Όλα ξεκίνησαν πέρυσι τον Σεπτέμβριο κατά τη διάρκεια διεξαγωγής της Διεθνούς Έκθεσης Αυτοκινήτου του Μονάχου. Τα στελέχη της BMW παρουσίασαν το πρωτότυπο Vision Neue Klasse, το οποίο βασίστηκε στην καινούργια πλατφόρμα Neue Klasse η οποία θα χρησιμοποιείται στα μελλοντικά αμιγώς ηλεκτροκίνητα μοντέλα της.
Στο περιθώριο της διοργάνωσης ο Γιόχεμ Χούμπερ, Μηχανικός Συστημάτων της BMW, περιηγήθηκε στον χώρο της έκθεσης και -μεταξύ άλλων- επισκέφτηκε και το περίπτερο της Deep Drive, μιας νεοφυούς εταιρείας η οποία επιδείκνυε έναν νέο ηλεκτροκινητήρα που έχει δημιουργήσει.
Αυτός κέντρισε το ενδιαφέρον του Χούμπερ για την τεχνολογία και για τα τεχνικά χαρακτηριστικά του και προσκάλεσε τους ανθρώπους της για συνομιλίες με τη γερμανική εταιρεία, με σκοπό να υπάρξει συνεργασία τους. Όπερ και εγένετο.
Όπως ανακοινώθηκε από την BMW, θα ξεκινήσουν οι δοκιμές εξέλιξης ενός καινούργιου αμιγώς ηλεκτροκίνητου μοντέλου της το οποίο θα διαθέτει τον ηλεκτροκινητήρα της Deep Drive ο οποίος έχει βελτιωθεί ακόμα περισσότερο χάρη και στη συμβολή της.
Ήδη κάποιοι θεωρούν ότι αυτός υπάρχει στα πρωτότυπα που εντoπίστηκαν να κάνουν δοκιμές εξέλιξης πέριξ του Μονάχου, δηλαδή εκεί που είναι η έδρα της BMW, από τα οποία θα προκύψει ένα καινούργιο αμιγώς ηλεκτρικό μοντέλο της το οποίο φαίνεται να έχει coupé αμάξωμα.
Το βασικό χαρακτηριστικό του νέου ηλεκτροκινητήρα είναι ότι έχει μικρές διαστάσεις και διαθέτει δύο ρότορες οι οποίοι κινούνται ταυτόχρονα από τον στάτορα. Μοιάζει ως να είναι δύο ηλεκτρομοτέρ ενοποιημένα σε μια μονάδα.
Προς το παρόν, καμία από τις δύο εταιρείες δεν ανακοινώνουν περισσότερες λεπτομέρειες για την καινούργια κινητήρια μονάδα. Οι συγκριτικά μικρότερες διαστάσεις της επιτρέπουν την τοποθέτησή της και εντός της πλήμνης του τροχού, κάτι που σημαίνει ότι ένα αμιγώς ηλεκτρικό επιβατικό αυτοκίνητο θα μπορεί να έχει έως και τέσσερις.
Εκτός αυτής της λύσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και με τον κλασικό τρόπο, δηλαδή ως κεντρικός κινητήρας.
Πώς η Audi έκανε τόσο αεροδυναμικό το A6 Sportback e-tron
To νέο αμιγώς ηλεκτρικό Audi A6 Sportback e-tron έχει αεροδυναμικό συντελεστή οπισθέλκουσας Cd 0,21 ο οποίος είναι ο μικρότερος στην ως τώρα ιστορία της Audi.
Οι αεροδυναμιστές της Audi χρησιμοποίησαν τις γνώσεις τους και την πιο σύγχρονη τεχνολογία να διαμορφώσουν το αμάξωμα του A6 Sportback e-tron. Σε ένα αμιγώς ηλεκτροκίνητο μοντέλο η αεροδυναμική διαδραματίζει ουσιαστικότερο ρόλο απ’ ό,τι σε ένα με θερμικό κινητήρα.
Το ζητούμενο είναι να δημιουργήσουν ένα αμάξωμα στο οποίο ο αέρας θα «γλιστράει» όσο περισσότερο γίνεται. Από τη Φυσική γνωρίζουμε ότι η οπισθέλκουσα δύναμη ενός σώματος αυξάνεται με το τετράγωνο της ταχύτητας.
Δηλαδή, εάν η τελευταία διπλασιαστεί σε σχέση με μια αρχική τιμή αναφοράς, η οπισθέλκουσα θα τετραπλασιαστεί, συγκριτικά.
Στην Audi, έχουν παράδοση στη δημιουργία αυτοκινήτων με αμάξωμα χαμηλού συντελεστή οπισθέλκουσας. Το 1983 παρουσιάστηκε το Audi 100 το οποίο ήταν το πρώτο μοντέλο παραγωγής στην ιστορία της Αυτοκίνησης με Cd 0,30.
Τώρα, το αμιγώς A6 Sportback e-tron έχει Cd 0,21, κάτι που το κάνει το πιο αεροδυναμικό της γερμανικής εταιρείας (προς το παρόν).
Πώς επιτεύχθηκε αυτό; Όταν οι σχεδιαστές της παρουσίασαν τις αρχικές ιδέες τους για το νέο μοντέλο, οι άνθρωποι στο τμήμα αεροδυναμικής δημιούργησαν ομοιώματα σε φυσικό μέγεθος και πραγματοποίησαν περίπου 1.300 προσομοιώσεις στην αεροδυναμική σήραγγα.
Για παράδειγμα, στον αρχικό σχεδιασμό, το εξωτερικό άκρο της εισαγωγής του αεραγωγού (σχεδιασμένου για να βελτιώσει τη διέλευση του αέρα γύρω από το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου) προεξείχε λίγο περισσότερο από το επιθυμητό, οπότε έγινε μια μικρή προσαρμογή για να μην εμποδίζεται η ροή του αέρα εκεί.
Η εισαγωγή ψυχρού αέρα τύπου «switchblade» κάτω από τη μπροστινή μάσκα επίσης τροποποιήθηκε και οι άκρες στην επιφάνεια σχεδιάστηκαν προσεκτικά για να συμβάλλουν ουσιαστικότερα στον διαχωρισμό της ροής του αέρα και να μειώσουν τη χαμηλή πίεση σε ορισμένες περιοχές.
Επίσης, μελετήθηκε πολύ και βελτιστοποιήθηκε η ροή του αέρα κάτω από το πάτωμα του οχήματος. Τέλος, οι τροχοί σχεδιάστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούν ένα είδος «τοίχου» κατά την περιστροφή τους ο οποίος επιτρέπει στον αέρα να τους διασχίζει ομαλά αντί να εισέρχεται σε αυτούς από τα μορφοποιημένα ανοίγματά τους.