Το 1991 η Mazda ίδρυσε την M2 Incorporated, μια εταιρία που έγινε γνωστή και ως Mazda Two και ήταν υπεύθυνη για την ανάπτυξη και την παραγωγή ανταλλακτικών και bodykit, ενώ παράλληλα κατασκεύαζε και ειδικές εκδόσεις των μοντέλων της Mazda.
Το πρώτο της αυτοκίνητο ήταν το M2 1001, γνωστό και ως Cafe Racer/Clubman. Βασίζονταν στο ΜΧ-5 και μόλις 300 τέτοια κατασκευάστηκαν.
Η εμφάνισή του αντλεί έμπνευση από τα κλασσικά αγωνιστικά roadster μοντέλα της δεκαετίας του ’60 και έχει χαμηλότερη και σκληρότερη ανάρτηση, εξάτμιση της HKS, μπλοκέ διαφορικό, με τον κινητήρα να δυναμώνει και να αποδίδει περισσότερα άλογα.
Ακολούθησε το M2 1002 το 1992, γνωστό ως Vintage που και αυτό βασίστηκε στο MX-5 αλλά δεν έχει τόσο επιθετική εμφάνιση όσο το Cafe Racer, αφού στόχευε περισσότερο στη πολυτέλεια, έχοντας δερμάτινες και ξύλινες επενδύεις στο εσωτερικό.
Η εταιρία στη συνέχεια παρουσίασε διάφορα πρωτότυπα που κανένα δεν πέρασε στη παραγωγή, προτού κατασκευάσει 50 μονάδες του M2 1015 που βασίζονταν στο Autozam AZ-1 έχοντας νέο bodykit.
Ένα από τα πιο ακραία πρωτότυπα που παρουσίασε ήταν το M2 1006 “CobraSter” που βασιζόταν στο MX-5 και φορούσε έναν V6 2,5-λίτρων κινητήρα. Η εταιρία κατασκεύασε 2 πρωτότυπα αλλά δεν το πέρασε ποτέ στη παραγωγή εξαιτίας της πολυπλοκότητας και των εκτεταμένων τροποποιήσεων που χρειαζόταν.
Το 1995 και μόλις 4 χρόνια μετά την ίδρυσή της, η M2 Incorporated έπεσε θύμα της οικονομικής κρίσης, με την Mazda να την κλείνει για να μειώσει τις ζημιές.
Πηγή: Autoblog.gr
Ποιο diesel; Η ηλεκτρική Mercedes EQS έκανε 1.205χλμ. με μία φόρτιση
Οι μπαταρίες στερεάς κατάστασης έρχονται όλο και πιο κοντά στην πραγματικότητα, και οι δυνατότητές τους είναι τεράστιες. Η Mercedes-Benz, η οποία συνεργάζεται με την Factorial Energy για να φέρει στην αγορά solid-state batteries το συντομότερο δυνατό, μόλις απέδειξε ότι τα ταξίδια μεγάλων αποστάσεων με ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα μπορούσαν σύντομα να γίνουν χωρίς ενδιάμεσες στάσεις φόρτισης.
Πιο συγκεκριμένα, μια ελαφρώς τροποποιημένη Mercedes-Benz EQS, που τροφοδοτείται από την μπαταρία στερεάς κατάστασης της Factorial, μόλις διένυσε 1.205 χιλιόμετρα με μία μόνο φόρτιση, πηγαίνοντας από τη Στουτγάρδη της Γερμανίας στο Μάλμε της Σουηδίας.
Το καλύτερο από όλα είναι ότι το ηλεκτρικό sedan είχε ακόμα μια αξιοπρεπή αυτονομία 137 χλμ. στην μπαταρία. Επιπλέον, το πρωτότυπο EQS έκανε το ταξίδι σε αυτοκινητόδρομους, συγκεκριμένα στον A7 και E20 μέσω Γερμανίας και Δανίας προς τη Σουηδία. Συνήθως, η οδήγηση σε ταχύτητες αυτοκινητοδρόμων δεν είναι ιδανική για ηλεκτρικά οχήματα, επειδή είναι πιο αποτελεσματικά σε χαμηλότερες ταχύτητες, αλλά υπάρχει ένας αστερίσκος εδώ: Η Mercedes-Benz δεν ανέφερε ποια ήταν η μέση ταχύτητα της διαδρομής επικύρωσης ή πόσος χρόνος χρειάστηκε.
Η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία δήλωσε, ωστόσο, ότι ολόκληρη η διαδρομή ήταν μια διαδρομή που χρησιμοποιούσε το λεγόμενο σύστημα πλοήγησης Electric Intelligence, το οποίο λάμβανε υπόψη την τοπογραφία, την κυκλοφορία, τη θερμοκρασία περιβάλλοντος και τις ενεργειακές ανάγκες για θέρμανση και ψύξη. Δεν χρησιμοποιήθηκαν φέριμποτ, επομένως ολόκληρο το ταξίδι έγινε σε άσφαλτο.
Σε σύγκριση με τις συμβατικές μπαταρίες ιόντων λιθίου με υγρό ηλεκτρολύτη, οι μπαταρίες ημι- και πλήρως στερεάς κατάστασης, μπορούν να έχουν μεγαλύτερη χωρητικότητα στον ίδιο συντελεστή μορφής, είναι ελαφρύτερες, μπορούν να φορτίζουν πιο γρήγορα και είναι λιγότερο επιρρεπείς σε πυρκαγιές. Στην περίπτωση της Mercedes-Benz, τα ηλεκτρικά οχήματα παραγωγής με μπαταρίες στερεάς κατάστασης, έχουν προγραμματιστεί να κυκλοφορήσουν στους δρόμους μέχρι το τέλος της δεκαετίας.