Η BMW Motorrad παρουσίασε την R 18 Magnifica, μία ακραία επανερμηνεία του Γερμανικού maxi cruiser όπου η πολυτέλεια, η δεξιοτεχνία στην κατασκευή και η φινέτσα των υλικών συναντώνται σε αυτή τη μοναδική και συναρπαστική μοτοσικλέτα. Χειροποίητη, με χρήση υλικών όπως ο ορείχαλκος, το αλουμίνιο και το ξύλο, με σχεδίαση που δεν μοιάζει με καμία άλλη custom μοτοσικλέτα: αυτά είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την BMW R 18 Magnifica.
Πηγή έμπνευσης για τη σχεδίαση της BMW R 18 Magnifica αποτέλεσαν οι vintage μοτοσικλέτες των δεκαετιών του 1920, του 1930, και του 1940 και ειδικότερα η BMW R 37, κατασκευές που «διαθέτουν μία απίστευτη γοητεία, την οποία ακόμα και σήμερα πολλές σύγχρονες μοτοσικλέτες δεν μπορούν να αντιγράψουν». Η χρήση ενός συγκεκριμένου υλικού όπως το ξύλο παραπέμπει έντονα στις μοτοσικλέτες του παρελθόντος, όπου έδινε το παρών σε ορισμένες λεπτομέρειες όπως τα γκριπ. Μία ιδέα η οποία ξεπήδησε από παλιά μοντέλα αυτοκινήτων BMW, της δεκαετίας του 1940, που διέθεταν ξύλινα τιμόνια. Η χρήση αυτού του υλικού ικανοποιεί επίσης την επιθυμία να υπάρχει κάτι 'ζωντανό' στη μοτοσικλέτα.
Κανένα στοιχείο στην R 18 Magnifica δεν διατίθεται στο εμπόριο. Τα πάντα (ή σχεδόν τα πάντα) έχουν σχεδιαστεί και κατασκευαστεί στο χέρι. Εξαίρεση αποτελούν οι ζάντες που κατασκευάζονται από ένα ενιαίο κομμάτι μετάλλου και διαμορφώνονται με κατάλληλες μηχανουργικές διαδικασίες, αλλά πάντα σε σχέδιο της Radikal Chopper. Ακόμα και τα καινοτόμα δισκόφρενα και οι δαγκάνες είναι ειδικά κατασκευασμένα. Η ουρά και η σέλα είναι ένα ενιαίο κομμάτι που μοιάζει να αιωρείται στον αέρα. Το πίσω τμήμα κατασκευάζεται από μαόνι και φέρει ένα γυαλιστερό κεντρικό τμήμα από ανοξείδωτο ατσάλι, προσδίδοντας στη μοτοσικλέτα μία εμφάνιση που θυμίζει κόσμημα. Το πιρούνι έχει την ίδια κλίση με το αρχικό αλλά εμφάνιση που θυμίζει μοτοσικλέτες vintage. Εσωτερικά, ωστόσο, είναι σύγχρονο και κατασκευάζεται από ενιαία μεταλλικά κομμάτια. Το ηλεκτρικό σύστημα δεν έχει τροποποιηθεί, καθώς τα πάντα είναι πλήρως λειτουργικά. Οι διαστάσεις, οι ζάντες και τα ελαστικά παρέμειναν πιστά με εκείνα της αρχικής, με τη μοτοσυκλέτα να είναι απόλυτα πρακτική και εύχρηστη. Πίσω από τη ρετρό αισθητική της βρίσκεται μία τεχνολογικά προηγμένη μοτοσικλέτα, ελαφρύτερη κατά περίπου 100 kg: το βάρος της BMW R 18 Magnifica είναι στην πραγματικότητα περίπου 250-260 kg, συγκριτικά με τα 345 kg του αρχικού μοντέλου.
Η ιδέα της δημιουργίας μιας custom μοτοσικλέτας βασισμένης στην BMW R 18 οφείλεται στον Raffaello Polchi, ιδιοκτήτη της Officine Riunite Milanesi και λάτρη των μοτοσικλετών. Ωστόσο, το project και η εκτέλεση ανήκουν στον Andrea Radaelli της Radikal Chopper, γνωστό στο χώρο και ήδη νικητή του βραβείου MBE Award 2020.
3.000 ευρώ το εργατικό κόστος για κάθε Ι.Χ. στη Γερμανία – 520 ευρώ στην Κίνα – 1.190 στην Αμερική
Καθώς οι δασμοί του Προέδρου Τραμπ αρχίζουν να τίθενται σε ισχύ, οι ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών, εξετάζουν το ενδεχόμενο να κατασκευάσουν περισσότερα οχήματα εντός των συνόρων της Αμερικής. Στην περίπτωση της Audi, αυτό θα σήμαινε τη δημιουργία παραγωγής στις ΗΠΑ, για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, η αποφυγή των δασμών δεν είναι το μόνο κίνητρο για τη μετατόπιση της παραγωγής από τη Γερμανία στις ΗΠΑ. Όλα δείχνουν πως και η διαφυγή από το υψηλό εγχώριο εργατικό κόστος που επιβαρύνει τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας.
Μια νέα μελέτη της εταιρείας Oliver Wyman αποκάλυψε το τεράστιο χάσμα στο κόστος εργασίας μεταξύ της Γερμανίας και άλλων χωρών. Βοηθά επίσης να εξηγηθεί γιατί η εγχώρια παραγωγή αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά περισσότερο από το ένα τέταρτο την τελευταία δεκαετία και γιατί η μείωση αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί.
Οι ερευνητές που συνέκριναν 250 εργοστάσια αυτοκινήτων σε όλο τον κόσμο έμαθαν ότι η Γερμανία είναι η πιο ακριβή χώρα στον πλανήτη για την παραγωγή νέων αυτοκινήτων, καθώς κάθε όχημα προσγειώνει τον κατασκευαστή του με ένα μέσο εργατικό κόστος 3.000 ευρώ που καλύπτει μισθούς, συνταξιοδοτικές εισφορές και άλλες παροχές. Η μεταφορά της παραγωγής στις ΗΠΑ θα μείωνε αυτόν το λογαριασμό στο μισό και ακόμη περισσότερο.
Αλλά ακόμη και η κατασκευή αυτοκινήτων στην Αμερική φαίνεται ακριβή σε σύγκριση με την παραγωγή τους στην Κίνα, όπου το εργατικό κόστος ανά όχημα ανέρχεται σε μόλις 520 ευρώ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατασκευή ενός αυτοκινήτου στη Γερμανία κοστίζει έως και 7.000 ευρώ περισσότερο από ό,τι θα κόστιζε στην Κίνα, σύμφωνα με την ίδια έκθεση.
Αλλά, αν οι δασμοί πάψουν ποτέ να αποτελούν ζήτημα και η μείωση του εργατικού κόστους αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, υπάρχουν ακόμη καλύτερες επιλογές για ένα νέο εργοστάσιο από την Κίνα. Η μελέτη αποκάλυψε πολλές χώρες όπου το κόστος εργασίας κάνει ακόμη και το κόστος της Κίνας να φαίνεται ακριβό, όπως το Μεξικό, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι 271 ευρώ, και η Ρουμανία, όπου είναι μόλις 242 ευρώ.
Ωστόσο, η χώρα που προσφέρει πραγματικά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την κατασκευή αυτοκινήτων είναι το Μαρόκο, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι απίστευτα 94 ευρώ…