Η Volvo στοχεύει ξεκάθαρα προς την ηλεκτροκίνηση και η γκάμα της συνεχώς μεγαλώνει. Με επιλογές βενζινοκίνητες, υβριδικές, Plug-in και αμιγώς ηλεκτρικές, η εταιρεία προχωρά στην εκ νέου «βάφτιση» μερικών μοντέλων με σκοπό να γίνει η γκάμα της ακόμα πιο κατανοητή. Μία ακόμα αλλαγή που φέρνει η ηλεκτροκίνηση.
Στο μέλλον, τα πλήρως ηλεκτρικά μοντέλα της δεν θα ονομάζονται πλέον “Recharge”. Ως αποτέλεσμα, τα ήδη υπάρχοντα ηλεκτρικά XC40 Recharge και C40 Recharge μετονομάζονται πλέον σε EX40 και EC40, αντίστοιχα. Αυτά έρχονται να προστεθούν στα άλλα EV της Volvo, όπως το μικρότερο crossover EX30 και το μεγάλου μεγέθους SUV EX90.
Ταυτόχρονα, τα plug-in υβριδικά όπως το XC60 Recharge, το S60 Recharge και άλλα υιοθετούν την κατάληξη “T6” ή “T8”, ανάλογα με τη συνδυασμένη ισχύ. Αυτή η ονομασία χρησιμοποιούνταν προηγουμένως για τα βενζινοκίνητα μοντέλα, αλλά επαναπροσδιορίζεται καθώς η Volvo μεταβαίνει σε μια πλήρως ηλεκτρική γκάμα έως το 2030.
Εκτός από τα ονόματα, υπάρχουν και αναβαθμίσεις στα EX40 και EC40
Η Volvo δίνει στα πρόσφατα μετονομασμένα EX40 και EC40 περισσότερη δύναμη καθώς στις εκδόσεις με τους δύο κινητήρες υπάρχει πλέον ένα προαιρετικό πακέτο λογισμικού επιδόσεων το οποίο ξεκλειδώνει 34 ίππους, εκτινάσσοντας τη συνολική απόδοση στους 441 ίππους. Αυτή η πρόσθετη ισχύς επιτρέπει “ταχύτερη επιτάχυνση”, αν και δεν έχει δοθεί ακόμη ακριβής αριθμός. Οι κανονικές εκδόσεις με διπλό κινητήρα χρειάζονται 4,7 δευτερόλεπτα για το 0-100χλμ./ώρα.
Και οι βενζινοκίνητες επιλογές βελτιώθηκαν
Η Volvo δεν παραμελεί τα αυτοκίνητα εσωτερικής καύσης. Τα XC60 και XC90 αποκτούν έναν καλύτερο ήπιο υβριδικό κινητήρα B5 που λειτουργεί καθαρότερα. Το μικρότερο από τα δύο SUV καταναλώνει πλέον περίπου τέσσερα τοις εκατό λιγότερα καύσιμα, ενώ οι εκπομπές CO2 έχουν μειωθεί κατά το ίδιο ποσοστό. Το μεγαλύτερο μοντέλο εξοικονομεί περίπου δύο τοις εκατό χάρη σε έναν πιο αποδοτικό κύκλο καύσης του κινητήρα.
Πώς η Audi έκανε τόσο αεροδυναμικό το A6 Sportback e-tron
To νέο αμιγώς ηλεκτρικό Audi A6 Sportback e-tron έχει αεροδυναμικό συντελεστή οπισθέλκουσας Cd 0,21 ο οποίος είναι ο μικρότερος στην ως τώρα ιστορία της Audi.
Οι αεροδυναμιστές της Audi χρησιμοποίησαν τις γνώσεις τους και την πιο σύγχρονη τεχνολογία να διαμορφώσουν το αμάξωμα του A6 Sportback e-tron. Σε ένα αμιγώς ηλεκτροκίνητο μοντέλο η αεροδυναμική διαδραματίζει ουσιαστικότερο ρόλο απ’ ό,τι σε ένα με θερμικό κινητήρα.
Το ζητούμενο είναι να δημιουργήσουν ένα αμάξωμα στο οποίο ο αέρας θα «γλιστράει» όσο περισσότερο γίνεται. Από τη Φυσική γνωρίζουμε ότι η οπισθέλκουσα δύναμη ενός σώματος αυξάνεται με το τετράγωνο της ταχύτητας.
Δηλαδή, εάν η τελευταία διπλασιαστεί σε σχέση με μια αρχική τιμή αναφοράς, η οπισθέλκουσα θα τετραπλασιαστεί, συγκριτικά.
Στην Audi, έχουν παράδοση στη δημιουργία αυτοκινήτων με αμάξωμα χαμηλού συντελεστή οπισθέλκουσας. Το 1983 παρουσιάστηκε το Audi 100 το οποίο ήταν το πρώτο μοντέλο παραγωγής στην ιστορία της Αυτοκίνησης με Cd 0,30.
Τώρα, το αμιγώς A6 Sportback e-tron έχει Cd 0,21, κάτι που το κάνει το πιο αεροδυναμικό της γερμανικής εταιρείας (προς το παρόν).
Πώς επιτεύχθηκε αυτό; Όταν οι σχεδιαστές της παρουσίασαν τις αρχικές ιδέες τους για το νέο μοντέλο, οι άνθρωποι στο τμήμα αεροδυναμικής δημιούργησαν ομοιώματα σε φυσικό μέγεθος και πραγματοποίησαν περίπου 1.300 προσομοιώσεις στην αεροδυναμική σήραγγα.
Για παράδειγμα, στον αρχικό σχεδιασμό, το εξωτερικό άκρο της εισαγωγής του αεραγωγού (σχεδιασμένου για να βελτιώσει τη διέλευση του αέρα γύρω από το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου) προεξείχε λίγο περισσότερο από το επιθυμητό, οπότε έγινε μια μικρή προσαρμογή για να μην εμποδίζεται η ροή του αέρα εκεί.
Η εισαγωγή ψυχρού αέρα τύπου «switchblade» κάτω από τη μπροστινή μάσκα επίσης τροποποιήθηκε και οι άκρες στην επιφάνεια σχεδιάστηκαν προσεκτικά για να συμβάλλουν ουσιαστικότερα στον διαχωρισμό της ροής του αέρα και να μειώσουν τη χαμηλή πίεση σε ορισμένες περιοχές.
Επίσης, μελετήθηκε πολύ και βελτιστοποιήθηκε η ροή του αέρα κάτω από το πάτωμα του οχήματος. Τέλος, οι τροχοί σχεδιάστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούν ένα είδος «τοίχου» κατά την περιστροφή τους ο οποίος επιτρέπει στον αέρα να τους διασχίζει ομαλά αντί να εισέρχεται σε αυτούς από τα μορφοποιημένα ανοίγματά τους.