Σίγουρα τα supercars έχουν τους περισσότερους θαυμαστές στο χώρο του αυτοκινήτου καθώς συνδυάζουν στυλ και γκάζια. Υπάρχει όμως και μία μεγάλη ομάδα ανθρώπων που προτιμούν τα πιο “macho” σύνολα, που δεν έχουν τόσο εκλεπτυσμένη εμφάνιση και προτιμούν την επιβλητική εικόνα, πάντα με έναν κινητήρα V6 (και πάνω) να βρυχάται συνεχώς.
Dodge Charger Hellcat: Πετυχαίνει το 0-100 σε 3.5 δευτ. έχοντας έναν V8 κινητήρα 6.200κ.εκ. απόδοσης 797 ίππων. Ένα σύνολο αρκετά απλό τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά, έχοντας πάντα ροπή 884 Νm που σε «κολλάει» στο κάθισμα.
Ford Shelby Mustang GT500: Ίσως το πιο γνωστό muscle car στον κόσμο, στην κορυφαία του έκδοση. Με 760 άλογα από V8 κινητήρα και ροπή στα 850 Nm στις 5.000σ.α.λ. είναι το πρώτο αυτοκίνητο που έρχεται στο μυαλό όσων λατρεύουν τα muscle cars. Φυσικά και ο ήχος, ανάλογος της εμφάνισης. 0-100 σε 3.3 δευτ.
Chevrolet ZL1 1LE: Ένα μεγαθήριο της αυτοκίνησης με V8 κινητήρα 6.2λτ. απόδοσης 650 ίππων. Μπορεί να συνδυαστεί τόσο με 6άρι χειροκίνητο όσο και με 10άρι αυτόματο κιβώτιο ενώ είναι κυρίως φτιαγμένο για πίστα, έχοντας και τα ανάλογα προγράμματα ήδη περασμένα στο εγκέφαλο. 0-100 σε 3.2 δευτ. έχει χρόνο στη πράσινη κόλαση μόλις 7:16.04.
Dodge Challenger SRT Demon: Με αστείρευτη ιπποδύναμη 840 ίππων και 972 Nm ροπής στις 4.500σ.α.λ. το συγκεκριμένο σύνολο είναι από τα γρηγορότερα muscle cars στον κόσμο. Πετυχαίνει το 0-100 σε 2.3 δευτ.
Dodge Viper ACR: Με κινητήρα V10 8.400κ.εκ. και πλαϊνές απολήξεις εξάτμισης, καταφέρνει το 0-100 σε 3.8 δευτ. Η ιπποδύναμη είναι στα 645 άλογα και η ροπή φτάνει τα 815 Nm, την ώρα που η εμφάνιση του είναι κάτι ανάμεσα σε supercar και muscle car.
Chevrolet “Exorcist” Camaro By Hennessey: Αποτελεί την έκδοση της Camaro ZL1 με ισχύ 1.000 ίππων και 1.200 Nm ροπής. Ο τροποποιημένος V8 κινητήρας των 6.2 λτ. μπορεί να συνεργαστεί είτε με 10άρι αυτόματο είτε με 6άρι χειροκίνητο σασμάν, την ώρα που πετυχαίνει το 0-100 σε 2.1 δευτ. και το 0-400 σε 10 δευτ.
Πηγή: Zougla.gr
Akio Toyoda: «Ένα sport αυτοκίνητο πρέπει να κάνει θόρυβο και να μυρίζει βενζίνη»
Ο Akio Toyoda (εγγονός του ιδρυτή της μάρκας και σημερινός πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου) έχει δηλώσει και αποδείξει πως είναι γνήσιος petrolhead. Αρχικά ο ίδιος είναι ο λόγος που η Toyota έχει πλέον να προσφέρει πολλές sport εκδόσεις μοντέλων, ενώ παράλληλα συμμετέχει ως οδηγός και σε αγώνες αντοχής, όπως ο 24ωρος αγώνας του Nurburgring.
Σε πρόσφατη συνέντευξη του, ο ισχυρός άντρας της Toyota, δήλωσε «Για εμένα, ένα σπορ αυτοκίνητο πρέπει να μυρίζει βενζίνη και να έχει θορυβώδη κινητήρα». Ενώ πάντα προσγειωμένος και ρεαλιστής, συνέχισε λέγοντας «Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι μέσα στην Toyota που θα παθιάζονται με την ανάπτυξη ηλεκτρικών σπορ αυτοκινήτων».
Ο Toyoda είναι εδώ και καιρό υποστηρικτής των κινητήρων εσωτερικής καύσης, τόσο για καθημερινά επιβατικά οχήματα όσο και για οχήματα υψηλών επιδόσεων. Τα σχόλιά του υποστηρίζονται από τις μακροχρόνιες φήμες για την αναβίωση των Toyota Celica και MR2, τα οποία θα προστεθούν στην συνεχώς αυξανόμενη γκάμα των σπορ αυτοκινήτων Gazoo Racing της μάρκας.
Η απροθυμία του Toyoda να κατασκευάσει τα σπορ αυτοκίνητα της μάρκας του ως EV, ίσως δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένης της απροθυμίας του να αγωνιστεί με οχήματα που κινούνται με μπαταρία.
Όταν ρωτήθηκε αν θα συμμετείχε ποτέ σε μια σειρά αγώνων EV, ο Toyoda δήλωσε στο Automotive News ότι είναι απίθανο να τον δούμε στην πίστα χωρίς βενζινοκινητήρα.«Όχι! Δεν είναι συναρπαστικό, γιατί δεν θα μπορείς να κάνεις τον γύρο της πίστας για περισσότερο από μία ώρα», δήλωσε ο Toyoda.
“Το είδος των αγώνων στους οποίους συμμετέχω είναι κυρίως αγώνες αντοχής, οπότε με τα σημερινά ηλεκτρικά οχήματα, δεν πρόκειται να είναι ένας αγώνας των αυτοκινήτων. Είναι ένας αγώνας του χρόνου φόρτισης ή της ανταλλαγής μπαταριών ή κάτι τέτοιο. Ο οδηγός θα πρέπει να αναλάβει αυτή την πρόκληση. Αυτή είναι η δουλειά “.
Παρά την απροθυμία του να αγωνιστεί με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ο Toyoda έχει οδηγήσει πιλοτικά αυτοκίνητα που κινούνται με υδρογόνο, στο οποίο η Toyota έχει επενδύσει ως εναλλακτική λύση στη βενζίνη.
Ο Toyoda πιστεύει ότι η ηλεκτροκίνηση θα πρέπει να είναι μία εναλλακτική και όχι μονόδρομος, λέγοντας πως ακόμα και στο πιο αισιόδοξο σενάριο, τα EV θα αποτελούν το 30% της αγοράς και όχι το100% που «κυνηγά» η Ε.Ε.