Ένα ακόμη μεγάλο «κάστρο» της αυτοκίνησης έπεσε. Μετά τη Ferrari, μια ακόμα ιταλική μάρκα που έγινε παγκοσμίως διάσημη για τα αυτοκίνητα υψηλών επιδόσεων με τους μεγάλους σε χωρητικότητα κινητήρες γυρνάει σελίδα, ακολουθώντας τις τάσεις της εποχής.
Στο πλαίσιο του στρατηγικού σχεδιασμού «Direzione Cor Tauri», η Lamborghini θα επενδύσει πάνω από 1,5 δισ. ευρώ τα επόμενα τέσσερα χρόνια με στόχο τη μείωση των εκπομπών ρύπων της γκάμας της κατά 50%.
Όπως ανακοίνωσε ο επικεφαλής της εταιρείας από την Μπολόνια, Stephan Winkelmann, αρχικά θα δούμε την plug-in hybrid έκδοση της ανανεωμένης Urus, το 2023 θα κυκλοφορήσει η αντίστοιχη έκδοση της καινούριας Huracan και έναν χρόνο μετά η επαναφορτιζόμενη υβριδική εκδοχή της διαδόχου της Aventador.
Τα αυτοκίνητα θα φέρουν σύστημα PHEV, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τη Ferrari SF90.
Το επόμενο στάδιο
Από τα μέσα της δεκαετίας και μετά θα κάνει την εμφάνισή του το πρώτο αμιγώς ηλεκτροκίνητο μοντέλο της Lamborghini. Το όχημα αυτό θα τοποθετηθεί στην κορυφή της κατηγορίας του και θα είναι το πιο προηγμένο τεχνολογικά.
Ο CEO της ιταλικής φίρμας ξεκαθάρισε πως, αν και ηλεκτρικό, το αυτοκίνητο θα ακολουθεί πιστά το DNA της μάρκας, έχοντας εξαιρετική απόδοση και εκπληκτικές επιδόσεις. Αν και δεν επιβεβαιώνεται, πιθανότατα ανήκει στα grand tourer.
Βέβαια, πριν ξεκινήσει ο εξηλεκτρισμός της γκάμας της, η Lamborghini θα παρουσιάσει δύο νέα μοντέλα με παραδοσιακό V12 κινητήρα, αποτίνοντας φόρο τιμής στην πολύχρονη ιστορία της.
3.000 ευρώ το εργατικό κόστος για κάθε Ι.Χ. στη Γερμανία – 520 ευρώ στην Κίνα – 1.190 στην Αμερική
Καθώς οι δασμοί του Προέδρου Τραμπ αρχίζουν να τίθενται σε ισχύ, οι ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών, εξετάζουν το ενδεχόμενο να κατασκευάσουν περισσότερα οχήματα εντός των συνόρων της Αμερικής. Στην περίπτωση της Audi, αυτό θα σήμαινε τη δημιουργία παραγωγής στις ΗΠΑ, για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, η αποφυγή των δασμών δεν είναι το μόνο κίνητρο για τη μετατόπιση της παραγωγής από τη Γερμανία στις ΗΠΑ. Όλα δείχνουν πως και η διαφυγή από το υψηλό εγχώριο εργατικό κόστος που επιβαρύνει τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας.
Μια νέα μελέτη της εταιρείας Oliver Wyman αποκάλυψε το τεράστιο χάσμα στο κόστος εργασίας μεταξύ της Γερμανίας και άλλων χωρών. Βοηθά επίσης να εξηγηθεί γιατί η εγχώρια παραγωγή αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά περισσότερο από το ένα τέταρτο την τελευταία δεκαετία και γιατί η μείωση αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί.
Οι ερευνητές που συνέκριναν 250 εργοστάσια αυτοκινήτων σε όλο τον κόσμο έμαθαν ότι η Γερμανία είναι η πιο ακριβή χώρα στον πλανήτη για την παραγωγή νέων αυτοκινήτων, καθώς κάθε όχημα προσγειώνει τον κατασκευαστή του με ένα μέσο εργατικό κόστος 3.000 ευρώ που καλύπτει μισθούς, συνταξιοδοτικές εισφορές και άλλες παροχές. Η μεταφορά της παραγωγής στις ΗΠΑ θα μείωνε αυτόν το λογαριασμό στο μισό και ακόμη περισσότερο.
Αλλά ακόμη και η κατασκευή αυτοκινήτων στην Αμερική φαίνεται ακριβή σε σύγκριση με την παραγωγή τους στην Κίνα, όπου το εργατικό κόστος ανά όχημα ανέρχεται σε μόλις 520 ευρώ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατασκευή ενός αυτοκινήτου στη Γερμανία κοστίζει έως και 7.000 ευρώ περισσότερο από ό,τι θα κόστιζε στην Κίνα, σύμφωνα με την ίδια έκθεση.
Αλλά, αν οι δασμοί πάψουν ποτέ να αποτελούν ζήτημα και η μείωση του εργατικού κόστους αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, υπάρχουν ακόμη καλύτερες επιλογές για ένα νέο εργοστάσιο από την Κίνα. Η μελέτη αποκάλυψε πολλές χώρες όπου το κόστος εργασίας κάνει ακόμη και το κόστος της Κίνας να φαίνεται ακριβό, όπως το Μεξικό, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι 271 ευρώ, και η Ρουμανία, όπου είναι μόλις 242 ευρώ.
Ωστόσο, η χώρα που προσφέρει πραγματικά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την κατασκευή αυτοκινήτων είναι το Μαρόκο, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι απίστευτα 94 ευρώ…