Η γρίλια, είναι θα λέγαμε το πρόσωπο κάθε αυτοκινήτου. Είναι αυτό που ξεχωρίζει κάθε μάρκα ανάμεσα στις εκατοντάδες που υπάρχουν στον πλανήτη και φυσικά αποτυπώνουν σε μεγάλη βαθμό τη σχεδιαστική φιλοσοφία των εταιριών.
Αλλά σε αντίθεση με το ανθρώπινο πρόσωπο, οι γρίλιες των οχημάτων γίνονται νεότερες με τον καιρό, εξελίσσονται και συμμορφώνονται με αυτό που χρειάζεται το αυτοκίνητο ανά εποχή. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τη μάσκα της Mercedes-Benz. Έχει εξελιχθεί πάρα πολύ από τότε που ο Wilhelm Maybach τοποθέτησε την εφεύρεσή του για πρώτη φορά στη Mercedes 35 PS το 1900. Η μάσκα του ψυγείου σχεδιάστηκε για να λύνει το πρόβλημα ψύξης των κινητήρων εσωτερικής καύσης τότε, αλλά τελικά ξεκίνησε την εποχή των γρίλιων.
Το 1931, η άφιξη της Mercedes-Benz 170 άλλαξε τα πάντα. Για πρώτη φορά, το ψυγείο τοποθετήθηκε πίσω από τη μάσκα για προστασία, που ήταν μέρος του καπό του οχήματος. Αυτό γέννησε την εμβληματική μάσκα από χρώμιο, η οποία δεν χρησίμευε μόνο ως προστασία για το ψυγείο αλλά και ως αναγνωριστικό, μαζί με το έμβλημα του τρίκτινου αστεριού. Από τότε, η Mercedes συνέχισε να εξελίσσει τη χρωμιωμένη μάσκα για δεκαετίες.
Στη δεκαετία του 1950, η Mercedes παρουσίασε μια νέα αυτόνομη σχεδίαση μάσκας με το 300 SL "Gullwing" και το μικρότερο roadster 190 SL, ενώ το 2007 άρχισε για πρώτη φορά να προσφέρει επιλογές μάσκας στους πελάτες ανάλογα με το επίπεδο εξοπλισμού. Μπορούν είτε να επιλέξουν κλασικά (Classic και Elegance) είτε σπορ (Avantgarde), για την C-Class όσο και την E-Class.
Με την εποχή των ηλεκτρικών οχημάτων να κρυφοκοιτάζει στη γωνία, οι γρίλιες της Mercedes-Benz είναι εδώ για να μείνουν, αλλά με διαφορετική λειτουργία από το προστατευτικό κάλυμμα του ψυγείου στο παρελθόν. Χωρίς την ανάγκη για ψυγείο, η γερμανική μάρκα προχωρά σε μια μάσκα Black Panel για τη σειρά EQ της, η οποία χρησιμεύει ως τέλεια κάλυψη για κρυφούς αλλά απαραίτητους αισθητήρες.
Πηγή: Zougla.gr
3.000 ευρώ το εργατικό κόστος για κάθε Ι.Χ. στη Γερμανία – 520 ευρώ στην Κίνα – 1.190 στην Αμερική
Καθώς οι δασμοί του Προέδρου Τραμπ αρχίζουν να τίθενται σε ισχύ, οι ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών, εξετάζουν το ενδεχόμενο να κατασκευάσουν περισσότερα οχήματα εντός των συνόρων της Αμερικής. Στην περίπτωση της Audi, αυτό θα σήμαινε τη δημιουργία παραγωγής στις ΗΠΑ, για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, η αποφυγή των δασμών δεν είναι το μόνο κίνητρο για τη μετατόπιση της παραγωγής από τη Γερμανία στις ΗΠΑ. Όλα δείχνουν πως και η διαφυγή από το υψηλό εγχώριο εργατικό κόστος που επιβαρύνει τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας.
Μια νέα μελέτη της εταιρείας Oliver Wyman αποκάλυψε το τεράστιο χάσμα στο κόστος εργασίας μεταξύ της Γερμανίας και άλλων χωρών. Βοηθά επίσης να εξηγηθεί γιατί η εγχώρια παραγωγή αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά περισσότερο από το ένα τέταρτο την τελευταία δεκαετία και γιατί η μείωση αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί.
Οι ερευνητές που συνέκριναν 250 εργοστάσια αυτοκινήτων σε όλο τον κόσμο έμαθαν ότι η Γερμανία είναι η πιο ακριβή χώρα στον πλανήτη για την παραγωγή νέων αυτοκινήτων, καθώς κάθε όχημα προσγειώνει τον κατασκευαστή του με ένα μέσο εργατικό κόστος 3.000 ευρώ που καλύπτει μισθούς, συνταξιοδοτικές εισφορές και άλλες παροχές. Η μεταφορά της παραγωγής στις ΗΠΑ θα μείωνε αυτόν το λογαριασμό στο μισό και ακόμη περισσότερο.
Αλλά ακόμη και η κατασκευή αυτοκινήτων στην Αμερική φαίνεται ακριβή σε σύγκριση με την παραγωγή τους στην Κίνα, όπου το εργατικό κόστος ανά όχημα ανέρχεται σε μόλις 520 ευρώ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατασκευή ενός αυτοκινήτου στη Γερμανία κοστίζει έως και 7.000 ευρώ περισσότερο από ό,τι θα κόστιζε στην Κίνα, σύμφωνα με την ίδια έκθεση.
Αλλά, αν οι δασμοί πάψουν ποτέ να αποτελούν ζήτημα και η μείωση του εργατικού κόστους αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, υπάρχουν ακόμη καλύτερες επιλογές για ένα νέο εργοστάσιο από την Κίνα. Η μελέτη αποκάλυψε πολλές χώρες όπου το κόστος εργασίας κάνει ακόμη και το κόστος της Κίνας να φαίνεται ακριβό, όπως το Μεξικό, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι 271 ευρώ, και η Ρουμανία, όπου είναι μόλις 242 ευρώ.
Ωστόσο, η χώρα που προσφέρει πραγματικά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την κατασκευή αυτοκινήτων είναι το Μαρόκο, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι απίστευτα 94 ευρώ…