Η Volvo στοχεύει ξεκάθαρα προς την ηλεκτροκίνηση και η γκάμα της συνεχώς μεγαλώνει. Με επιλογές βενζινοκίνητες, υβριδικές, Plug-in και αμιγώς ηλεκτρικές, η εταιρεία προχωρά στην εκ νέου «βάφτιση» μερικών μοντέλων με σκοπό να γίνει η γκάμα της ακόμα πιο κατανοητή. Μία ακόμα αλλαγή που φέρνει η ηλεκτροκίνηση.
Στο μέλλον, τα πλήρως ηλεκτρικά μοντέλα της δεν θα ονομάζονται πλέον “Recharge”. Ως αποτέλεσμα, τα ήδη υπάρχοντα ηλεκτρικά XC40 Recharge και C40 Recharge μετονομάζονται πλέον σε EX40 και EC40, αντίστοιχα. Αυτά έρχονται να προστεθούν στα άλλα EV της Volvo, όπως το μικρότερο crossover EX30 και το μεγάλου μεγέθους SUV EX90.
Ταυτόχρονα, τα plug-in υβριδικά όπως το XC60 Recharge, το S60 Recharge και άλλα υιοθετούν την κατάληξη “T6” ή “T8”, ανάλογα με τη συνδυασμένη ισχύ. Αυτή η ονομασία χρησιμοποιούνταν προηγουμένως για τα βενζινοκίνητα μοντέλα, αλλά επαναπροσδιορίζεται καθώς η Volvo μεταβαίνει σε μια πλήρως ηλεκτρική γκάμα έως το 2030.
Εκτός από τα ονόματα, υπάρχουν και αναβαθμίσεις στα EX40 και EC40
Η Volvo δίνει στα πρόσφατα μετονομασμένα EX40 και EC40 περισσότερη δύναμη καθώς στις εκδόσεις με τους δύο κινητήρες υπάρχει πλέον ένα προαιρετικό πακέτο λογισμικού επιδόσεων το οποίο ξεκλειδώνει 34 ίππους, εκτινάσσοντας τη συνολική απόδοση στους 441 ίππους. Αυτή η πρόσθετη ισχύς επιτρέπει “ταχύτερη επιτάχυνση”, αν και δεν έχει δοθεί ακόμη ακριβής αριθμός. Οι κανονικές εκδόσεις με διπλό κινητήρα χρειάζονται 4,7 δευτερόλεπτα για το 0-100χλμ./ώρα.
Και οι βενζινοκίνητες επιλογές βελτιώθηκαν
Η Volvo δεν παραμελεί τα αυτοκίνητα εσωτερικής καύσης. Τα XC60 και XC90 αποκτούν έναν καλύτερο ήπιο υβριδικό κινητήρα B5 που λειτουργεί καθαρότερα. Το μικρότερο από τα δύο SUV καταναλώνει πλέον περίπου τέσσερα τοις εκατό λιγότερα καύσιμα, ενώ οι εκπομπές CO2 έχουν μειωθεί κατά το ίδιο ποσοστό. Το μεγαλύτερο μοντέλο εξοικονομεί περίπου δύο τοις εκατό χάρη σε έναν πιο αποδοτικό κύκλο καύσης του κινητήρα.
45 χρόνια έρευνας από τον Όμιλο BMW για το υδρογόνο ως πηγή ενέργειας
Το υδρογόνο είναι το πιο άφθονο στοιχείο στο σύμπαν και η χρήση του ως πηγή ενέργειας σε υγρή ή αέρια μορφή σε διάφορους τύπους οχημάτων αποτελεί αντικείμενο έρευνας εδώ και αρκετές δεκαετίες. Ο Όμιλος της BMW διαθέτει ήδη 45 χρόνια εμπειρίας στην ανάπτυξη λύσεων σε συστήματα κίνησης που χρησιμοποιούν υδρογόνο.
Η παραγωγή υδρογόνου με την μέθοδο της ηλεκτρόλυσης με τη χρήση πράσινης ενέργειας αποτελεί από μόνη της μια καθαρή πηγή ενέργειας, υποστηρίζοντας έτσι την κινητικότητα χωρίς εκπομπές ρύπων. Ενώ η BMW είχε ήδη αρχίσει να διερευνά τοπικές λύσεις κινητικότητας χωρίς εκπομπές ρύπων με ηλεκτρικά πρωτότυπα ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1960.
Αρχικά, το υδρογόνο χρησιμοποιούνταν σε κινητήρες εσωτερικής καύσης ως εναλλακτική λύση έναντι των ορυκτών καυσίμων. Το 1979, η BMW συνεργάστηκε με το DFVLR (Γερμανικό Ινστιτούτο Αεροπορικών και Διαστημικών Δοκιμών και Έρευνας Πτήσεων, γνωστό σήμερα ως DLR) για να μετατρέψει μια BMW 520 πρώτης γενιάς (E12, παραγωγής 1975) σε αυτοκίνητο δοκιμών. Εξωτερικά, δεν διέφερε πολύ από τις βενζινοκίνητες εκδόσεις. Ωστόσο, ο τετρακύλινδρος κινητήρας της έκαιγε υδρογόνο αντί για αμόλυβδη βενζίνη. Έτσι έγιναν τα πρώτα βήματα για να αποδειχθεί ότι η χρήση του υδρογόνου ως καυσίμου σε κινητήρες θερμότητας ήταν τεχνικά εφικτή.
Το 1980, μια BMW Σειρά 7 πρώτης γενιάς (E23) έγινε το πρώτο αυτοκίνητο στην Ευρώπη που χρησιμοποιούσε υγρό υδρογόνο. Η BMW ήταν ήδη πρωτοπόρος στους κινητήρες turbo τόσο με την παρουσίαση του πρώτου υπερτροφοδοτούμενου μοντέλου στην ευρωπαϊκή αγορά το 1972 όσο και με την κατάκτηση του πρώτου τίτλου που απέσπασε ένας turbo κινητήρας στη Formula 1 το 1983. Το κύριο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του υδρογόνου ήταν ο φιλικός προς το περιβάλλον τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιεί την ενέργειά του: το υδρογόνο καίγεται με το οξυγόνο του αέρα για να σχηματίσει ξανά νερό.
Ένα τρίτο project αναπτύχθηκε το 1988 με βάση τη δεύτερη γενιά της BMW 735iA (E32) η οποία ήταν διαμορφωμένη να κινείται τόσο με βενζίνη όσο και με κρυογενικό υγρό υδρογόνο σε έναν κινητήρα εσωτερικής καύσης. Το 1999, η BMW παρουσίασε το πρώτο 12κύλινδρο αυτοκίνητο με κινητήρα υδρογόνου στον κόσμο: την BMW 750hL που απέδιδε 204 ίππους και τελική ταχύτητα τα 226 km/h. Το ρεζερβουάρ των 140 λίτρων εξασφάλιζε αυτονομία περίπου 350 km μετά από ανεφοδιασμό διάρκειας 3 λεπτών σε ειδικό σταθμό. Συνολικά, κατασκευάστηκαν 105 αυτοκίνητα τα οποία κατά τη διάρκεια των δοκιμών κάλυψαν πάνω από 4 εκατομμύρια χιλιόμετρα - αυτό ισοδυναμεί με 5 φορές την απόσταση από τη Γη στη Σελήνη και πίσω. Η BMW 750hL, που κατασκευάστηκε σε περιορισμένο αριθμό για σκοπούς επίδειξης, ήταν το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής που κινούνταν με υδρογόνο. Παράλληλα, θέλοντας να αποδείξει την ευελιξία της τεχνολογίας υδρογόνου, το BMW Group παρουσίασε επίσης το 2001 ένα μοντέλο MINI (R60) με παρόμοια τεχνολογία κίνησης υδρογόνου.
Στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Λος Άντζελες (1-10 Δεκεμβρίου 2006) πραγματοποιήθηκε η παγκόσμια πρεμιέρα της BMW Hydrogen 7 με την κωδική ονομασία E68, η οποία βασίζονταν στην 12κύλινδρη BMW 750 iL τέταρτης γενιάς. Η Σειρά 7 αντλούσε ισχύ από έναν 12κύλινδρο κινητήρα, ο οποίος απέδιδε 191 kW/260 hp.
Το 2013, το BMW Group και η Toyota ξεκίνησαν μια συνεργασία για την ανάπτυξη ενός συστήματος κυψελών καυσίμου για οχήματα. Το 2017 μια BMW Σειρά 5 Gran Turismo, εξοπλισμένη με την κυψέλη καυσίμου της Toyota, παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Ανόβερου με το σύνθημα "NewEnergy-4-Mobility2050".
Η κατασκευή του συστήματος κυψελών καυσίμου δεύτερης γενιάς ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2022 στο κέντρο τεχνογνωσίας υδρογόνου στο Garching. Λίγο αργότερα, ξεκίνησε η παραγωγή του πιλοτικού στόλου οχημάτων, ο οποίος απαρτίζεται από αντίτυπα των BMW iX5 Hydrogen και το 2023 τέθηκε σε λειτουργία σε όλο τον κόσμο με σκοπό τη δοκιμή και την επίδειξη. Ο συνδυασμός μιας ισχυρής μπαταρίας και μιας κυψέλης καυσίμου ανοίγει νέες δυνατότητες και προοπτικές.
Το υδρογόνο που απαιτείται για την τροφοδοσία της κυψέλης καυσίμου αποθηκεύεται σε δύο δεξαμενές από πολυμερές ενισχυμένο με ίνες άνθρακα (CFRP) σε πίεση 700 bar. Μαζί περιέχουν 6 kg υδρογόνου, τα οποία είναι αρκετά για να παρέχουν στην BMW iX5 Hydrogen αυτονομία έως 504 km στον κύκλο WLTP.