Πριν ενάμιση μήνα, η Lotus αποκάλυψε πως το νέο της σπορ μοντέλο θα ονομάζεται Emira, το οποίο θα αντικαταστήσει τις Elise, Exige και Evora, καθώς η αγγλική εταιρία θα σταματήσει να κατασκευάζει τα συγκεκριμένα μοντέλα κάποια στιγμή μέσα στο έτος.
Μετά τις πρώτες teasers φωτογραφίες του, η Lotus έδωσε σήμερα μερικές ακόμα, που μας αποκαλύπτουν τον -μερικό- σχεδιασμό του τιμονιού και τον ψηφιακό πίνακα οργάνων. Το τιμόνι είναι ντυμένο με Alcantara, ενώ διαθέτει κίτρινες ραφές και σημάδι στο κέντρο του. Ακόμα, φαίνονται και τα paddles πίσω από το τιμόνι, καθώς το Emira θα είναι διαθέσιμο με αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη.
Τέλος, από τον πίνακα οργάνων αποκαλύπτονται τα προγράμματα οδήγησης του αυτοκινήτου, δύο εκ των οποίων θα είναι το Tour και το Sport. Ο σχεδιασμός του Emira θα αντλεί έμπνευση από την Evija, με την βρετανική εταιρία να τονίζει πως αυτό θα είναι το τελευταίο βενζινοκίνητο μοντέλο της μιας και ετοιμάζεται να κάνει στροφή στην ηλεκτροκίνηση.
Το Emira θα βασίζεται σε μια ολοκαίνουργια ελαφριά αλουμινένια πλατφόρμα, στην Sports Elemental και κίνηση θα παίρνει από κινητήρες βενζίνης που δεν θα κάνουν χρήση υβριδικής τεχνολογίας ώστε να κρατηθεί το βάρος χαμηλά.
Μάλιστα το μοντέλο θα προσφέρεται σε τρεις διαφορετικές εκδόσεις προκειμένου να καλύψει το κενό των Elise, Exige και Evora.
Ανάμεσα στους κινητήρες θα συναντάμε έναν 2,0-λιτρο turbo κινητήρα που θα συνδυάζεται με αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη, αλλά και τον 3,5-λίτρων V6 κομπρεσοράτο κινητήρα της Toyota που θα συνδυάζεται τόσο με χειροκίνητο, όσο και με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων.
Αναμένεται να παρουσιαστεί στις 6 Ιουλίου, με την παραγωγή του να ξεκινά από το 2022, με την Lotus να ελπίζει πως θα ενισχύσει τις πωλήσεις της στις ΗΠΑ, εκεί όπου του παρόντος πουλά μόνο την Evora. Λόγω του νέου αυτοκινήτου, η Lotus θα επενδύσει 100 εκατ. λίρες στο εργοστάσιό της στο Hethel, ενώ θα προσλάβει περίπου 250 νέους υπαλλήλους.
Αβέβαιο το μέλλον του ανθρακονήματος στην Ευρώπη
Η πρόταση αποτελεί μέρος της αναθεώρησης της Οδηγίας για τα Οχήματα Τέλους Κύκλου Ζωής (End of Life Vehicles – ELV), η οποία ρυθμίζει την αποσυναρμολόγηση και την ανακύκλωση αυτοκινήτων στην Ε.Ε.
Στόχος είναι να αυξηθεί ο περιβαλλοντικός χαρακτήρας της διαδικασίας, αλλά για πρώτη φορά, το ανθράκονημα ταξινομείται ως επιβλαβές υλικό. Αν τελικά εγκριθεί, η απαγόρευση δεν θα τεθεί σε ισχύ πριν το 2029, αφήνοντας χρονικό περιθώριο για προσαρμογές.
Το ανθράκονημα έχει γίνει αναπόσπαστο υλικό στη βιομηχανία, χρησιμοποιούμενο κυρίως στην αεροναυπηγική, στις ανεμογεννήτριες, σε ορισμένα εξαρτήματα μοτοσικλετών αλλά και σε πολλά αυτοκίνητα – ιδιαίτερα σε premium κατηγορίες.
Είναι πιο ελαφρύ από το αλουμίνιο και πιο ανθεκτικό από τον χάλυβα, γεγονός που το καθιστά ιδανικό για τη μείωση του βάρους, ειδικά στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όπου η μεγάλη μπαταρία προσθέτει σημαντικό βάρος. Η χρήση του βοηθά στη βελτίωση της αυτονομίας και της οδικής συμπεριφοράς.
Η ανησυχία της Ε.Ε. εστιάζει στον τρόπο απόρριψης του υλικού. Κατά την ανακύκλωση ή την καύση του, τα νήματα ανθρακονήματος μπορεί να διασκορπιστούν στον αέρα, προκαλώντας προβλήματα στον εξοπλισμό και ενδεχομένως ερεθισμούς σε ανθρώπινους ιστούς.
Οι αυτοκινητοβιομηχανίες που επενδύουν συστηματικά στο ανθράκονημα ενδέχεται να επηρεαστούν σημαντικά, ειδικά μάρκες όπως η McLaren, η οποία κατασκευάζει ολόκληρα πλαίσια από ανθράκονημα, αλλά και κατασκευαστές ηλεκτρικών μοντέλων υψηλής απόδοσης.
Οι ιαπωνικές εταιρείες Toray Industries, Teijin και Mitsubishi Chemical, που ελέγχουν πάνω από το 50% της παγκόσμιας αγοράς, επίσης αναμένεται να δεχτούν ισχυρό πλήγμα, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό των πωλήσεών τους προέρχεται από την Ευρώπη.
Η παγκόσμια αγορά του ανθρακονήματος αποτιμήθηκε σε 5,48 δισ. δολάρια το 2024 και εκτιμάται ότι θα φτάσει τα 17,08 δισ. μέχρι το 2035, σύμφωνα με εκτίμηση της Roots Analysis. Από αυτή, περίπου το 10% έως 20% αφορά την αυτοκινητοβιομηχανία, ποσοστό που αναμένεται να αυξηθεί καθώς οι κατασκευαστές επιδιώκουν μείωση του βάρους.
Το ερώτημα που παραμένει είναι αν η Ευρώπη πράγματι θα προχωρήσει σε αυτή την απαγόρευση, ή αν θα περιοριστεί σε αυστηρότερους κανόνες διάθεσης και ανακύκλωσης του υλικού. Μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση, οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν λίγα χρόνια για να βρουν εναλλακτικές ή να προσαρμόσουν τις διαδικασίες τους.