Η Morgan αποχαιρετά το μοντέλο Plus Six και καλωσορίζει τον αντικαταστάτη του, το Supersport. Αν και δείχνει σα να πρόκειται απλώς για ένα facelift, το νέο μοντέλο είναι ουσιαστικά εντελώς ολοκαίνουργιο. Το ρετρό-μοντέρνο σπορ αυτοκίνητο υιοθετεί στιλιστικά στοιχεία από το περιορισμένης παραγωγής Midsummer που σχεδίασε ο Pininfarina και βασίζεται σε μία αναθεωρημένη πλατφόρμα αλουμινίου η οποία φέρνει αύξηση της στρεπτικής ακαμψίας κατά 10%.
Το Supersport είναι ένα αυτοκίνητο δύο σε ένα, υπό την έννοια ότι διαθέτει εναλλάξιμες οροφές. Η υφασμάτινη οροφή μπορεί να αντικατασταθεί με μια σκληρή οροφή από σύνθετα ανθρακονήματα στο χρώμα του αμαξώματος, η οποία ζυγίζει 19.5 κιλά.
Το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι πως ολόκληρο το αμάξωμα δεν ξεπερνά σε βάρος τα 1.169 κιλά. Το τόσο μικρό βάρος του, έρχεται να διαχειριστεί ο εξακύλινδρος σε σειρά κινητήρας της BMW, (που αποδίδει 340 ίππους και 500 Nm ροπής, προσφέροντας αναλογία 3.4 κιλά/ίππο).
Έτσι, το νέο Morgan Supersport καταφέρνει επιτάχυνση 0-100χλμ./ώρα σε 3.9 δευτ. και τελική ταχύτητα στα 260χλμ./ώρα με την κίνηση να μεταφέρεται αποκλειστικά στους πίσω τροχούς, μέσω ενός αυτόματου κιβωτίου 8 σχέσεων, (δεν υπάρχει δυνατότητα για χειροκίνητο σασμάν).
Η σύνδεση με την BMW είναι εμφανής από τη στιγμή που μπαίνετε στην καμπίνα, καθώς ένας σύγχρονος επιλογέας ταχυτήτων έρχεται σε αντίθεση με τη ρετρό εμφάνιση. Παράλληλα, το ξύλινο ταμπλό φιλοξενεί σε άλλα σημεία αναλογικούς πίνακες και σε άλλα μια ψηφιακή οθόνη μπροστά από τον οδηγό.
Οι επιλογές customization είναι άφθονες, συμπεριλαμβανομένου ενός Dynamic Handling Pack με αμορτισέρ Nitron και διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης. Οι πελάτες μπορούν επίσης να πληρώσουν επιπλέον για ζάντες 19 ιντσών που ζυγίζουν μόλις 10 κιλά η καθεμία (1 κιλό λιγότερο από τον στάνταρ, μικρότερο τροχό 18 ιντσών). Το αμάξωμα μπορεί να βαφτεί σε έναν «σχεδόν απεριόριστο συνδυασμό» χρωμάτων, ενώ η ξύλινη επένδυση προσφέρεται σε 11 φινιρίσματα.
Η Morgan δέχεται ήδη παραγγελίες και χρεώνει 85.000 λίρες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Με τις τρέχουσες συναλλαγματικές ισοτιμίες, αυτό αντιστοιχεί σε 101.508 ευρώ.
Αβέβαιο το μέλλον του ανθρακονήματος στην Ευρώπη
Η πρόταση αποτελεί μέρος της αναθεώρησης της Οδηγίας για τα Οχήματα Τέλους Κύκλου Ζωής (End of Life Vehicles – ELV), η οποία ρυθμίζει την αποσυναρμολόγηση και την ανακύκλωση αυτοκινήτων στην Ε.Ε.
Στόχος είναι να αυξηθεί ο περιβαλλοντικός χαρακτήρας της διαδικασίας, αλλά για πρώτη φορά, το ανθράκονημα ταξινομείται ως επιβλαβές υλικό. Αν τελικά εγκριθεί, η απαγόρευση δεν θα τεθεί σε ισχύ πριν το 2029, αφήνοντας χρονικό περιθώριο για προσαρμογές.
Το ανθράκονημα έχει γίνει αναπόσπαστο υλικό στη βιομηχανία, χρησιμοποιούμενο κυρίως στην αεροναυπηγική, στις ανεμογεννήτριες, σε ορισμένα εξαρτήματα μοτοσικλετών αλλά και σε πολλά αυτοκίνητα – ιδιαίτερα σε premium κατηγορίες.
Είναι πιο ελαφρύ από το αλουμίνιο και πιο ανθεκτικό από τον χάλυβα, γεγονός που το καθιστά ιδανικό για τη μείωση του βάρους, ειδικά στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όπου η μεγάλη μπαταρία προσθέτει σημαντικό βάρος. Η χρήση του βοηθά στη βελτίωση της αυτονομίας και της οδικής συμπεριφοράς.
Η ανησυχία της Ε.Ε. εστιάζει στον τρόπο απόρριψης του υλικού. Κατά την ανακύκλωση ή την καύση του, τα νήματα ανθρακονήματος μπορεί να διασκορπιστούν στον αέρα, προκαλώντας προβλήματα στον εξοπλισμό και ενδεχομένως ερεθισμούς σε ανθρώπινους ιστούς.
Οι αυτοκινητοβιομηχανίες που επενδύουν συστηματικά στο ανθράκονημα ενδέχεται να επηρεαστούν σημαντικά, ειδικά μάρκες όπως η McLaren, η οποία κατασκευάζει ολόκληρα πλαίσια από ανθράκονημα, αλλά και κατασκευαστές ηλεκτρικών μοντέλων υψηλής απόδοσης.
Οι ιαπωνικές εταιρείες Toray Industries, Teijin και Mitsubishi Chemical, που ελέγχουν πάνω από το 50% της παγκόσμιας αγοράς, επίσης αναμένεται να δεχτούν ισχυρό πλήγμα, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό των πωλήσεών τους προέρχεται από την Ευρώπη.
Η παγκόσμια αγορά του ανθρακονήματος αποτιμήθηκε σε 5,48 δισ. δολάρια το 2024 και εκτιμάται ότι θα φτάσει τα 17,08 δισ. μέχρι το 2035, σύμφωνα με εκτίμηση της Roots Analysis. Από αυτή, περίπου το 10% έως 20% αφορά την αυτοκινητοβιομηχανία, ποσοστό που αναμένεται να αυξηθεί καθώς οι κατασκευαστές επιδιώκουν μείωση του βάρους.
Το ερώτημα που παραμένει είναι αν η Ευρώπη πράγματι θα προχωρήσει σε αυτή την απαγόρευση, ή αν θα περιοριστεί σε αυστηρότερους κανόνες διάθεσης και ανακύκλωσης του υλικού. Μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση, οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν λίγα χρόνια για να βρουν εναλλακτικές ή να προσαρμόσουν τις διαδικασίες τους.