Μία φιλοσοφία μοτοσικλέτας, θρυλικής όσο και προηγμένης, γιορτάζει μία σημαντική επέτειο το 2020: Τα μοντέλα BMW GS γίνονται 40 ετών.
Μόναχο. Μία φιλοσοφία μοτοσικλέτας, θρυλικής όσο και προηγμένης, γιορτάζει μία σημαντική επέτειο το 2020: Τα μοντέλα BMW GS γίνονται 40 ετών. Το φθινόπωρο του 1980, η BMW Motorrad παρουσίασε την R 80 G/S, μία μοτοσικλέτα που συνδύαζε για πρώτη φορά δύο διαφορετικές «σχολές», off-road και on-road οδήγηση. Χάρη στον μοναδικό συνδυασμό προσόντων της σε συνθήκες δρόμου, εκτός δρόμου και ταξιδιού, χωρίς συμβιβασμούς στην καθημερινή χρηστικότητα, η R 80 G/S έγινε ο προάγγελος της νέας κατηγορίας touring enduro, δημιουργός της οποίας ήταν η BMW Motorrad. Και επιπλέον: Τα μοντέλα BMW GS έγιναν συνώνυμο του τέλειου δίτροχου συνεργάτη για την εξερεύνηση των πιο απομακρυσμένων περιοχών του πλανήτη. Μέχρι σήμερα, η BMW Motorrad έχει παραδώσει σε πελάτες πάνω από 1,2 εκατομμύρια μοτοσικλέτες BMW GS.
Θρυλικά μοντέλα BMW GS : Δυναμική συμπεριφορά, ικανότητες off-road , άνεση και αντοχή
Όμως δεν ήταν μόνο οι περιπέτειες το στοιχείο των BMW GS από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκαν. Η R 80 G/S και οι απόγονοί της γρήγορα απέδειξαν τις ικανότητές τους στον τομέα της αγωνιστικής οδήγησης. Το 1981, ο Hubert Auriol οδήγησε τη μοτοσικλέτα του στη νίκη στο υψηλού κύρους και πολύ απαιτητικό Ράλι Παρίσι-Ντακάρ. Είναι μία από τις πολλές αγωνιστικές επιτυχίες που η BMW Motorrad γιόρτασε με τα GS μοντέλα της.
Τα εξαιρετικά ταλέντα των GS με κινητήρα boxer -δυναμική συμπεριφορά, off-road ικανότητες, άνεση και αντοχή- διατηρούνται και αναπτύσσονται συνεχώς από την BMW Motorrad τα τελευταία 40 χρόνια και μεταφέρονται με επιτυχία σε άλλα μοντέλα παραγωγής της. Το 1993, η F 650 «Funduro» ήταν η πρώτη μονοκύλινδρη enduro της BMW που κυκλοφόρησε στην αγορά. Και ενώ οι δυναμικές αρετές της μοτοσικλέτας ήταν απόρροια κυρίως του μικρού βάρους και των 47 hp του μονοκύλινδρου κινητήρα, η αλλαγή φρουράς πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα στα μοντέλα BMW GS με κινητήρα boxer.
Η GS ως οδηγός καινοτομίας: Τετραβάλιβιδη τεχνολογία και Telelever
Με την BMW R 1100 GS, η BMW Motorrad όχι μόνο παρουσίασε την πρώτη GS με 4-βάλβιδο boxer και ισχύ 80 bhp, αλλά άνοιξε και νέους δρόμους στην τεχνολογία αναρτήσεων για τις μεγάλες τουριστικές enduro. Για πρώτη φορά σε enduro, ο κινητήρας και το κιβώτιο λειτουργούσαν ως ενεργά στοιχεία του πλαισίου, καθιστώντας περιττό το κεντρικό τμήμα του. Ενώ το BMW Paralever στην πίσω ανάρτηση είχε ήδη εξαλείψει τις αντιδράσεις του άξονα που παρατηρούνταν στα προηγούμενα διβάλβιδα boxer μοντέλα, οι μηχανικοί της BMW είχαν επινοήσει ένα καινοτόμο τρόπο να οδηγείται ο εμπρός τροχός με την ανάρτηση Telelever. Με την αντιστάθμιση των κλίσεων (σταθερότερη γεωμετρία) και πιο ακριβή απόκριση στις εντολές του αναβάτη, έθεσαν νέα πρότυπα στην κατηγορία. Επιπλέον, η νέα R 1100 GS ήταν η πρώτη enduro στην ιστορία με σύστημα ABS – ένα πλεονέκτημα ασφάλειας που τώρα περιλαμβάνεται στον βασικό εξοπλισμό όλων των μοτοσικλετών της BMW.
Τα GS μοντέλα της σειράς F : Η μαγεία GS στη μεσαία κατηγορία
Εκτός από τις πολυάριθμες νέες και εξελιγμένες προτάσεις, μεταξύ των οποίων η F 650 GS (πρώτος μονοκύλινδρος κινητήρας με ηλεκτρονικό ψεκασμό, καταλύτη και ABS), που κατασκευαζόταν στο Βερολίνο από το 2000, οι F 650 GS και F 800 GS που λανσαρίστηκαν το 2007 σηματοδότησαν ένα ακόμα ορόσημο στην ιστορία των BMW GS. Με τον ισχυρό, υψηλόρροπο 2-κύλινδρο εν σειρά κινητήρα και το στρεπτικά άκαμπτο σωληνωτό πλαίσιο, ερμήνευσαν τη φιλοσοφία BMW GS με τον δικό τους και ταυτόχρονα χαρακτηριστικό τρόπο BMW. Με τα νέα μοντέλα, η BMW Motorrad όχι μόνο παρουσίασε τους διαδόχους της εξαιρετικά επιτυχημένης F 650 GS με τον μονοκύλινδρο κινητήρα, αλλά ταυτόχρονα επέκτεινε την γκάμα enduro στην κατηγορία μεσαίου κυβισμού.
Προηγμένος DOHC με δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους
Η BMW Motorrad σημείωσε ένα ακόμα ορόσημο το φθινόπωρο του 2009 με το λανσάρισμα της ανανεωμένης BMW R 1200 GS. Εξοπλισμένη με τον ακόμα πιο εύστροφο κινητήρα DOHC με δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους (2ΕΕΚ) ανά κύλινδρο, απέδιδε 81 kW/110 hp προσφέροντας ακόμα πιο δυναμική συμπεριφορά. Την επετειακή χρονιά 2010, η BMW Motorrad τίμησε τα 30 χρόνια των μοντέλων GS και τις επιτυχίες τους στην παραγωγή μοτοσικλετών και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό με τα ειδικά μοντέλα «30 Years GS» των BMW R 1200 GS, R 1200 GS Adventure, F 800 GS και F 650 GS βαμμένα στα εταιρικά χρώματα της BMW Motorrad Motorsport.
Το φθινόπωρο του 2010 η BMW Motorrad συνέχισε το success story των μοντέλων GS. Με την BMW G 650 GS, η BMW Motorrad πρόσθεσε ένα ακόμα ελκυστικό μέλος στην οικογένεια BMW GS. Λεπτοκαμωμένη και με νευρώδες κορμί, η νέα μονοκύλινδρη enduro έδειχνε τολμηρή, ελαφριά και περιπετειώδης Την ίδια στιγμή, ξεχώριζε από τον ανταγωνισμό σε επίπεδο ποιότητας, εξοπλισμού και άνεσης. Σε συνδυασμό με το συγκριτικά χαμηλό βάρος και το μειωμένη ύψος σέλας, ήταν μία ελκυστική «entry» πρόταση που μυούσε τον αναβάτη στον μαγικό κόσμο των BMW GS.
Η δύναμη GS : Νέας σχεδίασης boxer με κάθετη ροή
Η δυναμική ανάπτυξη της φιλοσοφίας BMW GS συνεχίστηκε με αμείωτη ένταση την τέταρτη δεκαετία. Όταν η BMW Motorrad παρουσίασε τη νέα R 1200 GS στην Intermot το φθινόπωρο του 2012, το ενδιαφέρον συγκέντρωσε ο πλήρως ανασχεδιασμένος κινητήρας. Ο αερο/υγρόψυκτος επίπεδος δικύλινδρος (flat twin) boxer εισήγαγε κυλινδοκεφαλές με κάθετη ροή. Διέθετε ενσωματωμένο κιβώτιο ταχυτήτων, ενώ ο άξονας τελικής μετάδοσης είχε μεταφερθεί στην αριστερή πλευρά της μοτοσικλέτας. Σε αυτά ήρθε να προστεθεί μία προηγμένη τεχνολογία πλαισίου και ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου όπως το ABS, το traction control (έλεγχος πρόσφυσης) και το semi-active chassis. Με ισχύ 92 kW (125 hp), η νέα R 1200 GS προσέφερε ανώτερες οδηγικές επιδόσεις. Σχεδόν ενάμιση χρόνο αργότερα, τον Μάρτιο του 2014, η BMW κατασκεύασε την 500.000ή μοτοσικλέτα GS με κινητήρα boxer στη γραμμή συναρμολόγησης του Βερολίνου - μία R 1200 GS Adventure.
GS για την κατηγορία κυβισμού κάτω από 500 κ.εκ.: Η G 310 GS
Το φθινόπωρο του 2016, η BMW Motorrad παρουσίασε ένα ακόμα μοντέλο GS. Αυτή τη φορά επρόκειτο για την G 310 GS. Αυτό μετέφερε τις βασικές αρχές της οικογένειας BMW GS στην κατηγορία κυβισμού κάτω των 500 κυβ. εκ. ερμηνεύοντάς τις με το δικό της ξεχωριστό στυλ. Εξαιρετικά συμπαγής, αλλά ευρύχωρη και άνετη, εγκαινίασε έναν νέο κόσμο εμπειριών στην κατηγορία και έγινε μοναδικό «entry» μοντέλο, κυρίως χάρη στην προσαρμοστικότητά της. Με τη νέα R 1200 GS, η BMW Motorrad επέκτεινε την γκάμα GS όχι μόνο με περαιτέρω προϊοντικές βελτιστοποιήσεις αλλά και αυξάνοντας το εύρος δυνατοτήτων τους. Οι πελάτες για πρώτη φορά μπορούσαν να προσδώσουν στην BMW GS μία πινελιά enduro ή ξεχωριστού στυλ ανάλογα με την επιθυμητή χρήση της, με τα πακέτα Rallye και Exclusive.
Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε στο προσκήνιο μία εντελώς νέα ερμηνεία της φιλοσοφίας GS: η R nineT Urban G/S. Η R nineT Urban G/S είχε την καταγωγή της από την πρώτη και θρυλική BMW R 80 G/S του 1980, μεταφέροντας τα γονίδιά της στη σύγχρονη εποχή με τη μορφή μιας κλασικής enduro μοτοσικλέτας BMW με κινητήρα boxer. Όπως και τα υπόλοιπα μοντέλα R nineT, έφερε τον ισχυρό, αερο/υγρόψυκτο boxer με ισχύ 81 kW (110 hp) σε συνδυασμό με εξάρι κιβώτιο.
Νέος κινητήρας, νέο πλαίσιο: Τα νέα μοντέλα GS της σειράς F
Το 2017 η BMW Motorrad συνέχισε την ιστορία των GS με δύο πλήρως επανασχεδιασμένα F 750 GS και F 850 GS μοντέλα enduro. Η BMW Motorrad συνέχισε να «χτίζει» πάνω στα δυνατά σημεία των μοντέλων GS στους διαδόχους τους, με τις επιτυχημένες δικύλινδρες μοτοσικλέτες F 650 GS, F 700 GS και F 800 GS, στοχεύοντας στην περαιτέρω βελτίωση ενός ήδη καταξιωμένου πακέτου. Όπως και στο παρελθόν, το σήμα GS αντιπροσώπευε τον τέλειο συνδυασμό ικανοτήτων touring και μεγάλων αποστάσεων με αγωνιστικές αρετές και εξαιρετική συμπεριφορά σε συνθήκες offroad. Εν κατακλείδι: Μία BMW GS είναι ο τέλειος σύντροφος για την εξερεύνηση απομακρυσμένων περιοχών του πλανήτη με μοτοσικλέτα.
Στην καρδιά των εξελίξεων ήταν ένας νέος, ισχυρός δικύλινδρος εν σειρά κινητήρας με δύο αντικραδασμικούς άξονες και διαστήματα ανάφλεξης 270/450 μοιρών για βελτιστοποιημένα χαρακτηριστικά λειτουργίας και συναρπαστικό ήχο. Απέδιδε 57 kW (77 hp) για την F 750 GS και 70 kW (95 hp) για την F 850 GS από 853 cc, προσφέροντας ανώτερες επιδόσεις και στα δύο μοντέλα GS.
Το φθινόπωρο του 2018 η BMW Motorrad προχώρησε σε μία ριζική αναβάθμιση του κινητήρα boxer των μεγάλων μοντέλων GS για περαιτέρω βελτίωση της ισχύος και της ροπής αλλά και μείωση της κατανάλωσης και των εκπομπών ρύπων. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά η τεχνολογία BMW ShiftCam στην παραγωγή των κινητήρων της BMW Motorrad: αυτή επέτρεπε μεταβλητό χρονισμό και βύθιση των βαλβίδων εισαγωγής. Επιπλέον, οι εκκεντροφόροι εισαγωγής σχεδιάστηκαν για μη συγχρονισμένο άνοιγμα των δύο βαλβίδων εισαγωγής, με αποτέλεσμα βελτιωμένο στροβιλισμό του μίγματος αέρα / καυσίμου, και κατ’ επέκταση πιο αποδοτική καύση. Στις τεχνικές αλλαγές περιλαμβάνονται η χρήση οδοντωτής αλυσίδας -αντί κλασικής καδένας- για την κίνηση των εκκεντροφόρων, η βελτιωμένη αντλία λαδιού, τα twin-jet μπεκ στο σύστημα τροφοδοσίας και ένα νέο σύστημα εξάτμισης.
Bugatti: Πως το τολμηρό όραμα Ferdinand Piëch έφερε την επανάσταση στα super car με τον W16 κινητήρα στη Veyron
Στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας, λίγα ονόματα προκαλούν τον ίδιο σεβασμό για τις επιδόσεις, την πολυτέλεια και την πρωτοποριακή μηχανική όπως η Bugatti. Το Veyron 16.4, του 2005, ήταν ένα υπερ-σπορ αυτοκίνητο που γεννήθηκε από ένα τολμηρό όραμα και επαναπροσδιόρισε τα όρια των δυνατοτήτων.
Ωστόσο, η άφιξη της Veyron δεν ήταν μια ξαφνική αποκάλυψη, αλλά το αποκορύφωμα μιας επίπονης έρευνας. Μεταξύ του 1998 και του 1999, μια σειρά ξεχωριστών μελετών σχεδιασμού διερεύνησε διαφορετικές πτυχές της φιλοδοξίας του Ferdinand Piëch, καθεμία ανοίγοντας το δρόμο για το τελικό σχέδιο.
Η γένεση της σύγχρονης Bugatti βασίζεται στη φιλοδοξία του Ferdinand Karl Piëch, τότε Προέδρου του Ομίλου Volkswagen. Το 1997, εμπνευσμένος από την επιθυμία να δημιουργήσει ένα υπερ αυτοκίνητο με ξεχωριστή φινέτσα και με δύναμη στον κινητήρα που να ξεπερνάει κάθε όριο, ο Piëch έβαλε μπροστά το σχέδιό του. Να υλοποιήσει αυτό που οραματίσθηκε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με τρένο Shinkansen στην Ιαπωνία. Και η αρχή έγινε με τον επαναστατικό κινητήρα 18 κυλίνδρων.
Σχεδιασμένη σε ένα φάκελο, η κατασκευή W18 έγινε η βασική σύλληψη της ανακατασκευής της Bugatti, αφού η Volkswagen AG απέκτησε τα δικαιώματα της μάρκας τον Μάϊο του 1998. Ο Piëch δεν αναζήτησε μόνο ταχύτητα, αλλά ένα αυτοκίνητο ικανό να ξεπεράσει τα 400 km/h, προσφέροντας την άνεση, την κομψότητα και τη χρηστικότητα, μια εντελώς νέας πρόκλησης που απαιτούσε εντελώς νέες μηχανικές λύσεις.
Για να υλοποιήσει αυτό το όραμα, ο Ferdinand Piëch ανέθεσε στον Giorgetto Giugiaro της Italdesign να προσφέρει μια νέα φιλοσοφία οχήματος. Το πρώτο αποτέλεσμα της συνεργασίας τους, το EB 118, έκανε το ντεμπούτο του στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού τον Σεπτέμβριο του 1998. Έκανε την εμφάνισή του ως ένα κομψό, επιβλητικό δίθυρο κουπέ αιχμαλωτίζοντας την πεμπτουσία ενός grand tourer. Ο σχεδιασμός του χαρακτηριζόταν από ένα μακρύ, φαρδύ καπό – που ήταν απαραίτητο εξαιτίας του μεγέθους του ατμοσφαιρικού κινητήρα W18 6,3 λίτρων που ήταν τοποθετημένος μπροστά και απέδιδε 555 ίππους.
Στο εσωτερικό, η καμπίνα αγκάλιασε επιρροές της Art Deco, δίνοντας έμφαση στην πολυτέλεια, την άνεση και τη χειροποίητη κατασκευή. Σε συνδυασμό με την προηγμένη μηχανική του αυτοκινήτου, συμπεριλαμβανομένου του μοναδικού συστήματος μετάδοσης κίνησης W18 και της μόνιμης τετρακίνησης, το EB 118 ήταν μια τολμηρή δήλωση προθέσεων: ένας απρόσκοπτος συνδυασμός της κληρονομιάς της Bugatti και της πρωτοποριακής καινοτομίας.
Αμέσως μετά, το πολυτελές σαλόνι EB 218 έκανε το ντεμπούτο του στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1999. Επίσης σχεδιασμένο από τον Giugiaro, το EB 218 παρουσιάστηκε ως εξέλιξη του προηγούμενου πρωτότυπου Bugatti EB 112 (από την εποχή Artioli) αλλά τώρα τροφοδοτούμενο από τον ίδιο τρομερό κινητήρα με τον EB 118.
Αυτό το τετράθυρο σεντάν αποτελούσε μια διαφορετική διάσταση της ταυτότητας της Bugatti, εστιάζοντας στην απόλυτη πολυτέλεια.
Με μήκος μεγαλύτερο από το EB 118, στα 5,3 μέτρα διέθετε διακριτικά αναθεωρημένες καμπυλότητες για τους προφυλακτήρες, τα φώτα και το καπό, προσαρμόζοντας τις απαιτήσεις χωροταξίας του W18 σε ένα σεντάν διατηρώντας παράλληλα τη μόνιμη τετρακίνηση.
Το EB 218 απέδειξε την ευελιξία του κινητήρα W18 και την ικανότητα της μάρκας να παράγει όχι μόνο κουπέ αλλά και μεγάλα, υπερπολυτελή οχήματα, που θυμίζουν μοντέλα όπως το Type 41 Royale.
Μια σημαντική αλλαγή κατεύθυνσης σημειώθηκε αργότερα εκείνο το έτος. Στο IAA στη Φρανκφούρτη τον Σεπτέμβριο του 1999, η Bugatti παρουσίασε το EB 18/3 Chiron. Σχεδιασμένο από τον Fabrizio Giugiaro υπό την καθοδήγηση του πατέρα του, αυτό το concept απομακρύνθηκε από τη διάταξη του μπροστινού κινητήρα των προκατόχων του.
Το EB 18/3 Chiron ήταν μια καθαρή, διθέσια μελέτη σούπερ σπορ αυτοκινήτου με το W18 σε διάταξη κινητήρα τοποθετημένο στη μέση. Έτσι έγινε μια εντυπωσιακή αλλαγή στις αναλογίες του αυτοκινήτου με μια πιο επιθετική σχεδιαστικά προς τα εμπρός καμπίνα, χαρακτηριστική των σπορ αυτοκινήτων υψηλών επιδόσεων. Ενώ εξακολουθούσε να διαθέτει τον 555 PS W18 και τετρακίνηση, το στυλ επικεντρώθηκε περισσότερο στην αεροδυναμική απόδοση και τη δυναμική ικανότητα.
Αυτή η πρωτότυπη έκδοση, που πήρε το όνομά της από το θρυλικό οδηγό αγώνων Bugatti, Louis Chiron, σηματοδότησε τη νέα τάση των υπερ-σπορ αυτοκινήτων που θα κατακτούσε τελικά η Veyron με τον εκπληκτικό W18 κινητήρα.
Ένα μήνα αργότερα, τον Οκτώβριο του 1999, έγινε το τελευταίο εξελικτικό βήμα για τη Bugatti EB 18/4 Veyron, πριν κάνει το ντεμπούτο της στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Τόκιο.
Κατασκευασμένο εσωτερικά από τον Όμιλο Volkswagen υπό τις οδηγίες του Hartmut Warkuß, με το εξωτερικό να σχεδιάζεται από το νεαρό Jozef Kabaň, το EB 18/4 παρουσίαζε μια πολύ πιο συμπαγή και εστιασμένη σιλουέτα σπορ αυτοκινήτου με κινητήρα στο κέντρο. Το στυλ του προμήνυε έντονα το εμβληματικό σχήμα, τις αναλογίες και τα βασικά σχεδιαστικά στοιχεία του αυτοκινήτου παραγωγής.
Αν και αρχικά εμφανίστηκε με τον κινητήρα W18, η τεράστια πρόκληση της αξιόπιστης εξαγωγής άνω των 1.000 PS και η διαχείριση της θερμότητας και της πολυπλοκότητας του ατμοσφαιρικού W18 οδήγησε σε μια καθοριστική μηχανική αλλαγή. Μέχρι το 2000, πάρθηκε η απόφαση για την ανάπτυξη ενός νέου κινητήρα: του 8,0 λίτρων, τετραπλού υπερσυμπιεστή W16. Αυτός ο κινητήρας θα μπορούσε να επιτύχει πιο αποτελεσματικά τους στόχους ακραίων επιδόσεων της Piëch των 1.001 PS και τελικής ταχύτητας άνω των 400 km/h, αν και απαιτούσε ένα πρωτοφανώς εξελιγμένο σύστημα ψύξης.
Η επιλογή του ονόματος «Veyron» για το τελικό πρωτότυπο και το αυτοκίνητο παραγωγής που ακολούθησε ήταν μία επιλεκτική αναφορά από την πλούσια κληρονομιά της Bugatti. Ο Pierre Veyron (1903-1970) ήταν κάτι περισσότερο από απλώς ένας οδηγός αγώνων. Ήταν μηχανικός ανάπτυξης και επίσημος οδηγός δοκιμών για τη μάρκα κατά τη δεκαετία του 1930. Το κορυφαίο του επίτευγμα ήρθε το 1939 όταν, μαζί με τον Jean-Pierre Wimille, εξασφάλισε μια νίκη για την Bugatti στο διάσημο 24 Hours of Le Mans, πιλοτάροντας ένα Tank Type 57C.
Το ταξίδι από το αρχικό σκίτσο W18 του Ferdinand Piëch μέχρι το κορυφαίο παγκοσμίως Veyron 16.4 ήταν απόδειξη αδιάκοπης καινοτομίας, επαναληπτικής σχεδίασης και βαθύ σεβασμού για την κληρονομιά της Bugatti. Τα πρωτότυπα αυτοκίνητα – EB 118, EB 218, EB 18/3 Chiron και EB 18/4 Veyron – δεν ήταν απλές σχεδιαστικές ασκήσεις αλλά κρίσιμα βήματα μηχανικής. Καθένα από αυτά εξερεύνησε διαφορετικά στυλ (grand tourer, πολυτελές σεντάν, σπορ αυτοκίνητο με κινητήρα στο κέντρο) και δοκίμασε τα όρια του φιλόδοξου κινητήρα W18, πριν η τελική σύγκλιση του σχεδιασμού και η μηχανική στροφή προς τον κινητήρα W16 καθορίσουν τη Veyron. Έδειξαν τη φιλοδοξία, τις μηχανικές προκλήσεις και την εξελισσόμενη σχεδιαστική γλώσσα που κορυφώθηκε σε ένα όχημα που τιμούσε το παρελθόν, ενώ ταυτόχρονα σφυρηλατούσε ένα εντελώς νέο μέλλον για τον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Πηγή: Zougla.gr