Ιστορία στον μηχανοκίνητο αθλητισμό συνεχίζει να γράφει ο Sebastien Ogier, καθώς σημείωσε τη 10η νίκη του στο θρυλικό Ράλι Μόντε Κάρλο. Το ξεκίνημα της φετινής σεζόν του WRC βρήκε την Toyota Gazoo Racing στα δύο πρώτα σκαλιά του βάθρου, με τον Elfyn Evans να καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση. Η νίκη αυτή είναι η τρίτη του Ogier στο Ράλι Μόντε Κάρλο με τα χρώματα της ομάδας TGR-WRT και η δεύτερη με συνοδηγό τον Vincent Landais, ενώ ανεβάζει τον συνολικό αριθμό νικών της Toyota στον συγκεκριμένο αγώνα στις έξι.
Όπως συνηθίζεται, ο αγώνας επιφύλασσε στους οδηγούς ένα ευρύ φάσμα μεταβαλλόμενων συνθηκών στις Γαλλικές Άλπεις, με ειδικές διαδρομές σε στεγνή άσφαλτο, βρεγμένη με πάγο όπως και αρκετή λάσπη και χαλίκι που είχε συρθεί στον δρόμο. Επρόκειτο για ένα ιδιαίτερα απαιτητικό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα του WRC του 2025, το οποίο βρίσκει την ομάδα της Toyota Gazoo Racing να έχει το πάνω χέρι.
Παρά τις προκλήσεις, ο αγώνας ήταν αμφίρροπος καθ’ όλη τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου και κρίθηκε στην τελευταία ειδική διαδρομή, στην εμβληματική Col de Turini το απόγευμα της Κυριακής. Ο Ogier είχε αποκτήσει προβάδισμα 20,3 δευτερολέπτων από τον Evans πριν από το τελευταίο σκέλος του εναρκτήριου Ράλι του 2025, με τους Fourmaux και Tänak, να βρίσκονται επίσης κοντά. Αλλά η βροχή, συν τη χιονόπτωση που έπεσε σε σημεία της διαδρομής Col de Turini κατέστησαν τη σωστή επιλογή ελαστικών καθοριστική την τελευταία ημέρα του αγώνα.
Η τελική Power Stage επιφύλασσε ένα μεγάλο εύρος συνθηκών, με κυρίως στεγνή ανάβαση και κατάβαση, αλλά με λίγο πάγο στην κορυφή του διάσημου Col de Turini. Στο τέλος, και οι τρεις πρώτοι οδηγοί επέλεξαν έναν συνδυασμό σλικ και ελαστικών με καρφιά, και ήταν ο Ogier αυτός που σημείωσε τον καλύτερο χρόνο, όντας μόλις 0,215 δλ. γρηγορότερος από τον Evans, που βγήκε λίγο εκτός δρόμου και ακούμπησε έναν τοίχο κατά τη γρήγορη κατάβαση προς τον τερματισμό.
Η νίκη του Ogier είναι επίσης η 15η του με την TGR-WRT, και πλέον είναι ο οδηγός με τις περισσότερες νίκες στο WRC για την Toyota, ισοφαρίζοντας τον Kalle Rovanpera και τον δις πρωταθλητή Carlos Sainz .
Ο Evans και ο συνοδηγός του, Scott Martin, ξεκίνησαν τη σεζόν δυνατά, κατακτώντας την κορυφή της κατάταξης του Super Sunday, κερδίζοντας πέντε επιπλέον βαθμούς μπόνους. Ήταν 1,1 δλ. μπροστά από τον Rovanperä και 1,8 δλ. μπροστά από τον Ogier. Με διαφορετική στρατηγική ελαστικών, ο Rovanperä κατάφερε να προσπεράσει στη γενική κατάταξη τον Ott Tanak, τερματίζοντας στην 4η θέση.
«Είναι απίστευτο να κερδίζω αυτόν τον αγώνα για 10η φορά, με κάνει απίστευτα χαρούμενο και περήφανο. Αυτός ο αγώνας είναι που μου έδωσε το όνειρο να γίνω οδηγός ράλι, οπότε αν έπρεπε να διαλέξω μόνο ένα ράλι για να κερδίσω μέσα στη σεζόν, πάντα θα ήταν αυτό. Φέτος, ήταν μια τεράστια μάχη μέχρι και την τελευταία ειδική διαδρομή. Είχαμε μεταβαλλόμενες συνθήκες και σίγουρα είχαμε κάποιες στιγμές κινδύνου, αλλά για να κερδίσεις αυτό το ράλι, πιστεύω ότι χρειάζεσαι πάντα και λίγη τύχη. Είναι το τέλειο ξεκίνημα για την ομάδα μας αυτή τη χρονιά, οπότε δεν θα μπορούσαμε να ζητήσουμε κάτι περισσότερο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Sebastien Ogier.
Τελική κατάταξη
1 Sébastien Ogier/Vincent Landais (Toyota GR YARIS Rally1) 3h19m06.1s
2 Elfyn Evans/Scott Martin (Toyota GR YARIS Rally1) +18.5s
3 Adrien Fourmaux/Alexandre Coria (Hyundai i20 N Rally1) +26.0s
4 Kalle Rovanperä/Jonne Halttunen (Toyota GR YARIS Rally1) +54.3s
5 Ott Tänak/Martin Järveoja (Hyundai i20 N Rally1) +59.0s
6 Thierry Neuville/Martijn Wydaeghe (Hyundai i20 N Rally1) +5m44.2s
7 Josh McErlean/Eoin Treacy (Ford Puma Rally1) +10m15.1s
8 Yohan Rossel/Arnaud Dunand (Citroën C3 Rally2) +10m26.8s
9 Nikolay Gryazin/Kon. Aleksandrov (Škoda Fabia RS Rally2) +11m40.7s
10 Eric Camilli/Thibault de la Haye (Hyundai i20 N Rally2) +13m14.6s
3.000 ευρώ το εργατικό κόστος για κάθε Ι.Χ. στη Γερμανία – 520 ευρώ στην Κίνα – 1.190 στην Αμερική
Καθώς οι δασμοί του Προέδρου Τραμπ αρχίζουν να τίθενται σε ισχύ, οι ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών, εξετάζουν το ενδεχόμενο να κατασκευάσουν περισσότερα οχήματα εντός των συνόρων της Αμερικής. Στην περίπτωση της Audi, αυτό θα σήμαινε τη δημιουργία παραγωγής στις ΗΠΑ, για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, η αποφυγή των δασμών δεν είναι το μόνο κίνητρο για τη μετατόπιση της παραγωγής από τη Γερμανία στις ΗΠΑ. Όλα δείχνουν πως και η διαφυγή από το υψηλό εγχώριο εργατικό κόστος που επιβαρύνει τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας.
Μια νέα μελέτη της εταιρείας Oliver Wyman αποκάλυψε το τεράστιο χάσμα στο κόστος εργασίας μεταξύ της Γερμανίας και άλλων χωρών. Βοηθά επίσης να εξηγηθεί γιατί η εγχώρια παραγωγή αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά περισσότερο από το ένα τέταρτο την τελευταία δεκαετία και γιατί η μείωση αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί.
Οι ερευνητές που συνέκριναν 250 εργοστάσια αυτοκινήτων σε όλο τον κόσμο έμαθαν ότι η Γερμανία είναι η πιο ακριβή χώρα στον πλανήτη για την παραγωγή νέων αυτοκινήτων, καθώς κάθε όχημα προσγειώνει τον κατασκευαστή του με ένα μέσο εργατικό κόστος 3.000 ευρώ που καλύπτει μισθούς, συνταξιοδοτικές εισφορές και άλλες παροχές. Η μεταφορά της παραγωγής στις ΗΠΑ θα μείωνε αυτόν το λογαριασμό στο μισό και ακόμη περισσότερο.
Αλλά ακόμη και η κατασκευή αυτοκινήτων στην Αμερική φαίνεται ακριβή σε σύγκριση με την παραγωγή τους στην Κίνα, όπου το εργατικό κόστος ανά όχημα ανέρχεται σε μόλις 520 ευρώ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατασκευή ενός αυτοκινήτου στη Γερμανία κοστίζει έως και 7.000 ευρώ περισσότερο από ό,τι θα κόστιζε στην Κίνα, σύμφωνα με την ίδια έκθεση.
Αλλά, αν οι δασμοί πάψουν ποτέ να αποτελούν ζήτημα και η μείωση του εργατικού κόστους αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, υπάρχουν ακόμη καλύτερες επιλογές για ένα νέο εργοστάσιο από την Κίνα. Η μελέτη αποκάλυψε πολλές χώρες όπου το κόστος εργασίας κάνει ακόμη και το κόστος της Κίνας να φαίνεται ακριβό, όπως το Μεξικό, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι 271 ευρώ, και η Ρουμανία, όπου είναι μόλις 242 ευρώ.
Ωστόσο, η χώρα που προσφέρει πραγματικά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την κατασκευή αυτοκινήτων είναι το Μαρόκο, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι απίστευτα 94 ευρώ…