Η Opel είναι ο διάσημος Γερμανός κατασκευαστής οχημάτων που μετρά πάνω από 160 χρόνια δημιουργίας. Ο Adam Opel ίδρυσε την εταιρεία του στο Rüsselsheim στη Γερμανία, θέτοντας τις βάσεις για μια διεθνώς δραστήρια και επιτυχημένη εταιρεία με σωρεία διακρίσεων και καινοτομιών.
Ξεκίνησε από την παραγωγή ραπτομηχανών το 1862 και στη συνέχεια έγινε ο μεγαλύτερος κατασκευαστής ποδηλάτων στον κόσμο. Τελικά κατέληξε μια διεθνούς φήμης Γερμανική μάρκα αυτοκινήτων. Η αποστολή της Opel, από τότε μέχρι σήμερα, ήταν να καθιστά τις καινοτομίες της προσιτές σε όλους. Μια αποστολή που παραμένει η ίδια μέχρι και σήμερα. Από τα Blitz, Kapitan, Admiral και Kadett στα Corsa, Astra, Mokka, Crossland και Grandland, η Opel προσφέρει μια πλήρη γκάμα μοντέλων που ικανοποιούν όλες τις ανάγκες του καταναλωτή.
Το αποφασιστικό βήμα στην ιστορία της εταιρείας ήταν η έναρξη παραγωγής αυτοκινήτων το 1899. Χρονιά που αποτελεί ορόσημο για την μάρκα αφού η Opel γίνεται ένας από τους πρωτοπόρους σε αυτό τον τομέα και ανήκει πλέον στο club των κατασκευαστών αυτοκινήτων με την πιο πλούσια παράδοση. Στις 21 Ιανουαρίου 1899, η Opel απέκτησε την εταιρεία κατασκευής αυτοκινήτων “Anhaltische Motorwagenfabrik” από τον Friedrich Lutzmann και την ίδια χρονιά, ξεκίνησε η παραγωγή αυτοκινήτων στο Rüsselsheim με το Opel “Patent-Motorwagen System Lutzmann”. Το 1906 κατασκευάστηκε το 1.000ο όχημα. Το αποκορύφωμα ήρθε την επόμενη χρονιά όταν η Opel διορίστηκε προμηθευτής της αυτοκρατορικής αυλής. Ωστόσο, η Opel συνέχισε να υπηρετεί τον εκδημοκρατισμό της αυτοκίνησης, όπως για παράδειγμα με το μικρό 4/8 hp “Doktorwagen” το 1909. Τις επόμενες δεκαετίες, η Opel έγραψε ιστορία ως δημιουργός νέων τάσεων στην αυτοκινητοβιομηχανία. Η άνεση, η ασφάλεια και οι πιο σύγχρονες τεχνολογίες ανέκαθεν κατείχαν σημαντικό ρόλο για την Opel. Στην πορεία, η μάρκα αναπτυσσόταν συνεχώς, χωρίς να απομακρυνθεί από τη βασική της φιλοσοφία, δηλαδή να καταστήσει την κινητικότητα προσιτή σε όλους.
Μοντέλα όπως τα Kapitan, Kadett, Ascona, Corsa, Astra, Chevette, Vectra και τόσα άλλα έγραψαν ιστορία στην παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία, όχι μόνο για τους σημαντικούς αριθμούς πωλήσεων που πρόσφεραν στη Γερμανική εταιρία, αλλά και για την αξιοπιστία, την ποιότητα κατασκευής και τη σωρεία καινοτομιών που πρόσφεραν στους κατόχους τους.
Η Opel είναι μια εταιρεία με μεγάλη ιστορία και στο μηχανοκίνητο αθλητισμό, τόσο στους αγώνες ράλι όσο και στις πίστες. Μοντέλα όπως τα Opel Manta, Ascona, Kadett, και πολλά άλλα κέρδισαν αμέτρητες νίκες και τίτλους διαμέσου των δεκαετιών. Θρυλικά ονόματα όπως οι Ari Vatanen, Walter Rohrl, Jimmy McRae, Manuel Reuter και πολλοί άλλοι κέρδισαν διακρίσεις για την Opel.
Η Opel σήμερα διαθέτει στην αγορά μια υπερσύγχρονη και προσανατολισμένη στο μέλλον κινητικότητα: από κινητήρες εσωτερικής καύσης, ήπια και plug-in υβριδικά μέχρι αμιγώς ηλεκτρικά κι οχήματα κυψελών καυσίμου όπως το Opel Vivaro-e Hydrogen.
Γερμανική, προσιτή, συναρπαστική! – αυτές είναι οι τρεις αξίες της μάρκας που είναι ενσωματωμένες στο DNA κάθε μοντέλου και πρωτοβουλίας της Opel και θα συνεχίσουν να το κάνουν στο μέλλον!
Η Opel αντιπροσωπεύεται στην κυπριακή αγορά από την εταιρεία CiC Automasters Ltd. Οι νέοι εκθεσιακοί της χώροι, όπου θα μπορείτε να δείτε και να οδηγήσετε τα καινούργια μοντέλα, θα αρχίσουν να δέχονται πελάτες τον Οκτώβριο του 2024.
Bugatti: Πως το τολμηρό όραμα Ferdinand Piëch έφερε την επανάσταση στα super car με τον W16 κινητήρα στη Veyron
Στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας, λίγα ονόματα προκαλούν τον ίδιο σεβασμό για τις επιδόσεις, την πολυτέλεια και την πρωτοποριακή μηχανική όπως η Bugatti. Το Veyron 16.4, του 2005, ήταν ένα υπερ-σπορ αυτοκίνητο που γεννήθηκε από ένα τολμηρό όραμα και επαναπροσδιόρισε τα όρια των δυνατοτήτων.
Ωστόσο, η άφιξη της Veyron δεν ήταν μια ξαφνική αποκάλυψη, αλλά το αποκορύφωμα μιας επίπονης έρευνας. Μεταξύ του 1998 και του 1999, μια σειρά ξεχωριστών μελετών σχεδιασμού διερεύνησε διαφορετικές πτυχές της φιλοδοξίας του Ferdinand Piëch, καθεμία ανοίγοντας το δρόμο για το τελικό σχέδιο.
Η γένεση της σύγχρονης Bugatti βασίζεται στη φιλοδοξία του Ferdinand Karl Piëch, τότε Προέδρου του Ομίλου Volkswagen. Το 1997, εμπνευσμένος από την επιθυμία να δημιουργήσει ένα υπερ αυτοκίνητο με ξεχωριστή φινέτσα και με δύναμη στον κινητήρα που να ξεπερνάει κάθε όριο, ο Piëch έβαλε μπροστά το σχέδιό του. Να υλοποιήσει αυτό που οραματίσθηκε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με τρένο Shinkansen στην Ιαπωνία. Και η αρχή έγινε με τον επαναστατικό κινητήρα 18 κυλίνδρων.
Σχεδιασμένη σε ένα φάκελο, η κατασκευή W18 έγινε η βασική σύλληψη της ανακατασκευής της Bugatti, αφού η Volkswagen AG απέκτησε τα δικαιώματα της μάρκας τον Μάϊο του 1998. Ο Piëch δεν αναζήτησε μόνο ταχύτητα, αλλά ένα αυτοκίνητο ικανό να ξεπεράσει τα 400 km/h, προσφέροντας την άνεση, την κομψότητα και τη χρηστικότητα, μια εντελώς νέας πρόκλησης που απαιτούσε εντελώς νέες μηχανικές λύσεις.
Για να υλοποιήσει αυτό το όραμα, ο Ferdinand Piëch ανέθεσε στον Giorgetto Giugiaro της Italdesign να προσφέρει μια νέα φιλοσοφία οχήματος. Το πρώτο αποτέλεσμα της συνεργασίας τους, το EB 118, έκανε το ντεμπούτο του στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού τον Σεπτέμβριο του 1998. Έκανε την εμφάνισή του ως ένα κομψό, επιβλητικό δίθυρο κουπέ αιχμαλωτίζοντας την πεμπτουσία ενός grand tourer. Ο σχεδιασμός του χαρακτηριζόταν από ένα μακρύ, φαρδύ καπό – που ήταν απαραίτητο εξαιτίας του μεγέθους του ατμοσφαιρικού κινητήρα W18 6,3 λίτρων που ήταν τοποθετημένος μπροστά και απέδιδε 555 ίππους.
Στο εσωτερικό, η καμπίνα αγκάλιασε επιρροές της Art Deco, δίνοντας έμφαση στην πολυτέλεια, την άνεση και τη χειροποίητη κατασκευή. Σε συνδυασμό με την προηγμένη μηχανική του αυτοκινήτου, συμπεριλαμβανομένου του μοναδικού συστήματος μετάδοσης κίνησης W18 και της μόνιμης τετρακίνησης, το EB 118 ήταν μια τολμηρή δήλωση προθέσεων: ένας απρόσκοπτος συνδυασμός της κληρονομιάς της Bugatti και της πρωτοποριακής καινοτομίας.
Αμέσως μετά, το πολυτελές σαλόνι EB 218 έκανε το ντεμπούτο του στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1999. Επίσης σχεδιασμένο από τον Giugiaro, το EB 218 παρουσιάστηκε ως εξέλιξη του προηγούμενου πρωτότυπου Bugatti EB 112 (από την εποχή Artioli) αλλά τώρα τροφοδοτούμενο από τον ίδιο τρομερό κινητήρα με τον EB 118.
Αυτό το τετράθυρο σεντάν αποτελούσε μια διαφορετική διάσταση της ταυτότητας της Bugatti, εστιάζοντας στην απόλυτη πολυτέλεια.
Με μήκος μεγαλύτερο από το EB 118, στα 5,3 μέτρα διέθετε διακριτικά αναθεωρημένες καμπυλότητες για τους προφυλακτήρες, τα φώτα και το καπό, προσαρμόζοντας τις απαιτήσεις χωροταξίας του W18 σε ένα σεντάν διατηρώντας παράλληλα τη μόνιμη τετρακίνηση.
Το EB 218 απέδειξε την ευελιξία του κινητήρα W18 και την ικανότητα της μάρκας να παράγει όχι μόνο κουπέ αλλά και μεγάλα, υπερπολυτελή οχήματα, που θυμίζουν μοντέλα όπως το Type 41 Royale.
Μια σημαντική αλλαγή κατεύθυνσης σημειώθηκε αργότερα εκείνο το έτος. Στο IAA στη Φρανκφούρτη τον Σεπτέμβριο του 1999, η Bugatti παρουσίασε το EB 18/3 Chiron. Σχεδιασμένο από τον Fabrizio Giugiaro υπό την καθοδήγηση του πατέρα του, αυτό το concept απομακρύνθηκε από τη διάταξη του μπροστινού κινητήρα των προκατόχων του.
Το EB 18/3 Chiron ήταν μια καθαρή, διθέσια μελέτη σούπερ σπορ αυτοκινήτου με το W18 σε διάταξη κινητήρα τοποθετημένο στη μέση. Έτσι έγινε μια εντυπωσιακή αλλαγή στις αναλογίες του αυτοκινήτου με μια πιο επιθετική σχεδιαστικά προς τα εμπρός καμπίνα, χαρακτηριστική των σπορ αυτοκινήτων υψηλών επιδόσεων. Ενώ εξακολουθούσε να διαθέτει τον 555 PS W18 και τετρακίνηση, το στυλ επικεντρώθηκε περισσότερο στην αεροδυναμική απόδοση και τη δυναμική ικανότητα.
Αυτή η πρωτότυπη έκδοση, που πήρε το όνομά της από το θρυλικό οδηγό αγώνων Bugatti, Louis Chiron, σηματοδότησε τη νέα τάση των υπερ-σπορ αυτοκινήτων που θα κατακτούσε τελικά η Veyron με τον εκπληκτικό W18 κινητήρα.
Ένα μήνα αργότερα, τον Οκτώβριο του 1999, έγινε το τελευταίο εξελικτικό βήμα για τη Bugatti EB 18/4 Veyron, πριν κάνει το ντεμπούτο της στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Τόκιο.
Κατασκευασμένο εσωτερικά από τον Όμιλο Volkswagen υπό τις οδηγίες του Hartmut Warkuß, με το εξωτερικό να σχεδιάζεται από το νεαρό Jozef Kabaň, το EB 18/4 παρουσίαζε μια πολύ πιο συμπαγή και εστιασμένη σιλουέτα σπορ αυτοκινήτου με κινητήρα στο κέντρο. Το στυλ του προμήνυε έντονα το εμβληματικό σχήμα, τις αναλογίες και τα βασικά σχεδιαστικά στοιχεία του αυτοκινήτου παραγωγής.
Αν και αρχικά εμφανίστηκε με τον κινητήρα W18, η τεράστια πρόκληση της αξιόπιστης εξαγωγής άνω των 1.000 PS και η διαχείριση της θερμότητας και της πολυπλοκότητας του ατμοσφαιρικού W18 οδήγησε σε μια καθοριστική μηχανική αλλαγή. Μέχρι το 2000, πάρθηκε η απόφαση για την ανάπτυξη ενός νέου κινητήρα: του 8,0 λίτρων, τετραπλού υπερσυμπιεστή W16. Αυτός ο κινητήρας θα μπορούσε να επιτύχει πιο αποτελεσματικά τους στόχους ακραίων επιδόσεων της Piëch των 1.001 PS και τελικής ταχύτητας άνω των 400 km/h, αν και απαιτούσε ένα πρωτοφανώς εξελιγμένο σύστημα ψύξης.
Η επιλογή του ονόματος «Veyron» για το τελικό πρωτότυπο και το αυτοκίνητο παραγωγής που ακολούθησε ήταν μία επιλεκτική αναφορά από την πλούσια κληρονομιά της Bugatti. Ο Pierre Veyron (1903-1970) ήταν κάτι περισσότερο από απλώς ένας οδηγός αγώνων. Ήταν μηχανικός ανάπτυξης και επίσημος οδηγός δοκιμών για τη μάρκα κατά τη δεκαετία του 1930. Το κορυφαίο του επίτευγμα ήρθε το 1939 όταν, μαζί με τον Jean-Pierre Wimille, εξασφάλισε μια νίκη για την Bugatti στο διάσημο 24 Hours of Le Mans, πιλοτάροντας ένα Tank Type 57C.
Το ταξίδι από το αρχικό σκίτσο W18 του Ferdinand Piëch μέχρι το κορυφαίο παγκοσμίως Veyron 16.4 ήταν απόδειξη αδιάκοπης καινοτομίας, επαναληπτικής σχεδίασης και βαθύ σεβασμού για την κληρονομιά της Bugatti. Τα πρωτότυπα αυτοκίνητα – EB 118, EB 218, EB 18/3 Chiron και EB 18/4 Veyron – δεν ήταν απλές σχεδιαστικές ασκήσεις αλλά κρίσιμα βήματα μηχανικής. Καθένα από αυτά εξερεύνησε διαφορετικά στυλ (grand tourer, πολυτελές σεντάν, σπορ αυτοκίνητο με κινητήρα στο κέντρο) και δοκίμασε τα όρια του φιλόδοξου κινητήρα W18, πριν η τελική σύγκλιση του σχεδιασμού και η μηχανική στροφή προς τον κινητήρα W16 καθορίσουν τη Veyron. Έδειξαν τη φιλοδοξία, τις μηχανικές προκλήσεις και την εξελισσόμενη σχεδιαστική γλώσσα που κορυφώθηκε σε ένα όχημα που τιμούσε το παρελθόν, ενώ ταυτόχρονα σφυρηλατούσε ένα εντελώς νέο μέλλον για τον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Πηγή: Zougla.gr