Η Lotus παρουσίασε το Theory 1, ένα πρωτότυπο τριθέσιο supercar με στυλ που σύμφωνα με τους σχεδιαστές του είναι εμπνευσμένο από τη θρυλική Esprit. Ταυτόχρονα δίνει μια πρώτη εικόνα για την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει στο μέλλον η μάρκα.
Έτσι το Theory 1, που έχει μήκος 4,49 μέτρα και ύψος μόλις 114 εκατοστών, συνδυάζει στοιχεία που παραπέμπουν στο κλασικό μοντέλο της μάρκας με σύγχρονα χαρακτηριστικά.
Όπως π.χ. τις πόρτες που ανοίγουν προς τα πάνω, τις κάμερες που έχουν αντικαταστήσει τους εξωτερικούς καθρέφτες και μια μεγάλη αεροτομή που λειτουργεί και ως αερόφρενο.
Το εσωτερικό είναι μινιμάλ διαθέτοντας μόνο τα απολύτως απαραίτητα, ενώ ο οδηγός κάθεται στο κέντρο και οι δύο επιβάτες -η διάταξη είναι τριθέσια- δεξιά και αριστερά του. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα προσκέφαλα με τη 3D εκτύπωση και το ενσωματωμένο ηχοσύστημα της KEF.
Το σύστημα πρόωσης του Theory 1 διαθέτει δύο ηλεκτροκινητήρες, έναν 700 ίππων στον πίσω άξονα και έναν 300 ίππων στον εμπρός, με αποτέλεσμα η συνδυαστική ισχύς να φτάνει τους 1.000 ίππους. Και να εξασφαλίζει ένα 0-100 χλμ./ώρα σε λιγότερα από 2,5 δεύτερα και μια τελική ταχύτητα 350 χλμ./ώρα.
Η μπαταρία έχει ενεργειακή χωρητικότητα 70,0 kWh, ενώ υπάρχουν συνολικά πέντε προγράμματα οδήγησης (Range, Tour, Sport, Individual, Track) και σύστημα υποβοήθησης οδηγού 360 μοιρών για αυτόνομη οδήγηση Επιπέδου 4.
Μέχρι στιγμής το Theory 1, για το οποίο ο αρχισχεδιαστής της Lotus, που ανήκει στον όμιλο της κινεζικής Geely, λέει πως είναι μια τολμηρή έκφραση φουτουρισμού, όπως ήταν και το Esprit στην εποχή του, είναι πρωτότυπο, όμως δεν μπορεί να αποκλειστεί για το μέλλον και η κανονική του παραγωγή.
Η αυτόνομη οδήγηση δεν σημαίνει και λιγότερα ατυχήματα
Πρόσφατη μελέτη του Ινστιτούτου για την Ασφάλεια των Αυτοκινητοδρόμων (IIHS) των ΗΠΑ αποκαλύπτει ότι οι τεχνολογίες αυτόνομης οδήγησης δεν βελτιώνουν σημαντικά την ασφάλεια, κάτι που καταφέρνουν οι τεχνολογίες αποφυγής συγκρούσεων.
Ο πρόεδρος του IIHS David Harkey συγκρίνει την τεχνολογία μερικώς αυτόνομης οδήγησης με χαρακτηριστικά ευκολίας όπως τα ηλεκτρικά παράθυρα, τονίζοντας τον περιορισμένο αντίκτυπό τους στην ασφάλεια.
Η μελέτη κάνει διάκριση μεταξύ συστημάτων αποφυγής σύγκρουσης, όπως το αυτόματο φρενάρισμα έκτακτης ανάγκης (AEB), η αποτροπή αλλαγής λωρίδας και η παρακολούθηση τυφλών σημείων, και χαρακτηριστικών μερικής αυτόνομης οδήγησης, όπως το προσαρμοζόμενο cruise control και η υποβοήθηση διατήρησης λωρίδας.
Τα δεδομένα δείχνουν ότι οι τεχνολογίες αποφυγής ατυχημάτων μειώνουν σημαντικά τα ποσοστά ατυχημάτων, ενώ η μερικώς αυτόνομη οδήγηση δεν αποφέρει τα ίδια οφέλη.
Η μελέτη εξέτασε μοντέλα BMW και Nissan ηλικίας πέντε έως έντεκα ετών, τόσο με όσο και χωρίς αυτές τις τεχνολογίες.
Τα ευρήματα έδειξαν ότι τα Nissan με AEB είχαν 8% μείωση των απαιτήσεων αστικής ευθύνης για υλικές ζημιές. Το ποσοστό αυτό παρέμεινε αμετάβλητο ακόμη και όταν συμπεριλήφθηκα τα συστήματα ημιαυτόνομης οδήγησης.
Παρομοίως, οι BMW που ήταν εξοπλισμένες με AEB και προειδοποίηση εμπρόσθιας σύγκρουσης παρουσίασαν μείωση κατά 7% των απαιτήσεων από σύγκρουση και 13% των απαιτήσεων από υλικές ζημιές.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι BMW με προσαρμοζόμενο cruise control σημείωσαν 25% μείωση των απαιτήσεων για υλικές ζημιές.
Ωστόσο, η μελέτη αναγνωρίζει ορισμένους περιορισμούς. Σε αντίθεση με τα συστήματα αποφυγής σύγκρουσης, τα χαρακτηριστικά ημιαυτόνομης οδήγησης δεν είναι πάντα ενεργά από προεπιλογή, περιπλέκοντας την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητάς τους.
Άλλοι παράγοντες, όπως η ποιότητα των προβολέων, παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στην πρόληψη των ατυχημάτων. Το IIHS υπογραμμίζει την ανάγκη για περισσότερα δεδομένα προκειμένου να προσδιοριστεί ο πραγματικός αντίκτυπος των ημιαυτόνομων συστημάτων, καθώς η τεχνολογία συνεχίζει να εξελίσσεται.
Συνοψίζοντας, ενώ οι τεχνολογίες αποφυγής συγκρούσεων έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές στη μείωση των ατυχημάτων, τα συστήματα μερικώς αυτόνομης οδήγησης προσφέρουν επί του παρόντος περισσότερη ευκολία παρά ασφάλεια.