Εσείς τι πιστεύετε;