Στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας, λίγα ονόματα προκαλούν τον ίδιο σεβασμό για τις επιδόσεις, την πολυτέλεια και την πρωτοποριακή μηχανική όπως η Bugatti. Το Veyron 16.4, του 2005, ήταν ένα υπερ-σπορ αυτοκίνητο που γεννήθηκε από ένα τολμηρό όραμα και επαναπροσδιόρισε τα όρια των δυνατοτήτων.
Ωστόσο, η άφιξη της Veyron δεν ήταν μια ξαφνική αποκάλυψη, αλλά το αποκορύφωμα μιας επίπονης έρευνας. Μεταξύ του 1998 και του 1999, μια σειρά ξεχωριστών μελετών σχεδιασμού διερεύνησε διαφορετικές πτυχές της φιλοδοξίας του Ferdinand Piëch, καθεμία ανοίγοντας το δρόμο για το τελικό σχέδιο.
Η γένεση της σύγχρονης Bugatti βασίζεται στη φιλοδοξία του Ferdinand Karl Piëch, τότε Προέδρου του Ομίλου Volkswagen. Το 1997, εμπνευσμένος από την επιθυμία να δημιουργήσει ένα υπερ αυτοκίνητο με ξεχωριστή φινέτσα και με δύναμη στον κινητήρα που να ξεπερνάει κάθε όριο, ο Piëch έβαλε μπροστά το σχέδιό του. Να υλοποιήσει αυτό που οραματίσθηκε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με τρένο Shinkansen στην Ιαπωνία. Και η αρχή έγινε με τον επαναστατικό κινητήρα 18 κυλίνδρων.
Σχεδιασμένη σε ένα φάκελο, η κατασκευή W18 έγινε η βασική σύλληψη της ανακατασκευής της Bugatti, αφού η Volkswagen AG απέκτησε τα δικαιώματα της μάρκας τον Μάϊο του 1998. Ο Piëch δεν αναζήτησε μόνο ταχύτητα, αλλά ένα αυτοκίνητο ικανό να ξεπεράσει τα 400 km/h, προσφέροντας την άνεση, την κομψότητα και τη χρηστικότητα, μια εντελώς νέας πρόκλησης που απαιτούσε εντελώς νέες μηχανικές λύσεις.
Για να υλοποιήσει αυτό το όραμα, ο Ferdinand Piëch ανέθεσε στον Giorgetto Giugiaro της Italdesign να προσφέρει μια νέα φιλοσοφία οχήματος. Το πρώτο αποτέλεσμα της συνεργασίας τους, το EB 118, έκανε το ντεμπούτο του στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού τον Σεπτέμβριο του 1998. Έκανε την εμφάνισή του ως ένα κομψό, επιβλητικό δίθυρο κουπέ αιχμαλωτίζοντας την πεμπτουσία ενός grand tourer. Ο σχεδιασμός του χαρακτηριζόταν από ένα μακρύ, φαρδύ καπό – που ήταν απαραίτητο εξαιτίας του μεγέθους του ατμοσφαιρικού κινητήρα W18 6,3 λίτρων που ήταν τοποθετημένος μπροστά και απέδιδε 555 ίππους.
Στο εσωτερικό, η καμπίνα αγκάλιασε επιρροές της Art Deco, δίνοντας έμφαση στην πολυτέλεια, την άνεση και τη χειροποίητη κατασκευή. Σε συνδυασμό με την προηγμένη μηχανική του αυτοκινήτου, συμπεριλαμβανομένου του μοναδικού συστήματος μετάδοσης κίνησης W18 και της μόνιμης τετρακίνησης, το EB 118 ήταν μια τολμηρή δήλωση προθέσεων: ένας απρόσκοπτος συνδυασμός της κληρονομιάς της Bugatti και της πρωτοποριακής καινοτομίας.
Αμέσως μετά, το πολυτελές σαλόνι EB 218 έκανε το ντεμπούτο του στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1999. Επίσης σχεδιασμένο από τον Giugiaro, το EB 218 παρουσιάστηκε ως εξέλιξη του προηγούμενου πρωτότυπου Bugatti EB 112 (από την εποχή Artioli) αλλά τώρα τροφοδοτούμενο από τον ίδιο τρομερό κινητήρα με τον EB 118.
Αυτό το τετράθυρο σεντάν αποτελούσε μια διαφορετική διάσταση της ταυτότητας της Bugatti, εστιάζοντας στην απόλυτη πολυτέλεια.
Με μήκος μεγαλύτερο από το EB 118, στα 5,3 μέτρα διέθετε διακριτικά αναθεωρημένες καμπυλότητες για τους προφυλακτήρες, τα φώτα και το καπό, προσαρμόζοντας τις απαιτήσεις χωροταξίας του W18 σε ένα σεντάν διατηρώντας παράλληλα τη μόνιμη τετρακίνηση.
Το EB 218 απέδειξε την ευελιξία του κινητήρα W18 και την ικανότητα της μάρκας να παράγει όχι μόνο κουπέ αλλά και μεγάλα, υπερπολυτελή οχήματα, που θυμίζουν μοντέλα όπως το Type 41 Royale.
Μια σημαντική αλλαγή κατεύθυνσης σημειώθηκε αργότερα εκείνο το έτος. Στο IAA στη Φρανκφούρτη τον Σεπτέμβριο του 1999, η Bugatti παρουσίασε το EB 18/3 Chiron. Σχεδιασμένο από τον Fabrizio Giugiaro υπό την καθοδήγηση του πατέρα του, αυτό το concept απομακρύνθηκε από τη διάταξη του μπροστινού κινητήρα των προκατόχων του.
Το EB 18/3 Chiron ήταν μια καθαρή, διθέσια μελέτη σούπερ σπορ αυτοκινήτου με το W18 σε διάταξη κινητήρα τοποθετημένο στη μέση. Έτσι έγινε μια εντυπωσιακή αλλαγή στις αναλογίες του αυτοκινήτου με μια πιο επιθετική σχεδιαστικά προς τα εμπρός καμπίνα, χαρακτηριστική των σπορ αυτοκινήτων υψηλών επιδόσεων. Ενώ εξακολουθούσε να διαθέτει τον 555 PS W18 και τετρακίνηση, το στυλ επικεντρώθηκε περισσότερο στην αεροδυναμική απόδοση και τη δυναμική ικανότητα.
Αυτή η πρωτότυπη έκδοση, που πήρε το όνομά της από το θρυλικό οδηγό αγώνων Bugatti, Louis Chiron, σηματοδότησε τη νέα τάση των υπερ-σπορ αυτοκινήτων που θα κατακτούσε τελικά η Veyron με τον εκπληκτικό W18 κινητήρα.
Ένα μήνα αργότερα, τον Οκτώβριο του 1999, έγινε το τελευταίο εξελικτικό βήμα για τη Bugatti EB 18/4 Veyron, πριν κάνει το ντεμπούτο της στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Τόκιο.
Κατασκευασμένο εσωτερικά από τον Όμιλο Volkswagen υπό τις οδηγίες του Hartmut Warkuß, με το εξωτερικό να σχεδιάζεται από το νεαρό Jozef Kabaň, το EB 18/4 παρουσίαζε μια πολύ πιο συμπαγή και εστιασμένη σιλουέτα σπορ αυτοκινήτου με κινητήρα στο κέντρο. Το στυλ του προμήνυε έντονα το εμβληματικό σχήμα, τις αναλογίες και τα βασικά σχεδιαστικά στοιχεία του αυτοκινήτου παραγωγής.
Αν και αρχικά εμφανίστηκε με τον κινητήρα W18, η τεράστια πρόκληση της αξιόπιστης εξαγωγής άνω των 1.000 PS και η διαχείριση της θερμότητας και της πολυπλοκότητας του ατμοσφαιρικού W18 οδήγησε σε μια καθοριστική μηχανική αλλαγή. Μέχρι το 2000, πάρθηκε η απόφαση για την ανάπτυξη ενός νέου κινητήρα: του 8,0 λίτρων, τετραπλού υπερσυμπιεστή W16. Αυτός ο κινητήρας θα μπορούσε να επιτύχει πιο αποτελεσματικά τους στόχους ακραίων επιδόσεων της Piëch των 1.001 PS και τελικής ταχύτητας άνω των 400 km/h, αν και απαιτούσε ένα πρωτοφανώς εξελιγμένο σύστημα ψύξης.
Η επιλογή του ονόματος «Veyron» για το τελικό πρωτότυπο και το αυτοκίνητο παραγωγής που ακολούθησε ήταν μία επιλεκτική αναφορά από την πλούσια κληρονομιά της Bugatti. Ο Pierre Veyron (1903-1970) ήταν κάτι περισσότερο από απλώς ένας οδηγός αγώνων. Ήταν μηχανικός ανάπτυξης και επίσημος οδηγός δοκιμών για τη μάρκα κατά τη δεκαετία του 1930. Το κορυφαίο του επίτευγμα ήρθε το 1939 όταν, μαζί με τον Jean-Pierre Wimille, εξασφάλισε μια νίκη για την Bugatti στο διάσημο 24 Hours of Le Mans, πιλοτάροντας ένα Tank Type 57C.
Το ταξίδι από το αρχικό σκίτσο W18 του Ferdinand Piëch μέχρι το κορυφαίο παγκοσμίως Veyron 16.4 ήταν απόδειξη αδιάκοπης καινοτομίας, επαναληπτικής σχεδίασης και βαθύ σεβασμού για την κληρονομιά της Bugatti. Τα πρωτότυπα αυτοκίνητα – EB 118, EB 218, EB 18/3 Chiron και EB 18/4 Veyron – δεν ήταν απλές σχεδιαστικές ασκήσεις αλλά κρίσιμα βήματα μηχανικής. Καθένα από αυτά εξερεύνησε διαφορετικά στυλ (grand tourer, πολυτελές σεντάν, σπορ αυτοκίνητο με κινητήρα στο κέντρο) και δοκίμασε τα όρια του φιλόδοξου κινητήρα W18, πριν η τελική σύγκλιση του σχεδιασμού και η μηχανική στροφή προς τον κινητήρα W16 καθορίσουν τη Veyron. Έδειξαν τη φιλοδοξία, τις μηχανικές προκλήσεις και την εξελισσόμενη σχεδιαστική γλώσσα που κορυφώθηκε σε ένα όχημα που τιμούσε το παρελθόν, ενώ ταυτόχρονα σφυρηλατούσε ένα εντελώς νέο μέλλον για τον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Πηγή: Zougla.gr
Τζιωρτζής: «Όλα έτοιμα για την διεκδίκηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος NASCAR»
«Κάναμε πολύ καλό ξεκίνημα, το καλύτερο μισό της χρονιάς που είχαμε από το 2020 στην ανώτατη κατηγορία του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος NASCAR» τόνισε ο Βλαδίμηρος Τζιωρτζής στη συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη (24/7) στην αίθουσα «ΟΠΑΠ – Ευ Αγωνίζεσθαι» του Ολυμπιακού Μεγάρου, για τον απολογισμό της πορείας του στο πρώτο μισό του 2025 στην έκτη συμμετοχή του στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ΝASCAR.
Ο Κύπριος οδηγός μετά από τους πρώτους τρεις αγώνες σε Ισπανία, Ιταλία και Αγγλία βρίσκεται στην 8η θέση της γενικής κατάταξης με 164 βαθμούς, μόλις δύο πίσω από την έκτη θέση και σε κοντινή απόσταση από την τριάδα. «Είχαμε συνέχεια καλούς τερματισμούς και μαζέψαμε πολλούς βαθμούς που μας βάζουν στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος» ανέφερε ο Τζιωρτζής και πρόσθεσε: «Αν αφαιρέσουμε τα δύο χειρότερα αποτελέσματα, που αναγκαστικά θα αφαιρεθούν μετά τον επόμενο αγώνα στην Τσεχία τέλος Αυγούστου, η διαφορά μηδενίζεται».
Ο Κύπριος επαγγελματίας οδηγός εστίασε επίσης και στο γεγονός ότι με τις βελτιωμένες ρυθμίσεις που έγιναν στο αυτοκίνητό του, HTFX Ford Mustang, από τον προηγούμενο αγώνα στην πίστα Brands Hatch στην Αγγλία αλλά και στα δοκιμαστικά που έγιναν, θα ενισχυθεί η προσπάθειά του να βρεθεί στο βάθρο στους τρεις αγώνες που ακολουθούν για την ολοκλήρωση της χρονιάς.
Εξάλλου, τόνισε ότι είναι απόλυτα ευχαριστημένος από τη συνέπεια και τη σταθερότητα που δείχνει η νέα του ομάδα, η γαλλική SPEEDHOUSE. «Μου δίνει ένα αυτοκίνητο που δεν με προδίδει με μηχανικά προβλήματα και τους ευχαριστώ πολύ. Σίγουρα να είσαι σε μία καινούργια ομάδα δεν είναι το πιο εύκολο να δεις τα αποτελέσματα από την αρχή, γι’ αυτό είναι θετικό ότι πλέον η διεκδίκηση του τίτλου είναι κοντά» σχολίασε και συμπλήρωσε με έμφαση: «Να είστε σίγουροι ότι θα δώσω τον καλύτερο εαυτό μου ώστε να το πετύχουμε και τον ερχόμενο Οκτώβριο εδώ μπροστά να είναι η κούπα του Πρωταθλητή Ευρώπης».
Διπλοί βαθμοί στους δύο τελευταίους αγώνες
Η σεζόν θα συνεχιστεί με τον τέταρτο αγώνα που θα γίνει στις 30-31 Αυγούστου στην πίστα Autodrom Most στην Τσεχία όπου μέχρι τότε απομένουν ακόμη τρία δοκιμαστικά με την ομάδα. Έπειτα θα ακολουθήσουν τα ημιτελικά στη Motorsport Arena Oschersleben στην Γερμανία στις 20-21 Σεπτεμβρίου και ο τελικός στη Circuit Zolder στο Βέλγιο στις 11-12 Οκτωβρίου. «Οι ημιτελικοί και οι τελικοί είναι οι σημαντικότεροι αγώνες της χρονιάς, αφού οι βαθμοί σε αυτούς τους αγώνες μετράνε διπλοί» σημειώνει ο Τζιωρτζής.
Προανήγγειλε ευχάριστα νέα
Στο μεταξύ, ο Κύπριος οδηγός προανάγγειλε και την άφιξη στην Κύπρο του προέδρου του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος NASCAR, την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου, οπότε και θα ανακοινωθούν ευχάριστα νέα που έχουν προκύψει για εκπλήρωση ενός μεγάλου στόχου που έχει τεθεί εδώ και καιρό. Περισσότερα θα αποκαλυφθούν τον Νοέμβριο.
Στη συνέντευξη Τύπου ο Βλαδίμηρος Τζιωρτζής ευχαρίστησε και όσους βρίσκονται δίπλα του στην προσπάθεια για επίτευξη των στόχων του. Τον Πλατινένιο Χορηγό, την εταιρεία HTFX και τους υποστηρικτές ALCO Filters, Psaltis Auto Parts, Panayiotides Gifts, Televantos Used Trucks, Sana Hiltonia και πίστα Daytona Raceway.