Η Alfa Romeo SZ είναι ένα από τα πιο δυνατά αλλά και σπανιότερα μοντέλα στην ιστορία της ιταλικής φίρμας. Κατασκευάστηκε σε συνεργασία με την Zagato το 1989, πέρασε τη γραμμή παραγωγής περίπου 1.000 φορές και τώρα ένα μοντέλο, της αγωνιστικής έκδοσης Trofeo, βάζει πωλητήριο.
Το συγκεκριμένο σύνολο φοράει 3λτ. V6 κινητήρα 259 ίππων και 300 Nm ροπής. Η ισχύς μεταφέρεται στους πίσω τροχούς μέσω ενός χειροκίνητου κιβωτίου 5 σχέσεων, ενώ το βάρος του είναι στα 1.000 κιλά.
Αυτό το συγκεκριμένο μοντέλο, ανεβάζει περαιτέρω τον παράγοντα σπανιότητα, καθώς πρόκειται για ένα εξαιρετικά σπάνιο SZ Trofeo το οποίο συναρμολογήθηκε πριν από το Grand Prix F1 του Μονακό το 1993, παίρνοντας μάλιστα μέρος και στον υποστηρικτικό αγώνα. Αργότερα συμμετείχε σε αρκετούς αγώνες κατά τη διάρκεια της ιταλικής σειράς Supercar GT του 1993.
Μετά την αγωνιστική του καριέρα, το αυτοκίνητο βρέθηκε στα χέρια του Andrea de Adamich, ενός Ιταλού οδηγού της Formula 1, ο οποίος συμμετείχε σε πολλές σεζόν του πρωταθλήματος, αλλά δεν κατέκτησε ποτέ νίκη σε Grand Prix. Χρησιμοποιούσε το SZ Trofeo ως καθημερινό του αυτοκίνητο για περισσότερα από 10 χρόνια. Αργότερα πουλήθηκε σε έναν Ολλανδό συλλέκτη, ο οποίος το καταχώρησε για οδική χρήση στη Γερμανία, παρά το γεγονός πως το όχημα είναι εξοπλισμένο με roll cage και σύστημα πυρόσβεσης.
Έτσι, αυτή η σπανιότατη Alfa Romeo SZ Trofeo με 22.500χλμ. στο καντράν, έχει βάλει πλέον πωλητήριο στα 185.000 ευρώ.
3.000 ευρώ το εργατικό κόστος για κάθε Ι.Χ. στη Γερμανία – 520 ευρώ στην Κίνα – 1.190 στην Αμερική
Καθώς οι δασμοί του Προέδρου Τραμπ αρχίζουν να τίθενται σε ισχύ, οι ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών, εξετάζουν το ενδεχόμενο να κατασκευάσουν περισσότερα οχήματα εντός των συνόρων της Αμερικής. Στην περίπτωση της Audi, αυτό θα σήμαινε τη δημιουργία παραγωγής στις ΗΠΑ, για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, η αποφυγή των δασμών δεν είναι το μόνο κίνητρο για τη μετατόπιση της παραγωγής από τη Γερμανία στις ΗΠΑ. Όλα δείχνουν πως και η διαφυγή από το υψηλό εγχώριο εργατικό κόστος που επιβαρύνει τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας.
Μια νέα μελέτη της εταιρείας Oliver Wyman αποκάλυψε το τεράστιο χάσμα στο κόστος εργασίας μεταξύ της Γερμανίας και άλλων χωρών. Βοηθά επίσης να εξηγηθεί γιατί η εγχώρια παραγωγή αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά περισσότερο από το ένα τέταρτο την τελευταία δεκαετία και γιατί η μείωση αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί.
Οι ερευνητές που συνέκριναν 250 εργοστάσια αυτοκινήτων σε όλο τον κόσμο έμαθαν ότι η Γερμανία είναι η πιο ακριβή χώρα στον πλανήτη για την παραγωγή νέων αυτοκινήτων, καθώς κάθε όχημα προσγειώνει τον κατασκευαστή του με ένα μέσο εργατικό κόστος 3.000 ευρώ που καλύπτει μισθούς, συνταξιοδοτικές εισφορές και άλλες παροχές. Η μεταφορά της παραγωγής στις ΗΠΑ θα μείωνε αυτόν το λογαριασμό στο μισό και ακόμη περισσότερο.
Αλλά ακόμη και η κατασκευή αυτοκινήτων στην Αμερική φαίνεται ακριβή σε σύγκριση με την παραγωγή τους στην Κίνα, όπου το εργατικό κόστος ανά όχημα ανέρχεται σε μόλις 520 ευρώ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατασκευή ενός αυτοκινήτου στη Γερμανία κοστίζει έως και 7.000 ευρώ περισσότερο από ό,τι θα κόστιζε στην Κίνα, σύμφωνα με την ίδια έκθεση.
Αλλά, αν οι δασμοί πάψουν ποτέ να αποτελούν ζήτημα και η μείωση του εργατικού κόστους αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, υπάρχουν ακόμη καλύτερες επιλογές για ένα νέο εργοστάσιο από την Κίνα. Η μελέτη αποκάλυψε πολλές χώρες όπου το κόστος εργασίας κάνει ακόμη και το κόστος της Κίνας να φαίνεται ακριβό, όπως το Μεξικό, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι 271 ευρώ, και η Ρουμανία, όπου είναι μόλις 242 ευρώ.
Ωστόσο, η χώρα που προσφέρει πραγματικά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την κατασκευή αυτοκινήτων είναι το Μαρόκο, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι απίστευτα 94 ευρώ…