Όταν άνοιξε το Empire State Building το 1931 ως το υψηλότερο κτίριο στον κόσμο –τίτλο που διατήρησε για σχεδόν 40 χρόνια– κανείς δεν οραματιζόταν να ανεβάσει στην οροφή του ένα αυτοκίνητο. Όμως το φθινόπωρο του 1965 ο Αντιπρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του κτιρίου Robert Leury κάλεσε τον William Benton, τον Εμπορικό Διευθυντή της Ford, για μια συνάντηση. Εκείνη την περίοδο επικρατούσε φρενίτιδα με τις Mustang και ο Leury είχε μια ιδέα.
Ο Benton πήγε στα κεντρικά γραφεία της Ford και οργάνωσε μια ομάδα 8 ατόμων οι οποίοι προσπάθησαν να βρουν τρόπο ώστε να ανεβάσουν μια Ford Mustang του 1966 στον 86ο όροφο του ψηλότερου κτιρίου στον κόσμο.
Το συγκεκριμένο εγχείρημα ήταν μεγάλη πρόκληση αφού, εξαιτίας της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής του Empire State Building με το εξαιρετικά επικλινές πάνω μέρος, ήταν πολύ περίπλοκο και επικίνδυνο να προσεγγιστεί από ελικόπτερο.
Οι μηχανικοί της Ford ταξίδεψαν στη Νέα Υόρκη και μέτρησαν λεπτομερώς τους εσωτερικούς χώρους του κτιρίου, τους διαδρόμους, τις πόρτες, τα δωμάτια και τα ασανσέρ. Έτσι κατέληξαν στον τρόπο που θα ανέβαζαν το αμάξι στην οροφή. Θα το έκοβαν σε κομμάτια, θα το ανέβαζαν με τους ανελκυστήρες και θα το συναρμολογούσαν ξανά πάνω στο παρατηρητήριο.
Ήταν μια επιχείρηση που χρειαζόταν λεπτούς χειρισμούς ώστε να μη γίνουν ζημιές στο αυτοκίνητο και να μοιάζει σα να μην τεμαχίστηκε ποτέ.
Το αμάξι είχε 4,5 μέτρα μήκος και έπρεπε να βρουν τρόπο να το χωρέσουν σε ασανσέρ με ύψος 2 μέτρα. Έκοψαν το αμάξωμα του λευκού κάμπριο αυτοκινήτου σε τέσσερα κύρια κομμάτια – παρμπρίζ, μπροστινό, κεντρικό και πίσω μέρος.
Για να διευκολύνουν την είσοδο, η κεντρική κονσόλα και οι πόρτες αφαιρέθηκαν και στη συνέχεια έκαναν το ίδιο με το κιβώτιο ταχυτήτων, τον κινητήρα και τον άξονα. Για να επανασυναρμολογήσουν το αυτοκίνητο, είχαν σχεδιάσει και κατασκευάσει μια σειρά αγκυλών έτσι ώστε τα κομμάτια να μπορούν να κουμπώσουν εύκολα ξανά και να βιδωθούν στη θέση τους. Για να μετακινήσουν τα βαριά κομμάτια, έφτιαξαν ένα καρότσι για να τα μεταφέρουν μέσα και έξω από τους ανελκυστήρες. Είχαν κάνει πρακτικές δοκιμές σε παρόμοια ασανσέρ στα κεντρικά γραφεία της Ford στο Dearborn και όλα φαινόταν πως θα πήγαιναν όπως είχαν προγραμματιστεί.
Η επιχείρηση ορίστηκε για τις 20 Οκτωβρίου του 1965, στις 10:30 το βράδυ. Η ομάδα, φορώντας άσπρες στολές, άρχισε να αποσυναρμολογεί το αμάξι στο ισόγειο του κτιρίου και ξεκίνησαν το ανέβασμα του αυτοκινήτου στην οροφή.
Πάνω που φαινόταν πως όλα πηγαίναν όπως είχαν σχεδιάσει, το μπροστινό μέρος ήταν ελάχιστα πιο ψηλό από όσο μπορούσε να χωρέσει στον ανελκυστήρα. Με μερικές τροποποιήσεις κατάφεραν να το χωρέσουν κι έτσι όλα πήραν τον δρόμο τους. Μόλις ανέβασαν όλα τα κομμάτια, ξανασυναρμολόγησαν το αμάξι γύρω στις 4:30 τα ξημερώματα ενώ φυσούσαν άνεμοι που έφταναν τα 40 μίλια/ώρα. Ελικόπτερα πετούσαν πάνω από το κτίριο ώστε να ξεκινήσουν τη φωτογράφηση. Στις 11 το πρωί οι φωτογραφίες είχαν τραβηχτεί και το όχημα αποσυναρμολογήθηκε ξανά και συναρμολογήθηκε στον εσωτερικό χώρο του παρατηρητηρίου, όπου και παρέμεινε, κι έτσι μπορούσαν να το θαυμάζουν οι επισκέπτες του κτιρίου.
Εκείνη τη μέρα μόνο υπολογίζεται πως το είδαν 14.000 επισκέπτες και σίγουρα πολλές χιλιάδες ακόμα τους μήνες που ακολούθησαν.
Το θέαμα που δημιουργήθηκε στο Empire State ήταν μεγάλης αποτελεσματικότητας μάρκετινγκ που λειτούργησε και προσέλκυσε τους ανθρώπους στις εκθέσεις της Ford εκείνη τη χρονιά. Το 1966, η Ford πούλησε τον εντυπωσιακό αριθμό των 607.568 Mustang, τις περισσότερες που έχουν πουληθεί ποτέ σε έναν χρόνο. Μέχρι τον Μάρτιο του 1967, ένα εκατομμύριο αυτοκίνητα πουλήθηκαν από την κυκλοφορία της, περίπου την ίδια στιγμή που η συγκεκριμένη Mustang αποσύρθηκε από τον υψηλότερο εκθεσιακό χώρο που υπήρξε ως τότε.
Πηγή: Lifo.gr
Η Skoda αναβιώνει το Felicia Fun με ένα εντυπωσιακό ηλεκτρικό concept
Η Skoda μπορεί να επικεντρώνεται στη νέα γενιά της Octavia, ωστόσο οι σχεδιαστές της βρίσκουν χρόνο για πιο δημιουργικά projects. Ο Γάλλος σχεδιαστής εσωτερικού χώρου Julien Petitseigneur αποφάσισε να αναβιώσει το σπάνιο Felicia Fun, ένα ιδιαίτερο pickup που κυκλοφόρησε σε μόλις 4.216 μονάδες στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Το αποτέλεσμα είναι ένα concept που μοιάζει έτοιμο να βγει από τις σελίδες ενός μελλοντικού καταλόγου.
Ξεκινώντας με τη βοήθεια εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης και ολοκληρώνοντας τις λεπτομέρειες με το χέρι, ο Petitseigneur δούλεψε το project σε διάστημα δύο εβδομάδων. Το πρωτότυπο αντλεί έμπνευση από τη σχεδιαστική γλώσσα “Modern Solid” της Skoda, συνδυάζοντας μοντέρνες γραμμές με την ανέμελη ενέργεια των ’90s.
Το αυτοκίνητο ξεχωρίζει με τις σπορ αναλογίες του: δύο πόρτες, μικρή καρότσα, μακρύ καπό, μεγάλοι τροχοί και αεροδυναμική οροφή που του δίνουν δυναμική παρουσία. Το εμπρός μέρος θυμίζει το Vision 7S concept με λεπτά LED φώτα, κλειστή μάσκα και μεταλλικές ποδιές, ενώ η κίτρινη απόχρωση με ροζ λεπτομέρειες και φώτα πλήρους πλάτους πίσω φέρνουν στο νου καλοκαιρινά vibes άλλης εποχής.
Στο εσωτερικό, το concept διαθέτει ψηφιακό ταμπλό που απλώνεται σε όλο το πλάτος, με σχεδιαστικές αναφορές στις παλιές οθόνες CRT. Αν και δεν υιοθετεί το ευρηματικό συρόμενο διαχωριστικό της αρχικής έκδοσης, που μετέτρεπε το pickup σε τετραθέσιο, το σύγχρονο Felicia Fun δίνει έμφαση στον μινιμαλισμό και τη high-tech αίσθηση.
Τεχνικές λεπτομέρειες δεν έχουν ανακοινωθεί, ωστόσο όλα δείχνουν πως πρόκειται για ένα αμιγώς ηλεκτρικό πρωτότυπο, πιθανόν βασισμένο στην πλατφόρμα MEB του ομίλου Volkswagen.
Παρότι δεν υπάρχουν σχέδια παραγωγής, η αναβίωση του Felicia Fun δείχνει την πρόθεση της Skoda να διατηρήσει ζωντανό το πνεύμα της περιπέτειας στη σύγχρονη εποχή. Και αν το κύριο χαρτοφυλάκιο της εταιρείας συνεχίσει να αποδίδει, ίσως κάποια στιγμή να υπάρξει χώρος και για πιο τολμηρά μοντέλα σαν κι αυτό.