Το 2022, η Ferrari F300 με την οποία ο Μίκαελ Σουμάχερ αγωνίστηκε τη σεζόν του 1998 στη Formula 1, βγήκε στο «σφυρί» και παραδόθηκε για 6 εκατομμύρια ευρώ!
Τώρα, ο οίκος δημοπρασιών RM Sotheby’s διαθέτει ακόμα ένα κομμάτι της «χρυσής» ιστορίας που έγραψε ο Γερμανός επτάκις παγκόσμιος πρωταθλητής στην κορωνίδα του motorsport: τον τρίλιτρο V10 που έδινε «ζωή» στη Ferrari F300.
Οι V10 στιγμάτισαν τη Formula 1, με πολλούς να θεωρούν την εποχή από τη δεκαετία του ’90 μέχρι το 2005 που καταργήθηκαν την κορυφαία στην ιστορία του σπορ.
Ο ήχος τους ήταν πορωτικός, εθιστικός και εξοντωτικός για τα αυτιά σου εάν βρισκόσουν στην πίστα και δε φορούσες ωτοασπίδες. Οι V10 της F1 έφταναν τις 19.000 σ.α.λ. και το ουρλιαχτό τους έκανε τα πάντα στις πίστες να σείονται!
Η μέγιστη ισχύς τους έφτασε τους 950 ίππους, για αυτό μέχρι και σήμερα δεν έχει υπάρξει στη F1 κινητήριο σύνολο να τους ανταγωνιστεί. Ακόμα και οι σύγχρονοι υβριδικοί turbo V6 των 1.000+ ίππων ωχριούν μπροστά τους, κι ας είναι τεχνολογικά προηγμένοι.
Με αυτόν τον V10 της Ferrari που θα δημοπρατηθεί στις 5 Φεβρουαρίου στο Παρίσι, ο Σουμάχερ δεν πανηγύρισε τίτλο, αφού είδε την McLaren-Mercedes και τον Μίκα Χάκινεν να κυριαρχούν. Ωστόσο, πανηγύρισε έξι φορές σε Grand Prix με αποκορύφωμα τη νίκη του στη Μόντσα μπροστά στους tifosi.
Δυστυχώς, ο RM Sotheby’s δε γνωστοποιεί σε ποιους αγώνες η Ferrari F300 του «Σούμι» φορούσε αυτόν τον ιταλικό V10.
Όμως, υπάρχει ένα χαρακτηριστικό του που πιθανότατα να αυξήσει την αξία του κατακόρυφα. Διότι σε μία από τις κυλινδροκεφαλές, υπάρχει υπογραφή του ίδιου του Μίκαελ Σουμάχερ, με τη γνησιότητα αυτής να επιβεβαιώνεται από συνημμένο πιστοποιητικό.
Εκτός από τον κινητήρα, ο νικητής της δημοπρασίας θα λάβει την εξάτμιση, έναν στροφαλοφόρο άξονα, δύο εκκεντροφόρους και ένα σετ γραναζιών. Ο οίκος RM Sotheby’s αναμένει ο V10 της Scuderia Ferrari και του Σουμάχερ να πουληθεί κάπου στις 80.000 ευρώ.
Αβέβαιο το μέλλον του ανθρακονήματος στην Ευρώπη
Η πρόταση αποτελεί μέρος της αναθεώρησης της Οδηγίας για τα Οχήματα Τέλους Κύκλου Ζωής (End of Life Vehicles – ELV), η οποία ρυθμίζει την αποσυναρμολόγηση και την ανακύκλωση αυτοκινήτων στην Ε.Ε.
Στόχος είναι να αυξηθεί ο περιβαλλοντικός χαρακτήρας της διαδικασίας, αλλά για πρώτη φορά, το ανθράκονημα ταξινομείται ως επιβλαβές υλικό. Αν τελικά εγκριθεί, η απαγόρευση δεν θα τεθεί σε ισχύ πριν το 2029, αφήνοντας χρονικό περιθώριο για προσαρμογές.
Το ανθράκονημα έχει γίνει αναπόσπαστο υλικό στη βιομηχανία, χρησιμοποιούμενο κυρίως στην αεροναυπηγική, στις ανεμογεννήτριες, σε ορισμένα εξαρτήματα μοτοσικλετών αλλά και σε πολλά αυτοκίνητα – ιδιαίτερα σε premium κατηγορίες.
Είναι πιο ελαφρύ από το αλουμίνιο και πιο ανθεκτικό από τον χάλυβα, γεγονός που το καθιστά ιδανικό για τη μείωση του βάρους, ειδικά στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όπου η μεγάλη μπαταρία προσθέτει σημαντικό βάρος. Η χρήση του βοηθά στη βελτίωση της αυτονομίας και της οδικής συμπεριφοράς.
Η ανησυχία της Ε.Ε. εστιάζει στον τρόπο απόρριψης του υλικού. Κατά την ανακύκλωση ή την καύση του, τα νήματα ανθρακονήματος μπορεί να διασκορπιστούν στον αέρα, προκαλώντας προβλήματα στον εξοπλισμό και ενδεχομένως ερεθισμούς σε ανθρώπινους ιστούς.
Οι αυτοκινητοβιομηχανίες που επενδύουν συστηματικά στο ανθράκονημα ενδέχεται να επηρεαστούν σημαντικά, ειδικά μάρκες όπως η McLaren, η οποία κατασκευάζει ολόκληρα πλαίσια από ανθράκονημα, αλλά και κατασκευαστές ηλεκτρικών μοντέλων υψηλής απόδοσης.
Οι ιαπωνικές εταιρείες Toray Industries, Teijin και Mitsubishi Chemical, που ελέγχουν πάνω από το 50% της παγκόσμιας αγοράς, επίσης αναμένεται να δεχτούν ισχυρό πλήγμα, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό των πωλήσεών τους προέρχεται από την Ευρώπη.
Η παγκόσμια αγορά του ανθρακονήματος αποτιμήθηκε σε 5,48 δισ. δολάρια το 2024 και εκτιμάται ότι θα φτάσει τα 17,08 δισ. μέχρι το 2035, σύμφωνα με εκτίμηση της Roots Analysis. Από αυτή, περίπου το 10% έως 20% αφορά την αυτοκινητοβιομηχανία, ποσοστό που αναμένεται να αυξηθεί καθώς οι κατασκευαστές επιδιώκουν μείωση του βάρους.
Το ερώτημα που παραμένει είναι αν η Ευρώπη πράγματι θα προχωρήσει σε αυτή την απαγόρευση, ή αν θα περιοριστεί σε αυστηρότερους κανόνες διάθεσης και ανακύκλωσης του υλικού. Μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση, οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν λίγα χρόνια για να βρουν εναλλακτικές ή να προσαρμόσουν τις διαδικασίες τους.