Όσο και να μην το βιώνουμε στη χώρα μας, στην οποία δεν υπάρχει οργανωμένη και αναπτυγμένη αυτοκινητοβιομηχανία, στην Ευρώπη έχει αρχίσει και σοβεί μια «διαμάχη» μεταξύ πολιτικών και παραγόντων του συγκεκριμένου κλάδου.
Οι πρώτοι πιέζονται και πιέζουν για την εφαρμογή μιας πολιτικής η οποία θα εξοβελίσει τους κινητήρες εσωτερικής καύσης το συντομότερο δυνατόν, ιδανικά και αύριο εάν είναι δυνατόν. Οι δεύτεροι, όντας μέσα στην πραγματικότητα της παραγωγικής διαδικασίας, πιέζονται και πιέζουν για τον εξορθολογισμό των εξαγγελθέντων προγραμμάτων αναφορικά με το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής τους.
Μεταξύ των δύο μερών βρίσκουν τη θέση τους και οι αναλυτές της αγοράς αυτοκινήτου. Ως γνωστόν, αυτοί έχουν τον ρόλο να προβλέψουν την πορεία των πωλήσεων βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα, όπως και την εξέλιξη των υφιστάμενων ή των υπό διαμόρφωση τάσεων στην Αυτοκινητοβιομηχανία. Δύσκολο ή ευκολότερο, το έργο τους είναι αναμενόμενο από όλους. Και τα αποτελέσματα των ερευνών τους πάντα θα δυσαρεστεί κάποιους.
Οι πολιτικοί προσπαθούν να δώσουν κίνητρα για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης και δημιουργούν ενθουσιασμό και προσδοκίες στο κοινό και στην χρηματιστηριακή αγορά. Όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, στην αρχή το προσφερόμενο χρήμα μοιάζει ατελείωτο. Ατελείωτες είναι και οι συζητήσεις για τον καινούργιο «αγγελικά πλασμένο κόσμο» στον οποίο θα ζήσουμε και υπέρμετρος ο στόμφος με τον οποίο εκφέρουμε τις βαθυστόχαστες και κυρίως… εμπεριστατωμένες σκέψεις μας περί αυτού.
Λίγο καιρό αργότερα, φυσικά, τα χρήματα μειώνονται. Η αμφιβολία αρχίζει να διαμορφώνεται, οι δεύτερες σκέψεις επιστρέφουν συχνότερα, η σιωπή ή η προσπάθεια αλλαγής θέματος στις σχετικές συζητήσεις είναι εμφανής, η πραγματικότητα μας επαναφέρει στα σκληρά δεδομένα της…«Τελικά, μήπως να πάω για σέρβις το παλιό αυτοκίνητο και να περιμένω περισσότερο για να πάρω ηλεκτρικό»;
Κάποια από τα ευρήματα των αναλυτών της αγοράς αυτοκινήτου αναφορικά με την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης στην Ευρώπη θα δυσαρεστήσουν τους πολιτικούς και όσους έχουν επενδύσει σε αυτή, σε οικονομικό ή ακόμα και σε ιδεολογικό επίπεδο. Το παράδειγμα της Γερμανίας, της βασικότερης χώρας παραγωγής αυτοκινήτων στη Γηραιά Ήπειρο, είναι χαρακτηριστικό.
Πέρυσι, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της χώρας είχε ανακοινώσει ότι ο στόχος είναι να υπάρχουν 15.000.000 αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα στη χώρα ως το 2030. Ακολουθώντας επιδοματική πολιτική ήδη από τα προηγούμενα χρόνια για τον σκοπό αυτό, τα στελέχη της πιστεύουν ότι αυτό θα είναι εφικτό.
Στις αρχές του 2022, το ποσό επιδότησης για όποιον θέλει να αποκτήσει ένα ηλεκτροκίνητο όχημα έφτανε έως τα 6.000 ευρώ για τα αυτοκίνητα αυτής της τεχνολογίας με τιμή έως 40.000 ευρώ. Στο τέλος του έτους είχε μειωθεί στα έως 4.500 ευρώ λόγω αντίστοιχης μείωσης στα σχετικά κονδύλια.
Στελέχη του Γερμανικού Κέντρου Ερευνών για την Αυτοκίνηση, έπειτα από έρευνα που πραγματοποίησαν, διαπίστωσαν ότι εάν δεν αλλάξει κάτι σε σημαντικό βαθμό, η ζήτηση για τα αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα τα προσεχή χρόνια θα είναι αυξανόμενη αλλά όχι στον βαθμό που εκτιμούν οι πολιτικοί της χώρας. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τις προβλέψεις τους το 2030 θα κυκλοφορούν σε αυτή περίπου 7,5 εκατομμύρια ηλεκτρικά αυτοκίνητα αντί των 15 εκατομμυρίων που ήταν η αρχική πρόβλεψη.
Όπως εκτιμούν, το ίδιο φαινόμενο θα ισχύσει και τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Επιπλέον, αναφέρουν ότι θα πρέπει να υπάρξει εξορθολογισμός και στις προσδοκίες για την ανάπτυξη των απαραίτητων υποδομών φόρτισης των αυτοκινήτων, τόσο ιδιωτικών όσο και δημόσιων σταθμών.
Πηγή: Autoblog
Σε χαμηλό ιστορικό 70 ετών η παραγωγή αυτοκινήτων στο Ηνωμένο Βασίλειο – Τι συμβαίνει;
Η παραγωγή οχημάτων στο Ηνωμένο Βασίλειο υποχώρησε στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 70 ετών μετά από ένα συνδυασμό κακής χρονικής συγκυρίας των διακοπών του Πάσχα και αβεβαιότητας για τους δασμούς των Η.Π.Α.
Σύμφωνα με την Εταιρεία Κατασκευαστών και Εμπόρων Αυτοκινήτων (SMMT), το Ηνωμένο Βασίλειο κατασκεύασε μόλις 59.203 μονάδες τον Απρίλιο, το χαμηλότερο μηνιαίο επίπεδο από το 1952.
Ο «κακός» αυτός μήνας μπορεί να αποδοθεί σε μια σειρά παραγόντων. Από τη μία οι καθυστερημένες διακοπές του Πάσχα, που πραγματοποιήθηκαν φέτος τον Απρίλιο και από την άλλη, οι συχνές αλλαγές μοντέλων, οι οποίες ανάγκασαν τις αυτοκινητοβιομηχανίες να διακόψουν τις γραμμές παραγωγής για αναβαθμίσεις. Πάντως ο μεγαλύτερος παράγοντας εξακολουθεί να είναι οι αμερικανικοί δασμοί αυτοκινήτων, οι οποίοι ανέρχονται στο 10% για έως και 100.000 οχήματα ετησίως.
Ο διευθύνων σύμβουλος της SMMT, Mike Hawes, δήλωσε: «Χρειάζεται επείγουσα δράση για την τόνωση της εγχώριας ζήτησης και της διεθνούς ανταγωνιστικότητάς μας. Η κυβέρνηση έχει αναγνωρίσει τον κρίσιμο ρόλο της αυτοκινητοβιομηχανίας στην κινητήρια δύναμη της βρετανικής οικονομίας, έχοντας διαπραγματευτεί με επιτυχία βελτιωμένες εμπορικές συνθήκες για τον κλάδο με τις ΗΠΑ, την ΕΕ και την Ινδία μέσα σε ένα μήνα».
Η παραγωγή του Απριλίου αντιπροσωπεύει μείωση 15,8% σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι. Κοιτάζοντας βαθύτερα, τα επιβατικά οχήματα σημείωσαν μείωση 8,6% σε 56.534 μονάδες, ενώ τα επαγγελματικά οχήματα σημείωσαν μεγαλύτερη μείωση 68,6% σε μόλις 2.669 μονάδες.
Μπορεί οι δασμοί να προκαλούν αβεβαιότητα, αλλά η κύρια περιοχή εξαγωγής του Ηνωμένου Βασιλείου εξακολουθεί να είναι η Ευρώπη. Οι αποστολές προς την Ε.Ε. μειώθηκαν κατά 19,1% τον Απρίλιο – αλλά εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ήμισυ του συνόλου των εξαγωγών. Ο αριθμός των οχημάτων που εστάλησαν στις ΗΠΑ μειώθηκε κατά 2,7 τοις εκατό την ίδια περίοδο. Εν τω μεταξύ, οι αποστολές προς την Κίνα και την Τουρκία σημείωσαν άλμα 44 τοις εκατό και 31,2 τοις εκατό, αντίστοιχα.
“Για να επωφεληθούμε από αυτές τις εμπορικές ευκαιρίες, πρέπει να εξασφαλίσουμε πρόσθετες επενδύσεις, οι οποίες θα εξαρτηθούν από την ανταγωνιστικότητα και την εμπιστοσύνη που μπορεί να προσφέρει μια ολοκληρωμένη και καινοτόμος μακροπρόθεσμη βιομηχανική στρατηγική”, δήλωσε ο Hawes.