Σίγουρα τα supercars έχουν τους περισσότερους θαυμαστές στο χώρο του αυτοκινήτου καθώς συνδυάζουν στυλ και γκάζια. Υπάρχει όμως και μία μεγάλη ομάδα ανθρώπων που προτιμούν τα πιο “macho” σύνολα, που δεν έχουν τόσο εκλεπτυσμένη εμφάνιση και προτιμούν την επιβλητική εικόνα, πάντα με έναν κινητήρα V6 (και πάνω) να βρυχάται συνεχώς.
Dodge Charger Hellcat: Πετυχαίνει το 0-100 σε 3.5 δευτ. έχοντας έναν V8 κινητήρα 6.200κ.εκ. απόδοσης 797 ίππων. Ένα σύνολο αρκετά απλό τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά, έχοντας πάντα ροπή 884 Νm που σε «κολλάει» στο κάθισμα.

Ford Shelby Mustang GT500: Ίσως το πιο γνωστό muscle car στον κόσμο, στην κορυφαία του έκδοση. Με 760 άλογα από V8 κινητήρα και ροπή στα 850 Nm στις 5.000σ.α.λ. είναι το πρώτο αυτοκίνητο που έρχεται στο μυαλό όσων λατρεύουν τα muscle cars. Φυσικά και ο ήχος, ανάλογος της εμφάνισης. 0-100 σε 3.3 δευτ.

Chevrolet ZL1 1LE: Ένα μεγαθήριο της αυτοκίνησης με V8 κινητήρα 6.2λτ. απόδοσης 650 ίππων. Μπορεί να συνδυαστεί τόσο με 6άρι χειροκίνητο όσο και με 10άρι αυτόματο κιβώτιο ενώ είναι κυρίως φτιαγμένο για πίστα, έχοντας και τα ανάλογα προγράμματα ήδη περασμένα στο εγκέφαλο. 0-100 σε 3.2 δευτ. έχει χρόνο στη πράσινη κόλαση μόλις 7:16.04.

Dodge Challenger SRT Demon: Με αστείρευτη ιπποδύναμη 840 ίππων και 972 Nm ροπής στις 4.500σ.α.λ. το συγκεκριμένο σύνολο είναι από τα γρηγορότερα muscle cars στον κόσμο. Πετυχαίνει το 0-100 σε 2.3 δευτ.

Dodge Viper ACR: Με κινητήρα V10 8.400κ.εκ. και πλαϊνές απολήξεις εξάτμισης, καταφέρνει το 0-100 σε 3.8 δευτ. Η ιπποδύναμη είναι στα 645 άλογα και η ροπή φτάνει τα 815 Nm, την ώρα που η εμφάνιση του είναι κάτι ανάμεσα σε supercar και muscle car.

Chevrolet “Exorcist” Camaro By Hennessey: Αποτελεί την έκδοση της Camaro ZL1 με ισχύ 1.000 ίππων και 1.200 Nm ροπής. Ο τροποποιημένος V8 κινητήρας των 6.2 λτ. μπορεί να συνεργαστεί είτε με 10άρι αυτόματο είτε με 6άρι χειροκίνητο σασμάν, την ώρα που πετυχαίνει το 0-100 σε 2.1 δευτ. και το 0-400 σε 10 δευτ.

Πηγή: Zougla.gr

Αβέβαιο το μέλλον του ανθρακονήματος στην Ευρώπη
Η πρόταση αποτελεί μέρος της αναθεώρησης της Οδηγίας για τα Οχήματα Τέλους Κύκλου Ζωής (End of Life Vehicles – ELV), η οποία ρυθμίζει την αποσυναρμολόγηση και την ανακύκλωση αυτοκινήτων στην Ε.Ε.
Στόχος είναι να αυξηθεί ο περιβαλλοντικός χαρακτήρας της διαδικασίας, αλλά για πρώτη φορά, το ανθράκονημα ταξινομείται ως επιβλαβές υλικό. Αν τελικά εγκριθεί, η απαγόρευση δεν θα τεθεί σε ισχύ πριν το 2029, αφήνοντας χρονικό περιθώριο για προσαρμογές.
Το ανθράκονημα έχει γίνει αναπόσπαστο υλικό στη βιομηχανία, χρησιμοποιούμενο κυρίως στην αεροναυπηγική, στις ανεμογεννήτριες, σε ορισμένα εξαρτήματα μοτοσικλετών αλλά και σε πολλά αυτοκίνητα – ιδιαίτερα σε premium κατηγορίες.

Είναι πιο ελαφρύ από το αλουμίνιο και πιο ανθεκτικό από τον χάλυβα, γεγονός που το καθιστά ιδανικό για τη μείωση του βάρους, ειδικά στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όπου η μεγάλη μπαταρία προσθέτει σημαντικό βάρος. Η χρήση του βοηθά στη βελτίωση της αυτονομίας και της οδικής συμπεριφοράς.
Η ανησυχία της Ε.Ε. εστιάζει στον τρόπο απόρριψης του υλικού. Κατά την ανακύκλωση ή την καύση του, τα νήματα ανθρακονήματος μπορεί να διασκορπιστούν στον αέρα, προκαλώντας προβλήματα στον εξοπλισμό και ενδεχομένως ερεθισμούς σε ανθρώπινους ιστούς.
Οι αυτοκινητοβιομηχανίες που επενδύουν συστηματικά στο ανθράκονημα ενδέχεται να επηρεαστούν σημαντικά, ειδικά μάρκες όπως η McLaren, η οποία κατασκευάζει ολόκληρα πλαίσια από ανθράκονημα, αλλά και κατασκευαστές ηλεκτρικών μοντέλων υψηλής απόδοσης.

Οι ιαπωνικές εταιρείες Toray Industries, Teijin και Mitsubishi Chemical, που ελέγχουν πάνω από το 50% της παγκόσμιας αγοράς, επίσης αναμένεται να δεχτούν ισχυρό πλήγμα, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό των πωλήσεών τους προέρχεται από την Ευρώπη.
Η παγκόσμια αγορά του ανθρακονήματος αποτιμήθηκε σε 5,48 δισ. δολάρια το 2024 και εκτιμάται ότι θα φτάσει τα 17,08 δισ. μέχρι το 2035, σύμφωνα με εκτίμηση της Roots Analysis. Από αυτή, περίπου το 10% έως 20% αφορά την αυτοκινητοβιομηχανία, ποσοστό που αναμένεται να αυξηθεί καθώς οι κατασκευαστές επιδιώκουν μείωση του βάρους.
Το ερώτημα που παραμένει είναι αν η Ευρώπη πράγματι θα προχωρήσει σε αυτή την απαγόρευση, ή αν θα περιοριστεί σε αυστηρότερους κανόνες διάθεσης και ανακύκλωσης του υλικού. Μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση, οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν λίγα χρόνια για να βρουν εναλλακτικές ή να προσαρμόσουν τις διαδικασίες τους.
