«Η Mercedes-Benz θα διατηρήσει τη μνήμη ενός μεγάλου οδηγού αγώνων ζωντανή και τιμημένη», δήλωσε ο Christian Boucke, επικεφαλής της Mercedes-Benz Classic. Ο Sir Stirling Moss έφυγε από την ζωή στις 12 Απριλίου 2020, και αποτελούσε ένα μεγάλο και λαμπρό αστέρι της αγωνιστικής ομάδας της Mercedes-Benz, ειδικά την σεζόν του 1955. Θρίαμβοι όπως όπως η νίκη του στο Mille Miglia με χρόνο ρεκόρ και η νίκη στο βρετανικό Grand Prix θα διασφαλίσουν ότι το όνομά του θα είναι για πάντα στενά συνδεδεμένο με τις επιτυχίες του μηχανοκίνητου αθλητισμού αυτής της μάρκας. Ευχαριστούμε, Sterling!» συμπλήρωσε ο Boucke.
1 Μαΐου 1955 στη Μπρέσια της Ιταλίας, ώρα 7.22 π.μ. Ένα ασημένιο αγωνιστικό σπορ αυτοκίνητο φεύγει από την ράμπα της εκκίνησης. Ο Stirling Moss και ο συνοδηγός του Denis Jenkinson με την Mercedes-Benz 300 SLR (W 196 S) ξεκίνησαν το μεγάλο τους ταξίδι σε ένα από τους σημαντικότερους και πιο κουραστικούς αγώνες στον κόσμο εκείνη την εποχή - το Mille Miglia. Τουλάχιστον 1.000 μίλια δρόμου μέσω της Ιταλίας τους περίμεναν (1.597 χιλιόμετρα). Οι αντίπαλοί τους δεν είναι απλώς τα 520 άλλα οχήματα αλλά, πάνω απ' όλα, μια διαδρομή μέσω δημόσιων δρόμων αλλά και το ρολόι που μετρούσε συνεχώς. Στο τέλος της μέρας, το μόνο που μετράει είναι ο χρόνος που θα χρειαστεί ένα πλήρωμα για να καλύψει τα 1.000 μίλια.
Μετά από 10 ώρες, 7 λεπτά και 48 δευτερόλεπτα, η ασημένια 300 SLR με το κόκκινο «722»ζωγραφισμένο πάνω του και με οδηγό τον Stirling Moss, πέρασε τη γραμμή τερματισμού στη Μπρέσια. Ο αριθμός έναρξης απεικονίζει την ώρα έναρξης, όπως συνήθως στο Mille Miglia. Ο Moss και ο Jenkinson έθεσαν νέο ρεκόρ, με την μέση ωριαία ταχύτητά τους εκείνη την ημέρα να ήταν 157,65 km/h. Ο χρόνος τους για αυτόν τον θρυλικό αγώνα δρόμου δεν καταρρίφθηκε ποτέ.
«Ήταν πράγματι η μεγαλύτερη νίκη μου», είπε αργότερα ο Moss. «Κανένα άλλο όχημα στον κόσμο δεν θα μας έδινε τη δυνατότητα να επιτύχουμε αυτήν την τεράστια ταχύτητα. Μόνο η Mercedes-Benz θα μπορούσε να κατασκευάσει ένα τέτοιο όχημα»
Μετά από την επιτυχία του Mille Miglia, ξεκίνησε η καριέρα του Moss με την Mercedes-Benz, όπου μαζί με την 300 SLR του αλλά και την W 196 R (το αυτοκίνητο του στην Formula 1), κατάφερε να κερδίζει το Βρετανικό Grand Prix, να κατακτήσει τρεις δεύτερες θέσεις σε Σουηδία, Βέλγιο και Ολλανδία, να τερματίσει δεύτερος στον αγώνα Eifelrennen του Nurburgring, να κερδίζει τον αγώνα Tourist Trophy στο Dundrod της βορείου Ιρλανδίας, αλλά και να κερδίσει το Targa Florio.
Με την Mercedes-Benz να φεύγει από τον θεσμό το 1944, στην F1 ο Moss παραλίγο να κατακτήσει και πρωτάθλημα, τερματίζοντας δυο φορές δεύτερος, πίσω από τον Juan Manuel Fangio το 1956 και 1957, ενώ ήταν και πάλι δεύτερος το 1958 πίσω από τον Hawthorn. Από το 1959 μέχρι το 1961, τερμάτιζε στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος. Ο Sir Stirling Moss, που αποδέχθηκε τον τίτλο από την Βασίλισσα Ελισάβετ Β’ to 1959 (ενώ πήρε και τον τίτλου του Sir το 2000).
Μπορεί να οδήγησε και για άλλες ομάδες, ωστόσο είπε χαρακτηριστικά «Θα είμαι πάντα περήφανος που αποτέλεσα μέλος της οικογένειας της Mercedes-Benz» το 2015 όταν βρέθηκε ξανά με την 300 SLR του, 60 χρόνια μετά τον θρίαμβο στην Μπρέσια.
Σε τι ποσοστό “εξαφανίστηκαν” τα χειροκίνητα κιβώτια τα τελευταία 20 χρόνια ανά χώρα
Όπως ακριβώς και η τάση προς τα SUV, συμβαίνει μια άλλη σημαντική αλλαγή που φαίνεται ασταμάτητη. Τα αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων έχουν γίνει το πρότυπο σε πολλές αγορές, απειλώντας την επιβίωση του συμπλέκτη.
Το 2001, σχεδόν κάθε επιβατικό αυτοκίνητο που ταξινομήθηκε στις πέντε μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές – Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία – είχε χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων. Τα στοιχεία δείχνουν ότι, εκείνη την εποχή, τα αυτοκίνητα με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων αντιπροσώπευαν το 91% των ταξινομήσεων σε αυτές τις πέντε αγορές. Μάλιστα, αυτός ο τύπος κιβωτίου ταχυτήτων, ήταν πιο δημοφιλής από το αυτόματο, ακόμη και μεταξύ των premium και πολυτελών μαρκών.
Εκείνη την εποχή, η τεχνολογία δεν ήταν τόσο προηγμένη όσο είναι σήμερα, επομένως το υψηλό κόστος ανάπτυξης είχε άμεσο αντίκτυπο στην τελική τιμή, και το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων ήταν περισσότερο ένα χαρακτηριστικό πολυτελείας, παρά οτιδήποτε άλλο. Ωστόσο, όπως συνέβη με τους αερόσακους και άλλες τεχνολογίες αυτοκινήτων, η σταδιακή υιοθέτηση βοήθησε στη μείωση του κόστους και της τιμής. Με την κυκλοφορία να αυξάνεται στις μεγάλες πόλεις και τους οδηγούς να είναι πιο απασχολημένοι από ποτέ, το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων γίνεται γρήγορα η απάντηση στη νέα πραγματικότητα.
Πέρυσι, τα αυτοκίνητα με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων, αντιπροσώπευαν μόνο το 29% των ταξινομήσεων στις πέντε μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές. Η κατανομή μεταξύ mainstream και premium εμπορικών σημάτων, δείχνει επίσης σημαντικές αλλαγές.
Το 2001, τα premium αυτοκίνητα με αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων αντιπροσώπευαν το 31% των πωλήσεων. Μέχρι το 2024, έφτασαν το 97%. Όσον αφορά τις mainstream μάρκες, η αλλαγή είναι εξίσου δραματική: Το μερίδιο αγοράς των αυτόματων κιβωτίων ταχυτήτων αυξήθηκε από 5% το 2001 σε 63% πέρυσι.
Χώρα 2001 2024
Γερμανία 83% 18%
Μεγ. Βρετανία 86% 22%
Γαλλία 95% 28%
Ιταλία 98% 48%
Ισπανία 97% 41%
Αμερική 91% 0.7%
Το χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων είναι ένα είδος υπό εξαφάνιση, με εξαίρεση μερικά σπορ αυτοκίνητα που διατηρούν ζωντανό τον παραδοσιακό επιλογέα ταχυτήτων. Αλλά, δεδομένων των πρόσφατων τάσεων, ακόμη και αυτά τα οχήματα, θα μπορούσαν να κινδυνεύσουν τα επόμενα χρόνια λόγω υβριδισμού.