Στην σπορ γκάμα της Nissan με την υπογραφή της NISMO, προστίθεται ένα νέο μοντέλο με έντονα σπορτίφ χαρακτηριστικά ως προς την εμφάνιση και το στήσιμο των αναρτήσεων, το οποίο συνδυάζει παράλληλα πρακτικότητα και οικολογικό προφίλ.
Συγκεκριμένα, η Nissan ανακοίνωσε το λανσάρισμα του Note Aura NISMO, με τις πωλήσεις να ξεκινούν στην Ιαπωνία από το ερχόμενο φθινόπωρο, ενώ ξεκίνησε ήδη και η εμπορική διάθεση του Note Aura. Το ολοκαίνουργιο Note Aura NISMO έρχεται αποκλειστικά με το ηλεκτροκίνητο σύστημα κίνησης e-POWER της Nissan, που αποτελεί έναν από τους πυλώνες της στρατηγικής της αυτοκινητοβιομηχανίας στην ηλεκτροκίνηση, στο πλαίσιο του Nissan NEXT, του παγκόσμιου πλάνου επιχειρησιακού μετασχηματισμού της Nissan.
Με την ταυτότητα του «γρήγορου εξηλεκτρισμένου αυτοκινήτου πόλης», ως σχεδιαστική ιδέα εμπνευσμένη από τη Formula-E, το Note Aura NISMO βασίζεται στο Note Aura ενώ ενσωματώνει το πνεύμα και το ήθος της NISMO. Η Nismo είναι ο βελτιωτικός οίκος επιδόσεων της Nissan που προσφέρει προϊόντα υψηλών επιδόσεων σε ένα ευρύ φάσμα πελατών. Το Note Aura ανταποκρίνεται σε αυτό το στυλ της NISMO με τον σχεδιασμό επόμενης γενιάς, τη συναρπαστική οδηγική συμπεριφορά, την ευέλικτη απόκριση και την ομαλή επιτάχυνση.
Με την εμβληματική διπλή αεροτομή της NISMO με έντονο κόκκινο χρώμα, το Note Aura NISMO διαθέτει χαμηλή και μεγάλου πλάτους σιλουέτα. Το επανασχεδιασμένο έμβλημα της NISMO, σε ματ αποχρώσεις χρωμίου και κόκκινου, τονίζει τον χαρακτήρα NISMO του αυτοκινήτου. Στα επιπλέον χαρακτηριστικά περιλαμβάνονται οι ζάντες αλουμινίου 17 ιντσών, με υψηλή αεροδυναμική απόδοση. Συνολικά διατίθενται πέντε αποχρώσεις αμαξώματος, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων δίχρωμων συνδυασμών.
Το εσωτερικό διαθέτει ένα μείγμα σκούρου χρώματος με πινελιές από κόκκινο, που προκαλούν εστίαση και ενθουσιασμό στην οδήγηση. Τα καθίσματα τονίζουν τον σπορ χαρακτήρα στο εσωτερικό, με επενδύσεις από συνδυασμό ειδικού υφάσματος και συνθετικού δέρματος, κεντημένο λογότυπο NISMO και κόκκινες/γκρι ραφές.
Χρησιμοποιώντας αεροδυναμικές τεχνολογίες που έχουν δοκιμαστεί και βελτιωθεί στους αγώνες αυτοκινήτων, το Note Aura NISMO διαθέτει βελτιστοποιημένη αεροδυναμική, προσφέροντας σταθερότητα σε υψηλές ταχύτητες. Ο γρήγορος και ομαλός χειρισμός, καθώς και η υψηλή σταθερότητα στο σύστημα διεύθυνσης, συνεπικουρούνται από την εξειδικευμένη ανάρτηση και τη βελτιστοποιημένη κατανομή της ακαμψίας στο αμάξωμα. Επιπλέον, το Note Aura NISMO αξιοποιεί στο έπακρο το σύστημα e-POWER δεύτερης γενιάς για να προσφέρει άμεση απόκριση και αυξημένη επιτάχυνση, που ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των φίλων της NISMO και των γνήσιων εραστών της οδήγησης.
Για το Note Aura NISMO διατίθενται τρεις ρυθμίσεις λειτουργίας οδήγησης. Η λειτουργία οδήγησης NISMO προσφέρει πιο ισχυρή απόκριση και αυξημένη επιτάχυνση. Οι λειτουργίες Normal Mode και Eco Mode, έχουν και αυτές ρυθμιστεί ειδικά για την έκδοση NISMO, παρέχοντας πιο άνετη οδήγηση. Το υβριδικό σύστημα αποτελείται από ένα βενζινοκινητήρα 1.2 λτ. 82 ίππων και 103 Nm ροπής και δύο ηλεκτροκινητήρες (στο 4κίνητο). Ο εμπρός αποδίδει 136 ίππους και ροπή 300 Nm στις 0-2.900 σ.α.λ. και ο πίσω έχει ισχύ 68 ίππων και 100 Nm ροπής.
Πηγή: Autogreeknews
Bugatti: Πως το τολμηρό όραμα Ferdinand Piëch έφερε την επανάσταση στα super car με τον W16 κινητήρα στη Veyron
Στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας, λίγα ονόματα προκαλούν τον ίδιο σεβασμό για τις επιδόσεις, την πολυτέλεια και την πρωτοποριακή μηχανική όπως η Bugatti. Το Veyron 16.4, του 2005, ήταν ένα υπερ-σπορ αυτοκίνητο που γεννήθηκε από ένα τολμηρό όραμα και επαναπροσδιόρισε τα όρια των δυνατοτήτων.
Ωστόσο, η άφιξη της Veyron δεν ήταν μια ξαφνική αποκάλυψη, αλλά το αποκορύφωμα μιας επίπονης έρευνας. Μεταξύ του 1998 και του 1999, μια σειρά ξεχωριστών μελετών σχεδιασμού διερεύνησε διαφορετικές πτυχές της φιλοδοξίας του Ferdinand Piëch, καθεμία ανοίγοντας το δρόμο για το τελικό σχέδιο.
Η γένεση της σύγχρονης Bugatti βασίζεται στη φιλοδοξία του Ferdinand Karl Piëch, τότε Προέδρου του Ομίλου Volkswagen. Το 1997, εμπνευσμένος από την επιθυμία να δημιουργήσει ένα υπερ αυτοκίνητο με ξεχωριστή φινέτσα και με δύναμη στον κινητήρα που να ξεπερνάει κάθε όριο, ο Piëch έβαλε μπροστά το σχέδιό του. Να υλοποιήσει αυτό που οραματίσθηκε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με τρένο Shinkansen στην Ιαπωνία. Και η αρχή έγινε με τον επαναστατικό κινητήρα 18 κυλίνδρων.
Σχεδιασμένη σε ένα φάκελο, η κατασκευή W18 έγινε η βασική σύλληψη της ανακατασκευής της Bugatti, αφού η Volkswagen AG απέκτησε τα δικαιώματα της μάρκας τον Μάϊο του 1998. Ο Piëch δεν αναζήτησε μόνο ταχύτητα, αλλά ένα αυτοκίνητο ικανό να ξεπεράσει τα 400 km/h, προσφέροντας την άνεση, την κομψότητα και τη χρηστικότητα, μια εντελώς νέας πρόκλησης που απαιτούσε εντελώς νέες μηχανικές λύσεις.
Για να υλοποιήσει αυτό το όραμα, ο Ferdinand Piëch ανέθεσε στον Giorgetto Giugiaro της Italdesign να προσφέρει μια νέα φιλοσοφία οχήματος. Το πρώτο αποτέλεσμα της συνεργασίας τους, το EB 118, έκανε το ντεμπούτο του στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού τον Σεπτέμβριο του 1998. Έκανε την εμφάνισή του ως ένα κομψό, επιβλητικό δίθυρο κουπέ αιχμαλωτίζοντας την πεμπτουσία ενός grand tourer. Ο σχεδιασμός του χαρακτηριζόταν από ένα μακρύ, φαρδύ καπό – που ήταν απαραίτητο εξαιτίας του μεγέθους του ατμοσφαιρικού κινητήρα W18 6,3 λίτρων που ήταν τοποθετημένος μπροστά και απέδιδε 555 ίππους.
Στο εσωτερικό, η καμπίνα αγκάλιασε επιρροές της Art Deco, δίνοντας έμφαση στην πολυτέλεια, την άνεση και τη χειροποίητη κατασκευή. Σε συνδυασμό με την προηγμένη μηχανική του αυτοκινήτου, συμπεριλαμβανομένου του μοναδικού συστήματος μετάδοσης κίνησης W18 και της μόνιμης τετρακίνησης, το EB 118 ήταν μια τολμηρή δήλωση προθέσεων: ένας απρόσκοπτος συνδυασμός της κληρονομιάς της Bugatti και της πρωτοποριακής καινοτομίας.
Αμέσως μετά, το πολυτελές σαλόνι EB 218 έκανε το ντεμπούτο του στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1999. Επίσης σχεδιασμένο από τον Giugiaro, το EB 218 παρουσιάστηκε ως εξέλιξη του προηγούμενου πρωτότυπου Bugatti EB 112 (από την εποχή Artioli) αλλά τώρα τροφοδοτούμενο από τον ίδιο τρομερό κινητήρα με τον EB 118.
Αυτό το τετράθυρο σεντάν αποτελούσε μια διαφορετική διάσταση της ταυτότητας της Bugatti, εστιάζοντας στην απόλυτη πολυτέλεια.
Με μήκος μεγαλύτερο από το EB 118, στα 5,3 μέτρα διέθετε διακριτικά αναθεωρημένες καμπυλότητες για τους προφυλακτήρες, τα φώτα και το καπό, προσαρμόζοντας τις απαιτήσεις χωροταξίας του W18 σε ένα σεντάν διατηρώντας παράλληλα τη μόνιμη τετρακίνηση.
Το EB 218 απέδειξε την ευελιξία του κινητήρα W18 και την ικανότητα της μάρκας να παράγει όχι μόνο κουπέ αλλά και μεγάλα, υπερπολυτελή οχήματα, που θυμίζουν μοντέλα όπως το Type 41 Royale.
Μια σημαντική αλλαγή κατεύθυνσης σημειώθηκε αργότερα εκείνο το έτος. Στο IAA στη Φρανκφούρτη τον Σεπτέμβριο του 1999, η Bugatti παρουσίασε το EB 18/3 Chiron. Σχεδιασμένο από τον Fabrizio Giugiaro υπό την καθοδήγηση του πατέρα του, αυτό το concept απομακρύνθηκε από τη διάταξη του μπροστινού κινητήρα των προκατόχων του.
Το EB 18/3 Chiron ήταν μια καθαρή, διθέσια μελέτη σούπερ σπορ αυτοκινήτου με το W18 σε διάταξη κινητήρα τοποθετημένο στη μέση. Έτσι έγινε μια εντυπωσιακή αλλαγή στις αναλογίες του αυτοκινήτου με μια πιο επιθετική σχεδιαστικά προς τα εμπρός καμπίνα, χαρακτηριστική των σπορ αυτοκινήτων υψηλών επιδόσεων. Ενώ εξακολουθούσε να διαθέτει τον 555 PS W18 και τετρακίνηση, το στυλ επικεντρώθηκε περισσότερο στην αεροδυναμική απόδοση και τη δυναμική ικανότητα.
Αυτή η πρωτότυπη έκδοση, που πήρε το όνομά της από το θρυλικό οδηγό αγώνων Bugatti, Louis Chiron, σηματοδότησε τη νέα τάση των υπερ-σπορ αυτοκινήτων που θα κατακτούσε τελικά η Veyron με τον εκπληκτικό W18 κινητήρα.
Ένα μήνα αργότερα, τον Οκτώβριο του 1999, έγινε το τελευταίο εξελικτικό βήμα για τη Bugatti EB 18/4 Veyron, πριν κάνει το ντεμπούτο της στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Τόκιο.
Κατασκευασμένο εσωτερικά από τον Όμιλο Volkswagen υπό τις οδηγίες του Hartmut Warkuß, με το εξωτερικό να σχεδιάζεται από το νεαρό Jozef Kabaň, το EB 18/4 παρουσίαζε μια πολύ πιο συμπαγή και εστιασμένη σιλουέτα σπορ αυτοκινήτου με κινητήρα στο κέντρο. Το στυλ του προμήνυε έντονα το εμβληματικό σχήμα, τις αναλογίες και τα βασικά σχεδιαστικά στοιχεία του αυτοκινήτου παραγωγής.
Αν και αρχικά εμφανίστηκε με τον κινητήρα W18, η τεράστια πρόκληση της αξιόπιστης εξαγωγής άνω των 1.000 PS και η διαχείριση της θερμότητας και της πολυπλοκότητας του ατμοσφαιρικού W18 οδήγησε σε μια καθοριστική μηχανική αλλαγή. Μέχρι το 2000, πάρθηκε η απόφαση για την ανάπτυξη ενός νέου κινητήρα: του 8,0 λίτρων, τετραπλού υπερσυμπιεστή W16. Αυτός ο κινητήρας θα μπορούσε να επιτύχει πιο αποτελεσματικά τους στόχους ακραίων επιδόσεων της Piëch των 1.001 PS και τελικής ταχύτητας άνω των 400 km/h, αν και απαιτούσε ένα πρωτοφανώς εξελιγμένο σύστημα ψύξης.
Η επιλογή του ονόματος «Veyron» για το τελικό πρωτότυπο και το αυτοκίνητο παραγωγής που ακολούθησε ήταν μία επιλεκτική αναφορά από την πλούσια κληρονομιά της Bugatti. Ο Pierre Veyron (1903-1970) ήταν κάτι περισσότερο από απλώς ένας οδηγός αγώνων. Ήταν μηχανικός ανάπτυξης και επίσημος οδηγός δοκιμών για τη μάρκα κατά τη δεκαετία του 1930. Το κορυφαίο του επίτευγμα ήρθε το 1939 όταν, μαζί με τον Jean-Pierre Wimille, εξασφάλισε μια νίκη για την Bugatti στο διάσημο 24 Hours of Le Mans, πιλοτάροντας ένα Tank Type 57C.
Το ταξίδι από το αρχικό σκίτσο W18 του Ferdinand Piëch μέχρι το κορυφαίο παγκοσμίως Veyron 16.4 ήταν απόδειξη αδιάκοπης καινοτομίας, επαναληπτικής σχεδίασης και βαθύ σεβασμού για την κληρονομιά της Bugatti. Τα πρωτότυπα αυτοκίνητα – EB 118, EB 218, EB 18/3 Chiron και EB 18/4 Veyron – δεν ήταν απλές σχεδιαστικές ασκήσεις αλλά κρίσιμα βήματα μηχανικής. Καθένα από αυτά εξερεύνησε διαφορετικά στυλ (grand tourer, πολυτελές σεντάν, σπορ αυτοκίνητο με κινητήρα στο κέντρο) και δοκίμασε τα όρια του φιλόδοξου κινητήρα W18, πριν η τελική σύγκλιση του σχεδιασμού και η μηχανική στροφή προς τον κινητήρα W16 καθορίσουν τη Veyron. Έδειξαν τη φιλοδοξία, τις μηχανικές προκλήσεις και την εξελισσόμενη σχεδιαστική γλώσσα που κορυφώθηκε σε ένα όχημα που τιμούσε το παρελθόν, ενώ ταυτόχρονα σφυρηλατούσε ένα εντελώς νέο μέλλον για τον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Πηγή: Zougla.gr