Όταν το τελευταίο Audi R8 βγήκε από τη γραμμή συναρμολόγησης τον Μάρτιο, πήρε μαζί του τον πανίσχυρο V10. Ο κινητήρας των 5,2 λίτρων έχει πλέον εξαφανιστεί εντελώς, καθώς η Lamborghini χρησιμοποιεί ένα εντελώς διαφορετικό σύστημα κίνησης για τον διάδοχο της Huracan. Ωστόσο, η νέα Temerario θα μπορούσε να είχε διατηρήσει τον ατμοσφαιρικό V10, αν η ιταλική εξωτική μάρκα είχε συμφωνήσει να κάνει σοβαρούς συμβιβασμούς.
Ο Rouven Mohr, επικεφαλής τεχνικός διευθυντής της Lamborghini, εξήγησε σε συνέντευξή γιατί ο V10 είναι πλέον παρελθόν. Αν ο κινητήρας είχε παραμείνει, η απόδοση θα έπρεπε να μειωθεί κατά 20% για να συμβαδίσει με τους ολοένα και πιο αυστηρούς κανονισμούς. Στην καλύτερη εκδοχή του ο κινητήρας αυτός απέδιδε 650 ίππους, οπότε ένας φιμωμένος V10 στη Temerario θα είχε λίγο πάνω από 500 ίππους. Αυτό είναι περίπου όσο και μια αρχική Gallardo πριν από δύο δεκαετίες.
Από τεχνικής άποψης, ο Mohr λέει ότι θα μπορούσαν να είχαν κατασκευάσει την Temerario με V6, προσφέροντας το ίδιο επίπεδο επιδόσεων με το V8. Τελικά, επέλεξαν να μην το κάνουν, επειδή όπως είπε «δεν πιστεύουμε ότι ο V6 ταιριάζει στη μάρκα μας». Οι αντίπαλες εταιρείες βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά όμως, αφού η McLaren με την Artura και η Ferrari με την 296 GTB έχουν εξακύλινδρα supercars.
Ο νέος κινητήρας βενζίνης 4 λίτρων (με δύο turbo) αποδίδει 800 ίππους. Ο Mohr λέει ότι οι μηχανικοί μπορούν να αποσπάσουν άλλους 80 ίππους, ανεβάζοντας τον V8 στους 880 (κάτι που θα γίνει πιθανότατα σε μελλοντικές πιο γρήγορες εκδόσεις). Επιπλέον, η Lamborghini μπορεί να ανεβάσει την υβριδική ρύθμιση, βελτιώνοντας τους ηλεκτροκινητήρες, με αποτέλεσμα η συνδυασμένη απόδοση να φτάσει τους 1.000 ίππους.
Η Lamborghini δεν βιάζεται να αναβαθμίσει την Temerario, δεδομένου ότι οι παραδόσεις του βασικού μοντέλου δεν έχουν καν ξεκινήσει ακόμα. Τα βιβλία παραγγελιών άνοιξαν τον Σεπτέμβριο και το supercar έχει ήδη προκαλέσει «πολύ θετική ανταπόκριση από το κοινό».
Αβέβαιο το μέλλον του ανθρακονήματος στην Ευρώπη
Η πρόταση αποτελεί μέρος της αναθεώρησης της Οδηγίας για τα Οχήματα Τέλους Κύκλου Ζωής (End of Life Vehicles – ELV), η οποία ρυθμίζει την αποσυναρμολόγηση και την ανακύκλωση αυτοκινήτων στην Ε.Ε.
Στόχος είναι να αυξηθεί ο περιβαλλοντικός χαρακτήρας της διαδικασίας, αλλά για πρώτη φορά, το ανθράκονημα ταξινομείται ως επιβλαβές υλικό. Αν τελικά εγκριθεί, η απαγόρευση δεν θα τεθεί σε ισχύ πριν το 2029, αφήνοντας χρονικό περιθώριο για προσαρμογές.
Το ανθράκονημα έχει γίνει αναπόσπαστο υλικό στη βιομηχανία, χρησιμοποιούμενο κυρίως στην αεροναυπηγική, στις ανεμογεννήτριες, σε ορισμένα εξαρτήματα μοτοσικλετών αλλά και σε πολλά αυτοκίνητα – ιδιαίτερα σε premium κατηγορίες.
Είναι πιο ελαφρύ από το αλουμίνιο και πιο ανθεκτικό από τον χάλυβα, γεγονός που το καθιστά ιδανικό για τη μείωση του βάρους, ειδικά στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όπου η μεγάλη μπαταρία προσθέτει σημαντικό βάρος. Η χρήση του βοηθά στη βελτίωση της αυτονομίας και της οδικής συμπεριφοράς.
Η ανησυχία της Ε.Ε. εστιάζει στον τρόπο απόρριψης του υλικού. Κατά την ανακύκλωση ή την καύση του, τα νήματα ανθρακονήματος μπορεί να διασκορπιστούν στον αέρα, προκαλώντας προβλήματα στον εξοπλισμό και ενδεχομένως ερεθισμούς σε ανθρώπινους ιστούς.
Οι αυτοκινητοβιομηχανίες που επενδύουν συστηματικά στο ανθράκονημα ενδέχεται να επηρεαστούν σημαντικά, ειδικά μάρκες όπως η McLaren, η οποία κατασκευάζει ολόκληρα πλαίσια από ανθράκονημα, αλλά και κατασκευαστές ηλεκτρικών μοντέλων υψηλής απόδοσης.
Οι ιαπωνικές εταιρείες Toray Industries, Teijin και Mitsubishi Chemical, που ελέγχουν πάνω από το 50% της παγκόσμιας αγοράς, επίσης αναμένεται να δεχτούν ισχυρό πλήγμα, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό των πωλήσεών τους προέρχεται από την Ευρώπη.
Η παγκόσμια αγορά του ανθρακονήματος αποτιμήθηκε σε 5,48 δισ. δολάρια το 2024 και εκτιμάται ότι θα φτάσει τα 17,08 δισ. μέχρι το 2035, σύμφωνα με εκτίμηση της Roots Analysis. Από αυτή, περίπου το 10% έως 20% αφορά την αυτοκινητοβιομηχανία, ποσοστό που αναμένεται να αυξηθεί καθώς οι κατασκευαστές επιδιώκουν μείωση του βάρους.
Το ερώτημα που παραμένει είναι αν η Ευρώπη πράγματι θα προχωρήσει σε αυτή την απαγόρευση, ή αν θα περιοριστεί σε αυστηρότερους κανόνες διάθεσης και ανακύκλωσης του υλικού. Μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση, οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν λίγα χρόνια για να βρουν εναλλακτικές ή να προσαρμόσουν τις διαδικασίες τους.