Η Kawasaki παρουσίασε το 1973 το πρώτο Personal-Water-Craft (PWC) με το όνομα Jet Ski και σήμερα είναι πλέον ένα γενικά αποδεκτό όνομα για τα “προσωπικά σκάφη” PWC.
Τα πρώτα μοντέλα χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για έρευνα και αγώνες, η μαζική παραγωγή ακολούθησε σύντομα με το λανσάρισμα της σειράς των μονοθέσιων stand-up (όρθιων) Jet Ski με πρώτο μοντέλο παραγωγής το JS400 και ακολούθησαν το JS440 του 1977 και τα JS550 και JS300 στα μέσα της δεκαετίας του 1980.
Για τις σειρές με κινητήρες 400 έως 550, η Kawasaki ανέπτυξε και βελτίωσε τα πακέτα δικύλινδρων, υδρόψυκτων κινητήρων της με καρμπυρατέρ που κινούσαν (όπως όλα τα Jet Ski) μια εσωτερική προπέλα σε “σωλήνα”, το νερό να εισέρχεται μέσω μιας σχάρας τοποθετημένης στο κάτω μέρος του σκάφους και στη συνέχεια εκτοξεύεται προς τα πίσω και ωθεί το σκάφος.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 τοποθετήθηκε και σύστημα τριμαρίσματος που επέτρεψε την αλλαγή της γωνίας του Jet Ski στο νερό, όπως στα ταχύπλοα. Το 1986 ήταν μια κομβική χρονιά για την Kawasaki με την εμφάνιση του X-2 (JF650-A), του πρώτου διθέσιου σκάφους της Kawasaki, το οποίο, λόγω του σταθερού τιμονιού και της ευκολίας που προσέφερε αυτό στους λιγότερο έμπειρους κέρδισε πολλούς που δεν είχαν σκεφτεί προηγουμένως την αγορά ενός PWC.
Ακολούθησαν και άλλες καινοτομίες και παραλλαγές, συμπεριλαμβανομένης, το 1989, της εισαγωγής του Jet Mate (JB650-A), με σύστημα διεύθυνσης με joystick και εμφάνιση που μοιάζει περισσότερο με σκάφος, καθώς και την παρουσίαση του TS (JF650-B) ενός PWC για δύο άτομα. Το 1994 η εταιρεία παρουσίασε το πρώτο τριθέσιο JetSki, το ST (JT750-A) και ακολούθησε το . 900 ZXi (JH900-A) με τρικύλινδρο δίχρονο κινητήρα που απέδιδε 100 ίππους!
Η ισχύς και οι χωρητικότητες του κινητήρα αυξήθηκαν τη δεκαετία του 1990 με διαθέσιμα τζετ σκι δύο και τριών καθισμάτων, παράλληλα με τα προσανατολισμένα σε αγώνες μονοθεσία, όλα με δίχρονους κινητήρες Kawasaki marine. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 εμφανίστηκε το Ultra 150 (JH1200-A), ένα σκάφος με απόδοση 150 ίππων, ενώ το 2000 η Kawasaki εισήγαγε τον ψεκασμό καυσίμου στο 1100 STX D.I (JT1100-C). Το 2003 η Kawasaki παρουσίασε το πρώτο τετράχρονο μοντέλο το STX-12F (JT1200-B) κινητήρα βασισμένο σε αυτόν της μοτοσικλέτας Ninja ZX-12R.
Από το 2007 όλα τα πολυθεσία σκάφη έχουν τετράχρονους κινητήρες ανάμεσά τους και έναν υπερτροφοδοτούμενο που το 2011 έφθασε να αποδίδει 300 ίππους.
Το 2017 η Kawasaki επανέφερε στη γκάμα της τα μονοθέσια, είχαν σταματήσει από το 2012, με την εμφάνιση του SX-R (JS1500A) με τέσσερις κυλίνδρους και ισχύ 160 ίππων και συνεχίζει μέχρι σήμερα με το νέο Ultra 160 LX για το 2023.
Από το 1973 έως το 2023, η Kawasaki βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της τεχνολογίας PWC με περισσότερα από 60 μοντέλα σε αυτό το διάστημα και παραμένει ένας από τους κύριους παίκτες στην αρένα των PWC.
Αυτό είναι το νέο θαύμα της Toyota: Ο νέος τετρακύλινδρος κινητήρας που αποδίδει (εύκολα) 600 άλογα και αγαπά το tuning
Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος από τότε που η Toyota ανακοίνωσε μια νέα οικογένεια τετρακύλινδρων κινητήρων εσωτερικής καύσης, οι οποίοι θα προσφέρονται τόσο ως ατμοσφαιρικοί όσο και τουρμπάτοι. Αυτοί οι επερχόμενοι κινητήρες, που σχεδιάζονται με χωρητικότητα 1,5 λίτρων και 2,0 λίτρων, θα είναι μικρότεροι και ελαφρύτεροι ενώ παράλληλα θα έχουν τεράστιες επιδόσεις. Πιο συγκεκριμένα, ο μεγαλύτερος από τους δύο κινητήρες αποκτά ειδική επεξεργασία από την Gazoo Racing, η οποία έχει ήδη παρουσιάσει το πρώτο δείγμα γραφής στο GR Yaris M concept.
Το άγριο hot hatch με τον μεσαίο κινητήρα εξέπληξε τους πάντες όταν έκανε το ντεμπούτο του ως concept στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τόκιο τον Ιανουάριο. Με τον νέο κινητήρα «G20E» τοποθετημένο πάνω από τον πίσω άξονα, ο πύραυλος τσέπης διέθετε έναν υπερσυμπιεστή της IHI, ανεβάζοντας την απόδοση σε περίπου 400-450 ίππους. Ωστόσο, οι μηχανικοί της Toyota αναφέρουν ότι υπάρχουν δυνατότητες για πολύ περισσότερα άλογα: «Με έναν μεγαλύτερο υπερσυμπιεστή, πάνω από 600 ίπποι είναι εύκολα εφικτοί».
Αναμένεται ο νέος αυτός τετρακύλινδρος κινητήρας της Toyota να τροφοδοτεί πολλά αυτοκίνητα επιδόσεων, καθώς σχεδιάζεται τόσο για διαμήκη όσο και για εγκάρσια εγκατάσταση. Μπορεί να τοποθετηθεί μπροστά ή πίσω, καθιστώντας τον μια πιθανή ραχοκοκαλιά για τη μελλοντική γκάμα της Gazoo Racing. Η Toyota έχει υποσχεθεί την επιστροφή της Celica και του MR2, ενώ υποσχέθηκε επίσης ότι η Supra θα συνεχίσει να ζει και μετά την τρέχουσα γενιά.
Είναι ενδιαφέρον ότι ένας μηχανικός της Toyota δήλωσε ότι το «G20E» θα είναι εξαιρετικά δεκτικός σε tuning: «Αφήσαμε αρκετό χώρο μεταξύ των κυλίνδρων, ώστε ο κινητήρας να μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά». Ένας άλλος μηχανικός υποστήριξε ότι οι επιδόσεις του Yaris M «είναι απίστευτες», προσθέτοντας ότι το μεταξόνιο του hot hatch έπρεπε να επεκταθεί ελαφρώς για να φιλοξενήσει τον κινητήρα που είναι τοποθετημένος πίσω από τον οδηγό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η νέα τετρακύλινδρη οικογένεια της Toyota αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης πρωτοβουλίας μαζί με άλλες δύο ιαπωνικές αυτοκινητοβιομηχανίες για την παράταση της διάρκειας ζωής των κινητήρων εσωτερικής καύσης. Η Mazda αναπτύσσει περιστροφικούς κινητήρες ως range entenders, ενώ η Subaru συνεχίζει να βελτιώνει τον κινητήρα boxer. Η υβριδοποίηση είναι ένας κοινός στόχος, αλλά η τριάδα διερευνά επίσης καύσιμα με ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα, όπως το υγρό υδρογόνο, τα βιοκαύσιμα και τα συνθετικά καύσιμα.