Όσο και να μην το βιώνουμε στη χώρα μας, στην οποία δεν υπάρχει οργανωμένη και αναπτυγμένη αυτοκινητοβιομηχανία, στην Ευρώπη έχει αρχίσει και σοβεί μια «διαμάχη» μεταξύ πολιτικών και παραγόντων του συγκεκριμένου κλάδου.
Οι πρώτοι πιέζονται και πιέζουν για την εφαρμογή μιας πολιτικής η οποία θα εξοβελίσει τους κινητήρες εσωτερικής καύσης το συντομότερο δυνατόν, ιδανικά και αύριο εάν είναι δυνατόν. Οι δεύτεροι, όντας μέσα στην πραγματικότητα της παραγωγικής διαδικασίας, πιέζονται και πιέζουν για τον εξορθολογισμό των εξαγγελθέντων προγραμμάτων αναφορικά με το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής τους.
Μεταξύ των δύο μερών βρίσκουν τη θέση τους και οι αναλυτές της αγοράς αυτοκινήτου. Ως γνωστόν, αυτοί έχουν τον ρόλο να προβλέψουν την πορεία των πωλήσεων βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα, όπως και την εξέλιξη των υφιστάμενων ή των υπό διαμόρφωση τάσεων στην Αυτοκινητοβιομηχανία. Δύσκολο ή ευκολότερο, το έργο τους είναι αναμενόμενο από όλους. Και τα αποτελέσματα των ερευνών τους πάντα θα δυσαρεστεί κάποιους.
Οι πολιτικοί προσπαθούν να δώσουν κίνητρα για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης και δημιουργούν ενθουσιασμό και προσδοκίες στο κοινό και στην χρηματιστηριακή αγορά. Όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, στην αρχή το προσφερόμενο χρήμα μοιάζει ατελείωτο. Ατελείωτες είναι και οι συζητήσεις για τον καινούργιο «αγγελικά πλασμένο κόσμο» στον οποίο θα ζήσουμε και υπέρμετρος ο στόμφος με τον οποίο εκφέρουμε τις βαθυστόχαστες και κυρίως… εμπεριστατωμένες σκέψεις μας περί αυτού.
Λίγο καιρό αργότερα, φυσικά, τα χρήματα μειώνονται. Η αμφιβολία αρχίζει να διαμορφώνεται, οι δεύτερες σκέψεις επιστρέφουν συχνότερα, η σιωπή ή η προσπάθεια αλλαγής θέματος στις σχετικές συζητήσεις είναι εμφανής, η πραγματικότητα μας επαναφέρει στα σκληρά δεδομένα της…«Τελικά, μήπως να πάω για σέρβις το παλιό αυτοκίνητο και να περιμένω περισσότερο για να πάρω ηλεκτρικό»;
Κάποια από τα ευρήματα των αναλυτών της αγοράς αυτοκινήτου αναφορικά με την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης στην Ευρώπη θα δυσαρεστήσουν τους πολιτικούς και όσους έχουν επενδύσει σε αυτή, σε οικονομικό ή ακόμα και σε ιδεολογικό επίπεδο. Το παράδειγμα της Γερμανίας, της βασικότερης χώρας παραγωγής αυτοκινήτων στη Γηραιά Ήπειρο, είναι χαρακτηριστικό.
Πέρυσι, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της χώρας είχε ανακοινώσει ότι ο στόχος είναι να υπάρχουν 15.000.000 αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα στη χώρα ως το 2030. Ακολουθώντας επιδοματική πολιτική ήδη από τα προηγούμενα χρόνια για τον σκοπό αυτό, τα στελέχη της πιστεύουν ότι αυτό θα είναι εφικτό.
Στις αρχές του 2022, το ποσό επιδότησης για όποιον θέλει να αποκτήσει ένα ηλεκτροκίνητο όχημα έφτανε έως τα 6.000 ευρώ για τα αυτοκίνητα αυτής της τεχνολογίας με τιμή έως 40.000 ευρώ. Στο τέλος του έτους είχε μειωθεί στα έως 4.500 ευρώ λόγω αντίστοιχης μείωσης στα σχετικά κονδύλια.
Στελέχη του Γερμανικού Κέντρου Ερευνών για την Αυτοκίνηση, έπειτα από έρευνα που πραγματοποίησαν, διαπίστωσαν ότι εάν δεν αλλάξει κάτι σε σημαντικό βαθμό, η ζήτηση για τα αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα τα προσεχή χρόνια θα είναι αυξανόμενη αλλά όχι στον βαθμό που εκτιμούν οι πολιτικοί της χώρας. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τις προβλέψεις τους το 2030 θα κυκλοφορούν σε αυτή περίπου 7,5 εκατομμύρια ηλεκτρικά αυτοκίνητα αντί των 15 εκατομμυρίων που ήταν η αρχική πρόβλεψη.
Όπως εκτιμούν, το ίδιο φαινόμενο θα ισχύσει και τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Επιπλέον, αναφέρουν ότι θα πρέπει να υπάρξει εξορθολογισμός και στις προσδοκίες για την ανάπτυξη των απαραίτητων υποδομών φόρτισης των αυτοκινήτων, τόσο ιδιωτικών όσο και δημόσιων σταθμών.
Πηγή: Autoblog
1000 Miglia 2025: Η Maserati στους δρόμους για την αναβίωση του θρυλικού αγώνα
Η 43η ιστορική αναπαράσταση του θρυλικού ιταλικού αγώνα 1000 Miglia ξεκινάει, με τη συμμετοχή κλασικών αυτοκινήτων που είτε έλαβαν μέρος στον αυθεντικό αγώνα είτε παράχθηκαν κατά την περίοδο διεξαγωγής του (1927-1957). Η Maserati θα συμμετάσχει με ένα κλασικό αυτοκίνητο, μια A6 GCS/53, ενώ από τα οχήματα υποστήριξης (Support Cars) θα ξεχωρίσουν μια GranCabrio 490, μία GranTurismo Trofeo και μια Grecale Trofeo -όλες με ειδικές «ενδυμασίες» στο αμάξωμά τους, αποτίνοντας φόρο τιμής στο έμβλημα της Maserati που σχεδιάστηκε πριν από 100 χρόνια. Παράλληλα σε λιγότερο από ένα χρόνο θα ξεκινήσουν οι εορτασμοί για τη συμπλήρωση ενός αιώνα συμμετοχής της μάρκας στους αγώνες. Ήταν το μακρινό 1926 όταν η Maserati Tipo 26, το πρώτο μοντέλο με το έμβλημα της Τρίαινας στο καπό του, θριάμβευσε στο Targa Florio, έχοντας πίσω από το τιμόνι τον Alfieri Maserati.
Η 43ή αναπαράσταση του 100 Miglia θα ξεκινήσει στις 17 Ιουνίου από την Μπρέσια, όπου τα οχήματα θα επιστρέψουν στις 21 Ιουνίου αφού σταματήσουν σε μερικές από τις πιο όμορφες πόλεις της χώρας. Φέτος θα συμμετάσχουν πάνω από 400 κλασικά αυτοκίνητα από 29 χώρες, που θα διανύσουν μια διαδρομή 1.900 χλμ. σε σχήμα “8”, εμπνευσμένη από τις πρώτες 12 εκδόσεις του αγώνα ταχύτητας 1000 Miglia.
Στις κορυφαίες συμμετοχές συγκαταλέγεται μια Maserati A6 GCS/53 -ιδιοκτησίας ιδιώτη συλλέκτη- η οποία θεωρείται η Maserati με τις περισσότερες συμμετοχές στον αγώνα 1000 Miglia, συμπεριλαμβανομένου του τελευταίου αγώνα το 1957, ενώ την έχουν οδηγήσει πρωταθλητές όπως ο Luigi Musso. Το συγκεκριμένο μοντέλο αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη διαδικασία Πιστοποίησης Αυθεντικότητας του προγράμματος Maserati Classiche – του επίσημου προγράμματος της μάρκας για τη διατήρηση και ανάδειξη της ιστορικής της κληρονομιάς.
Γνωστή και ως Sport 200, η A6 GCS/53 δημιουργήθηκε για να επαναφέρει την Τρίαινα στην κορυφή της κατηγορίας “Sport 2-litre”, και από τις αρχές του 1953 καθιερώθηκε ως ένα από τα πιο περιζήτητα μεταξύ των ανερχόμενων ιταλικών και ξένων ταλέντων. Μέσα σε διάστημα δύο ετών κατασκευάστηκαν 53 μονάδες, ενώ η πρώτη σημαντική επιτυχία της A6 GCS/53 στo 1000 Miglia σημειώθηκε όταν ο Emilio Giletti κατέλαβε την έκτη θέση στη γενική κατάταξη και την πρώτη στην κατηγορία “Sport 2-litre”. Παρόλο που η A6 GCS/53 δεν βρέθηκε στην κορυφή της γενικής κατάταξης, κέρδισε μια ξεχωριστή θέση στις καρδιές των φίλων του μηχανοκίνητου αθλητισμού μεταξύ άλλων χάρη στα χαρακτηριστικά του κινητήρα της. Ο short-stroke “Superquadro” με διπλή ανάφλεξη και δύο εκκεντροφόρους επικεφαλής λειτουργούσε σε υψηλότερες στροφές, δίνοντας στο μοντέλο σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.