Μπορεί στην Κύπρο και στις περισσότερες χώρες όταν περνάει ένα supercar όλοι να προσπαθούν να το φωτογραφίσουν, στο Ντουμπάι έχουν βαρεθεί να τα βλέπουν εγκαταλελειμμένα. Τι πραγματικά συμβαίνει και κάθε χρόνο στο ισχυρό Εμιράτο των Η.Α.Ε. εγκαταλείπονται έως και 2.000 πανάκριβα supercars στην άκρη του δρόμου ή στην μέση του πουθενά;
Ένα απέραντο νεκροταφείο από supercars
Αρχικά να αναφέρουμε πως το Ντουμπάι είναι ένα από τα επτά Εμιράτα και θεωρείται η μεγαλύτερη πόλη των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, με πληθυσμό 5.506.009 κατοίκων. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, μόλις το 15% του πληθυσμού είναι γεννημένοι εκεί, με το μεγαλύτερο ποσοστό να αποτελείται από άτομα που έσπευσαν να εργαστούν στην χώρα με τους μεγαλύτερους μισθούς παγκοσμίως.
Από την μία η τεράστια ροή του χρήματος, από την άλλη η εντυπωσιακά χαμηλή φορολογία εισοδήματος αλλά και οι τράπεζες που μοιράζουν δάνεια με το παραμικρό, σχεδόν όλοι δελεάζονται και αποκτούν τεράστια σπίτια όπως και πανάκριβα supercars.
Γιατί παρατάνε τα supercars με τα κλειδιά στην μίζα;
Μπορεί όλα τα παραπάνω να ακούγονται δελεαστικά, όμως σύμφωνα με το νόμο, ακόμα και μία παράλειψη της δόσης του δανείου είναι αρκετή για να οδηγήσει κάποιον στην φυλακή. Έτσι λοιπόν και υπό αυτό τον φόβο, όταν κάποιος συνειδητοποιεί πως δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί στα δάνεια του, προτιμά να εγκαταλείψει το αυτοκίνητο του, μέχρι και την χώρα, πριν τον αναζητήσουν οι αρχές.
Μάλιστα τα μισά από τα παρατημένα supercars βρίσκονται στην άκρη του δρόμου με τα κλειδιά στην μίζα. Η πολιτεία συνήθως τα ρυμουλκεί και εν τέλει τα δημοπρατεί. Αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχουν δεκάδες βίντεο με πλούσιους Youtubers να πηγαίνουν και να αγοράζουν δεκάδες τέτοια αυτοκίνητα σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές.
Ferrari F50 Legacy Tour: Το θρυλικό μοντέλο έκλεισε τα 30 και το γιόρτασε με μία επική εκδήλωση
Αυτό το Σαββατοκύριακο ολοκληρώθηκε το F50 Legacy Tour 2025, μια αποκλειστική εκδήλωση της Ferrari αφιερωμένη στους ιδιοκτήτες του θρυλικού μοντέλου. Η F50, το τρίτο supercar από το Prancing Horse, παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης το 1995 για τον εορτασμό της 50ης επετείου της εταιρείας και ακόμα και σήμερα μαγεύει σε κάθε πέρασμα του.
Πάνω από 20 συμμετέχουσες ομάδες από 10 διαφορετικά έθνη κάλυψαν 675 χιλιόμετρα σε τρεις ημέρες οδήγησης στην Τοσκάνη και την Εμίλια-Ρομάνια, επισκεπτόμενες μερικές από τις πιο όμορφες πόλεις της Ιταλίας. Συνολικά, όλες οι F50 διένυσαν 15.000 χιλιόμετρα, αποδεικνύοντας το πάθος αυτών των ιδιοκτητών supercar και τη διαρκή αξιοπιστία των F50, ακόμη και 30 χρόνια μετά την έξοδό τους από τη γραμμή παραγωγής.
Το Legacy Tour ξεκίνησε από τα ιαματικά λουτρά της Saturnia και πέρασε από μαγευτικές πόλεις και τοποθεσίες όπως το Grosseto, το Porto Santo Stefano και τη Σιένα, πριν φτάσει στο Maranello την Παρασκευή 9 Μαΐου. Μεταξύ των πολλών οργανωμένων δραστηριοτήτων, οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να συναντήσουν τον Paolo Martinelli, τον μηχανικό που ήταν υπεύθυνος για την ανάπτυξη του εμβληματικού κινητήρα V12, ο οποίος παραμένει η πιο άμεση τεχνολογική μεταφορά από έναν κινητήρα της Formula 1 σε ένα αυτοκίνητο δρόμου της Ferrari στην πρόσφατη ιστορία.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την παρέλαση των αυτοκινήτων και έναν τιμητικό γύρο στη θρυλική πίστα Fiorano Circuit, όπου εξελίχθηκαν όλες οι Ferrari, συμπεριλαμβανομένης της F50, από το άνοιγμα της πίστας το 1972.
Η θρυλική Ferrari F50
Η F50, ήταν το πρώτο υπεραυτοκίνητο με το σήμα της Ferrari που κινούνταν από έναν ατμοσφαιρικό V12. Επρόκειτο για ένα μοτέρ που προερχόταν απευθείας από τη Formula 1, τοποθετημένο σε διαμήκη μεσαία οπίσθια θέση σε ένα μονοκόκ σασί κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από ανθρακονήματα. Αυτό το αυτοκίνητο αντιπροσώπευε το αποκορύφωμα της τεχνολογικής μεταφοράς από την κορυφαία κατηγορία μηχανοκίνητου αθλητισμού για την εποχή του. Μάλιστα ήταν επίσης εξοπλισμένη με αφαιρούμενη οροφή Targa για να προσφέρει μια οδηγική εμπειρία πιο κοντά σε αυτή ενός αγωνιστικού αυτοκινήτου, ένα χαρακτηριστικό που τονίζεται επίσης από την έλλειψη ABS και υποβοήθησης τιμονιού. Κατασκευάστηκαν 349 παραδείγματα, αριθμός που επιλέχθηκε καθώς ήταν «ένας λιγότερος από τη ζήτηση της αγοράς για την οποία προοριζόταν».