Χρώμα, σχήμα, σχεδίαση, λεπτομέρειες. Αυτά είναι τα στοιχεία που προσέχει κάποιος σε ένα αυτοκίνητο. Η απόχρωση του αμαξώματος ωστόσο, προσδίδει σε κάθε μοντέλο χαρακτήρα και το κάνει ξεχωριστό.
Οι περισσότεροι επιλέγουν το αυτοκίνητό τους σε χρώμα που συμβαδίζει με την προσωπικότητά τους: Στις δυτικές κουλτούρες, για παράδειγμα, το κόκκινο συμβολίζει τόλμη και δυναμισμό – ένα χρώμα που είχε πάντα ιδιαίτερη επιρροή στους πιστούς οπαδούς της Mazda.
Μια πιο σκούρα απόχρωση όπως το «Crystal Blue», αντίθετα, εκφράζει μία αίσθηση ηρεμίας και σοβαρότητας. Το μαύρο αντανακλά την εξατομίκευση και την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, το πράσινο την προσέγγιση στη φύση, την άνεση και την ζωντάνια της νεότητας, ενώ τα πιο ουδέτερα και σκούρα χρώματα αποπνέουν έναν αέρα κομψότητας και σεβασμού.
Η Mazda ανέκαθεν επέλεγε προοδευτικά χρώματα για τα οχήματα της γκάμας της. Το εμβληματικό Mazda Luce, για παράδειγμα, ήταν διαθέσιμο σε «χλιδάτες» αποχρώσεις χρυσού και ασημί. Το MX-5 επίσης παρουσιάζεται με μία παλέτα έντονων χρωματισμών στους δρόμους της Ευρώπης τα τελευταία 30 χρόνια. Από το κλασσικό και σοφιστικέ «Racing Green» έως το εντυπωσιακό «Racing Orange» της επετειακής έκδοσης των 30 χρόνων του μοντέλου, οι λάτρεις του εμβληματικού αυτού μοντέλου, είχαν πάντα να επιλέξουν από μία παλέτα μοναδικών αποχρώσεων.
Λευκό, μαύρο και γκρι
Ποια χρώματα επικρατούν στο δρόμο; Αυτό εξαρτάται από τις γεωγραφικές περιοχές. Το 2020 το λευκό βρισκόταν στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης σε κάθε ήπειρο εκτός από μία: την Ευρώπη. Το μαύρο, ήταν το δεύτερο πιο δημοφιλές χρώμα αυτοκινήτου παγκοσμίως. Ωστόσο, ενώ περισσότερο από το 20% των νέων αυτοκινήτων ήταν μαύρα στην Ευρώπη και την Ιαπωνία, στη Νότια Αμερική ήταν το 10% και περίπου 2% στην Ινδία.
Τα τελευταία χρόνια, ένα νέο ουδέτερο χρώμα κερδίζει έδαφος: Πέρυσι, το 29% των καινούργιων αυτοκινήτων ήταν γκρι-ασημί. Εδώ και αρκετά χρόνια, η συγκεκριμένη απόχρωση γνωρίζει ιδιαίτερη δημοτικότητα στη μόδα, στην τεχνολογία και στο design, χωρίς να δείχνει σημάδια κάμψης.
Η απόχρωση αυτή αναπαριστά τη δύναμη και την ανθεκτικότητα και αντιπροσωπεύει την αναζήτηση της αλήθειας, της γνώσης και της σοφίας. Στην εποχή της αβεβαιότητας, αντανακλά μία αίσθηση σταθερότητας και ασφαλείας.
Ως εκ τούτου, το γκρι επιτυγχάνει να παραμένει μοντέρνο και ταυτόχρονα αναλλοίωτο στο χρόνο και μία ιδανική επιλογή για το αυτοκίνητο. Καθώς η ζήτηση του γκρι εξακολουθεί να είναι έντονη, η Mazda εμπλουτίζει την παλέτα των χρωμάτων της με το «Polymetal Grey» και το «Machine Grey».
Με τις 12 χρωματικές επιλογές, από το «Arctic White» μέχρι το «Jet Black», η ιαπωνική φίρμα προσφέρει αυτό που θέλουν οι πελάτες στο MX-30. Το «Aqua Tech Paint» από την άλλη, είναι ένα από τα πιο φιλικά προς το περιβάλλον συστήματα βαφής αυτοκινήτων στον κόσμο. Επιπλέον, για τα «Machine Grey» και «Soul Red Crystal», έχει εξελιχθεί μια πιο εκλεπτυσμένη τεχνική βαφής. Ονομάζεται Takuminuri, ένας συνδυασμός των ιαπωνικών όρων για τον «εξειδικευμένο τεχνίτη» (Takumi) και τη «βαφή» (Nuri), που δίνει στη μάρκα τη δυνατότητα να παράγει μαζικά αυτό που φαίνεται να είναι χειροποίητο φινίρισμα, διδάσκοντας τα ρομπότ βαφής να μιμούνται τις τεχνικές των εξειδικευμένων τεχνιτών της.
3.000 ευρώ το εργατικό κόστος για κάθε Ι.Χ. στη Γερμανία – 520 ευρώ στην Κίνα – 1.190 στην Αμερική
Καθώς οι δασμοί του Προέδρου Τραμπ αρχίζουν να τίθενται σε ισχύ, οι ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών, εξετάζουν το ενδεχόμενο να κατασκευάσουν περισσότερα οχήματα εντός των συνόρων της Αμερικής. Στην περίπτωση της Audi, αυτό θα σήμαινε τη δημιουργία παραγωγής στις ΗΠΑ, για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, η αποφυγή των δασμών δεν είναι το μόνο κίνητρο για τη μετατόπιση της παραγωγής από τη Γερμανία στις ΗΠΑ. Όλα δείχνουν πως και η διαφυγή από το υψηλό εγχώριο εργατικό κόστος που επιβαρύνει τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας.
Μια νέα μελέτη της εταιρείας Oliver Wyman αποκάλυψε το τεράστιο χάσμα στο κόστος εργασίας μεταξύ της Γερμανίας και άλλων χωρών. Βοηθά επίσης να εξηγηθεί γιατί η εγχώρια παραγωγή αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά περισσότερο από το ένα τέταρτο την τελευταία δεκαετία και γιατί η μείωση αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί.
Οι ερευνητές που συνέκριναν 250 εργοστάσια αυτοκινήτων σε όλο τον κόσμο έμαθαν ότι η Γερμανία είναι η πιο ακριβή χώρα στον πλανήτη για την παραγωγή νέων αυτοκινήτων, καθώς κάθε όχημα προσγειώνει τον κατασκευαστή του με ένα μέσο εργατικό κόστος 3.000 ευρώ που καλύπτει μισθούς, συνταξιοδοτικές εισφορές και άλλες παροχές. Η μεταφορά της παραγωγής στις ΗΠΑ θα μείωνε αυτόν το λογαριασμό στο μισό και ακόμη περισσότερο.
Αλλά ακόμη και η κατασκευή αυτοκινήτων στην Αμερική φαίνεται ακριβή σε σύγκριση με την παραγωγή τους στην Κίνα, όπου το εργατικό κόστος ανά όχημα ανέρχεται σε μόλις 520 ευρώ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατασκευή ενός αυτοκινήτου στη Γερμανία κοστίζει έως και 7.000 ευρώ περισσότερο από ό,τι θα κόστιζε στην Κίνα, σύμφωνα με την ίδια έκθεση.
Αλλά, αν οι δασμοί πάψουν ποτέ να αποτελούν ζήτημα και η μείωση του εργατικού κόστους αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, υπάρχουν ακόμη καλύτερες επιλογές για ένα νέο εργοστάσιο από την Κίνα. Η μελέτη αποκάλυψε πολλές χώρες όπου το κόστος εργασίας κάνει ακόμη και το κόστος της Κίνας να φαίνεται ακριβό, όπως το Μεξικό, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι 271 ευρώ, και η Ρουμανία, όπου είναι μόλις 242 ευρώ.
Ωστόσο, η χώρα που προσφέρει πραγματικά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την κατασκευή αυτοκινήτων είναι το Μαρόκο, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι απίστευτα 94 ευρώ…