Φέτος, η Škoda Auto τιμά δύο σημαντικές επετείους σε δύο από τα πιο σημαντικά εργοστάσιά της, στο Kvasiny και στο Vrchlabí. Η μονάδα παραγωγής στο Kvasiny κατασκευάζει αυτοκίνητα εδώ και 90 χρόνια και ενσωματώθηκε στο δίκτυο παραγωγής της Škoda το 1947. Η ιστορία του εργοστασίου Vrchlabí μετρά 160 χρόνια, ωστόσο τα πρώτα μοντέλα Škoda βγήκαν από τη γραμμή παραγωγής του μόλις το 1946. Το 1945, και οι δύο εγκαταστάσεις ενσωματώθηκαν ως μέρος της Škoda, τότε γνωστής ως AZNP (Automobilové závody, národní podnik). Τα τελευταία χρόνια, τα εργοστάσια αυτά έχουν υποστεί ριζική μεταμόρφωση, ενσωματώνοντας σε μεγάλο βαθμό σύγχρονες τεχνολογίες. Στο Kvasiny, η Škoda παράγει σήμερα τα μοντέλα Karoq, Kodiaq και Octavia, ενώ το εργοστάσιο Vrchlabí επικεντρώνεται στην κατασκευή αυτόματων κιβωτίων ταχυτήτων. Και τα δύο εργοστάσια διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην προώθηση της στρατηγικής βιωσιμότητας της εταιρείας.
Το εργοστάσιο στο Kvasiny ιδρύθηκε το 1934 και παρήγαγε αμαξώματα για τα μικρά αυτοκίνητα Jawa 700. Το 1945 πέρασε στη Škoda και από εκεί βγήκαν εμβληματικά μοντέλα για τη μάρκα όπως τα: 1101 «Tudor», Felicia Roadster, 110 R Coupé, Garde και Rapid. Στις επόμενες δεκαετίες πέρασαν τις γραμμές παραγωγής και μοντέλα όπως το Superb OHV (1947), Skoda Felicia (1959-1964), Octavia Combi (1961-1971) και Škoda 105/120/130 (1980). Επιπλέον, το εργοστάσιο συνέβαλε καθοριστικά στην κατασκευή αγωνιστικών αυτοκινήτων, όπως το 200 RS και το 130 RS. Το 2002 ξεκίνησε στο Kvasiny η παραγωγή της πρώτης σύγχρονης γενιάς του Superb. Έκτοτε, το εργοστάσιο εξελισσόταν συνεχώς με ορόσημο το 2019 όταν ξεκίνησε την παραγωγή του πρώτου της plug-in υβριδικού μοντέλου, του Superb iV. Η τρέχουσα γκάμα που κατασκευάζεται στο Kvasiny περιλαμβάνει τα SUV Karoq και Kodiaq, καθώς και την Octavia. Μέχρι τον Ιούνιο του 2024, το εργοστάσιο Kvasiny είχε παράγει πάνω από 4.000.000 οχήματα Škoda σε διάφορες σειρές μοντέλων από την ένταξή του στον όμιλο Volkswagen το 1991.
Το εργοστάσιο στο Vrchlabí χρονολογείται από το 1864 όταν ξεκίνησε να κατασκευάζει αμαξώματα για μεταφορικά μέσα της εποχής. Το 1908 παράχθηκε το πρώτο αμάξωμα αυτοκινήτου. Το 1946, το εργοστάσιο Vrchlabí πέρασε στα χέρια της Škoda και εκεί κατασκευάζοντας μοντέλα όπως το Škoda 1203 αλλά και περιορισμένες εκδόσεις των Favorit, Forman και Felicia. Το 2012 το εργοστάσιο εκσυγχρονίστηκε και από τότε, κατασκευάζει κιβώτια ταχυτήτων που τοποθετούνται τόσο σε μοντέλα Škoda όσο και σε άλλα οχήματα του Ομίλου Volkswagen. Το εργοστάσιο λειτουργεί επτά ημέρες την εβδομάδα, με ετήσια παραγωγική ικανότητα 690.000 κιβωτίων ταχυτήτων.
Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι από τα τέλη του 2020, το εργοστάσιο στο Vrchlabí είναι ουδέτερο ως προς τον άνθρακα ενώ το εργοστάσιο στο Kvasiny, επί του παρόντος, έως και το 90% της ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιείται προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές.
Ο Τραμπ παίζει με τα νεύρα των Ευρωπαίων
Ο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται να απολαμβάνει το να κρατά σε αγωνία την ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία.
Αρχικά απείλησε με την επιβολή δασμών 50% σε ευρωπαϊκά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων των αυτοκινήτων, από την 1η Ιουνίου.
Οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές, που ήδη βρίσκονται υπό καθεστώς προσωρινής ελάφρυνσης 90 ημερών με 10% δασμούς, ανέμεναν μια αύξηση στο 20% από τις 9 Ιουλίου.
Αντ’ αυτού, ο Αμερικανός πρόεδρος αιφνιδίασε με την ανακοίνωση της πενταπλάσιας επιβάρυνσης και λίγες μέρες μετά έκανε πίσω.
Η αλλαγή πλεύσης ήρθε μετά από τηλεφωνική συνομιλία με την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. «Είχαμε μια πολύ ωραία συνομιλία και συμφώνησα να μεταθέσω την απόφαση», δήλωσε ο Τραμπ, χωρίς να δώσει λεπτομέρειες.
Η αναβολή έως τις 9 Ιουλίου δεν έφερε ιδιαίτερη ανακούφιση στις ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες, που βιώνουν έντονη αβεβαιότητα.
Ο διευθύνων σύμβουλος της Volvo προειδοποίησε ότι ενδέχεται να σταματήσουν οι εξαγωγές του ηλεκτρικού EX30 από το Βέλγιο στις ΗΠΑ, αν δεν υπάρξει συμφωνία.
Αντιδράσεις προκάλεσε και η προνομιακή μεταχείριση της Βρετανίας, που διαπραγματεύτηκε 10% δασμούς, σε αντίθεση με τις αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες που εξακολουθούν να επιβαρύνονται, παρά την ένταξή τους στη συμφωνία ΗΠΑ-Μεξικού-Καναδά.
Το ερώτημα παραμένει: πρόκειται για διαπραγματευτικό τέχνασμα ή για ένα ακόμη επεισόδιο στην ασταθή εμπορική στρατηγική του Τραμπ; Το μόνο σίγουρο είναι ότι κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος.