Το Duster πολύ γρήγορα έγινε ένα εμβληματικό μοντέλο τόσο για τη Dacia όσο και για ολόκληρη τη βιομηχανία. Από το 2010, το μοντέλο γνώρισε μια τεράστια εμπορική επιτυχία με δύο εκατομμύρια πωλήσεις σε πάνω από εξήντα χώρες. Ενώ η αγορά των SUV ανθεί, τα περισσότερα μοντέλα είναι πολύ ακριβά και εξελιγμένα. Γι’ αυτό το λόγο δημιουργήθηκε το Duster. Κομψό, ικανό για κάθε διαδρομή και σε συγχρονισμό με τις τάσεις της κοινωνίας, είναι ακριβώς αυτό που αναζητούν οι άνθρωποι. Πλήρως εξοπλισμένο με ότι θα ήθελε να έχει στη διάθεση της μια σύγχρονη οικογένεια σε μια προσιτή τιμή.

Οι πελάτες του Duster είναι όλοι διαφορετικοί καθώς βρίσκονται σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: τα απαραίτητα, για αυτούς, θεωρούνται τρόπος ζωής. Ωστόσο, εδώ είναι μερικά περίεργα γεγονότα που ίσως δεν γνωρίζετε:
Μεταξύ όλων των αγορών, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει υψηλότερο ποσοστό γυναικών που αγοράζουν Dacia Duster σε σύγκριση με τους άνδρες. Η Τουρκία έχει τη νεότερη ομάδα αγοραστών Duster (42 ετών κατά μέσο όρο) που είναι επίσης κυρίως οικογένειες. Στη Γαλλία, τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισπανία και την Ιταλία, οι άνθρωποι αγαπούν την ύπαιθρο: το 23% λατρεύει το περπάτημα και την πεζοπορία, το 12% λατρεύει το ποδήλατο και το 9% τα ταξίδια. Σε αυτές τις ίδιες πέντε χώρες, το 44% των πελατών ζει σε αγροτικές περιοχές, το 30% σε μικρές πόλεις, το 10% σε μεσαίες/μεγάλες πόλεις και το 11% σε προαστιακές περιοχές.

Οι κύριοι λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι αγοράζουν οχήματα Duster είναι η τιμή τους (56%), ο σχεδιασμός του (20%) ή λόγω αφοσίωσης στη μάρκα (16%). Παράλληλα, το Duster χρησιμοποιείται σε διάφορες χώρες σαν αστυνομικό αυτοκίνητο, αστυνομικό ή στρατιωτικό όχημα. Με λίγα λόγια, το Duster, έχει υιοθετηθεί από κάθε είδους κρατικές υπηρεσίες και μεγάλες εταιρείες. Ένα μοντέλο που έχει κερδίσει περισσότερα από 40 βραβεία από την ημέρα κυκλοφορίας του στη αγορά.
Το μοντέλο παρουσιάζεται και στην Κυπριακή αγορά με κινητήρες 1.0 και 1.3 λίτρων βενζίνης και 1.5 λίτρων πετρελαίου σε δικίνητες και τετρακίνητες εκδόσεις με μηχανικό ή αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων και τιμή που ξεκινά από τις 16,500 ευρώ. Τα μοντέλα της DACIA - Sandero, Sandero Stepway και Duster βρίσκονται στους εκθεσιακούς χώρους του Ομίλου Πηλακούτα σε όλες τις πόλεις.

Αβέβαιο το μέλλον του ανθρακονήματος στην Ευρώπη
Η πρόταση αποτελεί μέρος της αναθεώρησης της Οδηγίας για τα Οχήματα Τέλους Κύκλου Ζωής (End of Life Vehicles – ELV), η οποία ρυθμίζει την αποσυναρμολόγηση και την ανακύκλωση αυτοκινήτων στην Ε.Ε.
Στόχος είναι να αυξηθεί ο περιβαλλοντικός χαρακτήρας της διαδικασίας, αλλά για πρώτη φορά, το ανθράκονημα ταξινομείται ως επιβλαβές υλικό. Αν τελικά εγκριθεί, η απαγόρευση δεν θα τεθεί σε ισχύ πριν το 2029, αφήνοντας χρονικό περιθώριο για προσαρμογές.
Το ανθράκονημα έχει γίνει αναπόσπαστο υλικό στη βιομηχανία, χρησιμοποιούμενο κυρίως στην αεροναυπηγική, στις ανεμογεννήτριες, σε ορισμένα εξαρτήματα μοτοσικλετών αλλά και σε πολλά αυτοκίνητα – ιδιαίτερα σε premium κατηγορίες.

Είναι πιο ελαφρύ από το αλουμίνιο και πιο ανθεκτικό από τον χάλυβα, γεγονός που το καθιστά ιδανικό για τη μείωση του βάρους, ειδικά στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όπου η μεγάλη μπαταρία προσθέτει σημαντικό βάρος. Η χρήση του βοηθά στη βελτίωση της αυτονομίας και της οδικής συμπεριφοράς.
Η ανησυχία της Ε.Ε. εστιάζει στον τρόπο απόρριψης του υλικού. Κατά την ανακύκλωση ή την καύση του, τα νήματα ανθρακονήματος μπορεί να διασκορπιστούν στον αέρα, προκαλώντας προβλήματα στον εξοπλισμό και ενδεχομένως ερεθισμούς σε ανθρώπινους ιστούς.
Οι αυτοκινητοβιομηχανίες που επενδύουν συστηματικά στο ανθράκονημα ενδέχεται να επηρεαστούν σημαντικά, ειδικά μάρκες όπως η McLaren, η οποία κατασκευάζει ολόκληρα πλαίσια από ανθράκονημα, αλλά και κατασκευαστές ηλεκτρικών μοντέλων υψηλής απόδοσης.

Οι ιαπωνικές εταιρείες Toray Industries, Teijin και Mitsubishi Chemical, που ελέγχουν πάνω από το 50% της παγκόσμιας αγοράς, επίσης αναμένεται να δεχτούν ισχυρό πλήγμα, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό των πωλήσεών τους προέρχεται από την Ευρώπη.
Η παγκόσμια αγορά του ανθρακονήματος αποτιμήθηκε σε 5,48 δισ. δολάρια το 2024 και εκτιμάται ότι θα φτάσει τα 17,08 δισ. μέχρι το 2035, σύμφωνα με εκτίμηση της Roots Analysis. Από αυτή, περίπου το 10% έως 20% αφορά την αυτοκινητοβιομηχανία, ποσοστό που αναμένεται να αυξηθεί καθώς οι κατασκευαστές επιδιώκουν μείωση του βάρους.
Το ερώτημα που παραμένει είναι αν η Ευρώπη πράγματι θα προχωρήσει σε αυτή την απαγόρευση, ή αν θα περιοριστεί σε αυστηρότερους κανόνες διάθεσης και ανακύκλωσης του υλικού. Μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση, οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν λίγα χρόνια για να βρουν εναλλακτικές ή να προσαρμόσουν τις διαδικασίες τους.
