Όσο και να μην το βιώνουμε στη χώρα μας, στην οποία δεν υπάρχει οργανωμένη και αναπτυγμένη αυτοκινητοβιομηχανία, στην Ευρώπη έχει αρχίσει και σοβεί μια «διαμάχη» μεταξύ πολιτικών και παραγόντων του συγκεκριμένου κλάδου.
Οι πρώτοι πιέζονται και πιέζουν για την εφαρμογή μιας πολιτικής η οποία θα εξοβελίσει τους κινητήρες εσωτερικής καύσης το συντομότερο δυνατόν, ιδανικά και αύριο εάν είναι δυνατόν. Οι δεύτεροι, όντας μέσα στην πραγματικότητα της παραγωγικής διαδικασίας, πιέζονται και πιέζουν για τον εξορθολογισμό των εξαγγελθέντων προγραμμάτων αναφορικά με το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής τους.
Μεταξύ των δύο μερών βρίσκουν τη θέση τους και οι αναλυτές της αγοράς αυτοκινήτου. Ως γνωστόν, αυτοί έχουν τον ρόλο να προβλέψουν την πορεία των πωλήσεων βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα, όπως και την εξέλιξη των υφιστάμενων ή των υπό διαμόρφωση τάσεων στην Αυτοκινητοβιομηχανία. Δύσκολο ή ευκολότερο, το έργο τους είναι αναμενόμενο από όλους. Και τα αποτελέσματα των ερευνών τους πάντα θα δυσαρεστεί κάποιους.
Οι πολιτικοί προσπαθούν να δώσουν κίνητρα για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης και δημιουργούν ενθουσιασμό και προσδοκίες στο κοινό και στην χρηματιστηριακή αγορά. Όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, στην αρχή το προσφερόμενο χρήμα μοιάζει ατελείωτο. Ατελείωτες είναι και οι συζητήσεις για τον καινούργιο «αγγελικά πλασμένο κόσμο» στον οποίο θα ζήσουμε και υπέρμετρος ο στόμφος με τον οποίο εκφέρουμε τις βαθυστόχαστες και κυρίως… εμπεριστατωμένες σκέψεις μας περί αυτού.
Λίγο καιρό αργότερα, φυσικά, τα χρήματα μειώνονται. Η αμφιβολία αρχίζει να διαμορφώνεται, οι δεύτερες σκέψεις επιστρέφουν συχνότερα, η σιωπή ή η προσπάθεια αλλαγής θέματος στις σχετικές συζητήσεις είναι εμφανής, η πραγματικότητα μας επαναφέρει στα σκληρά δεδομένα της…«Τελικά, μήπως να πάω για σέρβις το παλιό αυτοκίνητο και να περιμένω περισσότερο για να πάρω ηλεκτρικό»;
Κάποια από τα ευρήματα των αναλυτών της αγοράς αυτοκινήτου αναφορικά με την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης στην Ευρώπη θα δυσαρεστήσουν τους πολιτικούς και όσους έχουν επενδύσει σε αυτή, σε οικονομικό ή ακόμα και σε ιδεολογικό επίπεδο. Το παράδειγμα της Γερμανίας, της βασικότερης χώρας παραγωγής αυτοκινήτων στη Γηραιά Ήπειρο, είναι χαρακτηριστικό.
Πέρυσι, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της χώρας είχε ανακοινώσει ότι ο στόχος είναι να υπάρχουν 15.000.000 αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα στη χώρα ως το 2030. Ακολουθώντας επιδοματική πολιτική ήδη από τα προηγούμενα χρόνια για τον σκοπό αυτό, τα στελέχη της πιστεύουν ότι αυτό θα είναι εφικτό.
Στις αρχές του 2022, το ποσό επιδότησης για όποιον θέλει να αποκτήσει ένα ηλεκτροκίνητο όχημα έφτανε έως τα 6.000 ευρώ για τα αυτοκίνητα αυτής της τεχνολογίας με τιμή έως 40.000 ευρώ. Στο τέλος του έτους είχε μειωθεί στα έως 4.500 ευρώ λόγω αντίστοιχης μείωσης στα σχετικά κονδύλια.
Στελέχη του Γερμανικού Κέντρου Ερευνών για την Αυτοκίνηση, έπειτα από έρευνα που πραγματοποίησαν, διαπίστωσαν ότι εάν δεν αλλάξει κάτι σε σημαντικό βαθμό, η ζήτηση για τα αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα τα προσεχή χρόνια θα είναι αυξανόμενη αλλά όχι στον βαθμό που εκτιμούν οι πολιτικοί της χώρας. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τις προβλέψεις τους το 2030 θα κυκλοφορούν σε αυτή περίπου 7,5 εκατομμύρια ηλεκτρικά αυτοκίνητα αντί των 15 εκατομμυρίων που ήταν η αρχική πρόβλεψη.
Όπως εκτιμούν, το ίδιο φαινόμενο θα ισχύσει και τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Επιπλέον, αναφέρουν ότι θα πρέπει να υπάρξει εξορθολογισμός και στις προσδοκίες για την ανάπτυξη των απαραίτητων υποδομών φόρτισης των αυτοκινήτων, τόσο ιδιωτικών όσο και δημόσιων σταθμών.
Πηγή: Autoblog
Σε δημοπρασία αδιανόητη συλλογή 42 αυτοκινήτων, εκ των οποίων 31 Ferrari
Στις 11 Οκτωβρίου στο ξενοδοχείο The Dolder Grand Hotel της Ζυρίχης, ο οίκος RM Sotheby’s θα βγάλει στο σφυρί μια συλλογή αυτοκινήτων ενός ιδιοκτήτη που αποτελείται από τα πιο σπάνια και πιο περιζήτητα supercars και hypercars. Αυτή είναι χωρίς αμφιβολία, μια από τις πιο συναρπαστικές συλλογές που έχουν βγει στην αγορά τα τελευταία χρόνια, με τον οίκο να την ονομάζει Tailored for Speed.
Η άψογα επιμελημένη συλλογή αποτελείται από 42 αυτοκίνητα και αποτελείται από εμβληματικά αγωνιστικά αυτοκίνητα όπως η Ferrari 333 SP, hypercars αιχμής όπως η Ferrari LaFerrari Aperta και η Pagani Huayra Roadster BC, μέχρι αυτοκίνητα περιορισμένης έκδοσης για πίστα όπως η Ferrari FXX K και η Aston Martin Valkyrie AMR Pro.
Η λίστα
- 1968 Ferrari 365 GT 2+2 by Pininfarina
- 1973 Ferrari 365 GTB/4 Daytona Berlinetta by Scaglietti
- 1978 Ferrari 512 BB
- 1980 Ferrari 400i Automatic
- 1987 Ferrari 412
- 1987 Ferrari Testarossa ‘Monodado’
- 1989 Ferrari F40
- 1998 Ferrari 333 SP
- 2000 Ferrari 360 Modena
- 2002 Ferrari 550 Barchetta Pininfarina
- 2004 Ferrari 360 Challenge Stradale
- 2004 Ferrari 360 Spider
- 2005 Ferrari Superamerica
- 2009 Ferrari FXX
- 2009 Ferrari Scuderia Spider 16M
- 2010 Ferrari 599 GTO
- 2012 Ferrari 599XX
- 2012 Ferrari SA Aperta
- 2014 Ferrari LaFerrari
- 2015 Ferrari 458 Speciale A
- 2016 Ferrari F12tdf
- 2016 Ferrari FXX K
- 2017 Ferrari LaFerrari Aperta
- 2017 Ferrari F12berlinetta 70th Anniversary
- 2018 Ferrari GTC4Lusso 70th Anniversary
- 2019 Ferrari 488 GTE Evo
- 2019 Ferrari 488 Pista ‘Piloti Ferrari’
- 2020 Ferrari 488 GT3 Evo
- 2021 Ferrari Monza SP1
- 2023 Ferrari 812 Competizione
- 2024 Ferrari 812 Competizione A
- 2024 Ferrari Daytona SP3
- 2016 Bentley Continental GT3-R
- 2023 Bugatti Chiron Super Sport
- 2021 Lamborghini Sian FKP 37
- 2024 Lamborghini Huracan Tecnica 60th Anniversary Edition
- 2021 Pagani Huayra Roadster BC
- 2022 Pagani Huayra R
- 2024 Pagani Utopia
- 2022 Mercedes-AMG GT Track Series
- 2024 Mercedes-AMG GT2 Pro