Όσο και να μην το βιώνουμε στη χώρα μας, στην οποία δεν υπάρχει οργανωμένη και αναπτυγμένη αυτοκινητοβιομηχανία, στην Ευρώπη έχει αρχίσει και σοβεί μια «διαμάχη» μεταξύ πολιτικών και παραγόντων του συγκεκριμένου κλάδου.
Οι πρώτοι πιέζονται και πιέζουν για την εφαρμογή μιας πολιτικής η οποία θα εξοβελίσει τους κινητήρες εσωτερικής καύσης το συντομότερο δυνατόν, ιδανικά και αύριο εάν είναι δυνατόν. Οι δεύτεροι, όντας μέσα στην πραγματικότητα της παραγωγικής διαδικασίας, πιέζονται και πιέζουν για τον εξορθολογισμό των εξαγγελθέντων προγραμμάτων αναφορικά με το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής τους.
Μεταξύ των δύο μερών βρίσκουν τη θέση τους και οι αναλυτές της αγοράς αυτοκινήτου. Ως γνωστόν, αυτοί έχουν τον ρόλο να προβλέψουν την πορεία των πωλήσεων βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα, όπως και την εξέλιξη των υφιστάμενων ή των υπό διαμόρφωση τάσεων στην Αυτοκινητοβιομηχανία. Δύσκολο ή ευκολότερο, το έργο τους είναι αναμενόμενο από όλους. Και τα αποτελέσματα των ερευνών τους πάντα θα δυσαρεστεί κάποιους.
Οι πολιτικοί προσπαθούν να δώσουν κίνητρα για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης και δημιουργούν ενθουσιασμό και προσδοκίες στο κοινό και στην χρηματιστηριακή αγορά. Όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, στην αρχή το προσφερόμενο χρήμα μοιάζει ατελείωτο. Ατελείωτες είναι και οι συζητήσεις για τον καινούργιο «αγγελικά πλασμένο κόσμο» στον οποίο θα ζήσουμε και υπέρμετρος ο στόμφος με τον οποίο εκφέρουμε τις βαθυστόχαστες και κυρίως… εμπεριστατωμένες σκέψεις μας περί αυτού.
Λίγο καιρό αργότερα, φυσικά, τα χρήματα μειώνονται. Η αμφιβολία αρχίζει να διαμορφώνεται, οι δεύτερες σκέψεις επιστρέφουν συχνότερα, η σιωπή ή η προσπάθεια αλλαγής θέματος στις σχετικές συζητήσεις είναι εμφανής, η πραγματικότητα μας επαναφέρει στα σκληρά δεδομένα της…«Τελικά, μήπως να πάω για σέρβις το παλιό αυτοκίνητο και να περιμένω περισσότερο για να πάρω ηλεκτρικό»;
Κάποια από τα ευρήματα των αναλυτών της αγοράς αυτοκινήτου αναφορικά με την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης στην Ευρώπη θα δυσαρεστήσουν τους πολιτικούς και όσους έχουν επενδύσει σε αυτή, σε οικονομικό ή ακόμα και σε ιδεολογικό επίπεδο. Το παράδειγμα της Γερμανίας, της βασικότερης χώρας παραγωγής αυτοκινήτων στη Γηραιά Ήπειρο, είναι χαρακτηριστικό.
Πέρυσι, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της χώρας είχε ανακοινώσει ότι ο στόχος είναι να υπάρχουν 15.000.000 αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα στη χώρα ως το 2030. Ακολουθώντας επιδοματική πολιτική ήδη από τα προηγούμενα χρόνια για τον σκοπό αυτό, τα στελέχη της πιστεύουν ότι αυτό θα είναι εφικτό.
Στις αρχές του 2022, το ποσό επιδότησης για όποιον θέλει να αποκτήσει ένα ηλεκτροκίνητο όχημα έφτανε έως τα 6.000 ευρώ για τα αυτοκίνητα αυτής της τεχνολογίας με τιμή έως 40.000 ευρώ. Στο τέλος του έτους είχε μειωθεί στα έως 4.500 ευρώ λόγω αντίστοιχης μείωσης στα σχετικά κονδύλια.
Στελέχη του Γερμανικού Κέντρου Ερευνών για την Αυτοκίνηση, έπειτα από έρευνα που πραγματοποίησαν, διαπίστωσαν ότι εάν δεν αλλάξει κάτι σε σημαντικό βαθμό, η ζήτηση για τα αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα τα προσεχή χρόνια θα είναι αυξανόμενη αλλά όχι στον βαθμό που εκτιμούν οι πολιτικοί της χώρας. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τις προβλέψεις τους το 2030 θα κυκλοφορούν σε αυτή περίπου 7,5 εκατομμύρια ηλεκτρικά αυτοκίνητα αντί των 15 εκατομμυρίων που ήταν η αρχική πρόβλεψη.
Όπως εκτιμούν, το ίδιο φαινόμενο θα ισχύσει και τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Επιπλέον, αναφέρουν ότι θα πρέπει να υπάρξει εξορθολογισμός και στις προσδοκίες για την ανάπτυξη των απαραίτητων υποδομών φόρτισης των αυτοκινήτων, τόσο ιδιωτικών όσο και δημόσιων σταθμών.
Πηγή: Autoblog
Ferrari F50 Legacy Tour: Το θρυλικό μοντέλο έκλεισε τα 30 και το γιόρτασε με μία επική εκδήλωση
Αυτό το Σαββατοκύριακο ολοκληρώθηκε το F50 Legacy Tour 2025, μια αποκλειστική εκδήλωση της Ferrari αφιερωμένη στους ιδιοκτήτες του θρυλικού μοντέλου. Η F50, το τρίτο supercar από το Prancing Horse, παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης το 1995 για τον εορτασμό της 50ης επετείου της εταιρείας και ακόμα και σήμερα μαγεύει σε κάθε πέρασμα του.
Πάνω από 20 συμμετέχουσες ομάδες από 10 διαφορετικά έθνη κάλυψαν 675 χιλιόμετρα σε τρεις ημέρες οδήγησης στην Τοσκάνη και την Εμίλια-Ρομάνια, επισκεπτόμενες μερικές από τις πιο όμορφες πόλεις της Ιταλίας. Συνολικά, όλες οι F50 διένυσαν 15.000 χιλιόμετρα, αποδεικνύοντας το πάθος αυτών των ιδιοκτητών supercar και τη διαρκή αξιοπιστία των F50, ακόμη και 30 χρόνια μετά την έξοδό τους από τη γραμμή παραγωγής.
Το Legacy Tour ξεκίνησε από τα ιαματικά λουτρά της Saturnia και πέρασε από μαγευτικές πόλεις και τοποθεσίες όπως το Grosseto, το Porto Santo Stefano και τη Σιένα, πριν φτάσει στο Maranello την Παρασκευή 9 Μαΐου. Μεταξύ των πολλών οργανωμένων δραστηριοτήτων, οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να συναντήσουν τον Paolo Martinelli, τον μηχανικό που ήταν υπεύθυνος για την ανάπτυξη του εμβληματικού κινητήρα V12, ο οποίος παραμένει η πιο άμεση τεχνολογική μεταφορά από έναν κινητήρα της Formula 1 σε ένα αυτοκίνητο δρόμου της Ferrari στην πρόσφατη ιστορία.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την παρέλαση των αυτοκινήτων και έναν τιμητικό γύρο στη θρυλική πίστα Fiorano Circuit, όπου εξελίχθηκαν όλες οι Ferrari, συμπεριλαμβανομένης της F50, από το άνοιγμα της πίστας το 1972.
Η θρυλική Ferrari F50
Η F50, ήταν το πρώτο υπεραυτοκίνητο με το σήμα της Ferrari που κινούνταν από έναν ατμοσφαιρικό V12. Επρόκειτο για ένα μοτέρ που προερχόταν απευθείας από τη Formula 1, τοποθετημένο σε διαμήκη μεσαία οπίσθια θέση σε ένα μονοκόκ σασί κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από ανθρακονήματα. Αυτό το αυτοκίνητο αντιπροσώπευε το αποκορύφωμα της τεχνολογικής μεταφοράς από την κορυφαία κατηγορία μηχανοκίνητου αθλητισμού για την εποχή του. Μάλιστα ήταν επίσης εξοπλισμένη με αφαιρούμενη οροφή Targa για να προσφέρει μια οδηγική εμπειρία πιο κοντά σε αυτή ενός αγωνιστικού αυτοκινήτου, ένα χαρακτηριστικό που τονίζεται επίσης από την έλλειψη ABS και υποβοήθησης τιμονιού. Κατασκευάστηκαν 349 παραδείγματα, αριθμός που επιλέχθηκε καθώς ήταν «ένας λιγότερος από τη ζήτηση της αγοράς για την οποία προοριζόταν».