Ο φωτισμός ενός αυτοκινήτου αποτελεί ένα βασικό παράγοντα στο χώρο της οδικής ασφάλειας και η Mercedes Benz γνωρίζει πολύ καλά αυτό τον τομέα. Από το φως των κεριών το 1886 μέχρι τη σημερινή τεχνολογία του DIGITAL LIGHT, ο εφευρέτης του αυτοκίνητου έχει εισαγάγει πολλές καινοτομίες φωτισμού μέσα από τα χρόνια, παραδίδοντας ουσιαστικά ασφάλεια υψηλών προδιαγραφών στους πελάτες της.
Ας δούμε πως η Mercedes Benz προχώρησε στην εξέλιξη του φωτισμού.
1886. Όπως και ο προκάτοχός των σημερινών αυτοκινήτων, η άμαξα, τα πρώτα αυτοκίνητα του κόσμου ήταν εξοπλισμένα με φανάρια κεριών που προσφέρουν μόλις λίγα μέτρα προβολής, καθιστώντας το οδήγημα στα σκοτεινά, τουλάχιστον περιπετειώδες. Το 1910 έκαναν την εμφάνισή τους οι πρώτοι ηλεκτρικοί λαμπτήρες, με μπαταρία. Το 1934, η Mercedes παρουσίασε τα φώτα Bilux στο μοντέλο 500 K (W29), που συνδύαζαν το κύριο φως με χαμηλωμένη ακτίνα φωτός.
Το 1971 η Mercedes SL (R107) σηματοδότησε την εισαγωγή του λαμπτήρα H4 στα αυτοκίνητα. Ήταν το πρώτο με τεχνολογία αλογόνου για κύριες και διασταυρούμενες δέσμες, διπλασιάζοντας την ορατότητα. Το 1995 οι προβολείς Xenon με έλεγχο δυναμικής εμβέλειας στην E-Class (W210) ήταν μια λαμπρή ιδέα με κάθε έννοια της λέξης. Τριπλασιάστηκε ο φωτισμός σε σύγκριση με τους λαμπτήρες αλογόνου, με μεγαλύτερη ζωή, και λιγότερη κατανάλωση ενέργειας. Το 1999 η Mercedes CL (C215) γίνεται το πρώτο μοντέλο που φέρει τεχνολογία bi-xenon στην οποία η κύρια δέσμη βασίστηκε επίσης στο αέριο για πρώτη φορά και μέχρι το 2010 έφθασαν οι πρώτοι δυναμικοί προβολείς LED στην CLS (C219).
Το 2013, περίπου 100 χρόνια μετά την εισαγωγή του ηλεκτρικού φωτισμού των οχημάτων, η τρέχουσα S-Class (W 222) έγινε το πρώτο όχημα παγκοσμίως που έφερε φωτισμό χωρίς καθόλου λαμπτήρες. Ήταν το πρώτο αυτοκίνητο που διέθετε μόνο LED φώτα στο βασικό του πακέτο. Ένα χρόνο αργότερα, το 2014, η σειρά CLS (σειρά μοντέλων 218) σημάδεψε το ντεμπούτο των προβολέων MULTIBEAM-LED. Τέσσερις μονάδες ελέγχου ανά όχημα υπολόγιζαν το ιδανικό πρότυπο φωτισμού 100 φορές ανά δευτερόλεπτο και ενεργοποιούσαν κάθε LED ξεχωριστά, με δυνατότητα εκτόνωσης σε 255 στάδια.
Το 2016 ήρθε η παγκόσμια πρεμιέρα προβολέων LED MULITBEAM με 84, αντί 24, εικονοκύτταρα στην E-Class (W 213). Την ίδια χρονιά, η Mercedes-Benz έδειξε το μέλλον των προβολέων των οχημάτων με το DIGITAL LIGHT με πάνω από ένα εκατομμύριο μικροαντιδραστήρες, σε κάθε εμπρόσθια λυχνία. Το 2018 βλέπει την τεχνολογία MULTIBEAM LED να μεταφέρεται και στην A-Class, καλύπτοντας έτσι ολόκληρη την γκάμα οχημάτων της Mercedes-Benz.
Φέτος πραγματοποιήθηκε ακόμα ένα τεράστιο άλμα με την παρουσίαση του VISION EQS στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης, σύστημα το οποίο θα φέρει 940 ξεχωριστά ιχνοστοιχεία LED, που σε συνδυασμό με τις νέες λυχνίες DIGITAL LIGHT θα σηματοδοτήσουν το μέλλον του φωτισμού αυτοκινήτου, το οποίο παραμένει μέχρι σήμερα ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες στον τομέα ασφάλειας οδήγησης.
3.000 ευρώ το εργατικό κόστος για κάθε Ι.Χ. στη Γερμανία – 520 ευρώ στην Κίνα – 1.190 στην Αμερική
Καθώς οι δασμοί του Προέδρου Τραμπ αρχίζουν να τίθενται σε ισχύ, οι ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών, εξετάζουν το ενδεχόμενο να κατασκευάσουν περισσότερα οχήματα εντός των συνόρων της Αμερικής. Στην περίπτωση της Audi, αυτό θα σήμαινε τη δημιουργία παραγωγής στις ΗΠΑ, για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, η αποφυγή των δασμών δεν είναι το μόνο κίνητρο για τη μετατόπιση της παραγωγής από τη Γερμανία στις ΗΠΑ. Όλα δείχνουν πως και η διαφυγή από το υψηλό εγχώριο εργατικό κόστος που επιβαρύνει τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας.
Μια νέα μελέτη της εταιρείας Oliver Wyman αποκάλυψε το τεράστιο χάσμα στο κόστος εργασίας μεταξύ της Γερμανίας και άλλων χωρών. Βοηθά επίσης να εξηγηθεί γιατί η εγχώρια παραγωγή αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά περισσότερο από το ένα τέταρτο την τελευταία δεκαετία και γιατί η μείωση αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί.
Οι ερευνητές που συνέκριναν 250 εργοστάσια αυτοκινήτων σε όλο τον κόσμο έμαθαν ότι η Γερμανία είναι η πιο ακριβή χώρα στον πλανήτη για την παραγωγή νέων αυτοκινήτων, καθώς κάθε όχημα προσγειώνει τον κατασκευαστή του με ένα μέσο εργατικό κόστος 3.000 ευρώ που καλύπτει μισθούς, συνταξιοδοτικές εισφορές και άλλες παροχές. Η μεταφορά της παραγωγής στις ΗΠΑ θα μείωνε αυτόν το λογαριασμό στο μισό και ακόμη περισσότερο.
Αλλά ακόμη και η κατασκευή αυτοκινήτων στην Αμερική φαίνεται ακριβή σε σύγκριση με την παραγωγή τους στην Κίνα, όπου το εργατικό κόστος ανά όχημα ανέρχεται σε μόλις 520 ευρώ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατασκευή ενός αυτοκινήτου στη Γερμανία κοστίζει έως και 7.000 ευρώ περισσότερο από ό,τι θα κόστιζε στην Κίνα, σύμφωνα με την ίδια έκθεση.
Αλλά, αν οι δασμοί πάψουν ποτέ να αποτελούν ζήτημα και η μείωση του εργατικού κόστους αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, υπάρχουν ακόμη καλύτερες επιλογές για ένα νέο εργοστάσιο από την Κίνα. Η μελέτη αποκάλυψε πολλές χώρες όπου το κόστος εργασίας κάνει ακόμη και το κόστος της Κίνας να φαίνεται ακριβό, όπως το Μεξικό, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι 271 ευρώ, και η Ρουμανία, όπου είναι μόλις 242 ευρώ.
Ωστόσο, η χώρα που προσφέρει πραγματικά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την κατασκευή αυτοκινήτων είναι το Μαρόκο, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι απίστευτα 94 ευρώ…