Στην EICMA 2024 η Honda παρουσίασε έναν εντελώς νέο κινητήρα V3 με κλίση 75°, εξοπλισμένο με ηλεκτρικό στροβιλοσυμπιεστή για σημαντική ενίσχυση ροπής στις χαμηλές και μεσαίες στροφές.
Σε αυτό το concept οι μηχανικοί του R&D της Honda εφάρμοσαν καινοτόμες ιδέες για το πώς θα μπορούσαν να είναι οι επόμενης γενιάς, υψηλής απόδοσης και αποδοτικότητας κινητήρες εσωτερικής καύσης (ICE).
Το αποτέλεσμα είναι κάτι πραγματικά ξεχωριστό με συμπαγείς εξαιρετικά μικρές διαστάσεις και με τεράστιες δυνατότητες για νέα μοντέλα μεγάλου κυβισμού.
Κύρια Χαρακτηριστικά του νέου V3
- Διαμόρφωση 75° V3: Μια μοναδική επιλογή που προσφέρει συμπαγή και λεπτή σχεδίαση, ιδανική για μεγαλύτερου κυβισμού μοτοσυκλέτες.
- Ηλεκτρικός Συμπιεστής: Παγκόσμια πρωτοτυπία για μοτοσυκλέτες.
Ο Ηλεκτρικός στροβιλοσυμπιεστής ρυθμίζει την πίεση του αέρα εισαγωγής ανεξάρτητα από τις στροφές του κινητήρα, εξασφαλίζοντας σταθερή και άμεση ροπή από χαμηλές στροφές.
Επιπλέον, συμβάλλει στην συγκέντρωση της μάζας κεντρικά, χωρίς να απαιτείται intercooler, προσφέροντας μεγαλύτερη ευελιξία στον σχεδιασμό.
Υψηλή Απόδοση
Ο υδρόψυκτος V3 κινητήρας επαναπροσδιορίζει τον τρόπο απόδοσης μιας και προσφέρει ταυτόχρονα μεγάλη ισχύ, ροπή, ανταπόκριση από τις χαμηλές στροφές και οικονομία.
Ανατρέχοντας στο παρελθόν, κάποιοι θα θυμηθούν την τελευταία φορά που η Honda χρησιμοποίησε κινητήρα V3 για τον δρόμο – στο εμβληματικό δίχρονο NS400R της δεκαετίας του 1980.
Τώρα, 40 χρόνια αργότερα – και σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο – οι προοπτικές αυτής της νέας διάταξης προσφέρουν πρωτόγνωρες δυνατότητες στα μελλοντικά μοντέλα.
Η ανάπτυξη θα συνεχιστεί με στόχο τη μαζική παραγωγή και την επίτευξη του στόχου της Honda να προσφέρει στους πελάτες της ευχάριστες και εύκολες στη χρήση μοτοσυκλέτες.
Ferrari F50 Legacy Tour: Το θρυλικό μοντέλο έκλεισε τα 30 και το γιόρτασε με μία επική εκδήλωση
Αυτό το Σαββατοκύριακο ολοκληρώθηκε το F50 Legacy Tour 2025, μια αποκλειστική εκδήλωση της Ferrari αφιερωμένη στους ιδιοκτήτες του θρυλικού μοντέλου. Η F50, το τρίτο supercar από το Prancing Horse, παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης το 1995 για τον εορτασμό της 50ης επετείου της εταιρείας και ακόμα και σήμερα μαγεύει σε κάθε πέρασμα του.
Πάνω από 20 συμμετέχουσες ομάδες από 10 διαφορετικά έθνη κάλυψαν 675 χιλιόμετρα σε τρεις ημέρες οδήγησης στην Τοσκάνη και την Εμίλια-Ρομάνια, επισκεπτόμενες μερικές από τις πιο όμορφες πόλεις της Ιταλίας. Συνολικά, όλες οι F50 διένυσαν 15.000 χιλιόμετρα, αποδεικνύοντας το πάθος αυτών των ιδιοκτητών supercar και τη διαρκή αξιοπιστία των F50, ακόμη και 30 χρόνια μετά την έξοδό τους από τη γραμμή παραγωγής.
Το Legacy Tour ξεκίνησε από τα ιαματικά λουτρά της Saturnia και πέρασε από μαγευτικές πόλεις και τοποθεσίες όπως το Grosseto, το Porto Santo Stefano και τη Σιένα, πριν φτάσει στο Maranello την Παρασκευή 9 Μαΐου. Μεταξύ των πολλών οργανωμένων δραστηριοτήτων, οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να συναντήσουν τον Paolo Martinelli, τον μηχανικό που ήταν υπεύθυνος για την ανάπτυξη του εμβληματικού κινητήρα V12, ο οποίος παραμένει η πιο άμεση τεχνολογική μεταφορά από έναν κινητήρα της Formula 1 σε ένα αυτοκίνητο δρόμου της Ferrari στην πρόσφατη ιστορία.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την παρέλαση των αυτοκινήτων και έναν τιμητικό γύρο στη θρυλική πίστα Fiorano Circuit, όπου εξελίχθηκαν όλες οι Ferrari, συμπεριλαμβανομένης της F50, από το άνοιγμα της πίστας το 1972.
Η θρυλική Ferrari F50
Η F50, ήταν το πρώτο υπεραυτοκίνητο με το σήμα της Ferrari που κινούνταν από έναν ατμοσφαιρικό V12. Επρόκειτο για ένα μοτέρ που προερχόταν απευθείας από τη Formula 1, τοποθετημένο σε διαμήκη μεσαία οπίσθια θέση σε ένα μονοκόκ σασί κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από ανθρακονήματα. Αυτό το αυτοκίνητο αντιπροσώπευε το αποκορύφωμα της τεχνολογικής μεταφοράς από την κορυφαία κατηγορία μηχανοκίνητου αθλητισμού για την εποχή του. Μάλιστα ήταν επίσης εξοπλισμένη με αφαιρούμενη οροφή Targa για να προσφέρει μια οδηγική εμπειρία πιο κοντά σε αυτή ενός αγωνιστικού αυτοκινήτου, ένα χαρακτηριστικό που τονίζεται επίσης από την έλλειψη ABS και υποβοήθησης τιμονιού. Κατασκευάστηκαν 349 παραδείγματα, αριθμός που επιλέχθηκε καθώς ήταν «ένας λιγότερος από τη ζήτηση της αγοράς για την οποία προοριζόταν».