To Viper είναι ένα από τα πιο βάρβαρα και «αντρικά» αυτοκίνητα που κυκλοφόρησαν ποτέ, όποια από τις τρεις γενιές του κι αν εξετάσεις. Η 3η έμεινε στην παραγωγή από το 2012 μέχρι το 2017, όμως παρόλα αυτά η Dodge πούλησε 2 ολοκαίνουργια αυτοκίνητα στο πρώτο τετράμηνο του 2021!
H αμερικανική φίρμα ταξινόμησε 2 «Οχιές» στις Η.Π.Α., ενώ ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως πέρσι είχε πουλήσει άλλες 3. Μάλιστα, το 2019 είχαν πουληθεί 5 Viper και το 2018 άλλες 19! Στο σύνολο, από τότε που σταμάτησε η παραγωγή του, έχουν βρει αγοραστή 29 αντίτυπα με 0 χλμ. και τις ζελατίνες! Προφανώς αυτά του ’18 είχαν ξεμείνει σε στοκ, όμως τα υπόλοιπα; Το πιθανότερο σενάριο θέλει ορισμένους αντιπροσώπους να αγόρασαν τα αυτοκίνητα, βάζοντάς τα στο «ψυγείο» μέχρι να ανέβουν οι τιμές. Κι από τη στιγμή που δεν γίνεται γνωστό πόσο κόστισαν οι αγορές των «ληξιπρόθεσμων» Viper, το σκεπτικό αυτό έχει βάση. Όπως και αυτό που λέει πως υπάρχουν κι άλλα, τα οποία θα βγουν «στο σφυρί» τα επόμενα χρόνια. Όταν δηλαδή οι τιμές τους -ειδικά αν καταργηθεί κάποιο από τα Hellcat– εκτιναχθούν ακόμα περισσότερο.
Στην τελευταία του μορφή, το αμερικανικό supercar είχε κάτω από το θεόμακρυ καπό έναν V10 8.382 κ.εκ. (με τις ρίζες στις αρχές της δεκαετίας του 90 και κατόπιν συνεργασίας με τη Lamborghini), απόδοσης 649 ίππων στις 6.150 σ.α.λ. και 813 Nm στις 4.950 σ.α.λ. Ο συνδυασμός ανθρακονήματος και αλουμινίου στο αμάξωμα, βοηθούσε στη διατήρηση του βάρους στα 1.530 κιλά. Παρά την έλλειψη διπλών συμπλεκτών και εξελιγμένων ηλεκτρονικών, το ωμό γκάζι του Viper συνδυαζόταν άψογα με ένα 6άρι χειροκίνητο κιβώτιο και εξασφάλιζε επιτάχυνση 0-100 χλμ./ώρα σε 3,5 δλ., με την τελική να ξεπερνά τα 330 χλμ./ώρα (335).
To ελαφρύτερο, ισχυρότερο, πισταδόρικα στημένο και αεροδυναμικά εξελιγμένο για παραγωγή κάθετης δύναμης (μέχρι 907 κιλά) ACR, ήταν από τους γεννήτορες της τρέλας με τους χρόνους στο Nurburgring και έκανε -ούτε λίγο, ούτε πολύ- 13 ρεκόρ πίστας, μεταξύ των οποίων και στην «Πράσινη Κόλαση» (τα περισσότερα έχουν καταρριφθεί, αλλά δεν αφαιρείται τίποτα από το επίτευγμα της αγωνιάρας «Οχιάς»).
Πηγή: Autogreeknews.gr
Ποιο diesel; Η ηλεκτρική Mercedes EQS έκανε 1.205χλμ. με μία φόρτιση
Οι μπαταρίες στερεάς κατάστασης έρχονται όλο και πιο κοντά στην πραγματικότητα, και οι δυνατότητές τους είναι τεράστιες. Η Mercedes-Benz, η οποία συνεργάζεται με την Factorial Energy για να φέρει στην αγορά solid-state batteries το συντομότερο δυνατό, μόλις απέδειξε ότι τα ταξίδια μεγάλων αποστάσεων με ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα μπορούσαν σύντομα να γίνουν χωρίς ενδιάμεσες στάσεις φόρτισης.
Πιο συγκεκριμένα, μια ελαφρώς τροποποιημένη Mercedes-Benz EQS, που τροφοδοτείται από την μπαταρία στερεάς κατάστασης της Factorial, μόλις διένυσε 1.205 χιλιόμετρα με μία μόνο φόρτιση, πηγαίνοντας από τη Στουτγάρδη της Γερμανίας στο Μάλμε της Σουηδίας.
Το καλύτερο από όλα είναι ότι το ηλεκτρικό sedan είχε ακόμα μια αξιοπρεπή αυτονομία 137 χλμ. στην μπαταρία. Επιπλέον, το πρωτότυπο EQS έκανε το ταξίδι σε αυτοκινητόδρομους, συγκεκριμένα στον A7 και E20 μέσω Γερμανίας και Δανίας προς τη Σουηδία. Συνήθως, η οδήγηση σε ταχύτητες αυτοκινητοδρόμων δεν είναι ιδανική για ηλεκτρικά οχήματα, επειδή είναι πιο αποτελεσματικά σε χαμηλότερες ταχύτητες, αλλά υπάρχει ένας αστερίσκος εδώ: Η Mercedes-Benz δεν ανέφερε ποια ήταν η μέση ταχύτητα της διαδρομής επικύρωσης ή πόσος χρόνος χρειάστηκε.
Η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία δήλωσε, ωστόσο, ότι ολόκληρη η διαδρομή ήταν μια διαδρομή που χρησιμοποιούσε το λεγόμενο σύστημα πλοήγησης Electric Intelligence, το οποίο λάμβανε υπόψη την τοπογραφία, την κυκλοφορία, τη θερμοκρασία περιβάλλοντος και τις ενεργειακές ανάγκες για θέρμανση και ψύξη. Δεν χρησιμοποιήθηκαν φέριμποτ, επομένως ολόκληρο το ταξίδι έγινε σε άσφαλτο.
Σε σύγκριση με τις συμβατικές μπαταρίες ιόντων λιθίου με υγρό ηλεκτρολύτη, οι μπαταρίες ημι- και πλήρως στερεάς κατάστασης, μπορούν να έχουν μεγαλύτερη χωρητικότητα στον ίδιο συντελεστή μορφής, είναι ελαφρύτερες, μπορούν να φορτίζουν πιο γρήγορα και είναι λιγότερο επιρρεπείς σε πυρκαγιές. Στην περίπτωση της Mercedes-Benz, τα ηλεκτρικά οχήματα παραγωγής με μπαταρίες στερεάς κατάστασης, έχουν προγραμματιστεί να κυκλοφορήσουν στους δρόμους μέχρι το τέλος της δεκαετίας.