Στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας, λίγα ονόματα προκαλούν τον ίδιο σεβασμό για τις επιδόσεις, την πολυτέλεια και την πρωτοποριακή μηχανική όπως η Bugatti. Το Veyron 16.4, του 2005, ήταν ένα υπερ-σπορ αυτοκίνητο που γεννήθηκε από ένα τολμηρό όραμα και επαναπροσδιόρισε τα όρια των δυνατοτήτων.
Ωστόσο, η άφιξη της Veyron δεν ήταν μια ξαφνική αποκάλυψη, αλλά το αποκορύφωμα μιας επίπονης έρευνας. Μεταξύ του 1998 και του 1999, μια σειρά ξεχωριστών μελετών σχεδιασμού διερεύνησε διαφορετικές πτυχές της φιλοδοξίας του Ferdinand Piëch, καθεμία ανοίγοντας το δρόμο για το τελικό σχέδιο.
Η γένεση της σύγχρονης Bugatti βασίζεται στη φιλοδοξία του Ferdinand Karl Piëch, τότε Προέδρου του Ομίλου Volkswagen. Το 1997, εμπνευσμένος από την επιθυμία να δημιουργήσει ένα υπερ αυτοκίνητο με ξεχωριστή φινέτσα και με δύναμη στον κινητήρα που να ξεπερνάει κάθε όριο, ο Piëch έβαλε μπροστά το σχέδιό του. Να υλοποιήσει αυτό που οραματίσθηκε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με τρένο Shinkansen στην Ιαπωνία. Και η αρχή έγινε με τον επαναστατικό κινητήρα 18 κυλίνδρων.
Σχεδιασμένη σε ένα φάκελο, η κατασκευή W18 έγινε η βασική σύλληψη της ανακατασκευής της Bugatti, αφού η Volkswagen AG απέκτησε τα δικαιώματα της μάρκας τον Μάϊο του 1998. Ο Piëch δεν αναζήτησε μόνο ταχύτητα, αλλά ένα αυτοκίνητο ικανό να ξεπεράσει τα 400 km/h, προσφέροντας την άνεση, την κομψότητα και τη χρηστικότητα, μια εντελώς νέας πρόκλησης που απαιτούσε εντελώς νέες μηχανικές λύσεις.
Για να υλοποιήσει αυτό το όραμα, ο Ferdinand Piëch ανέθεσε στον Giorgetto Giugiaro της Italdesign να προσφέρει μια νέα φιλοσοφία οχήματος. Το πρώτο αποτέλεσμα της συνεργασίας τους, το EB 118, έκανε το ντεμπούτο του στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού τον Σεπτέμβριο του 1998. Έκανε την εμφάνισή του ως ένα κομψό, επιβλητικό δίθυρο κουπέ αιχμαλωτίζοντας την πεμπτουσία ενός grand tourer. Ο σχεδιασμός του χαρακτηριζόταν από ένα μακρύ, φαρδύ καπό – που ήταν απαραίτητο εξαιτίας του μεγέθους του ατμοσφαιρικού κινητήρα W18 6,3 λίτρων που ήταν τοποθετημένος μπροστά και απέδιδε 555 ίππους.
Στο εσωτερικό, η καμπίνα αγκάλιασε επιρροές της Art Deco, δίνοντας έμφαση στην πολυτέλεια, την άνεση και τη χειροποίητη κατασκευή. Σε συνδυασμό με την προηγμένη μηχανική του αυτοκινήτου, συμπεριλαμβανομένου του μοναδικού συστήματος μετάδοσης κίνησης W18 και της μόνιμης τετρακίνησης, το EB 118 ήταν μια τολμηρή δήλωση προθέσεων: ένας απρόσκοπτος συνδυασμός της κληρονομιάς της Bugatti και της πρωτοποριακής καινοτομίας.
Αμέσως μετά, το πολυτελές σαλόνι EB 218 έκανε το ντεμπούτο του στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1999. Επίσης σχεδιασμένο από τον Giugiaro, το EB 218 παρουσιάστηκε ως εξέλιξη του προηγούμενου πρωτότυπου Bugatti EB 112 (από την εποχή Artioli) αλλά τώρα τροφοδοτούμενο από τον ίδιο τρομερό κινητήρα με τον EB 118.
Αυτό το τετράθυρο σεντάν αποτελούσε μια διαφορετική διάσταση της ταυτότητας της Bugatti, εστιάζοντας στην απόλυτη πολυτέλεια.
Με μήκος μεγαλύτερο από το EB 118, στα 5,3 μέτρα διέθετε διακριτικά αναθεωρημένες καμπυλότητες για τους προφυλακτήρες, τα φώτα και το καπό, προσαρμόζοντας τις απαιτήσεις χωροταξίας του W18 σε ένα σεντάν διατηρώντας παράλληλα τη μόνιμη τετρακίνηση.
Το EB 218 απέδειξε την ευελιξία του κινητήρα W18 και την ικανότητα της μάρκας να παράγει όχι μόνο κουπέ αλλά και μεγάλα, υπερπολυτελή οχήματα, που θυμίζουν μοντέλα όπως το Type 41 Royale.
Μια σημαντική αλλαγή κατεύθυνσης σημειώθηκε αργότερα εκείνο το έτος. Στο IAA στη Φρανκφούρτη τον Σεπτέμβριο του 1999, η Bugatti παρουσίασε το EB 18/3 Chiron. Σχεδιασμένο από τον Fabrizio Giugiaro υπό την καθοδήγηση του πατέρα του, αυτό το concept απομακρύνθηκε από τη διάταξη του μπροστινού κινητήρα των προκατόχων του.
Το EB 18/3 Chiron ήταν μια καθαρή, διθέσια μελέτη σούπερ σπορ αυτοκινήτου με το W18 σε διάταξη κινητήρα τοποθετημένο στη μέση. Έτσι έγινε μια εντυπωσιακή αλλαγή στις αναλογίες του αυτοκινήτου με μια πιο επιθετική σχεδιαστικά προς τα εμπρός καμπίνα, χαρακτηριστική των σπορ αυτοκινήτων υψηλών επιδόσεων. Ενώ εξακολουθούσε να διαθέτει τον 555 PS W18 και τετρακίνηση, το στυλ επικεντρώθηκε περισσότερο στην αεροδυναμική απόδοση και τη δυναμική ικανότητα.
Αυτή η πρωτότυπη έκδοση, που πήρε το όνομά της από το θρυλικό οδηγό αγώνων Bugatti, Louis Chiron, σηματοδότησε τη νέα τάση των υπερ-σπορ αυτοκινήτων που θα κατακτούσε τελικά η Veyron με τον εκπληκτικό W18 κινητήρα.
Ένα μήνα αργότερα, τον Οκτώβριο του 1999, έγινε το τελευταίο εξελικτικό βήμα για τη Bugatti EB 18/4 Veyron, πριν κάνει το ντεμπούτο της στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Τόκιο.
Κατασκευασμένο εσωτερικά από τον Όμιλο Volkswagen υπό τις οδηγίες του Hartmut Warkuß, με το εξωτερικό να σχεδιάζεται από το νεαρό Jozef Kabaň, το EB 18/4 παρουσίαζε μια πολύ πιο συμπαγή και εστιασμένη σιλουέτα σπορ αυτοκινήτου με κινητήρα στο κέντρο. Το στυλ του προμήνυε έντονα το εμβληματικό σχήμα, τις αναλογίες και τα βασικά σχεδιαστικά στοιχεία του αυτοκινήτου παραγωγής.
Αν και αρχικά εμφανίστηκε με τον κινητήρα W18, η τεράστια πρόκληση της αξιόπιστης εξαγωγής άνω των 1.000 PS και η διαχείριση της θερμότητας και της πολυπλοκότητας του ατμοσφαιρικού W18 οδήγησε σε μια καθοριστική μηχανική αλλαγή. Μέχρι το 2000, πάρθηκε η απόφαση για την ανάπτυξη ενός νέου κινητήρα: του 8,0 λίτρων, τετραπλού υπερσυμπιεστή W16. Αυτός ο κινητήρας θα μπορούσε να επιτύχει πιο αποτελεσματικά τους στόχους ακραίων επιδόσεων της Piëch των 1.001 PS και τελικής ταχύτητας άνω των 400 km/h, αν και απαιτούσε ένα πρωτοφανώς εξελιγμένο σύστημα ψύξης.
Η επιλογή του ονόματος «Veyron» για το τελικό πρωτότυπο και το αυτοκίνητο παραγωγής που ακολούθησε ήταν μία επιλεκτική αναφορά από την πλούσια κληρονομιά της Bugatti. Ο Pierre Veyron (1903-1970) ήταν κάτι περισσότερο από απλώς ένας οδηγός αγώνων. Ήταν μηχανικός ανάπτυξης και επίσημος οδηγός δοκιμών για τη μάρκα κατά τη δεκαετία του 1930. Το κορυφαίο του επίτευγμα ήρθε το 1939 όταν, μαζί με τον Jean-Pierre Wimille, εξασφάλισε μια νίκη για την Bugatti στο διάσημο 24 Hours of Le Mans, πιλοτάροντας ένα Tank Type 57C.
Το ταξίδι από το αρχικό σκίτσο W18 του Ferdinand Piëch μέχρι το κορυφαίο παγκοσμίως Veyron 16.4 ήταν απόδειξη αδιάκοπης καινοτομίας, επαναληπτικής σχεδίασης και βαθύ σεβασμού για την κληρονομιά της Bugatti. Τα πρωτότυπα αυτοκίνητα – EB 118, EB 218, EB 18/3 Chiron και EB 18/4 Veyron – δεν ήταν απλές σχεδιαστικές ασκήσεις αλλά κρίσιμα βήματα μηχανικής. Καθένα από αυτά εξερεύνησε διαφορετικά στυλ (grand tourer, πολυτελές σεντάν, σπορ αυτοκίνητο με κινητήρα στο κέντρο) και δοκίμασε τα όρια του φιλόδοξου κινητήρα W18, πριν η τελική σύγκλιση του σχεδιασμού και η μηχανική στροφή προς τον κινητήρα W16 καθορίσουν τη Veyron. Έδειξαν τη φιλοδοξία, τις μηχανικές προκλήσεις και την εξελισσόμενη σχεδιαστική γλώσσα που κορυφώθηκε σε ένα όχημα που τιμούσε το παρελθόν, ενώ ταυτόχρονα σφυρηλατούσε ένα εντελώς νέο μέλλον για τον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Πηγή: Zougla.gr
Ξεκίνησαν οι παραγγελίες για το επαναστατικό Renault 4 E-Tech ELECTRIC
Ο Όμιλος Πηλακούτα ξεκίνησε να δέχεται παραγγελίες για το εμβληματικό Renault 4. Ένα μοντέλο που η Renault επανάφερε στη γκάμα της ως αμιγώς ηλεκτρικό και πλήρως δικτυωμένο, με σωρεία καινοτομιών και έτοιμο για καθημερινή χρήση. Το αυθεντικό σύμβολο γεννήθηκε ως απάντηση στις σαρωτικές κοινωνικές αλλαγές της δεκαετίας του 1960. Παρουσιάστηκε σαν πρωτότυπο το 2022 με την ονομασία 4EVER Trophy και τώρα ετοιμάζεται να κάνει την είσοδο του στην αγορά. Το Renault 4 E-Tech electric αντικατοπτρίζει τη δέσμευση της Renault για επίσπευση της ενεργειακής μετάβασης σε όλη την Ευρώπη, κάνοντας δημοφιλή και προσιτά τα ηλεκτρικά οχήματα.
Μπροστά ξεχωρίζει η κλειστή μπροστινή γρίλια και το μόνιμα φωτισμένο περίγραμμά με το σήμα της μάρκας να είναι επίσης φωτιζόμενο. Το πίσω μέρος διακρίνεται από τις σπορ και μοντέρνες γραμμές με τη χαρακτηριστική υπογραφή των LED φώτων, ενώ η σχεδίασή του παραπέμπει στο σχήμα κάψουλας του εμβληματικού εκείνου μοντέλου της δεκαετίας του '60. Το ίδιο και για την οροφή που περιλαμβάνει και μπάρες οροφής.
Το καθόλα σύγχρονο εσωτερικό του Renault 4 E-Tech electric ενσωματώνει πληθώρα έξυπνων και χρήσιμων τεχνολογικών καινοτομιών.
Το Renault 4 E-Tech electric ενσωματώνει πλήθος τεχνολογιών, είτε πρόκειται για τα συστήματα υποβοήθησης οδήγησης (ADAS) και ασφάλειας, είτε για το OpenR Link και το Reno, το επίσημο avatar της Renault, που προσφέρουν μοναδική εμπειρία οδήγησης και διαβίωσης στο εσωτερικό του. Είναι εύκολο στη χρήση, ακόμη και για άτομα που δεν είναι εξοικειωμένα με την τεχνολογία. Διαθέτει τουλάχιστον 26 συστήματα υποβοήθησης οδήγησης και το My Safety Switch. Άλλες λειτουργίες περιλαμβάνουν το σύστημα ‘Fireman Access’ και την ειδοποίηση ασφαλούς εξόδου των επιβατών, καθώς και το Safety Score και το Safety Coach, που είναι ήδη διαθέσιμα στο Scenic και το Renault 5 E-Tech electric.
Παράλληλα, συνδυάζει εξαιρετικό χώρο αποσκευών με αρθρωτή διαμόρφωση, που είναι κάτι νέο σε αυτήν την κατηγορία. Διαθέτει χωρητικότητα που φτάνει τα 420λίτρα, χαμηλό κατώφλι για εύκολη φόρτωση, έξυπνους αποθηκευτικούς χώρους, ένα αναδιπλούμενο πίσω κάθισμα καθώς και μηχανισμό πλήρους αναδίπλωσης της πλάτης του καθίσματος του συνοδηγού – για πρώτη φορά σε ηλεκτρικό όχημα Renault! Ταυτόχρονα, η αυξημένη απόσταση από το έδαφος και το προηγμένο σύστημα ελέγχου πρόσφυσης Extended Grip, εξασφαλίζουν άνετη οδήγηση, τόσο σε άσφαλτο όσο και σε ανώμαλο οδόστρωμα.
Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, μαζί με τους μεγάλους εσωτερικούς χώρους, το χαμηλό κέντρο βάρους, το κράτημα στο δρόμο, τη λειτουργία οδήγησης με ένα πεντάλ (‘One Pedal’) – επίσης για πρώτη φορά σε ηλεκτρικό Renault - και την αυτονομία που φτάνει τα 400km, μπόρεσαν να υλοποιηθούν χάρη στην πλατφόρμα AmpR Small, που είναι μοναδική στο είδος της στην Ευρώπη.
Προσφέρεται σε δύο εκδόσεις μπαταρίας, το EV40 και EV52 απόδοσης 120 και 150 ίππων αντίστοιχα ενώ διατίθεται και σε τρία επίπεδα εξοπλισμού, Evolution, Techno και Iconic 4. Τέλος, το Renault 4 E-Tech electric εφοδιάζεται με έναν νέο αμφίδρομο φορτιστή AC 11 kW συμβατό με τεχνολογίες V2L (τροφοδοσία από το όχημα) και V2G (από όχημα σε δίκτυο). Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να μετατραπεί σε πηγή ενέργειας, ακόμη και να ενταχθεί στο οικοσύστημα, τροφοδοτώντας ηλεκτρική ενέργεια χωρίς άνθρακα πίσω στο δίκτυο. Σύμφωνα με τη δέσμευση του Group σχετικά με την κυκλική οικονομία, το Renault 4 E-Tech electric έχει ποσοστό ανακυκλώσιμων υλικών που φτάνει το 88,6%.