Το Toyota RAV4 γιορτάζει φέτος τριάντα χρόνια παρουσίας στην αγορά. Πρόκειται για ένα μοντέλο που στην ουσία διαμόρφωσε το τοπίο της αυτοκινητοβιομηχανίας στην κατηγορία και έχει καταστεί σύμβολο των SUV παγκόσμια. Εδώ και τριάντα χρόνια εξελίσσεται διαρκώς υιοθετώντας νέες τεχνολογίες άνεσης, ασφάλειας και πρακτικότητας. Το σημαντικότερος όμως είναι ότι εξελίσσεται με βάση τις ανάγκες των πελατών του προσφέροντας καινοτόμες λύσεις κινητικότητας.
Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Μάρτιο του 1994, το Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης λαμβάνοντας θετική ανταπόκριση, όχι μόνο από το κοινό αλλά και από τους εκπροσώπους των ΜΜΕ. Στις πέντε γενιές που ακολούθησαν, το RAV4 βρίσκεται στο επίκεντρο της εξέλιξης προσαρμοσμένο πάντα στις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής. Στα 30 χρόνια που έχει περάσει το RAV4 έχει γίνει ένα σύμβολο της αυτοκινητοβιομηχανίας και μια ιστορία επιτυχίας στις πωλήσεις σε όλο τον κόσμο. Ήταν το SUV με τις περισσότερες πωλήσεις παγκοσμίως το 2018 και το 2019 και έφτασε το ορόσημο των 14 εκατομμυρίων έως το τέλος του 2023. Ξεκίνησε με κινητήρες βενζίνης και πετρελαίου. Όμως, τα υβριδικά ή plug-in υβριδικά συστήματα κίνησης που προστέθηκαν στη συνέχεια, αντιπροσωπεύουν σήμερα το αξιοσημείωτο 91% των πωλήσεων νέων RAV4 στην Ευρώπη.
Πρώτη γενιά, 1994 - 2000
H πρώτη γενιά παρουσιάστηκε το 1994 με τους Ιάπωνες σχεδιαστές να προσφέρουν ένα τολμηρό και συνάμα διασκεδαστικό μοντέλο στο πρώτο RAV4. Ο πίσω εφεδρικός τροχός υποδήλωνε τις εκτός δρόμου δυνατότητες του συμπαγούς δίθυρου ή τρίθυρου αμαξώματος των μόλις 3,69 μέτρων. Διέθετε ένα δίλιτρο βενζινοκινητήρα 129 ίππων και μόνιμη τετρακίνηση. Το 1996 προστέθηκε και η πεντάθυρη έκδοση, η επιλογή με μπροστινή κίνηση ενώ ακολούθησε και μια τρίθυρη έκδοση με μαλακή οροφή.
Δεύτερη γενιά, 2000 - 2006
Η νέα χιλιετία έφερε τη δεύτερη γενιά του RAV4, η οποία αναπτύχθηκε με βάση την εμπειρία που αποκτήθηκε από το προηγούμενο μοντέλο. Νέα πλατφόρμα, νέα ανάρτηση και σύστημα AWD δημιούργησαν νέα δεδομένα όχι μόνο για το μοντέλο αλλά και για ολόκληρη την κατηγορία. Μεγαλύτερο από τον προκάτοχο του και πιο premium εσωτερικό, το νέο RAV4 προσφέρονταν δύο κινητήρες βενζίνης 1.8 και δύο λίτρων απόδοσης 123 και 150 ίππων αντίστοιχα. Το 2001 αποκτά και ένα δίλιτρο πετρελαιοκινητήρα άμεσου ψεκασμού D-4D με 116 ίππους.
Τρίτη γενιά, 2006 - 2012
Η τρίτη γενιά μεγάλωσε και εξελίχθηκε, αποκτώντας μια πιο εκλεπτυσμένη εμφάνιση. Το νέο RAV4 παρουσιάστηκε αποκλειστικά πεντάθυρο σε μια νέα πλατφόρμα που του πρόσφερε αισθητά μεγαλύτερους χώρους για επιβάτες και αποσκευές. Το μοντέλο σηματοδότησε το ντεμπούτο ενός νέου ηλεκτρονικά ελεγχόμενου συστήματος τετρακίνησης της Toyota ενώ εφαρμόστηκαν συστήματα όπως τα Downhill Assist Control και Hill-start Assist Control. Ο πελάτης είχε επίσης στη διάθεση του περισσότερες επιλογές κινητήρων βενζίνης και πετρελαίου.
Τέταρτη γενιά, 2013 - 2018
Η τέταρτη γενιά του RAV4 μεγάλωσε ακόμα περισσότερο, διέθετε νέα ανάρτηση αλλά και μια πιο προηγμένη τεχνολογία AWD με το νέο έξυπνο σύστημα Dynamic Torque Control. Αρχικά διέθετε κινητήρες βενζίνης 2,0 και 2,5 λίτρων και ντίζελ 2,0 και 2,2 λίτρων, αλλά το 2016, το RAV4 υπέστη τη μεγαλύτερη αλλαγή που είχε γίνει ποτέ. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά μια πλήρως υβριδική ηλεκτρική έκδοση και έγινε το πρώτο υβριδικό compact SUV της Toyota με απόδοση 197 ίππων και ηλεκτρονική τετρακίνηση E-Four. Ένα υβριδικό σύστημα κίνησης που ππρόσφερε κορυφαία – για την κατηγορία - κατανάλωση καυσίμου και χαμηλές εκπομπές CO2.
Πέμπτη γενιά, 2018 έως σήμερα
Η πέμπτη γενιά παρουσιάστηκε στην Ευρώπη στις αρχές του 2019 και ένα χρόνο αργότερα, το RAV4, κατάφερε να σπάσει το ορόσημο των δέκα εκατομμυρίων στην παραγωγή. Ο δυναμικός του σχεδιασμός, η τεχνολογία και οι μοναδικές του δυνατότητες το καθιέρωσαν στα το SUV με τις περισσότερες πωλήσεις παγκοσμίως.
Υιοθέτησε την υβριδική τεχνολογία τέταρτης γενιάς της Toyota, μαζί με έναν νέο υβριδικό κινητήρα Dynamic Force 2,5 λίτρων, ο οποίος επέφερε σημαντικά οφέλη όσον αφορά την ισχύ, την απόκριση και την αποδοτικότητα. Το 2020, παρουσιάστηκε και το πρώτο RAV4 Plug-in Hybrid με απόδοση 306 ίππων.Το τελευταίο κεφάλαιο στην μέχρι σήμερα ιστορία του RAV4 αφορά την προσθήκη της έκδοσης GR SPORT με φυσικά τη συμβολή της TOYOTA GAZOO Racing.
Bugatti: Πως το τολμηρό όραμα Ferdinand Piëch έφερε την επανάσταση στα super car με τον W16 κινητήρα στη Veyron
Στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας, λίγα ονόματα προκαλούν τον ίδιο σεβασμό για τις επιδόσεις, την πολυτέλεια και την πρωτοποριακή μηχανική όπως η Bugatti. Το Veyron 16.4, του 2005, ήταν ένα υπερ-σπορ αυτοκίνητο που γεννήθηκε από ένα τολμηρό όραμα και επαναπροσδιόρισε τα όρια των δυνατοτήτων.
Ωστόσο, η άφιξη της Veyron δεν ήταν μια ξαφνική αποκάλυψη, αλλά το αποκορύφωμα μιας επίπονης έρευνας. Μεταξύ του 1998 και του 1999, μια σειρά ξεχωριστών μελετών σχεδιασμού διερεύνησε διαφορετικές πτυχές της φιλοδοξίας του Ferdinand Piëch, καθεμία ανοίγοντας το δρόμο για το τελικό σχέδιο.
Η γένεση της σύγχρονης Bugatti βασίζεται στη φιλοδοξία του Ferdinand Karl Piëch, τότε Προέδρου του Ομίλου Volkswagen. Το 1997, εμπνευσμένος από την επιθυμία να δημιουργήσει ένα υπερ αυτοκίνητο με ξεχωριστή φινέτσα και με δύναμη στον κινητήρα που να ξεπερνάει κάθε όριο, ο Piëch έβαλε μπροστά το σχέδιό του. Να υλοποιήσει αυτό που οραματίσθηκε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με τρένο Shinkansen στην Ιαπωνία. Και η αρχή έγινε με τον επαναστατικό κινητήρα 18 κυλίνδρων.
Σχεδιασμένη σε ένα φάκελο, η κατασκευή W18 έγινε η βασική σύλληψη της ανακατασκευής της Bugatti, αφού η Volkswagen AG απέκτησε τα δικαιώματα της μάρκας τον Μάϊο του 1998. Ο Piëch δεν αναζήτησε μόνο ταχύτητα, αλλά ένα αυτοκίνητο ικανό να ξεπεράσει τα 400 km/h, προσφέροντας την άνεση, την κομψότητα και τη χρηστικότητα, μια εντελώς νέας πρόκλησης που απαιτούσε εντελώς νέες μηχανικές λύσεις.
Για να υλοποιήσει αυτό το όραμα, ο Ferdinand Piëch ανέθεσε στον Giorgetto Giugiaro της Italdesign να προσφέρει μια νέα φιλοσοφία οχήματος. Το πρώτο αποτέλεσμα της συνεργασίας τους, το EB 118, έκανε το ντεμπούτο του στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού τον Σεπτέμβριο του 1998. Έκανε την εμφάνισή του ως ένα κομψό, επιβλητικό δίθυρο κουπέ αιχμαλωτίζοντας την πεμπτουσία ενός grand tourer. Ο σχεδιασμός του χαρακτηριζόταν από ένα μακρύ, φαρδύ καπό – που ήταν απαραίτητο εξαιτίας του μεγέθους του ατμοσφαιρικού κινητήρα W18 6,3 λίτρων που ήταν τοποθετημένος μπροστά και απέδιδε 555 ίππους.
Στο εσωτερικό, η καμπίνα αγκάλιασε επιρροές της Art Deco, δίνοντας έμφαση στην πολυτέλεια, την άνεση και τη χειροποίητη κατασκευή. Σε συνδυασμό με την προηγμένη μηχανική του αυτοκινήτου, συμπεριλαμβανομένου του μοναδικού συστήματος μετάδοσης κίνησης W18 και της μόνιμης τετρακίνησης, το EB 118 ήταν μια τολμηρή δήλωση προθέσεων: ένας απρόσκοπτος συνδυασμός της κληρονομιάς της Bugatti και της πρωτοποριακής καινοτομίας.
Αμέσως μετά, το πολυτελές σαλόνι EB 218 έκανε το ντεμπούτο του στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1999. Επίσης σχεδιασμένο από τον Giugiaro, το EB 218 παρουσιάστηκε ως εξέλιξη του προηγούμενου πρωτότυπου Bugatti EB 112 (από την εποχή Artioli) αλλά τώρα τροφοδοτούμενο από τον ίδιο τρομερό κινητήρα με τον EB 118.
Αυτό το τετράθυρο σεντάν αποτελούσε μια διαφορετική διάσταση της ταυτότητας της Bugatti, εστιάζοντας στην απόλυτη πολυτέλεια.
Με μήκος μεγαλύτερο από το EB 118, στα 5,3 μέτρα διέθετε διακριτικά αναθεωρημένες καμπυλότητες για τους προφυλακτήρες, τα φώτα και το καπό, προσαρμόζοντας τις απαιτήσεις χωροταξίας του W18 σε ένα σεντάν διατηρώντας παράλληλα τη μόνιμη τετρακίνηση.
Το EB 218 απέδειξε την ευελιξία του κινητήρα W18 και την ικανότητα της μάρκας να παράγει όχι μόνο κουπέ αλλά και μεγάλα, υπερπολυτελή οχήματα, που θυμίζουν μοντέλα όπως το Type 41 Royale.
Μια σημαντική αλλαγή κατεύθυνσης σημειώθηκε αργότερα εκείνο το έτος. Στο IAA στη Φρανκφούρτη τον Σεπτέμβριο του 1999, η Bugatti παρουσίασε το EB 18/3 Chiron. Σχεδιασμένο από τον Fabrizio Giugiaro υπό την καθοδήγηση του πατέρα του, αυτό το concept απομακρύνθηκε από τη διάταξη του μπροστινού κινητήρα των προκατόχων του.
Το EB 18/3 Chiron ήταν μια καθαρή, διθέσια μελέτη σούπερ σπορ αυτοκινήτου με το W18 σε διάταξη κινητήρα τοποθετημένο στη μέση. Έτσι έγινε μια εντυπωσιακή αλλαγή στις αναλογίες του αυτοκινήτου με μια πιο επιθετική σχεδιαστικά προς τα εμπρός καμπίνα, χαρακτηριστική των σπορ αυτοκινήτων υψηλών επιδόσεων. Ενώ εξακολουθούσε να διαθέτει τον 555 PS W18 και τετρακίνηση, το στυλ επικεντρώθηκε περισσότερο στην αεροδυναμική απόδοση και τη δυναμική ικανότητα.
Αυτή η πρωτότυπη έκδοση, που πήρε το όνομά της από το θρυλικό οδηγό αγώνων Bugatti, Louis Chiron, σηματοδότησε τη νέα τάση των υπερ-σπορ αυτοκινήτων που θα κατακτούσε τελικά η Veyron με τον εκπληκτικό W18 κινητήρα.
Ένα μήνα αργότερα, τον Οκτώβριο του 1999, έγινε το τελευταίο εξελικτικό βήμα για τη Bugatti EB 18/4 Veyron, πριν κάνει το ντεμπούτο της στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Τόκιο.
Κατασκευασμένο εσωτερικά από τον Όμιλο Volkswagen υπό τις οδηγίες του Hartmut Warkuß, με το εξωτερικό να σχεδιάζεται από το νεαρό Jozef Kabaň, το EB 18/4 παρουσίαζε μια πολύ πιο συμπαγή και εστιασμένη σιλουέτα σπορ αυτοκινήτου με κινητήρα στο κέντρο. Το στυλ του προμήνυε έντονα το εμβληματικό σχήμα, τις αναλογίες και τα βασικά σχεδιαστικά στοιχεία του αυτοκινήτου παραγωγής.
Αν και αρχικά εμφανίστηκε με τον κινητήρα W18, η τεράστια πρόκληση της αξιόπιστης εξαγωγής άνω των 1.000 PS και η διαχείριση της θερμότητας και της πολυπλοκότητας του ατμοσφαιρικού W18 οδήγησε σε μια καθοριστική μηχανική αλλαγή. Μέχρι το 2000, πάρθηκε η απόφαση για την ανάπτυξη ενός νέου κινητήρα: του 8,0 λίτρων, τετραπλού υπερσυμπιεστή W16. Αυτός ο κινητήρας θα μπορούσε να επιτύχει πιο αποτελεσματικά τους στόχους ακραίων επιδόσεων της Piëch των 1.001 PS και τελικής ταχύτητας άνω των 400 km/h, αν και απαιτούσε ένα πρωτοφανώς εξελιγμένο σύστημα ψύξης.
Η επιλογή του ονόματος «Veyron» για το τελικό πρωτότυπο και το αυτοκίνητο παραγωγής που ακολούθησε ήταν μία επιλεκτική αναφορά από την πλούσια κληρονομιά της Bugatti. Ο Pierre Veyron (1903-1970) ήταν κάτι περισσότερο από απλώς ένας οδηγός αγώνων. Ήταν μηχανικός ανάπτυξης και επίσημος οδηγός δοκιμών για τη μάρκα κατά τη δεκαετία του 1930. Το κορυφαίο του επίτευγμα ήρθε το 1939 όταν, μαζί με τον Jean-Pierre Wimille, εξασφάλισε μια νίκη για την Bugatti στο διάσημο 24 Hours of Le Mans, πιλοτάροντας ένα Tank Type 57C.
Το ταξίδι από το αρχικό σκίτσο W18 του Ferdinand Piëch μέχρι το κορυφαίο παγκοσμίως Veyron 16.4 ήταν απόδειξη αδιάκοπης καινοτομίας, επαναληπτικής σχεδίασης και βαθύ σεβασμού για την κληρονομιά της Bugatti. Τα πρωτότυπα αυτοκίνητα – EB 118, EB 218, EB 18/3 Chiron και EB 18/4 Veyron – δεν ήταν απλές σχεδιαστικές ασκήσεις αλλά κρίσιμα βήματα μηχανικής. Καθένα από αυτά εξερεύνησε διαφορετικά στυλ (grand tourer, πολυτελές σεντάν, σπορ αυτοκίνητο με κινητήρα στο κέντρο) και δοκίμασε τα όρια του φιλόδοξου κινητήρα W18, πριν η τελική σύγκλιση του σχεδιασμού και η μηχανική στροφή προς τον κινητήρα W16 καθορίσουν τη Veyron. Έδειξαν τη φιλοδοξία, τις μηχανικές προκλήσεις και την εξελισσόμενη σχεδιαστική γλώσσα που κορυφώθηκε σε ένα όχημα που τιμούσε το παρελθόν, ενώ ταυτόχρονα σφυρηλατούσε ένα εντελώς νέο μέλλον για τον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Πηγή: Zougla.gr