Η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία γνωρίζει καλύτερα από όλους πως ο ήχος ενός γρήγορου αυτοκινήτου, όχι μόνο είναι η μισή χαρά της οδήγησης, αλλά βοηθάει τον οδηγό να έχει και καλύτερο χειρισμό.
Πριν κάνει το μεγάλο της βήμα στην ηλεκτροκίνηση, η Ferrari κατοχύρωσε πατέντα, σύμφωνα με την οποία μπορεί να ενισχύσει σε μεγάλο βαθμό τους πραγματικούς ήχους που παράγουν οι ηλεκτροκινητήρες και να προσφέρει καλύτερη οδηγική εμπειρία.
Τα σχέδια διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας δείχνουν συγκεκριμένα μια «συσκευή αναπαραγωγής ήχου» που φαίνεται να είναι κοντά στον πίσω άξονα. Ο ήχος που αναπαράγει μπορεί να προέρχεται από ένα εξάρτημα του ηλεκτροκινητήρα ή από κάτι άλλο εντελώς (δεν μπορεί να εξακριβωθεί μόνο από τα σχέδια). Ανεξάρτητα, ο στόχος φαίνεται να είναι να συσχετιστεί αυτό που συμβαίνει φυσικά στο σύστημα μετάδοσης κίνησης με τον ίδιο τον ήχο.
Άλλες εικόνες δείχνουν τα αποτελέσματα των δοκιμών που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί. Προς το παρόν, η τεχνολογία είναι πειραματική, αλλά η εικόνα τρία στα έγγραφα φαίνεται να δείχνει ότι η Ferrari έχει ήδη διαφορετικούς ήχους με βάση την ταχύτητα του κινητήρα. Εξάλλου μη ξεχνάμε ότι η ιταλική βιομηχανία είναι από τις καλύτερες στον κόσμο στον συντονισμό των ήχων από μοτέρ, με τα μοντέλα της να έχουν το καθένα τη δική του ηχητική υπογραφή.
Σε ένα σπορ αυτοκίνητο υψηλών επιδόσεων, ο ήχος που παράγεται από τον κινητήρα είναι σημαντικός, από την μία ως μέρος της «οδηγικής απόλαυσης» αλλά από την άλλη, δίνει στον οδηγό πληροφορίες για κάθε στιγμή της κατάστασης του αυτοκινήτου.
Όσοι έχουν οδηγήσει ένα γρήγορο ηλεκτρικό αυτοκίνητο πιθανότατα θα καταλάβουν πώς η έλλειψη ήχου κινητήρα μπορεί να αποδειχθεί πρόκληση και να διαμορφώνει άλλη ατμόσφαιρα. Το ηχητικό αποτύπωμα ενός κινητήρα εσωτερικής καύσης μπορεί να πει στον οδηγό πολλά για την κατάσταση του οχήματος. Αν όλα αυτά ακούγονται κάπως οικεία, αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι η Dodge έχει κάνει λόγο για μια παρόμοια τεχνολογία. Όταν αποκάλυψε το Charger Daytona SRT EV Concept, ανέδειξε ένα σύστημα εξάτμισης Fratzonic που έκανε σε μεγάλο βαθμό το ίδιο πράγμα. Καθώς ένας αισθητήρας στο αυτοκίνητο ανιχνεύει αύξηση στην ταχύτητα κίνησης, παράγει έναν αντίστοιχο ήχο μέσω ενός ενισχυτή.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η προσθήκη θορύβου στα EV είναι κάτι πάνω στο οποίο εργάζονται πολλές μάρκες καθώς δεν είναι και λίγες οι φορές που οι πεζοί δεν ακούν ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο και υπάρχουν θέματα ασφαλείας.
45 χρόνια έρευνας από τον Όμιλο BMW για το υδρογόνο ως πηγή ενέργειας
Το υδρογόνο είναι το πιο άφθονο στοιχείο στο σύμπαν και η χρήση του ως πηγή ενέργειας σε υγρή ή αέρια μορφή σε διάφορους τύπους οχημάτων αποτελεί αντικείμενο έρευνας εδώ και αρκετές δεκαετίες. Ο Όμιλος της BMW διαθέτει ήδη 45 χρόνια εμπειρίας στην ανάπτυξη λύσεων σε συστήματα κίνησης που χρησιμοποιούν υδρογόνο.
Η παραγωγή υδρογόνου με την μέθοδο της ηλεκτρόλυσης με τη χρήση πράσινης ενέργειας αποτελεί από μόνη της μια καθαρή πηγή ενέργειας, υποστηρίζοντας έτσι την κινητικότητα χωρίς εκπομπές ρύπων. Ενώ η BMW είχε ήδη αρχίσει να διερευνά τοπικές λύσεις κινητικότητας χωρίς εκπομπές ρύπων με ηλεκτρικά πρωτότυπα ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1960.
Αρχικά, το υδρογόνο χρησιμοποιούνταν σε κινητήρες εσωτερικής καύσης ως εναλλακτική λύση έναντι των ορυκτών καυσίμων. Το 1979, η BMW συνεργάστηκε με το DFVLR (Γερμανικό Ινστιτούτο Αεροπορικών και Διαστημικών Δοκιμών και Έρευνας Πτήσεων, γνωστό σήμερα ως DLR) για να μετατρέψει μια BMW 520 πρώτης γενιάς (E12, παραγωγής 1975) σε αυτοκίνητο δοκιμών. Εξωτερικά, δεν διέφερε πολύ από τις βενζινοκίνητες εκδόσεις. Ωστόσο, ο τετρακύλινδρος κινητήρας της έκαιγε υδρογόνο αντί για αμόλυβδη βενζίνη. Έτσι έγιναν τα πρώτα βήματα για να αποδειχθεί ότι η χρήση του υδρογόνου ως καυσίμου σε κινητήρες θερμότητας ήταν τεχνικά εφικτή.
Το 1980, μια BMW Σειρά 7 πρώτης γενιάς (E23) έγινε το πρώτο αυτοκίνητο στην Ευρώπη που χρησιμοποιούσε υγρό υδρογόνο. Η BMW ήταν ήδη πρωτοπόρος στους κινητήρες turbo τόσο με την παρουσίαση του πρώτου υπερτροφοδοτούμενου μοντέλου στην ευρωπαϊκή αγορά το 1972 όσο και με την κατάκτηση του πρώτου τίτλου που απέσπασε ένας turbo κινητήρας στη Formula 1 το 1983. Το κύριο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του υδρογόνου ήταν ο φιλικός προς το περιβάλλον τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιεί την ενέργειά του: το υδρογόνο καίγεται με το οξυγόνο του αέρα για να σχηματίσει ξανά νερό.
Ένα τρίτο project αναπτύχθηκε το 1988 με βάση τη δεύτερη γενιά της BMW 735iA (E32) η οποία ήταν διαμορφωμένη να κινείται τόσο με βενζίνη όσο και με κρυογενικό υγρό υδρογόνο σε έναν κινητήρα εσωτερικής καύσης. Το 1999, η BMW παρουσίασε το πρώτο 12κύλινδρο αυτοκίνητο με κινητήρα υδρογόνου στον κόσμο: την BMW 750hL που απέδιδε 204 ίππους και τελική ταχύτητα τα 226 km/h. Το ρεζερβουάρ των 140 λίτρων εξασφάλιζε αυτονομία περίπου 350 km μετά από ανεφοδιασμό διάρκειας 3 λεπτών σε ειδικό σταθμό. Συνολικά, κατασκευάστηκαν 105 αυτοκίνητα τα οποία κατά τη διάρκεια των δοκιμών κάλυψαν πάνω από 4 εκατομμύρια χιλιόμετρα - αυτό ισοδυναμεί με 5 φορές την απόσταση από τη Γη στη Σελήνη και πίσω. Η BMW 750hL, που κατασκευάστηκε σε περιορισμένο αριθμό για σκοπούς επίδειξης, ήταν το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής που κινούνταν με υδρογόνο. Παράλληλα, θέλοντας να αποδείξει την ευελιξία της τεχνολογίας υδρογόνου, το BMW Group παρουσίασε επίσης το 2001 ένα μοντέλο MINI (R60) με παρόμοια τεχνολογία κίνησης υδρογόνου.
Στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Λος Άντζελες (1-10 Δεκεμβρίου 2006) πραγματοποιήθηκε η παγκόσμια πρεμιέρα της BMW Hydrogen 7 με την κωδική ονομασία E68, η οποία βασίζονταν στην 12κύλινδρη BMW 750 iL τέταρτης γενιάς. Η Σειρά 7 αντλούσε ισχύ από έναν 12κύλινδρο κινητήρα, ο οποίος απέδιδε 191 kW/260 hp.
Το 2013, το BMW Group και η Toyota ξεκίνησαν μια συνεργασία για την ανάπτυξη ενός συστήματος κυψελών καυσίμου για οχήματα. Το 2017 μια BMW Σειρά 5 Gran Turismo, εξοπλισμένη με την κυψέλη καυσίμου της Toyota, παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Ανόβερου με το σύνθημα "NewEnergy-4-Mobility2050".
Η κατασκευή του συστήματος κυψελών καυσίμου δεύτερης γενιάς ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2022 στο κέντρο τεχνογνωσίας υδρογόνου στο Garching. Λίγο αργότερα, ξεκίνησε η παραγωγή του πιλοτικού στόλου οχημάτων, ο οποίος απαρτίζεται από αντίτυπα των BMW iX5 Hydrogen και το 2023 τέθηκε σε λειτουργία σε όλο τον κόσμο με σκοπό τη δοκιμή και την επίδειξη. Ο συνδυασμός μιας ισχυρής μπαταρίας και μιας κυψέλης καυσίμου ανοίγει νέες δυνατότητες και προοπτικές.
Το υδρογόνο που απαιτείται για την τροφοδοσία της κυψέλης καυσίμου αποθηκεύεται σε δύο δεξαμενές από πολυμερές ενισχυμένο με ίνες άνθρακα (CFRP) σε πίεση 700 bar. Μαζί περιέχουν 6 kg υδρογόνου, τα οποία είναι αρκετά για να παρέχουν στην BMW iX5 Hydrogen αυτονομία έως 504 km στον κύκλο WLTP.