Τα πράγματα στον κόσμο των μοτοσυκλετών υπερ-επιδόσεων έχουν ξεφύγει για τα καλά και η BMW έρχεται να μας το επιβεβαιώσει με μια μοτοσυκλέτα βγαλμένη από τους αγώνες.
To M 1000 RR είναι η πρώτη μοτοσυκλέτα της BMW που φέρει το λογότυπο “Μ”, σπάζοντας την παράδοση που το ήθελε μόνο σε αυτοκίνητά της. Αυτό σημαίνει πως έχει δεχθεί όλες τις απαραίτητες περιποιήσεις από το ειδικό αγωνιστικό τμήμα έρευνας και εξέλιξης του εργοστασίου, μέλημα του οποίου δεν είναι άλλο από το να προσφέρει το απόλυτο όχημα σε στήσιμο και επιδόσεις. Είναι κατά βάση ένα S 1000 RR, πλην όμως έχοντας δεχθεί σημαντικές αναβαθμίσεις σε κινητήρα και περιφερειακά. Πριν την παρουσίασή του η BMW είχε φροντίσει να καλύψει τις απαιτήσεις των πελατών της, κυρίως των αγωνιστικών ομάδων, βγάζοντας στην επιφάνεια το πακέτο M Performance. Όμως ζωή και εξέλιξη συνεχίζονται και το επόμενο βήμα είναι αυτό που θα βάλει τη βαυαρική φίρμα σε ακόμα πιο απαιτητικά μονοπάτια, αυτά που περνούν μέσα από τις νίκες στους αγώνες.

Είναι ξεκάθαρο πως στόχος του Μ-RR είναι να κυριαρχήσει στις ασφάλτινες πίστες και σε κάθε είδους πρωταθληματικό θεσμό, είναι αυτό που θα αποτελέσει το όπλο ακόμα και των ομάδων του παγκόσμιου πρωταθλήματος Superbike (WSBK). Παράλληλα όμως, μπορεί να βγει νομότυπα και στους δημόσιους δρόμους, να βγάλει δηλαδή πινακίδα κυκλοφορίας! Ο κινητήρας του έχει εξελιχθεί στους αγώνες και έχει αυξημένη ιπποδύναμη στους 212Hp (από 207), ενώ έχει και τη δυνατότητα κατάλληλων ρυθμίσεων για ακόμα καλύτερη συμπεριφορά σε χρήση δρόμου. Η ροπή έχει ενισχυθεί στις μεσαίες στροφές (συνολικά 11,5kgm/11.000rpm) και το όριο στροφών έχει πάει στις 15.100rpm, δηλαδή 500 ψηλότερα από το “απλό” S 1000 RR.

Οι μπιέλες από τιτάνιο είναι μακρύτερες και ελαφρύτερες, τα ζύγωθρα είναι κατά 1,5 mm πιο στενά, το μήκος της χοάνης στο φιλτροκούτι έχει μειωθεί, η συμπίεση έχει αυξηθεί, τα έμβολα είναι σφυρήλατα με 2 ελατήρια, οι κυλινδροκεφαλές διαθέτουν επανασχεδιασμένους αυλούς και εκκεντροφόρους και οι βάσεις των εδράνων έχουν ενισχυθεί. Αναπνέει τώρα μέσω ενός πλήρους συστήματος Akrapovic τιτανίου, το οποίο από μόνο του βοήθησε στην απομάκρυνση σχεδόν 4 κιλών βάρους. Το γρανάζι του κινητήριου τροχού έχει αποκτήσει ένα δόντι παραπάνω για καλύτερες επιταχύνσεις, ενώ έχει μειωθεί το offset του πιρουνιού και έχει αυξηθεί το μεταξόνιο. Ο συμπλέκτης με λειτουργία anti-hopping λειτουργεί χωρίς αυτοϋποβοήθηση, η ιδανική λύση για τέλεια εκκίνηση στους αγώνες.

Τα M Winglets (αεροδυναμικά φτεράκια) από ανθρακόνημα δημιουργούν αρνητική άντωση 16,3kg και οι κατασκευασμένες από το ίδιο εξωτικό υλικό ζάντες συμβάλλουν επιπρόσθετα στη συνολική μείωση του βάρους της μοτοσυκλέτας κατά 5 κιλά (192 από 197)!. Στον τομέα των φρένων τα πράγματα ξεφεύγουν ακόμα περισσότερο καθώς προέρχονται από την εργοστασιακή μοτοσυκλέτα της BMW στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Superbike (WSBK). Το μεγάλο νέο είναι πως δεν προέρχονται από τη Brembo αλλά από τη Nissin! Και όπως χαρακτηριστικά λένε οι άνθρωποι της BMW: “Εξελίξαμε την καλύτερη δαγκάνα φρένων της αγοράς”. Εμείς εδώ απλά να προσθέσουμε πως εκτός από τα υλικά τριβής του βασικού εξοπλισμού υπάρχουν και προαιρετικά διαθέσιμα ίδια με αυτά που χρησιμοποιούνται στους πολύωρους αγώνες αντοχής (Endurance)!

Η TFT οθόνη είναι ίδια με αυτή του S 1000 RR αλλά έχει αποκτήσει δύο επιπρόσθετες λειτουργίες GPS (laptrigger και data logger), δύο στοιχεία που ήταν ήδη διαθέσιμα στον προαιρετικό εξοπλισμό του μοντέλου. Εδώ να σημειώσουμε ότι αυτός ο τελευταίος περιλαμβάνει πολλά ακόμα αξεσουάρ, από ανθρακονημάτινα και αλουμινένια επί μέρους τμήματα μέχρι ελαφρύτερο (κατά 220gr) ψαλίδι! Τα ηλεκτρονικά βοηθήματα έχουν εξλιχθεί, περιλαμβάνοντας πλέον στο βασικό εξοπλισμό περισσότερα Race Pro modes.

Απαραίτητη και μόνη προϋπόθεση για να “ξεκλειδωθούν” είναι η αφαίρεση από τη μοτοσυκλέτα όλου του εξοπλισμού που την κάνει νομότυπη στο δρόμο (φλας, καθρέφτες, σταντ κλπ). Τώρα πια, ο αναβάτης μπορεί να προβεί σε ακόμα πιο λεπτομερείς ρυθμίσεις, όπως για παράδειγμα σε απόκριση γκαζιού, παροχή ισχύος και φρένο κινητήρα με λειτουργία που διαφέρει από σχέση σε σχέση! Άλλες ρυθμίσεις για την πρώτη ταχύτητα, άλλες για τη δεύτερη και πάει λέγοντας, κάτι απόλυτα χρήσιμο για την απόλυτη προσαρμογή στη χάραξη και τις συνθήκες της κάθε πίστας.
Πηγή: BMW Motorrad, Zougla.gr

Ποιο diesel; Η ηλεκτρική Mercedes EQS έκανε 1.205χλμ. με μία φόρτιση
Οι μπαταρίες στερεάς κατάστασης έρχονται όλο και πιο κοντά στην πραγματικότητα, και οι δυνατότητές τους είναι τεράστιες. Η Mercedes-Benz, η οποία συνεργάζεται με την Factorial Energy για να φέρει στην αγορά solid-state batteries το συντομότερο δυνατό, μόλις απέδειξε ότι τα ταξίδια μεγάλων αποστάσεων με ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα μπορούσαν σύντομα να γίνουν χωρίς ενδιάμεσες στάσεις φόρτισης.

Πιο συγκεκριμένα, μια ελαφρώς τροποποιημένη Mercedes-Benz EQS, που τροφοδοτείται από την μπαταρία στερεάς κατάστασης της Factorial, μόλις διένυσε 1.205 χιλιόμετρα με μία μόνο φόρτιση, πηγαίνοντας από τη Στουτγάρδη της Γερμανίας στο Μάλμε της Σουηδίας.

Το καλύτερο από όλα είναι ότι το ηλεκτρικό sedan είχε ακόμα μια αξιοπρεπή αυτονομία 137 χλμ. στην μπαταρία. Επιπλέον, το πρωτότυπο EQS έκανε το ταξίδι σε αυτοκινητόδρομους, συγκεκριμένα στον A7 και E20 μέσω Γερμανίας και Δανίας προς τη Σουηδία. Συνήθως, η οδήγηση σε ταχύτητες αυτοκινητοδρόμων δεν είναι ιδανική για ηλεκτρικά οχήματα, επειδή είναι πιο αποτελεσματικά σε χαμηλότερες ταχύτητες, αλλά υπάρχει ένας αστερίσκος εδώ: Η Mercedes-Benz δεν ανέφερε ποια ήταν η μέση ταχύτητα της διαδρομής επικύρωσης ή πόσος χρόνος χρειάστηκε.

Η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία δήλωσε, ωστόσο, ότι ολόκληρη η διαδρομή ήταν μια διαδρομή που χρησιμοποιούσε το λεγόμενο σύστημα πλοήγησης Electric Intelligence, το οποίο λάμβανε υπόψη την τοπογραφία, την κυκλοφορία, τη θερμοκρασία περιβάλλοντος και τις ενεργειακές ανάγκες για θέρμανση και ψύξη. Δεν χρησιμοποιήθηκαν φέριμποτ, επομένως ολόκληρο το ταξίδι έγινε σε άσφαλτο.

Σε σύγκριση με τις συμβατικές μπαταρίες ιόντων λιθίου με υγρό ηλεκτρολύτη, οι μπαταρίες ημι- και πλήρως στερεάς κατάστασης, μπορούν να έχουν μεγαλύτερη χωρητικότητα στον ίδιο συντελεστή μορφής, είναι ελαφρύτερες, μπορούν να φορτίζουν πιο γρήγορα και είναι λιγότερο επιρρεπείς σε πυρκαγιές. Στην περίπτωση της Mercedes-Benz, τα ηλεκτρικά οχήματα παραγωγής με μπαταρίες στερεάς κατάστασης, έχουν προγραμματιστεί να κυκλοφορήσουν στους δρόμους μέχρι το τέλος της δεκαετίας.
